సోమ వారం మధ్యాహ్నం. లంచ్ బాక్స్ తీసుకుని ఆఫీసు బ్రేక్ రూం లో ప్రతి రోజు కూర్చునే టేబుల్ దగ్గర అన్నం కెలుకుతూ కూర్చున్నాను. తినే మూడ్ లేదు. ప్రతి రోజూ లాగానే, నీలూ నాతో కూర్చుంది. తను నా క్లోజ్ ఫ్రెండ్. బిజినెస్ స్కూల్ లో మేమిద్దరం చదివే రోజుల నించి మా మధ్య చాల మంచి దోస్తీ. ఏడేళ్ళ నించి బాంబే లో ఒకే కంపెనీ లో ఒకే ఫీల్డ్ లో వున్నాం. నేను సేల్స్ లో వుంటే, తను హుమన్ రిసోర్సెస్ లో పని చేస్తుంది. మా ఇద్దరి సీట్లు వేరే వేరే చోట ఐనా, తప్పనిసరి గా లంచ్ టైం లో కలిసి మాట్లాడుకోవటం అలవాటు. "ఏంటే, నీ మొహం చూస్తుంటేనే తెలుస్తోంది" అంది అది. మా మధ్య దాపరికాలేవీ లేవు. "అవును" అన్నాను ముక్తసరిగా. "మరి శరత్ టెస్ట్ చేయించుకోటానికి ఒప్పుకున్నాడా?" "నో. ప్రతి సారీ, అదే వితండ వాదం. దేవుడి దయ వుండాలి, అంటూ. ఇప్పటికి మేము ప్రయత్నం చెయ్యటం మొదలెట్టి రెండేళ్లు ఐంది తెలుసా? ఇంకా ఎవరినా అయితే డాక్టర్లని కలుస్తారు. మా ఆయన మాత్రం గుళ్ళూ గోపురాలు తిరిగే రకం. నీకు చెప్పానా, మా అత్త గారు శరత్, నేను వెళ్లి ఏదో కర్ణాటక లో గుడి కి వెళ్లి పడుకుని వస్తే ఫలితం వుంటుంది అని పోరుతోంది, కొన్ని వారాల నించి." "నీ టెస్ట్ విషయం చెప్పి వుండాల్సింది" అంది నీలూ. ఆర్నెల్ల క్రితం శరత్ వూళ్ళో లేకుండా కాంఫెర్రెన్స్ కి వెళ్ళినప్పుడు నేనే వెళ్లి క్లినిక్ లో టెస్ట్ చేయించుకున్నాను. అన్ని పరీక్షలూ చేసి వాళ్ళు అంతా బానే వుంది అన్నారు. "మిసెస్ శరత్, మీ వైపు ప్రాబ్లం ఏమీ లేదు అప్పాయింట్మెంట్ తీసుకుని మీ ఆయనని కూడా తీసుకు రండి. చూద్దాం ప్రాబ్లం ఏమిటో, అంది డాక్టర్. తలూపి బైటికొచ్చాను. అది అయ్యే పని కాదని తెలుసు. శరత్ కి ఆ టాపిక్ ఏ ఇష్ట్టం లేదు. ఎప్పుడు మాట్లాడడానికి ప్రయత్నించినా అది ఒక పెద్ద తగాదా గా మారటం ఖాయం. నాకేం అర్థం కావటం లేదే, టెస్ట్ చేయించు కోవటం అంటే తన మగతనానికి అవమానం అన్నట్టు ఫీల్ అవుతాడు. ఇంక నా టెస్ట్ విషయం చెబితే, తన అహం దెబ్బ తినటం ఖాయం." "తనేం చదూకోని వాడు కాదు కదా, అర్తిఫిషియల్ ఇన్సేమినేషన్, స్పెర్మ్ బ్యాంక్, ఇంకా ఎమీ కుదరక పోతే, ఎదాప్షన్... " "అవన్నీ సరే, తెలియకేం కాదు. నా ఆశ్చర్యం అల్లా తను ఇంత మూర్ఖం గా ఎలా ఉండగలడు, అని. ఇంకొన్ని రోజుల్లో, నాకు 32 నిండుతున్నాయి తెలుసా? శరత్ కి 35. టైం తరుముతోందా అనిపిస్తోంది. తను మాత్రం ముంచుకుపోయింది ఏమీ లేదన్నట్టు ఉంటాడు... ఏంచెయ్యాలో.." నీలూ తలూపింది. ఇద్దరం లంచ్ చేసే పని లో పడ్డాం. నేనేదో అనే లోపల బ్రేక్ రూం తలుపు తెరుచుకింది.
"గుడ్ ఆఫ్టర్ నూన్, లవ్లీ లేడీస్" అంటూ లోపలికొచ్చాడు ఉదయ్. ఆర్నెల్ల క్రితం జాయిన్ అయ్యాడు. మా సేల్స్ టీం లో సూపర్ స్టార్ లాగా వెలుగుతున్నాడు. ఇరవై ఆరేళ్ళు ఉంటాయేమో, చురుగ్గా వుంటాడు, మాటలతో అందరినీ ఆకట్టుకుంటాడు. జాయిన్ అయినప్పటినించీ ప్రతి నెలా తన కోటా మించి సేల్స్ పూర్తి చేస్తున్నాడు. మేము ఇప్పడి దాకా కాలు కూడా మోపలేని ఒక డజను ఎకౌంటులైనా కొత్తవి తెచ్చి పెట్టి వుంటాడు. "హాయ్ ఉదయ్!" అన్నాం మేమిద్దరం ఒకేసారి. తను నడుచుకుంటూ వెండింగ్ మెషిన్ లోంచి ఒక డయట్ కొక్ తీసుకుని మా టేబుల్ దగ్గరికొచ్చాడు. "మ్.. యమ్మీ.." అన్నాడు నా లంచ్ బాక్స్ లో వంకాయ కూర వైపు చూస్తూ. "ఇవ్వాళ శరత్ వంట. తన రెసిపీ.. స్పెయిసీ ఎగ్ ప్లాంట్ ఫ్రిట్టర్స్" అన్నాన్నేను బాక్స్ తన ముందు కు జరుపుతూ, ట్రై చేస్తావా అన్నట్టు చూస్తూ.. "లవ్ ఎగ్ ప్లాంట్..., ప్రియా, ఏమీ అనుకోక పోతే, కొంచెం నా నోట్లో పెడతారా? కొంచం అర్జెంటు గా ఫాక్స్లులు పంపించాలి, చేతులు మెస్సీ అయితే కష్టం." అన్నాడు. అంటూ ఫోర్క్ తో కొంచెం కూర తీసి నోట్లో పెట్టాను సుతారం గా. తను కళ్ళు మూసుకుంటూ ఆస్వాదించాడు. "వావ్.. అమేజింగ్.. " అంటూ మెచ్చుకోలుగా, పెదాలు తడుపుకుంటూ చిన్న శబ్దాలు చేసాడు, బెడ్ రూం లో వినిపించే ముద్దుల చప్పుడ లా అనిపించింది. "థాంక్ యు ప్రియా! గాట్టా రన్" అంటూ మామయయ్యాడు. "పాపం నీ మీద మోజు పడుతున్నాదల్లే vundi". అంది నీలు, పళ్ళ బిగివున నవ్వు ఆపుకుంటూ. "ఛీ పోవే, ఉదయ్ కి తెలుసు నాకు పెళ్లి ఐందని" అన్నా. "చాల్లే, అదేదో నిజం గా వాడికి ఎప్పుడైనా ప్రాబ్లం అయినట్టు.." అంటూ ఎకసేక్కాలాడింది. నీలూ చెప్పింది నిజమే. ఉదయ్ కి స్టార్ సేల్స్ మాన్ గానే కాకుండా, ఫ్లర్ట్ అని పేరుంది. చూడనికి కూడా అలాగే వుంటాడు, మంచి స్ఫురద్రూపి. కసరత్తు చేసినట్టున్న దండలు, సన్న గా చేక్కినట్టున్న ముఖం, బలమైనద దవడలు, సూది లాంటి ముక్కు, చూస్తె మళ్ళీ చూడాలనిపించే రూపం. దానికి తోడు సరిపడ్డ తెలివి తేటలు, ఎవరినైనా ఇట్టే ఆకట్టుకునే సంభాషణ చాతుర్యం. ఆఫీసు లో తన సరాగాల గుర్నించి చెవులు కోరుక్కోవటం గూడా విన్నాం. విన్నది నిజమైతే, ఇప్పటికి ఆఫీసు lo ఒక నలుగురు అమ్మాయిలని బుట్టలోకి దింపాడుట, అందులో ఇద్దరు పెళ్ళైన వాళ్ళేట. "పూజ సంగతి విన్నావా? " నీలూ గాసిప్ మొదలెట్టింది. "ఆవును, వాళ్ళ అన్నయ్య అమెరికా లో వుంటే వెళ్ళింది అని విన్నాను." పూజా మా రిసెప్షనిస్టు. చాలా చలాకీ గా వుంటుంది. ఉదయ్ తనతో తో పబ్లిక్ గా సరసాలాడటం అందరికీ తెలిసిందే. ఈ మధ్యే, ఒక నెల రూజుల పాటు శలవు పెట్టింది, ఫారిన్ ట్రిప్ అని. "అసలు సంగతి, ఉదయ్ తో ప్రేగ్నంట్ ఐందిట. ఆ మేటర్ హేండిల్ చయ్యతానికి లీవ్ కావాల్సి వచ్చింది". అంది నీలూ. "నిజంగానా?!" అన్నాను ఆశ్చర్య పోతూ.. "అవును, తనకి శలవు రావటం కష్టం ఐంది. దాని తో అసలు విషయం మేనేజర్ మాయ కి చెప్ప ఒప్పించాల్సి వచ్చింది" అంది ఏదో పజిల్ సాల్వ్ చేసిన ధీమా తో. కొంచం ఆగి, "వీడి స్పెర్మ్ కి ఏమి ధోకా లేదని రుజువైనట్టే. నీకేమైనా ఉపయోగ పడతాడేమో చూసుకో మరి, చూసుకో" అంటూ నవ్వు అపుకుంటూ మోచేత్తో పొడిచింది. "చాల్లే ఊరుకో, నువ్వు మరీను" అంటూ దాన్ని కసిరి, నేనూ నవ్వేశాను.
తరువాత రోజు ఆఫీసు నించి బయలుదేరుతుంటే నీలూ కాఫీ కి కలుద్దాం అని మెసేజ్ చేసింది. జుహూ లో ఒక చిన్న క్యూట్ కాఫీ ప్లేస్ కి వెళ్లి ఇద్దరం కూర్చున్నాం. ఆఫీసు పోలిటిక్స్ గురించి, సినిమాలు, మా మొగుళ్ళ గురించి చాడీలు, ఎప్పటిలా మా సంభాషణ సాగుతోంది. "కొంచెం ఆలోచిస్తే..." అంటూ మొదలెట్టింది నీలూ. "ఇన్నేళ్ళ దాకా పని పెట్టని బుర్ర కి ఇప్పుడు పని పెట్టకు" అన్నాన్నేను వెటకారంగా. నీలూ నన్ను లక్ష్య పెట్టకుండా కంటిన్యూ చేసింది "నేను నిన్న నీతో అన్న విషయం.." అంటూ. "ఏ విషయం?" అన్నాన్నేను. "అదే, ఉదయ్ గురించి" అంటూ నసిగింది. కొద్దిగా షాక్ అయ్యాను, దీనికి మరీ జోకులు ఎక్కువయ్యాయి. కానీ దాని మొహం చూస్తుంటే, జోక్ చేస్తున్నట్టు అనిపించలేదు. "కాస్త ఆవేశ పడకుండా ఆలోచించు. ఉదయ్ కి ఏం తక్కువ? అందం, తెలివి తేటలు, మంచి జీన్స్ - అన్నీ వున్నాయి. దానికి తోడు, ప్రేగ్నంట్ చెయ్యగల సత్తా కూడా వుంది, అందులో సందేహం లేదు.." "నీకేం పిచ్చి గానీ పట్టిందా?" కొంచెం ఒణుకుతున్న గొంతు తో, చిన్నగా, ఎవరైనా మమ్మల్ని విన్తున్నారేమో అనే భయం తో చుట్టూ చూస్తూ. "వాడు నీ వైపు చూసే తీరు, నీతో మాట్లాడే తీరు, నీతో ఫ్లర్ట్ చెయ్యటం చూస్తె, నాకు తెలుసు, వాడికి నువ్వంటే ఖచ్చితంగా ఇష్టమే. నువ్వు కాస్త సందివ్వాలేగానీ, సంతోషం గా నీకు కడుపు చేసి పెడతాడు, థాంక్స్ చెబుతూ మరీ. సంవత్సరం తిరిగేసరికల్లా, నీకో చక్కటి బాబో, పాపో.. విన్.. విన్.." అంటూ కన్ను కొట్టింది. "నాకు ఉదయ్ తో అఫైర్ అన్న ప్రసక్తే లేదు" అన్నాను కాన్ఫిడెంట్ గా. "అఫైర్ గురించి ఎవరు మాట్లాడారు? జస్ట్ కొద్ది రోజులు వాడి తో ఎంజాయ్ చెయ్యి. నువ్వు ప్రేగ్నంట్ అవ్వంగానే, మానేయ్యచ్చు. వాడికి నీ బిడ్డ కి వాడు తండ్రి అని తెలియాల్సిన అవసరం గూడా లేదు. శరత్ కూడా తన ప్రార్ధనలు అన్నీ ఫలించాయి అనుకుంటాడు."
" "అసలు నువ్వు ఏం మాట్లాడుతున్నావో తెలిసే మాట్లాడుతున్నావా? " "ప్రియా, కొంచెం ఆలోచించు." అంది అనునయంగా. "శరత్ ప్రాబ్లం గురించి మనకి చూచాయగా తెలిసిందే. నువ్వు, శరత్ రోజూ పగలూ రాత్రీ పడుకున్నా, ప్రేగ్నంట్ అయ్యే ఛాన్స్ లేదు." ఎప్పటికైనా తన ఆలోచన లో మార్పు రావచ్చు కదా, అప్పుడు ఇన్ వీట్రో ఫెర్టిలైజేషన్ ట్రై చెయ్యచ్చు కదా?" "ఆ రోజు రావాలంటే, ఎన్ని యుద్ధాలు జరగాలి ? తన లోపం అని తెలిసిన తర్వాత మానసిక వత్తిడి కి కూడా గురి కూడా కావచ్చు. మళ్ళీ, దానినించి తేరుకోటానికి చాలా టైం పట్టచ్చు. ఇదైతే, ఏ సమస్యా వుండదు." "ఊహలు మాని, కాస్త రియల్ గా ఆలోచించి చూడు." "ఇదేమీ తేలిక అనటం లేదు, నేను. కానీ చూస్తుంటే, ఇదే బెటర్ అంటా. ఏతలనోప్పులూ లేని మార్గం." "నాకేమీ సెన్స్ కనిపించట్లా." "ఓహ్... కమాన్.. ఉదయ్ నీ ఫాంటసీ లో ఎప్పుడూ లేనట్టు మాట్లాడుతున్నావ్.. మీ ఆయన కూడా పెద్ద పోటుగాడని చెప్పకు." తను శరత్ ని నా మీదే ఉపయోగిస్తుందని ఊహించ లేదు. "శరత్ ని మోసం చెయ్యమని అడుగుతున్నావు నువ్వు, తెలుస్తోందా" "కావచ్చు. నా మటుకు, స్పెర్మ్ డొనేషన్ కీ దీనికీ పెద్ద తేడా కనిపించటం లేడు. ఉదయ్ ఒక స్పెర్మ్ డొనర్ అనుకో." "ఇంకేం మాట్లాడద్దు. ఇక ఇంతటి తో ఈ టాపిక్ ఆపేద్దాం. నువ్వు నా మంచి కోరే చెబుతున్నావు అని నాకు తెలుసు."
ఆ టాపిక్ ఇంక అక్కడి తో వదిలేసి ఇంటికి బయలుదేరాం.
తెలిసో, తెలియకో, నీలూ నా బుర్ర లో ఒక బీజం వేసింది. ఒక సారి ఇలాంటి ఆలోచనలు మొదలయ్యాక, పూర్తి గా విస్మరించటం చాలా కష్టం అనుకుంటా. తర్వాత కొద్ది వారాలూ, నేను దాని గురించి ఆలోచిస్తూనే వున్నాను. ప్రతి సారీ, ఇది ఒక చెత్త ఐడియా అని తోసి పెట్టేదాన్ని. కానీ ఆలోచించటం మానలేదు. నీలూ ఆ సంగతి మళ్ళీ ప్రస్తావించక పోయినా, నా ఆలోచనలు మాత్రం అటు పోతూనే వున్నాయి. చెప్పాలంటే, శరత్ తక్కువేమీ కాదు. పెళ్ళైన కొత్తల్లోనాకు చాల నొప్పి గా అనిపించేది. తనది ఆటు ఇటు గా 8 అంగుళాల కి తక్కువ గా వుండదు. నిడివి కూడా పెద్దదే. బెడ్ రూం లో ప్రొబ్లెమ్స్ ఏమీ లేవనే చెప్పాలి. అయితే, పెళ్లి ఐన ఇన్నేళ్ళకి కొంచెం పొట్ట వచ్చి, ఇంతకు ముందు కన్నా బరువెక్కాడు. పాపం ఎక్సేర్సైజు చేస్తూనే వున్నాడు, కానీ, అంత ఫలితం కనిపించలేదు. చెప్పొద్దూ, ఇంతకు ముందు కంటే నాకు కొంచం తన మీద మోజు తగ్గింది. అప్పుడప్పుడూ, వేరే మగాళ్ళ మీద, సినిమా స్టార్ల మీద మనసు పోవటం, బెడ్ లో వున్నప్పుడు కూడా ఆలోచించటం అలవాటైంది. నీలూ కి కూడా ఈ విషయం తెలుసు. అది కూడా దాని ఫాంటసీలన్ని నాతో పంచుకునేది. ఇంట్లో పరిస్థితి మరీ అధ్వాన్నం గా తయారైంది. శరత్ మొహం లో నవ్వు చాలా తగ్గి పోయింది. రోజూ గుళ్ళు, గోపురాలు, బాబాలు అంటూ తిరగటం, భజనలు చెయ్యటం ఎక్కువైంది. అన్ని రకాల తీర్థాలు, ప్రసాదాలు, తీసుకుంటూనే వున్నాం, సెక్స్ లైఫ్ మాత్రం చాల రొటీన్ గా, ఏదో పని చేస్తున్నట్టు తయారైంది. నాకు భావ ప్రాప్తి ఎప్పుడైందో నాకే గుర్తు లేదు, కానీ క్రమం తప్పకుండా చేస్తూనే వున్నాం. అవ్వాళ కొంచం మూడ్ లో లేను. ఆఫీసు లో కూడా పని లో చికాకులు. తిక్క లేచినట్టైంది. శరత్ టెస్ట్ చేయించుకోవాల్సిందే అని పట్టుపట్టాను. నా టెస్ట్ రిసల్ట్ చెబుదామని నోటి దాకా వచ్చింది. మూడు రూజుల పాటు ఒకరికి ఒకరు మొహం చాటేసి తిరిగాం. చివరికి శరత్ దిగి వచ్చి, సారీ చెప్పాడు. కానీ టెస్ట్ కి మాత్రం ఒప్పుకోలేదు. నీలూ నాతో ఈ విషయం గురించి మాట్లాడి రెండు నెలలు అయింది. ఈ రెండు నెలల్లో, నా ఆలోచన లో కూడా మార్పు వచ్చింది. ఇంతకు ముందు లా సిల్లి ఐడియా అని కొట్టి పారేయ్యకుండా, కొంచం సీరియస్ గా ఆలోచిస్తున్నాను. దాని ప్రభావం ఉదయ్ తో నేను మాట్లాడే తీరు మీద తప్పని సరి గా వుండివుంటుంది. ఇంతకు ముందు కంటే తన దగ్గర సామీప్యం ఆహ్లాదం గా అనిపిస్తోంది. తన మాటలు మంత్రం లాగ అనిపిస్తున్నాయి. తనేప్పుడైనా పొగిడితే, సిగ్గు అక్కువైనట్టు, బుగ్గలు ఎరుపెక్కినట్టు అనిపించేది. ఉదయ్ మాట్లాడుతుంటే, మాటల్లో తత్తర బాటు ఎక్కువై, కొంచం సెల్ఫ్ కొన్షేస్ గా అనిపించేది. ఈ మధ్య ఉదయ్ నా ఫాంటసీ లలో ఎక్కువ కనిపిస్తున్నాడు. కానీ, ఉదయ్ తో పడుకోటానికి నా మనసు ఇంకా ఒప్పుకోవటం లేదు. తర్వాత కొన్ని రోజులకి, ఒక రాత్రి మా ఆఫీసు టీం పార్టీ ఆరెంజ్ చేసింది. ఆ తర్వాత పరిణామాలు నేను ఊహించని మార్పులకి దోవ తీసాయి.1
ప్రతి సంవత్సరం లాగానే, మా ఆఫీసు మేనేజ్ మెంట్ ఒక ఫైవ్ స్టార్ హోటల్ లో పార్టీ ఆరెంజ్ చేసింది. స్విమ్మింగ్ పూల్, దాని పక్కనే బార్. అబ్బాయిలు, అమ్మాయిలూ, కొన్ని కుర్ర జంటలు స్విం సూట్స్ లో పూల్ లో ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు. ప్రతి సంవత్సరం లాగానే, నేను పూల్ లో దిగలేదు. బ్లూ జీన్స్, సింపుల్ కాజుఅల్ బ్లౌస్. లౌంజ్ చైర్ లో కూర్చుని మార్గారిటా సిప్ చేస్తున్నాను. డ్రింక్స్, ఆపిటైజర్ ల రౌండ్స్ మధ్యలో సంభాషణలు, చుట్టూ పార్టీ వాతావరణం. మేనేజ్ మెంట్ లో కొంత మంది ఎప్పటి లాగా వాళ్ళ ధోరణి లో ఈ సంవత్సరం చాలా బాగా ఫలితాలు సాధించామని, వొచ్చే సంవత్సరం ఇంకా చాలా సాధించాల్సింది వుంది అంటూ స్పీచ్ లు ఇచ్చారు. శరత్ నా పక్కనే వున్నాడు, నా కొలీగ్స్ తో మాట్లాడుతూ. వాళ్ళందరూ శరత్ కి చాలా సంవత్సరాలు గా తెలుసు. నా కళ్ళు ఉదయ్ కోసం వెతియాయి. మోకాళ్ళ వరకు వచ్చే స్విం ట్రంక్ వేసుకుని వున్నాడు. పూల్ లో దిగి లాప్స్ కొడుతున్నాడు. పైన ఏమి వేసుకోలేదు. బైటకి వచ్చినప్పుడల్లా నీటి బిందువులతో చాతీ మెరుస్తోంది. సిక్స్ పాక్ బాడీ, బలమైన దండలు, ఎక్సర్ సైజు చేసే శరీరం అని తెలుస్తూనే వుంది. కేటలాగ్ మోడల్ లాగా వున్నాడు. చాల మంది అమ్మాయిల కళ్ళు ఉదయ్ మీదే ఉన్నాయి. కొంత మంది మొగవాళ్ళు కూడా. ఉదయ్ తన ఇమేజ్ ప్రభావం పక్కవాళ్ళ మీద ఎలా వుంటుందో బాగా తెలుసు. మామూలు గా కంటే కూడా ఎక్కువ గా అమ్మాయిల తో ఫ్లర్ట్ చేస్తున్నాడు ఇవ్వాళ. నీలూ, వాళ్ళ ఆయన, శరత్, నేను ఒక టేబుల్ చుట్టూ కూర్చుని వున్నాం. మొగ వాళ్ళు క్రికెట్ గురించి మాట్లాడుకుంటున్నారు. నా కళ్ళు మళ్ళి ఉదయ్ కోసం వెతికాయి. పూల్ లో ఉన్నాడు. మాకు పది అడుగుల దూరం ఉండచ్చు. కొత్త గాచేరిన ఇంటర్న్ జూలీ మీద నీళ్ళు స్ప్లాష్ చేస్తున్నాడు, ఆటకాయితనంగా. తను కూడా తక్కువేమీ కాదన్నట్టు ఉదయ్ కి దగ్గర గా వచ్చి స్ప్లాష్ చేస్తోంది. వాళ్ళిద్దరూ నీళ్ళల్లో ఒకరినొకరు తోసుకోవటం, పట్టుకోవటం, ఒకరి నించి ఒకరు విదిలించుకోవటానికి ప్రయత్నించటం, ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుకోవటం కనిపిస్తూనే వుంది. ఇద్దరూ చాతీ దాకా నీళ్ళల్లో ఉన్నారు. ఉదయ్ జూలీ ని హగ్ చేసుకోవటం, సిగ్గు తో ఎర్ర బడ్డ జూలీ తన ముఖాన్నిఉదయ్ చాతీ కి అదుముకోవటం తెలుస్తూనే వుంది. జూలీ విదిలించుకోవటం మానేసి, ఉదయ్ చాతీ మీద తన పెదాలతో ముద్దు పెట్టింది. ఉదయ్ చిరు నవ్వు నవ్వుతూ తన మెడ మీద ముద్దు పెట్టాడు. సడన్ గా జూలీ ఈ లోకం లోకి వచ్చి ఎవరైనా చూసారా అన్నట్టు చుట్టూ చూసింది. నేను, ఇంకో ఇద్దరు గమనించినట్టు తనకి అర్థం ఐంది. సిగ్గు పడుతూ ఉదయ్ నించి దూరం గా స్విం చేసుకుంటూ వెళ్ళింది. నా కళ్ళు మళ్ళి జూలీ మీద నించి ఉదయ్ మీదకి మళ్ళాయి. ఉదయ్ నా వైపే తీక్షణం గా చూస్తూ కనిపించాడు. నా మీద నించి కళ్ళు మరల్చకుండా పూల్ ఒడ్డు కి స్విం చేస్తూ వచ్చాడు. పూల్ బయటి కి వచ్చిన ఉదయ్ నడుం మీద నీటి బిందువులు మెరుస్తున్నాయి. బైటికి వచ్చి మా టేబుల్ వైపు రాసాగాడు. వస్తున్నంత సేపూ ఏదో మంత్రం వేసినట్టుగా తన చూపుని ని నా కళ్ళ మీద నించి తిప్పలేదు. టేబుల్ దగ్గరికొచ్చి, "హలో ప్రియా, హలో నీలూ, మిమ్మలని చేసుకున్న అదృష్టవంతులు వీళ్ళేనా?" అంటూ మా మొగుళ్ళ వైపు చూసాడు. "హాయ్ ఉదయ్! ఇతను ఉదయ్ అని మా సేల్స్ టీం కొత్త సూపర్ స్టార్" అంటూ నీలూ ఉదయ్ ని వాళ్ళ ఆయన కి పరిచెయం చేసింది. "నైస్ టు మీట్ యు" అంటూ శరత్ ఉదయ్ కి తన పక్క ఉన్న చైర్ చూపించాడు. "రండి". ఉదయ్ మా మొగుళ్ళ తో మాటలు కలిపేసాడు. కొద్ది నిముషాల్లోనే వాళ్ళని చాలా ఇంప్రెస్స్ చేసాడు అంటే అతిశయోక్తి కాదు. మా మాటలు వెకేషన్ గురించి,యౌరప్ ట్రిప్స్ గురించి మళ్ళాయి. నేను కూడా అప్పుడప్పుడూ నాలుగు మాటలు వేస్తూనే వున్నాను. నా మనసు మాత్రం పరిపరి విధాలు గా పోతోంది. పక్క పక్క నే కూర్చుని వుండటం తో, శరత్ ని ఉదయ్ నీ పోల్చి చూస్తున్నాను. అప్పుడప్పుడే కొద్దిగా బట్ట తల, చిన్న పొట్ట తో మా అయన - పక్కన ఒక గ్రీకు వీరుడి లాగ వున్నాడు ఉదయ్. ఒకటి రెండు సార్లు నేను ఉదయ్ వైపు చూస్తున్నప్పుడు, ఉదయ్ కూడా నా వైపు చూస్తూ కనిపించాడు. కళ్ళల్లో ఏదో చిలిపి నవ్వు. నీలూ కూడా నేను ఉదయ్ ని చూడటం గమనించినట్టు వుంది. మరో పదిహేను నిమిషాలు మాతో మాట్లాడి, "ఎక్స్కుస్ మీ" అంటూ ఉదయ్ వేరే గ్రూప్ వైపు సాగి పోయాడు. పార్టీ ఇంకో రెండు గంటల పాటు సాగింది. మేము ఇంటికి బయలుదేరే సరికి శరత్ పూర్తి గా తాగి వున్నాడు. ఇంటికి వెళ్ళంగానే, గుర్రు పెడుతూ నిద్ర పోయాడు. నేను పైజమా లో కి మారి తన పక్కనే కూల బడ్డాను. నిద్ర పట్టటం లేదు. నా మెదడు లో ఉదయ్ పెర్ఫెక్ట్ బాడీ, తన నవ్వు ఇంకా మెదులుతూనే వుంది. కళ్ళు మూసుకుని నా వేళ్ళని నా పాంటీ లో కి జార్చాను. నా కళ్ళ ముందు ఉదయ్ పూల్ లో, జూలీ కి బదులు నేను.. తను, నేను, నీళ్ళు స్ప్లాష్ చేస్తూ ఆడుతున్నట్టు, పట్టుకుంటున్నట్టు, విదిపించుకోటానికి స్ట్రగుల్ అయినట్టు, కళ్ళ ముందు ద్రుశ్యాలు మెదులుతున్నాయి. ఉదయ్ చేతులు నా పిరుదులు మీద, హిప్స్ మీద పారాడుతున్నట్టు, అప్పుడప్పుడూ నా కాళ్ళ మధ్య పాంటిని, నా నిపుల్స్ ని టచ్ చేస్తున్నట్టు ఫీల్ అయ్యాను. చాలా రోజుల తర్వాత నాకు ఆ రోజు భావ ప్రాప్తి అయి, చాల గట్టి గా మూలిగినట్టు అనిపించింది. కళ్ళు తెరిచి చూస్తె, మా అయన గురక పెడుతూ పడుకుని వున్నారు. నేను కళ్ళు మూసుకుని, అటువైపు తిరిగి, మెల్లి గా నిద్ర లో జారుకున్నాను.
ప్రతి ఏడాది లాగే, సంవత్సరాంతం పార్టీ తర్వాత మా ఆఫీసు లో సేల్స్ ప్లానింగ్ మీటింగ్ వుంటుంది. కంట్రీ, రీజనల్ మానేజర్స్, సేల్స్ వైస్ ప్రెసిడెంట్లు, ఇంకా కొంత మంది ఇంపార్టెంట్ పెద్ద వాళ్ళు అంతా ఈ మీటింగు లకి వస్తారు. సేల్స్ లో పని చేసే వాళ్లంతా, వొచ్చే సంవత్సరానికి మా ప్లాన్స్ ని ప్రెసెంట్ చేస్తే, పెద్ద వాళ్ళు రివ్యూ చేసి వాళ్ళ అభిప్రాయలు, సూచనలు, మార్పులు, చేర్పులు అన్నీ చెబుతారు. మధ్యాహ్నం లంచ్ తర్వాత నా ప్రెజెంటేషన్. క్రితం సంవత్సరం విజయాల తో మొదలెట్టాన్నేను. నా కోటా ని మించి సేల్స్ టార్గెట్లు (114%) సాధించాను. క్రితం సంవత్సరం చాల బాగా చేసానన్నట్టే. కొత్త సంవత్సరంలో ఏ ఏ కొత్త క్లైంట్ లు, మార్కెట్లు టార్గెట్ చెయ్యాలో, నా నెల నెలా, క్వార్టర్లీ సేల్స్ టార్గెట్ ప్లాన్స్ గురించి విడమరిచి చెప్పాను, పవర్ పాయింట్ చార్ట్ లు ఉపయోగిస్తూ. "ఎక్స్కుస్ మీ, ప్రియా", సేల్స్ వి.పి. రాజీవ్ గొంతు విప్పాడు. "జినో కార్ప్ ఎకౌంటు ఇంకా మన చేతికి రాలేదు. గత రెండేళ్ళ లాగానే.. " నేను ఒక పేలవమైన నవ్వు నవ్వాను. రాజీవ్ ని మనసు లోనే తిట్టుకున్నాను. ఈ సంవత్సరం జినో కార్ప్ టాపిక్ రాగూడదని ఏ మూలో ఆశ పడ్డాను. జినో కార్ప్ యౌరప్ లో పెద్ద కంపెనీ. ఈ మధ్య ఇండియా లో బాగా పెరుగుతున్నారు. నేను ఈ ఎకౌంటు కోసం సాయశక్తులా ప్రయత్నించాను, కానీ సాధించలేక పోయాను. "అవును రాజీవ్! ఈ సంవత్సరం తప్పకుండా మనం సాధించి తీరతాం.. కింద సంవత్సరం మనం ఆ కంపెనీ ప్రోక్యుర్మేంట్ డిపార్టుమెంటు తో మంచి రిలేషన్ డెవలప్ చేసాం. ఈ సంవత్సరం గారంటీ గా... " "ఎలా? నాక కథలు చెప్పకు. ఈ సంవత్సరం నీ ప్రయత్నాలకి ఇంతకూ ముందుకి ఏమిటి తేడా?" నా మేనేజర్ సతీష్ నన్ను సమర్దిచాడు. "టు బి హానెస్ట్, ప్రియా చాలా ట్రై చేసింది. కానీ, ఆ ప్రోకుర్మేంట్ లో వున్న అతని తో డీల్ చెయ్యటం చాల కష్టం." "ప్రియ ఈ ఎకౌంటు మీద మూడేళ్ళు గా ట్రై చేస్తోంది. తను చెబుతున్నట్టు గా, తానేమీ మంచి రిలేషన్స్ డెవలప్ చేసినట్టు నాకైతే అనిపించటం లేదు." "ప్రియ సమర్ధత మీద నాకు పూర్తి భరోసా వుంది. తన రికార్డు చూస్తె మీకే అర్థం అవుతుంది." అన్నాడు సతీష్ కాన్ఫిడెంట్ గా. రాజీవ్ కొద్ది గా ఆలోచిస్తున్నట్టు నా వైపు తిరిగాడు. "నన్ను తప్పు గా అర్ధం చేసుకోకు ప్రియా. నాకూ నీ వర్క్ మీద, సత్తా మీద చాల కాన్ఫిడెన్స్ వుంది. నువ్వు నీ జాబ్ ని చాల సమర్దవంతం గా చేస్తావని నాకు తెలుసు." "థాంక్ యు సర్" "నా వర్రీ అల్లా జినో కార్ప్ ఎకౌంటు మనకి వస్తుందా లేదా అనే.. వాళ్ళు నాసిక్ లోను, పూణే లోను రెండు ఫ్యాక్టరీలు మొదలేడుతున్నట్టు తెలిసింది. ఈ కొత్త ప్లాంట్స్ కాంట్రాక్ట్స్ మనకి వస్తే, మన గోల్స్, నీ టార్గెట్లు కూడా తేలిగ్గా సాధించచ్చు." "నేను ఈ ఎకౌంటు సాధించటానికి పూర్తి ప్రయత్నం చేస్తాను సర్. " "సతీష్, నాకు మైక్రో మేనేజ్ చెయ్యటం ఇష్టం లేదని నీకు తెలుసు. కాని ఈ ఎకౌంటు మనకి చాలా ఇంపార్టెంట్. అందుకే, నేను ఒక నిర్ణయం తీసుకున్నాను. ఇప్పటి నించి జినో కార్ప్ ఎకౌంటు ని ఉదయ్ హేండిల్ చేస్తాడు" ఉదయ్ సడన్ గా తన పేరు వినేసరికి అలెర్ట్ అయ్యాడు. "ఇది అంత మంచి ఐడియా కాదేమో సర్, ఉదయ్ ఇప్పడికే, చాల అకౌంట్ లు హేండిల్ చేస్తున్నాడు, మరీ స్ట్రెచ్ అవుతాడేమో.." అన్నాడు సతీష్. "ఉదయ్ చాలా కష్ట పడతాడు. తన కొత్త అకౌంట్ ల ట్రాక్ రికార్డు చాలా బావుంది. నా వుద్దేశం లో ఈ ఎకౌంటు ని సాధించాలంటే ఉదయ్ ఏ సరియైన వాడు. నో అఫెన్స్ ప్రియా" అన్నాడు రాజీవ్. "అంత గా అయితే, ఉదయ్ ఎకౌంటు లు కొన్ని మిగిలిన వాళ్లకి ఇవ్వండి." "నాకేం ప్రాబ్లం లేదు సర్" అన్నాను భుజాలు ఎగరేసి. నిజంగా నే, నాకు ఈ తల నెప్పి వదిలించుకోవటం మంచిది అనిపించింది." "ఓకే. అయితే మనం ఒక నిర్ణయానికి వచ్చినట్టే. ఉదయ్ జినో కార్ప్ ఎకౌంటు హేండిల్ చేస్తాడు ఇవ్వాళ నించి" "థాంక్ యు" అంటూ ఉదయ్ లేచి నిలబడ్డాడు, తన షర్టు మడతలు సరి చేసుకుంటూ. ఇంత టెన్షన్ లో నూ, నా మనసు తన బేర్ చస్ట్ మీదకే మళ్ళింది. ఛ! అనుకుంటూ కళ్ళు తిప్పుకున్నాను. "నాదో చిన్న రిక్వెస్ట్" అన్నాడు ఉదయ్. "ప్రియా ఈ ఎకౌంటు మీద నాతొ పని చేస్తే బావుంటుంది. జినో కార్ప్ చాలా పెద్ద కంపెనీ, ప్రియా కి చాల మంది తెలుసు. తన నాలెడ్జ్ నాకు చాలా ఉపయోగకరం గా వుంటుంది. " "పర్వాలేదు ఉదయ్" నాకు ఈ సముదాయింపు ధోరణి నచ్చలేదు. "నీకు నేనేమీ అంత తప్పని సరి కాదు. నాకేమీ ఫేవర్స్ అక్కర్లేదు. థాంక్స్ ఎనీ వే." అన్నాను, కొంచెం అసహనంగా. "ఫేవర్ ఏం కాదు. నేను చెప్పింది అక్షరాలా నిజం. నాకు నిజం గా నీ అవరసరం వుంది" ఉదయ్ మాటల్లో నిజాయితీ కనిపించింది. "సరే, దీనిమీద మన ఇప్పటికే చాల టైం గడిపాం. ఈ ఎకౌంటు మీద ప్రియ, ఉదయ్ ఇద్దరూ కలిసి పని చేస్తారు. సతీష్, క్రెడిట్ ఎవరికి ఎలా ఇస్తావో, నీ బాధ్యత" అంటూ ముగించాడు రాజీవ్. ఉదయ్ నా వేపు చూసి చిరునవ్వు నవ్వాడు. నేను కూడా తన వేపు చూసి స్మైల్ చేసాను.
-------------------------------- "సారీ రా, దేవుడి మీద నీకు అంత భరోసా లేదని నాకు తెలుసు, కానీ, జరుగుతున్నది చూస్తుంటే, ఇదేదో పై వాడి మాస్టర్ ప్లాన్ లాగే కనిపిస్తోంది" అంది నీలూ నవ్వుతూ. "మళ్ళీ మొదలెట్టావా? ఉదయ్, నేను ఒక ఎకౌంటు మీద పని చేస్తున్నాం అంతే. అంత కంటే ఏమీ లేదు." "ఇంత కంటే మంచి అవకాశం ఎక్కడ దొరుకుతుంది?" "సర్లే, ఇంకేదైనా చెప్పు" అంటూ నేను టాపిక్ మార్చాను. అన్నానే గానీ, ఉదయ్ తో పని చేస్తానని తలుచుకుంటే, కొంచం ఎక్సైటింగ్ గానే వుంది. కడుపు లో అనీజీ గా ఏదో తిమ్మిరీగలు తిరుగుతున్న ఫీలింగ్.
వారం రోజుల తర్వాత. బుధ వారం సాయంత్రం 9 గంటలు అయ్యిది అనుకుంటా. ఉదయ్, నేను, ఆఫీసు కాన్ఫరెన్స్ రూం లో తర్వాతి రోజు జినో కార్ప్ మీటింగ్ కి రెడీ అవుతున్నాం. గత కొద్ది రోజులు గా ఇద్దరం మా స్ట్రాటజీ గురించి మాట్లాడుకుంటున్నాం. జినో కార్ప్ గురించి నాకు తెలిసిన విషయాలన్నీ నేను తనకు విడమరచి చెప్పాను. మా ఇద్దరి మధ్య మొదట్లో ఉన్న అనీజీనెస్స్ కొద్ది కొద్ది గా తగ్గుతూ వచ్చింది. ఆ రోజు రాత్రి జినో కార్ప్ కొత్త ప్లాంట్ల గురించి, వాళ్ళ మెషీన్స్ గురించి, మాట్లాడుతూ, వాళ్ళ కొత్త ఆఫీసు ఆర్గనైజేషన్ ఎలా వుంటుందో ఊహిస్తున్నాం. కుర్చీ లో వెనక్కి వాలి నా మెడ ని అటూ ఇటూ ఊపాను, నొప్పి అన్నట్టు గా. "మెడ నెప్పి?" అన్నాడు ఉదయ్, నా ఎదురు సీట్ లో కూర్చుని. "అనుకుంటా. రాత్రి నిద్ర లో పట్టేసైనట్టుంది." "ఆలో మీ" అంటూ ఉదయ్ కుర్చీ లోంచి లేచి నా వెనక్కి చేరాడు. నేను వారించే లోపల తన చేతులు నా భుజాల మీద వున్నాయి.
"హేయ్... ఏం చేస్తున్నావ్" అంటూ నేను తన చేతులు తోసెయ్యతానికి ప్రయత్నించాను.
వేసుకున్న టాప్ లైట్ ఫాబ్రిక్ కావటం తో, నా భుజాలకి తన చేతుల వెచ్చదనం తెలుస్తోంది.
"రిలాక్స్, ఏం చెయ్యాలో నాకు తెలుసు" అంటూ ఉదయ్ తన రెండు బొటన వేళ్ళని, వెన్నెముక వైపు జరిపి గట్టిగా వత్తాడు.
"ఓహ్..." అంటూ మూలిగాను నొప్పి తో.
"మొదట కాసేపే నొప్పి గా వుంటుంది. అంతే.."
తను అన్నట్టు గానే, కాసేపటికి నొప్పి తగ్గి రిలాక్స్ అయినట్టు అనిపించింది. ఉదయ్ వేళ్ళు ఎక్స్పర్ట్ గా నా మెడ నరాల్ని, నాట్స్, మజిల్స్ ని జంటిల్ గా మసాజ్ చేస్తున్నాయి.
"మ్.. చాలా రిలాక్సింగ్ గా వుంది" సన్న గా మూలుగుతూ మెడ వెనక్కి వాల్చాను.
ఉదయ్ నెమ్మది గా తన వెళ్ళని నా మెడ నించి భుజాల అంచుల వైపు కదుపుతూ కంటిన్యూ చేసాడు.
"ఎక్కడ నేర్చుకున్నావ్, ఇవన్నీ?"
"నా పద్ధతులు నాకున్నాయి, సీక్రెట్.." అన్నాడు గుసగుసలాడుతున్నట్టు, తన ముఖాన్ని నా చెవి దగ్గరికి తెచ్చి.
కళ్ళు తెరిచాను. మెడ వెనక్కి వాల్చి ఉండటం తో వెనకాల నిలబడ్డ తన ముఖం నా ముఖం పైన ఎదురు గా కనిపిస్తోంది, తల్లకిందులుగా. తన కళ్ళు నా కళ్ళల్లోకి సూటి గా చూస్తున్నాయి. నేనూ తన కళ్ళల్లోకి చూపు తిప్పకుండా చూస్తూ ఉండి పోయాను. తన ముఖం నా ముఖానికి చేరువగా రావటం తెలుస్తూనే వుంది, కానీ ఎందుకో నా బ్రెయిన్ పని చెయ్యటం ఆగి పోయినట్టు అనిపించింది. లేక కావాలని పట్టించుకోవటం మానేశానో తెలీదు. తన దవడలు నా బుగ్గలకి దగ్గరై తన ఊపిరి వెచ్చగా నా గడ్డం మీద తగులుతోంది. ఇంకొద్ది క్షణాల తర్వాత ఉదయ్ పెదాలు సున్నితం గా నా పెదాల మీద వాలాయి.
తన వేళ్ళు నా భుజాల మీదే వున్నాయి, తను మసాజ్ చెయ్యట ఆపేసి కొన్ని క్షణాలు అయింది. తన పెదాల స్పర్స నా పెదాల మీద తెలుస్తోంది. కాలం స్తంభించినట్టు అనిపించింది. తను నెమ్మది గా నా పెదాలని ముద్దు పెట్టుకుంటున్నాడు. ఏ మూలో నా మనసు తనని వారించమని, తోసేయ్యమని చెబుతోంది. కానీ, నా పెదాలు నా మాట వినటం మానేశాయి. నా పెదాలు అతనికి చేరువ అవటం, నేను అతని పెదాల్ని ముద్దు పెట్టుకోవటానికి ప్రయత్నించటం తలుచుకుంటే నా మీద నాకే ఆశ్చర్యం కలుగుతోంది. ముందు తనే తేరుకున్నాడు.
"సారీ.. నువ్వు చాల అందంగా వున్నావు."
ఏమీ అనకుండా అతని వైపు చూస్తూ ఉండిపోయాను. తను నా వైపు నించి రియాక్షన్ కోసం చూస్తున్నట్టున్నాడు. నేను నా రియాక్షన్ ఎలా వుండాలో తెలిసే పరిస్థితి లో లేను. నా బరువైన శ్వాస, ఎగిరే గుండె చప్పుళ్ళు మాత్రమె వినిపిస్తున్నాయి.
మరో రెండు క్షణాలు ఆగి ఉదయ్ నెమ్మడి గా నేను కూర్చున్న స్వివేల్ చైర్ ని తన వైపు తిప్పుకున్నాడు. మళ్ళీ నన్ను ముద్దు పెట్టుకోవటం మొదలెట్టాడు. ఈ సారి నా చెయ్యి అప్రయత్నం గా తన తల వెనకకు జేరింది. మా పెదాలు ఒకరినోకరికి పెనవేసున్నాయి. తను ఒక నిమిషం పాటు నన్ను గాఢము గా ముద్ద్దు పెట్టుకున్నాడు.
తను నాలుక నా నోట్లో చొప్పించగానే, ఈసారి ముందుగా నేను తేరుకున్నాను. కుర్చీ ని కొంచెం దూరం గా జరిపి "నేను ఇంకా వెళ్ళాలి" అన్నాను, లేస్తూ. "ఇప్పటికే చాల లేట్ అయింది".
తత్తరపాటు తో నన్ను నేను సరి చేసుకోవటం ఉదయ్ చూస్తూనే ఉన్నాడు. నేను ఉదయ్ వైపు చూడ లేక డోర్ వైపు చూస్తూ నన్ను నేను సంభాళించుకున్నాను. బయటికి పదటానికి సిద్ధం అవుతూ.
"వెయిట్.." ఉదయ్ గొంతు.
"నాకు పెళ్లి అయింది" నా గొంతు నాకే వింత గా వినిపించింది.
"సారీ.. నా ఉద్దేశం.. జినో కార్ప్ మీటింగ్ కి రేప్పొద్దున్న మనం ఎన్నింటికి కలుస్తున్నాం?"
"8:30 ఓకే" అంటూ నేను లిఫ్ట్ వైపు పరుగు తీశాను.
తర్వాతి రోజు ఉదయం పది గంటలు. ఉదయ్, నేను ఇద్దరం పోవై లో జినో కార్ప్ ఆఫీసు లాబీ లో కూర్చుని వున్నాం. రాత్రి సరిగ్గా నిద్ర పట్టక నాకు కొద్ది గా తల నొప్పి గా వుంది. ముందు రోజు సంఘటన, ఉదయ్ ముద్దు పెట్టుకోవటం, ఇవన్నీ తలుచుకుంటే, మనసంతా అల్లకల్లోలం గా వుంది. ఉదయ్, నేను, పొద్దున్నే ఆఫీసు నించి ఇక్కదికి కార్ లో కలిసే వచ్చాం. ఉదయ్ రాత్రి జరిగిన సంఘటన ఎత్తుతాడేమో అని భయ పడ్డాను. ఉదయ్ ని చూస్తుంటే మాత్రం ఏమీ జరగనట్టుగా ఉన్నాడు.
"మిస్టర్ గూట్లే మీ కోసం వెయిట్ చేస్తున్నారు. మీరు లోపలకి వెళ్ళచ్చు." రిసెప్షనిస్ట్ గొంతు.
నేను, నా వెంటే ఉదయ్, లోపలి వెళ్లి కారిడార్ గుండా నడుచుకుంటూ ఒక కార్నర్ ఆఫీసు కి దారి తీసాం. ముందు గా నేను తలుపు మీద నాక్ చేసాను.
"కమిన్" అంటూ వినిపించింది. ఆ గొంతు నాకు పరిచయమే.
లోపలకి వెళ్ళగానే, జినో కార్ప్ ప్రోక్యుర్మేంట్ మేనేజర్ వినోద్ గూట్లే డెస్క్ వెనలాల కూర్చుని కనిపించాడు. మమ్మల్ని చూస్తూనే, మా వైపు ఒక నవ్వు పారేసాడు. అతని పళ్ళు సిగరెట్ల తో, పాన్ పరాగ్ లతో గార కట్టినట్టున్నాయి. మేము కలిసినప్పుడల్లా, వాడికి నన్ను తేరి పార చూడటం అలవాటు. ఎప్పటి లాగానే, వాడి కళ్ళు నా గుండెల మీదకి మళ్ళాయి. అక్కడ కాసేపు ఆగి, మళ్ళి నా మొహం వైపు తన చూపు మళ్ళించాడు.
"ప్రియా.. ప్లెజర్ టు సీ యు" అంటూ అంటూ డెస్క్ వెనకాల నించి ముందుకి వచ్చాడు. అలా ఒక్క సారి లేచే సరికి వాడి బాన పొట్ట పైకి కిందకి ఊగటం తెలుస్తూనే వుంది. బట్టనెత్తిమీద జుట్టు వెనక్కి వెళ్లి జుట్టంతా ఏదో ఉప్పురిసినట్టుంది. క్రితం సారి జుట్టు నల్ల గా వున్నట్టు గుర్తు. రంగేయ్యటం మానేసాడేమో. నా ముందుకొచ్చి నిలబడ్డాడు, తినేసేటట్టు చూస్తూ, నా వైపు చెయ్యి చాపాడు. మర్యాద కోసం నేను నా చేతి ని చాపితే, లాక్కుని నా చేతి వైపే చూస్తూ చేతులు కలిపాడు.
"మిస్టర్ గోట్లే, నైస్ టు సీ యు అగైన్" అన్నాను లేని నవ్వు తెచ్చి పెట్టుకుంటూ.
గోట్లే నా చేతిని వదిలి పెట్టకుండా కొద్ది క్షణాలు నా వైపు పైకి కిందకి తేరి పార చూసాడు. వాడికి సిగ్గు అనేది ఉన్నట్టు అనిపించదు. మనసు లో నన్ను నగ్నం గా ఊహించుకుంటున్నాడు అని నాకు తెలుసు. తెక్నాలజీ సేల్స్ ఒక మగ ప్రపంచం. ఏ ఆడడైనా కాస్త అందం గా కనిపిస్తే, మొగాళ్ళ కళ్ళు మా శరీరాల మీదే పారాడతాయి. ఇది నాకు కొత్త ఏమీ కాదు. చాలా మంది మగాళ్ళకి అలా చేస్తున్నామనే ధ్యాస కూడా వుండదు. జాతి లక్షణం అనుకుంటా. చూసే వాళ్ళు చూసినా, గమనించకుండా చూడటం, మనం చూస్తున్నామని తెలిస్తే తల తిప్పుకోవటం చేస్తారు. కొద్ది క్షణాల తర్వాత ఐనా మనం ఆడ వాళ్ళం అన్న విషయాన్నీ పక్కన పెట్టి ప్రొఫెషనల్ గా వుండటానికి ట్రై చేస్తారు.
గోట్లే ఈ బాపతు కాదు. వీడికి అస్సలు సిగ్గు అనేదే లేదు. వాడు నా వైపు తేరి పార చూస్తున్న విషయం ఏ మాత్రం దాచటానికి ప్రయత్నించ లేదు. వాడి పద్ధతి చూస్తుంటే, నాకు తెలియాలనే, నన్ను తినేసేలా చూస్తున్నట్టు వుంది. ఏదో డిస్ప్లే బొమ్మ ని చూసినట్టు వాడి టైం వాడు తీసుకుంటూ చూస్తాడు. అప్పటికీ, నేను అవ్వాళ చాలా మోడెస్ట్ గానీ డ్రెస్ అయ్యాను. గుండెల అంచులు ఏ మాత్రం కనిపించని ఫార్మల్ బ్లౌస్, సాదా సీదాగా వున్న బూడిద రంగు ప్యాంటు, కానీ వాడి చూపుల్లో లో ఏ మాత్రం తేడా లేదు.
నన్ను మనస్ఫూర్తి గా నగ్నం గా ఊహించుకున్న తర్వాత, గోట్లే దృష్టి నా వెనుక నిల్చున్న ఉదయ్ మీద పడింది.
"ఓహ్ హలో" అంటూ నా చెయ్యి అయిష్టం గానే వదిలేస్తూ ఉదయ్ వైపు చెయ్యి జాపాడు.
"మిస్టర్ గోట్లే, మీ గురించి ప్రియా చెప్పగా చాలా విన్నాను" ఉదయ్ తన సహజమైన చార్మింగ్ పెర్సనాలిటీ తో.
"నిజమా?" గోట్లే నా వైపు చూస్తూ నమ్మనట్టు గా.
"అన్నీ మంచివిషయాలే లెండి.. " అంటూ ఉదయ్ తనని పరిచయం చేసుకున్నాడు.
గోట్లే వెనక్కి తిరిగి తన కుర్చీ లో కూలబడ్డాడు. నేను, ఉదయ్, ఎదురు గా ఉన్న కుర్చీల లో కూర్చున్నాం.
"చెప్పండి. హౌ కెన్ ఐ హెల్ప్?" అంటూ మళ్ళీ గోట్లే చూపు నా గుండెల మీదకి మార్చాడు.
నేనేదో అనే లోపల ఉదయ్ మాట్లాడటం మొదలెట్టాడు.
"మా సేల్స్ వైస్ ప్రెసిడెంట్ పర్సనల్ గా జినో కార్ప్ ఎకౌంటు కి ఇన్ ఛార్జ్ గా పెట్టారు. ఆయన మన ఇద్దరి కంపెనీల రిలేషన్స్ బావుండటానికి, పరస్పరలాభం కలిగేలా బిజినెస్ ఇంప్రూవ్ చెయ్యటానికి కట్టుబడి వున్నారు."
గోట్లే ముఖం లో వెలుగు తగ్గింది.. "సో.. ప్రియా.. మాకు ఇప్పటినించి నిన్ను చూసే అదృష్టం లేదన్న మాట".
నేను అసలు విషయాన్ని వివరంగా చెప్పటానికి ప్రయత్నించబోయాను. నా మాటలు డామినేట్ చేస్తూ ఉదయ్ మళ్ళి మాట్లాడటం మొదలెట్టాడు.
"ప్రియ నాకు రిపోర్ట్ చేస్తుంది. మీ కంపెనీ విషయం లో ప్రియ అన్ని రకాలు గా మీకు కావలసినట్టు సహకరించే పూచీ నాది. దానికి మా వి. పి. గారి సపోర్ట్ పూర్తి గా వుంది నాకు. సో.. ప్రియా ఎకౌంటు లో వుంటుంది, కానీ, నాకు రిపోర్ట్ చేస్తూ, నా కింద పని చేస్తుంది అన్న మాట." అన్నాడు "నా కింద" అన్న మాట ని నొక్కి పలుకుతూ.
నాకు చిర్రెత్తుకొచ్చింది.. ఏమిటి వీడి ధైర్యం.. నన్ను ఇంత లాగా కించ పరుస్తాడా.. నేను అసహనం గా కదలటం చూసి ఉదయ్ నా భుజం మీద మెల్లిగా చేత్తో తట్టాడు, ఏదో ఎంకరేజ్ చేస్తున్న ఫీలింగ్ ఇస్తూ.
"గుడ్.. గుడ్.." అంటూ గోట్లే మళ్ళీ నా గుండెల వైపు చూడటం లో బిజీ అయ్యాడు. "ప్రియ అన్నా, మీ ప్రోడక్ట్ అన్నా మాకిష్టమే. అయితే, మీ రేట్లే చాలా ఎక్కువ. మీ డెలివరీ టైం మాకు సరి పోదు."
"ఇది నిజమేనా?" ఏదో నన్ను అజమాయిషీ చేస్తున్నట్టు ఉదయ్ గొంతు కఠినం గా వినిపించింది. "మనం వీళ్ళకి ఎందుకు అంత రేట్లు చెబుతున్నాం? సర్వీసు స్లో గా ఎందుకు వుంది?"
ఉదయ్ లో ఈ మార్పు చూస్తున్న నాకు నోటి మాట రాలేదు. తన గొంతులోని చార్మ్ అంత పోయి, ఒక కఠినమైన బాస్ లాగా గదమాయిస్తున్నాడు. వీడు నాకు బాస్ కూడా కాదు!!! వయసు లోనూ, సీనియారిటీ లోను నేనే ఎక్కువ. కస్టమర్ ఎదురుకుండా ఎందుకు వివాదం అని కోపం గొంతు దిగమింగుకున్నాను.
"జినో కార్ప్ కి కావలసినట్టు డెలివరీ చేయ్యాలంటే, మనకి అంత కాస్ట్ అవుతుంది." అన్నాను, మామూలుగా మాట్లాడటానికి ప్రయత్నిస్తూ.
"కధలు చెప్పకు. ప్రియ.." అంటూ ఉదయ్ గోట్లే వైపు తిరిగాడు. "మీరు ప్రియ ని క్షమించాలి. జినో కార్ప్ బిజినెస్ మా కంపెనీ కి, ఇండియా కి ఎంత ముఖ్యమో తనకి అర్ధం అవుతున్నట్టు లేదు."
"మీరు మా రేట్ కి ఒప్పుకున్నట్టైతే, మనం ఇంక బిజినెస్ మొదలెట్టచ్చు".. గోట్లే ఉదయ్ నా మీద ఆధిపత్యం చూపించటం ఎంజాయ్ చేసినట్టున్నాడు. నాకు మాత్రం ఉదయ్ ని లాగి ఒక లెంపకాయ కొట్టాలని బాగా వుంది. లోపల కోపం తో బుసలు కొడుతున్నాను.
"షూర్.. గోట్లేజీ". సడన్ గా గోట్లే సంబోధనలో "జీ" చేరటం నేను గమనించక పోలేదు. "మనం కొంచం తీరిగ్గా మాట్లాడుకుందాం మానో-ఈ-మానో. ఇవ్వాళ మిమ్మలిని కలిసి పరిచయం పెంచుకోవటం మాత్రమె మా ఉద్దేశం."
"గ్రేట్...చాయ్ తెప్పించామంటారా?" గోట్లే ఉదయ్ వైపు అభినందన గా చూస్తూ.
"తప్పకుండా సర్" అంటూ ఉదయ్ నా వేపు తిరిగాడు. "ప్రియా.. నేను గోట్లేజీ తో కొంచం పర్సనల్ గా మాట్లాడాలి. నువ్వు వెళ్లి లాబీ లో వెయిట్ చెయ్యి"...
హహ్.. ఒక గౌరవం లేదు, ఒక ప్లీజ్ లేదు.. ఆర్డర్ల మీద ఆర్డర్లు.. ఉదయ్ వైపు చాలా తీక్షణం గా చూసాను. తన చూపు లో మార్పేమీ లేదు. ఒక జీవం లేని చూపు. "పద.. బయట వెయిట్ చెయ్యి" అంటూ నన్ను కుర్చీ లోంచి తోసేసినంత పని చేసాడు.
ఎప్పుడూ లేనంత సహనం ప్రదర్శిస్తూ, బయటికి నడిచాను. "వెడుతూ తలుపు మూసేయ్యి" వెనకాల ఉదయ్ గొంతు వినిపిస్తోంది.
లాబీ లోకెళ్ళి పళ్ళు కొరుకుతూ కూర్చున్నాను. ఇంత అవమానం నాకెప్పుడూ ఎదురవ్వలేదు. నా శ్వాస బుసలు కొట్టటం నాకు తెలుస్తోంది. కాసేపు పక్కనే వున్న గోడ ని ఉదయ్ మొహం లాగా ఊహించి చితక బాదాలనిపించింది. రిసెప్షనిస్ట్ కూడా నా వైపు వింత గా చూస్తోంది. గంటకి పింగా సాగాల్సిన మీటింగ్ లో నేను అర గంటా లోపల ఎందుకు ముందు బయటికి వచ్చానా అని ఆలోచిస్తోందనుకుంటా. పక్కనే వున్నా న్యూస్ పేపర్ పట్టుకుని చదువుతున్నట్టు నటించాను. మనసు లో మాత్రం ఈ ఉదయ్ గాడిని ఎన్ని రకాలు గా చిత్ర హింసలు పెట్టాలా అని ప్లాన్స్ చక చకా నడుస్తున్నాయి.
ఒక గంట తర్వాత తలుపు తెరుచుకుని ఉదయ్, గోట్లే ఇద్దరూ బయటికొచ్చాడు. ఈ గంట లోనూ నా కోపం ఏ మాత్రం తగ్గ లేదు. నా మనసు లో ఇంతకు ముందు జరిగిన దృశ్యాలు ఇంకా కళ్ళకు కట్టినట్టు ఆడుతూనే వున్నాయి.
వాళ్ళు దగ్గరికి రావటం తో నేను లేచి నిల్చున్నాను. ఉదయ్ అయితే నేను పక్కనే లేనట్టు ప్రవర్తించాడు. గోట్లే గూడా ఆశ్చర్యం గా మా ఇద్దరి వైపు తేరి పార చూస్తున్నాడు.
"గ్రేట్ మీటింగ్ యు గోట్లేజీ, మనం మళ్ళీ కలుద్దాం" అంటూ ఉదయ్ గోట్లే తో కరచాలనం చేసి వడి గా నడవటం మొదలెట్టాడు. నేను పక్కన ఉన్నానా లేదా అని చూసుకోకుండా. నేను కూడా గోట్లే కి గుడ్ బై చెప్పి ఉదయ్ వెనకాల పరుగెత్తాను. లిఫ్ట్ డోర్ మూసుకునే వరకు గోట్లే నా గుండెల వైపు చివరి సారి తన్మయతత్వం చూస్తూ ఉంది పోయాడు.
"వాట్ ద ఫక్.." నా గొంతు నాకే పెద్ద గా వినిపించింది.
"ష్.. ఇప్పుడే కాదు.. మనం ఇంకా క్లైంట్ ఆఫీసు లోనే వున్నాం... " అంటూ ఉదయ్ నా పెదాల్ని తన వ్రేలితో ముయ్యబోయాడు.
విసురు గా అతని చేతిని విదిలించి శివం ఎత్తినట్టు ఊగి పోతూ అతని వెనకాలే కారు వరకూ నడిచాను. నేను మళ్ళీ అరవటం మొదలెట్టానో లేదో, ఉదయ్ ఫోన్ మోగింది. బ్లూ టూత్ ఆన్ చేసి కాల్ తీసుకున్నాడు.
"ఓహ్ హలో నాథ్ గారూ, మీరు చెప్పినట్టు గానే, మీ స్పెసిఫికేషన్ కి ధర కి తగ్గట్టు గానే మళ్ళి కోట్ మీద వర్క్ చేస్తున్నాను."
ఉదయ్ క్లైంట్ తో మాట్లాడుతున్నంత సేపూ, నేను వేరే వైపు చూస్తూ కూర్చున్నాను. ఉదయ్ డ్రైవ్ చెయ్యటం మొదలెట్టాడు. ఫిలిం సిటీ కి దగ్గర రాగానే, ఒక పచ్చిక దగ్గర కార్ ఆపాడు. కాల్ అయిపోయింది కాబోలు, ఇయర్ పీస్ తీసేసాడు.
"నీకు కోపం రావటాన్ని నేను పూర్తి గా అర్థం చేసుకోగలను" ఉదయ్ గొంతు మళ్ళీ మార్దవం గా ఉంది.
"యు ఫకింగ్ అసోల్".. నేను విరుచుకు పడ్డాను. నేను ముందే చెప్పాను, నాకు ఈ ఎకౌంటు అవసరం లేదని. నువ్వు, గోట్లే గాడు కలిసి గంగలో కలవండి, నాకెందుకు ? ఇందులోకి నన్ను లాగి మరీ తన్నాల్సిన పనేమిటి?"
"సారీ.. కానీ.."
"నేను నీకు రిపోర్ట్ చెయ్యటం ఏమిటి ? ఏంటా బుల్షిట్" అంటూ బుసలు కొట్టాను. "నీ స్టంట్స్ నా దగ్గర గాడు. రేపే నేను సతీష్ ని కలిసి విషయం అంతా చెబుతాను, నీకు వార్నింగ్ ఇస్తాడో, తీసి పారేస్తాడో చూసుకో. జీవితం లో ఇంత అవమానం ఎప్పుడూ ఎదురవ్వలేదు.. "
అలా ఓ పది నిమిషాల పాటు చడా మాడా తిట్ట్టాక నా ఆవేశం కొంచం చల్లారింది. నేను మాట్లాడుతున్నంత సేపూ, ఉదయ్ నిశ్శబ్దం గా వింటూ వున్నాడు. నన్ను ఆపే ప్రయత్నం చెయ్యలేదు.
"పద బయల్దేరుదాం" అన్నా.. నా ఊపిరి అలిసిపోయిన ఫీలింగ్ తో.
"నువ్వు చెప్పటం ఐందా?. నేను చెప్పేది సావధానం గా వింటావా?" అన్నాడు నెమ్మది గా.
నేను మాట్లాడటం మానేసి వినటం మొదలెట్టాను.
"ప్రియా, నా మాటలని నమ్ము. నువ్వు చాల స్మార్ట్, ఇంటిలిజేంట్ గర్ల్. చాల గట్టి దానివి, అలాగే, చాల అందగత్తె వి కూడా. నాకు నువ్వంటే చాలా అభిమానం, ఇష్టం."
"నో.."
"ఇంత తెలివైన దానివి, అక్కడ జరిగిన డ్రామా ని గుర్తించలేక పోయావా?"
"డ్రామా?"
"అవును. ద్రామానే. నువ్వు ఇప్పడి దాక ఈ ఇడియట్ గోట్లే చుట్తో ఎన్ని రోజులు తిరుగుతున్నావు? మూడేళ్ళు, కదా?"
"అవును"
"ఐనా వాడు నీకు ఒక్క ఆర్డర్ అయినా ఇచ్చాడా?"
"నీకు తెలుసు, వాడు అడుగుతున్నా రేట్ మనకి సరిపడదని.."
"అదంతా మర్చిపో.. నా పాయింట్ ఏమిటంటే, వాడు మన కంపెనీ రిలేషన్స్ తో హ్యాపీ గా లేదు, ముఖ్యం గా, నీతో. ఎందుకనేదీ నాకైతే తెలియదు. మీ ఇద్దరి మధ్య ఇంతక ముందు ఏమైందో, నాకేమి ఐడియా లేదు. వాడు మాత్రం, నీకు ఒక్క ఆర్డర్ కూడా ఇవ్వటానికి సుముఖం గా లేడు"
ఇదంతా ఎందుకు చెబుతున్నాడో అర్థం కాలేదు. వింటూ కూర్చున్నాను.
"మూడేళ్ళు, డజన్ల కొద్దీ మీటింగులు. జీరో ఆర్డర్స్. వాడు నీ వైపు చూసే విధానం చూసాను. వాడి కన్ను నీ మీద వుంది. వెధవ పీనుగ. నీతో మీటింగులు అంటూ తిప్పించుకోవటం వాడి సరదా.."
"ఓహ్.. నువ్వు కూడా గమనిస్తావే.." అన్నాను ఎగతాళిగా..
"నేనేం కళ్ళు మూసుకుని లేను. నా ఉద్దేశం లో వీడు ఒక మగ మహారాజు అనుకుంటాడు. ఆడవాళ్ళంతా అసమర్ధులు గా, వంటిన్ట్లోనో, పడగ్గడికో అంకితం అని వీడి ఉద్దేశం. వాడి దృష్టి లో నువ్వొక ఆట బొమ్మ."
ఉదయ్ కళ్ళ లోకి చూస్తె, నిజాయితీ కనిపించింది.
"ఈ విషయం నా దగ్గర ముందు ఎందుకు తేలేదు?"
"నేను రియాక్ట్ ఐన విధం నాకేమాత్రం ఇష్టం లేదు. వాడి పధ్ధతి రెండు నిముషాలు గమనించాక, తప్పని సరై ఈ నిర్ణయం తీసుకోవాల్సి వచ్చింది. నిన్నెందుకు బయటికి వెళ్ళమన్నానో తెలుసా.. నిన్ను తిడుతూ అక్కడే కూర్చోపెట్టటం ఇష్టం లేక."
"వాడు నా గురించి ఏమన్నాడు?"
"అదంతా ఇప్పుడు అనవసరం. వాడి మాటలన్నీ పచ్చి అబద్ధాలు. వాడో పెద్ద వెధవ. ఇలాంటి వాడిని లొంగదియాలి అంటే, ముందు వాడిని మనమీద నమ్మకం కలగాలి. మనం గూడా ప్రపంచాన్ని వాడి లాగానే చూస్తున్నట్టు నమ్మించాలి. తప్పదు. ఇవ్వాలి దెబ్బ తో వాడు నేను వాడి బెస్ట్ బడ్డీ అనుకుంటున్నాడు. నేను చెప్పిన రేట్ కి ఒప్పుకోటానికి రెడి చేస్తున్నాను. "
"అయితే, ఇక ముందు ముందు ఇది ఇలాగే సాగుతుందా? నువ్వేమో వాడికి ఒక పెద్ద బడ్డీ. నేనేమో, ఒక డంబ్ ఇడియట్ గర్ల్ ప్లేయింగ్ అలోంగ్. అంతేనా?"
ఉదయ్ నా చేతిని చేతిలో తీసుకుని సుతారం గా నొక్కాడు. "ప్రియా.. నువ్వేం చేయ్యదలుచుకున్నావో అది నీ ఇష్టం. నీకు ఇష్టం గా లేక పోతే మానెయ్యి. కానీ నేను చెప్పేది ఒకటి మాత్రం నిజం. వాడు ఒక తిరుగుబోతు తో బిజినెస్ కి రెడీ, కానీ, మంచి వాళ్ళ తో మాత్రం కాదు. ఆలోచించుకో..."
"ఒకటి మాత్రం గుర్తుంచుకో.. మన మధ్య ఏం జరిగినా, అది ఒక డ్రామా మాత్రమె.. నువ్వంటే నాకు ఎలాంటి ఇష్టమో నీకు తెలుసు".
ఉదయ్ నా వైపు తిరిగి, నా చేతి ని తన చేతి లోకి తీసుకుని, వేళ్ళ మీద ముద్దాడాడు. అయిష్టం గా నేను నా చెయ్యి వెనక్కి లాక్కున్నాను.
"ఉదయ్.." అన్నాన్నేను, ఏం మాట్లాడాలో తెలీక.
"ప్రియా.. నీకు నేనంటే ఇష్ట్టం అని తెలుసు నాకు.." అన్నాడు ముందుకు వొంగుతూ, తన ముఖాన్ని నా ముఖానికి దగ్గర గా తెస్తూ..
నేనతని ముఖాన్ని, తన కళ్ళని చూస్తూ ఉంది పోయాను. ఉదయ్ నా కళ్ళల్లో చూస్తూ జెంటిల్ గా తన వేళ్ళతో నా బుగ్గల్ని నిమిరాడు. అతని స్పర్స తో నాకు మైకం కమ్ముతున్నట్టు అనిపించింది. నేనేంటి? ఇరవై ఆరేళ్ళ ఉదయ్ కి పడి పోవటం ఏమిటి? పెళ్లి అయి కూడా తను టీనేజర్ లా ఉదయ్ మీద తనకి ఈ క్రష్ ఏమిటి ?
క్రితం రోజు ఉదయ్ నన్ను ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. ఇవ్వాళ చొరవ తీసుకోవటం నా వంతు అనిపించింది. ముందుకి వంగి మెల్ల తన పెదాల మీద ముద్దు పెట్టాను. తన నాలుక నా నోటిని పూర్తి గా సోధిస్తోంది. నేను కూడా తక్కువ కాదన్నట్టు, తన నాలుక కి నా నాలుక జత కలిపాను. ఉదయ్ నా చుట్టూ చెయ్యేసి దగ్గరికి లాక్కున్నాడు.
==
"మరీ కార్లోలేనా? చుట్టూ ఎవరూ లేరా ?" నీలూ కొంచెం షాక్ అయినట్టుంది. పొగలు కక్కే కాఫీ ని కూడా ముట్టుకోకుండా ఆసక్తి గా వింటోంది. ఇవ్వాళ ఆఫీసు తర్వాత తనని ఇక్కడికి తీసుకొచ్చి, విషయం అంతా చెప్పటం మొదలెట్టాను.
"ఎవరూ లేరనే అనుకుంటా.. "
"బాగా కిస్ చేస్తాడా?"
"ఆవునే, వాడి ముద్దు జెంటిల్ గా వుంది. మనిషి లో చాలా పాషన్ కూడా వుంది. కంపేర్ చెయ్యటానికి నేను శరత్ ని తప్పించి గత పదేళ్లలో ఎవరినీ ముద్దు పెట్టుకోలేదు."
"ఇంకా ఏమైంది ? కార్లోనే చేసారా? "
"సెక్స్? నో వే.. ఒక ఐదు నిమిషాలు అలా ముద్దులు పెట్టుకుంటూ ఉంది పోయాం. ఇంతలో నా క్లైంట్ నించి కాల్...తను డ్రైవ్ చేస్తూ ఆఫీసు కి తీసుకొచ్చాడు. పని ముగించుకుని, ఇదిగో, ఇలా నీతో.. "
"హమ్.. మరి నీ నెక్స్ట్ ప్లాన్ ఏమిటి?"
"ప్లాన్ ఏమే లేదు? ఇదేదీ నేను ప్లాన్ చేస్తే జరిగింది కాదు."
"ఒకే.. ఇక ఈ రిలేషన్ ఎక్కడి దాకా వెడుతోందో ఐడియా వుందా?"
"తెలీదు. ఉదయ్ అంటే ఇష్టమే, కానీ నేను పెళ్ళే ఐన దాన్ని. మా ఆయన అన్నా కూడా ఇష్టమే.. ఐ లవ్ శరత్."
"నువ్వు ఉదయ్ కి పడిపోతున్నవేమో చూసుకో. అసలే కాసనోవా లాంటి కుర్రాడు.."
"కరెక్టే.. కానీ...తనేం అన్నాడంటే.. "
"మరీ అంత అమాయకం గా ఉండకు. అమ్మాయిలని బుట్ట లో వేసుకుని ఎంజాయ్ చేయ్యటానికి అబ్బాయిలు ఏమైనా చెబుతారు. ఉదయ్ దృష్టి లో నువ్వొక అందమైన టార్గెట్, అంతే.. వాడితో ప్రేమ లో పడ్డావో, నువ్వు తర్వాత బాధ పడటం ఖాయం.."
"వెయిట్.. ఇన్ని రోజుల నించి ఈ ఐడియా ని నా బుర్ర లో పెట్టింది నువ్వు.. ఇప్పుడు కట్ చేసేయ్ అంటున్నావా? నాకేమి అర్థం కావటం లేదు.."
"నో.. డంబో.." అంటూ నీలూ నా నెత్తి మీద మొట్టింది. "వాడి ఉద్దేశం లో ఇది ఒక అఫ్ఫైర్ మాత్రమె.. నువ్వు కూడా ఈ విషయాన్ని అలాగే తీసుకోవాలి. వాడు నీ బిడ్డ కు తండ్రి అయ్యేంత మాత్రాన నీకు వాడి విషయం లో ఏ రకమైన బాధ్యతా వుందనుకోకు."
నేను వింటూ కూర్చున్నాను.
"సీరియస్ గా చెబుతున్నాను, ప్రియా.., వాడి ప్రేమ లో పడిపోకు. నువ్వు ఎంత ఎమోషనల్ గా ఆలోచిస్తావో నాకు తెలుసు. చెయ్యి దాటుతోంది అనిపిస్తే, వెంటనే, కట్ చేసెయ్యి. ఉదయ్ తో ఎమోషనల్ దూరం వుంచ గలిగినంత వరకు, ఎంజాయ్ చెయ్యి. ప్రేగ్నంట్ అవగలిగితే, శరత్ ఏ నీ బిడ్డ కి తండ్రి."
==
రెండు రోజులు గడిచాయి. శరత్, నేను జినో కార్ప్ ఎకౌంటు ఫైల్ మీద పని చేస్తున్నాం. ఎంత రేట్ కోట్ చెయ్యాలి, ఏ కాన్ఫిగరేషన్ లో డెలివర్ చెయ్యాలి లాంటి డిటైల్స్ అన్నీ డిస్కస్ చేస్తున్నాం. తర్వాత రోజు పొద్దున్న గోట్లే తో మీటింగ్ ఉంది. కార్లో ఆరోజు ముద్దు పెట్టుకున్నాక, మేము మిగిలిన వాళ్ళ మధ్య మామూలు గా ఉండటానికి ప్రయత్నించాము. కానీ, నాకు తెలియకుండానే, నా కళ్ళు ఉదయ్ కోసం వెతుకుతూ ఉండేవి. ఉదయ్ కూడా నా వైపే చూస్తున్నట్టు అనిపిస్తోంది. ప్రోపోసల్ కంప్లీట్ చెయ్యటానికి లేట్ గా ఉంటావా అని ఉదయ్ మెయిల్ పంపిస్తే, నేను వెంటనే ఒప్పుకున్నాను. కానీ నా మైండ్ లో ఇంకా ఏదో జరగబోతోంది అన్న ఫీలింగ్ మొదలైంది. ఉదయ్ తో ఎమోషనల్ గా ఇన్వాల్వ్ అవ్వద్దన్న నీలూ వార్నింగ్ నాకింగా గుర్తింది.
మా మధ్య ఎన్ని రకాల దాగుడుమూతలు జరుగుతున్నా, అది మా ప్రొఫెషనల్ వర్క్ కి అడ్డం రాలేదు. ఆరోజు ఆఫీసు లో ఇంకా కొద్ది మంది లేట్ గా ఉంది పోయారు. టైం గడిచే కొద్దీ, ఒకరి తర్వాత ఒకరు వెళ్ళిపోవటం మొదలెట్టారు. 9:30 అయ్యే సరికి చివరగా మిగిలిన సేల్స్ పర్సన్ కూడా వెళ్లి పోవటం ఉదయ్ కి నాకూ కాన్ఫరెన్స్ రూం విండో లోంచి కనిపిస్తూనే వుంది. వాడు లిఫ్ట్ లోకి వెళ్లి మావైపు చూసి చెయ్యి ఊపాడు. మేము కూడా వాడికి చేయ్యి ఊపాము.
లిఫ్ట్ డోర్ మూసుకోగానే ఉదయ్ చైర్ లోంచి లేఛి కాన్ఫరెన్స్ రూం తలుపు లాక్ చేసాడు.
"వావ్... నువ్వు చాలా ఫాస్ట్.." అన్నాను నేను నవ్వుతూ.
"కొన్ని విషయాల్లో మాత్రం కాదు. అవసరానికి తగ్గట్టు గా నా టైం నేను తీసుకుంటాను. ఈఫ్ యు నో వాట్ ఐ మీన్.. " అంటూ ఉదయ్ నన్ను చైర్ లోంచి లేపి తన వైపు లాక్కున్నాడు.
అదే స్పీడ్ తో నన్ను గోడ వైపు నెట్టాడు. ఎడం చేత్తో నా రెండు చేతుల్నీ తల పైకి ఉండేలా నొక్కి పెట్టి నా పెదాల మీద దాడి చేసాడు. తన కుడి చేతిని నెమ్మదిగా కిందకి జార్చి, టాప్ మీంచే, నా గుండెల్ని మసాజ్ చెయ్యటం మొదలెట్టాడు. నా టాప్, బ్రా మీదనించే నా చనుమోనలని గుర్తించి వేళ్ళతో వాటి మీద మీటుతున్నాడు. నా నిపిల్స్ చాలా సెన్సిటివ్. ఏ మాత్రం కొద్ది గా రాపిడి కలిగినా నా ఒళ్ళు నా కంట్రోల్ లో వుండదు. మా ముద్దులు తీవ్రం అయ్యే కొద్దీ, మా నాలుకలు పెనవేసుకుని డాన్స్ చేస్తున్నాయా అనిపించింది.
ఉదయ్ నెమ్మది గా టాప్ బటన్స్ ఒకటొకటి గా తీయటం మొదలెట్టాడు. నేను ఆపటానికి ప్రయత్నించలేదు. బటన్స్ అన్ని తీసేశాక ఒక అడుగు వెనక్కి వేసి 34DD బ్రా లో ఉబుకుతున్న నా గుండెల వైపు మెచ్చుకోలు గా చూసాడు.
"గార్జిఎస్.. " అంటూ తన ముఖాన్ని నా గుండెల మధ్య లోయ లోకి అదిమాడు. తన పెదాలు నా గుండెల అంచుల మీద ముద్దులు పెడుతూ ఉంటె, తన ముక్కు స్పర్స నాకు చక్కలిగిలి గా అనిపించింది. ఉదయ్ చెయ్యి నా వీపు పై చేర్చి బ్రా హుక్కులు తీసేసరికి బ్రా కొద్దిగా ముందుకి వాలింది. వెంటనే ఉదయ్ బ్రా కప్పుల్ని పైకి ఎత్తేశాడు. ఇప్పుడు నా గుండెలు తన కళ్ళ ఎదురుకుండా ఏ ఆచ్చాదనా లేకుండా ఫ్రీ గా నిలబడి వున్నాయి.
"ఈ రోజు కోసం ఎంత కాలం నించి ఎదురు చూస్తున్నానో తెలుసా ? బిగ్ బ్రెస్త్స్... లవ్లీ నిపిల్స్.." అంటూ ఉదయ్ నా ఎడమ నిపిల్ మీద నాలుక తో రాసాడు. నాకు ఒళ్లంతా కరెంటు పాకినట్టు అయింది. తన వేళ్ళు మార్చి మార్చి నా గుండెల తో నిపిల్స్ తో ఆడుకుంటుంటే, ఉదయ్ మళ్ళీ నా పెదాల మీద దాడి చేసాడు.
ఇంత లో ఫోన్ మోగింది. ఉదయ్ నన్ను వదిలిపెట్టి ఫోన్ దగ్గరికి వెళ్లాడు. "శరత్ ఫోన్" అంటూ ఫోన్ నా చేతికి ఇచ్చాడు.
"హాయ్ హనీ.." నా గొంతు మామూలు కంటే స్వీట్ గా అనిపించింది.
"ఎక్కడున్నావు? ఇంకా వర్క్ లో నే నా?"
"అవును. రేపు మీటింగ్ కి రెడీ అవుతున్నాం..." అంటూ బ్రా కప్పులు సరి చేసుకున్నాను. ఉదయ్ కూడా అర్థం అయినట్టు నా వెనక్కి వచ్చి బ్రా హుక్కులు పెట్టాడు.
"ఇంకా లేట్ అవుతుందా? మిస్ యు.. " శరత్ గొంతు అవతలి వైపు.
"ఐ మిస్ యు టూ హనీ.. " అన్నాను టాప్ బటన్స్ పెట్టుకుంటూ. 10:30 కల్లా వుంటాను.
ఉదయ్ కూడా కొంచం ఇబ్బంది గా ఫీల్ అయినట్టు వున్నాడు. చక చకా పేపర్లు అన్నీ సర్దటం మొదలెట్టాడు.
"సారీ ఉదయ్, నేను బయల్దేరాలి...
"నో వర్రీస్.." అంటూ నా దగ్గరికి వచ్చి నా పెదాల మీద ఒక చిన్న ముద్దు పెట్టాడు. ఇద్దరం బాగ్ లు సర్దుకుని బయట పడ్డాం.
ఆ రోజు రాత్రి శరత్ మంచి మూడ్ లో వున్నాడు. నాకు కూడా ఒళ్లంతా కైపెక్కినట్టు వుంది. నేను ఇంటికి జేరగానే, శరత్ నన్ను బెడ్ రూం లోకి తీసుకు పోయాడు. మళ్ళి ఒక గంట తర్వాత మళ్ళీ చేసాడు. తన కాళ్ళ మధ్య వున్న 8 అంగుళాలూ నన్ను చాలా తృప్తి పరిచాయి కానీ మేము చేస్తున్నంత సేపూ నా మనసు లో ఉదయ్ గురించి ఆలోచించ కుండా ఉండలేక పోయాను. కొద్ది గా గిల్టీ గా అనిపించింది. చాల రోజుల తర్వాత శరత్ తో నాకు భావప్రాప్తి కలిగింది.
మరుసటి రోజు ప్రియా, ఉదయ్ కలిసి గూట్లే ఆఫీసు కి వెళ్లారు. గూగుల్ ఎప్పడిలానే, ప్రియ ను చూస్తూ ఒక వెకిలి నవ్వు నవ్వాడు.
"గుడ్ టు సి యు బొత్, కూర్చోండి.."
"థాంక్ యు గూట్లేజీ. ఇవ్వాళ మీ కోసం ప్రత్యేకం గా కొన్ని కాన్ఫిగ్రేషన్లు తయారు చేసి తెచ్చాం. ఇవి మీ ప్రొడక్షన్ లైన్ కి కి బాగా సూట్ అవుతాయి.
"మీ కాన్ఫిగ్రేషన్లు ఎప్పడూ బావుంటాయి. మీ రేట్లే ప్రాబ్లం."
"అఫ్ కోర్స్.. అది కూడా రివ్యూ చేద్దాం.., ప్రియా.." ప్రియ వైపు చూస్తూ చిటికెలు వేస్తూ. ఉదయ్ మళ్ళీ డామినేట్ చేస్తున్న అవతారం ఎత్తాడు. ఈ సారి ప్రియ కి కొత్త గా అనిపించ లేదు.
ప్రియ చార్ట్ లు తీసి ఉదయ్ చేతికి ఇచ్చింది. తర్వాత పావుగంట సేపు ఉదయ్ మా ప్రోడక్ట్ గురించి గూట్లే కి వివరిస్తూ వచ్చాడు. ఉదయ్ కి ఇంకా మా ప్రొడుక్ట్స్ గురించి బాగా తెలీదు. కొన్ని ముఖ్యమైన ఫీచర్స్ వివరించనే లేదు. ప్రియ చాల సార్లు కల్పించుకోవాలనిపించింది కానీ, నిగ్రహించుకుంది. గూట్లే కి కూడా వాటి వివరాల మీద అంత ఇంట్రెస్ట్ లేనట్టుంది. డిస్కషన్ సాఫీ గానే సాగుతోంది కదా అని మౌనం గా ఉండిపోయింది. గూట్లే కి ఉదయ్ మీద బాగా నమ్మకం కుదిరినట్టుంది. చెప్పిందానికల్లా గంగిరెద్దు లా తలూపుతున్నాడు.
"ఇదంతా బానే వుంది. మరి రేట్ సంగతి ఏమిటి?" ఉదయ్ ముగించగానే గూట్లే అడిగాడు.
"ప్రియా..." అంటూ ఉదయ్ ప్రియ వైపు చూస్తూ చిటికెలు వేసాడు.
ప్రియ లాప్ టాప్ లో కంపెనీ ప్రైసింగ్ ప్రోగ్రాం ఓపెన్ చేసి కొన్ని నంబర్లు ఎంటర్ చేసింది.
"నాసిక్ ప్లాంట్ ఐతే Rs. 78,50,000. మరి.."
"వాట్? ఇది కరెక్ట్ గా లేదు. నాకు తిక్క లేచిందంటే..." ఉదయ్ మొహం లో కోపం.
"అవుకు రేట్ చాలా ఎక్కువ గా వుంది" అన్నాడు గూట్లే నవ్వుతూ.
"మనం డిస్కౌంట్లు అన్నీ ఇచ్చాకే ఈ రేట్ వస్తోంది" ప్రియ వివరణ ఇవ్వబోయింది.
"షట్ అప్ ప్రియా.. జస్ట్ షట్ అప్.." అంటూ ఉదయ్ ప్రియ మీద లేచాడు. "నీకిచ్చిన ఒక్క పనీ సరిగ్గా చెయ్యలేవు. ఫైనాన్స్ వాళ్ళ తో మళ్ళీ మాట్లాడు. రేట్ డీసెంట్ గా వుండాలని నా మాట గా చెప్పు."
"నేను ట్రై చేసాను.. " ఉదయ్, ప్రియ ఇదంతా ముందే మాట్లాడుకోవటం మూలంగా ప్రియ కి ఇదేమి కొత్త అనిపించ లేదు.
"నువ్వేమి చెయ్యలేవు. ఎందుకూ పనికి రావు" అంటూ ఉదయ్ టేబుల్ మీద చేతులు చరిచాడు.
ఏమనుకున్నాడో, "పర్లేదు లే, తనని మళ్ళీ ట్రై చేయ్యనిద్దాం..." అన్నాడు గూట్లే.
"ముందు నువ్వు బయటికి నడువు. లాబీ లోంచి ఫైనాన్స్ వాళ్ళకి కాల్ చెయ్యి. వేరే నంబర్ల తో గానీ మళ్ళీ లోపలకి రాకు. "
"ఒకే.." అంటూ ప్రియ రూం లోంచి లాబీ లోకి వచ్చి కూర్చుంది. ఫైనాన్స్ వాళ్ళ కి ఫోన్ లేదు, ఏమి లేదు. మెయిల్స్ చెక్ చేసుకుంటూ ఇంటర్నెట్ న్యూస్ చదువుతూ కూర్చుంది. ఇరవై నిమిషాల తర్వాత రిసెప్షనిస్ట్ ప్రియ ని లోపలి వెళ్ళమని పిలిచింది.
"ఫైనాన్స్ వాళ్ళు నంబర్స్ మీద వర్క్ చేస్తున్నారు, ఉదయ్"
"సరే, అవన్నీ నువ్వే చూసుకో, సరేనా?"
"మీ కాన్ఫిగరేషన్ బానే వుంది. మాకు తప్పకుండా పనికొస్తుంది." అన్నాడు గూట్లే.
"చూసి నేర్చుకో, సేల్స్ అంటే ఇలా చెయ్యాలి" ఉదయ్ ప్రియ వైపు ఒక చూపు విసిరాడు.
"నేనీ ప్రోపోసల్ ని మా కంట్రీ లెవెల్ ఎక్సిక్యుటివ్ లకి చూపించాలి. ఇంకా మా ఆసియా-పసిఫిక్ బూసులకి."
"వాళ్ళందరినీ మన ప్రోపోసల్ చాలా ఇంప్రెస్ చేస్తుంది అంటున్నారు గుట్లేజి." అన్నాడు ఉదయ్.
"ఈ వీకెండ్ ఖండాలా లో మా కార్పోరేట్ లీడర్ షిప్ కాన్ఫరెన్స్ వుంది." అన్నాడు గూట్లే నా వైపు ఓ బ్రోచర్ తోస్తూ. "నాతొ బాటు మా బిగ్ బాసులంతా వుంటారు. మా CEO కూడా రావచ్చు."
"మీరిద్దరూ ఖండాలా వచ్చి అందర్నీ కలవచ్చు కదా ? డైరెక్ట్ గా మీ నించే వింటే, ఇకా స్పీడ్ గా డీల్ క్లోజ్ చెయ్యచ్చు. "
"ఈ వీకెండా.. " నీలూ బర్త్ డే పార్టీ వుంది. "నాకు కుదరక పోవచ్చు..." అంటూ ప్రియ నీళ్ళు నమిలింది.
"అన్ని ప్రోగ్రాంలూ కాన్సల్ చెయ్యి" ఉదయ్ గర్జించాడు.
"ఒకే.." అంది ప్రియ నెమ్మదిగా.
"ఇది చాల ఫన్ ఈవెంట్. చాలా పెద్ద పెద్ద వాళ్ళు వొస్తున్నారు, పెద్ద స్పీచ్ లు వుంటాయి, ఎంటర్ టైన్మెంట్ కూడా వుంటుంది. రిసార్ట్ కూడా చాల పోష్ గా వుంటుంది. మీరు శుక్రవారం సాయంత్రానికల్లా అక్కడికి రండి. మనం కలిసి డిన్నర్ చేద్దాం. శనివారం కాన్ఫరెన్స్. మిమ్మల్ని అందరికీ పరిచయం చేస్తాను."
"గ్రేట్ ఐడియా గుట్లేజీ" అంటూ ఉదయ్ చైర్ లోంచి లేచి చెయ్యి కలిపాడు. "ప్రియా, కారు బుక్ చెయ్యటం మర్చిపోకు".
కారెక్కాక ఉదయ్ "సారీ ప్రియా.. ఖండాలా విషయం... నువ్వు రాగలవా?"
"శనివారం సాయంత్రం నీలూ బర్త్ డే పార్టీ వుంది. అప్పటికి మనం రాగలిగితే పర్వాలేదు."
"గ్రేట్.." అంటూ ఉదయ్ కార్ పోనిచ్చాడు.
ఇరవై నిముషాల్లో ఫిలిం సిటీ దరి దాపుల్లోకి రాంగానే, మేము ఇంతకు ముందు ఆగిన ప్లేస్ కి తీసుకెళ్ళి ఇంజిన్ ఆఫ్ చేసాడు. మాటలతో పని లేనట్టు వాళ్ళిద్దరి పెదాలూ వాటంతటవే కలుసుకున్నాయి. ప్రియ తన చేతిని ఉదయ్ షర్టు లోకి పోనిచ్చి తన చాతీ మీద నెమ్మది గా రాసింది. ఉదయ్ చేతులు ప్రియ గుండెల్ని నలిపెస్తున్నాయి.
"ఖండాలా వీకెండ్ తలుచుకుంటే నాకు చాల ఎక్సైటింగ్ గా వుంది" అన్నాడు ఉదయ్ ముద్దుల మధ్య లో.
"నాక్కూడా" ఇంటికి దూరం గా ఉదయ్ తో గడపటానికి ఇది మంచి అవకాశం. ప్రియ కి ఒవ్యులేషన్ రోజులు కూడా.. పెర్ఫెక్ట్...
"ప్రియా.."
"ఎస్.."
"ఐ యాం ఇన్ లవ్ విత్ యు" ప్రియ ని ముద్దు పెట్టుకోవటం, గుండెల్ని నలిపెయ్యటం ఆపకుండా అన్నాడు ఉదయ్.
ప్రియ ఒక్కసారి స్తంభించింది. ఈ లవ్ ఎక్కడినించి వచ్చింది సడన్ గా?
"ఐ రియల్లీ లవ్ యు ప్రియా..."
"ఒకే.."
ఏమనుకున్నాడో, ఉదయ్ వెనక్కి తగ్గాడు.
"సారీ, నేను అనకుండా వుండాల్సింది.."
"ఇట్స్ ఓకే..." ప్రియకేం మాట్లాడాలో తెలీలేదు.
"నన్ను పట్టించుకోకేం.. పద బయల్దేరదాం"
========
"లవ్వా? లవ్వేంటి? " అంది నీలూ ప్రియ వైపు వింత గా చూస్తూ.
"చాలా సిన్సియర్ గా చెప్పాడే.."
"లవ్వు లేదు గివ్వు లేదు.. సేల్స్ డీల్ అయ్యే లోపల నువ్వేమి మళ్ళీ ప్రాబ్లం తేకుండా, అంతే.."
"లేదే, నీలూ, వాడు నిజమే చెబుతున్నాదనిపించింది"
"ఐతే? శరత్ ని వోదిలేస్తావా?"
"లేదు... లేదు..."
"నే చెప్పేది సావధానం గా విను.. ఈ ఖండాలా ట్రిప్ నీకో మంచి అవకాశం. ఉదయ్ తో పడుకో. అవసరమైతే శనివారం రాత్రి కూడా అక్కడే వుండు. నా బర్త్ డే పార్టీ అంత ఇంపార్టెంట్ కాదు. వాడి సీమన్ నీలో బాగా డిపాజిట్ అయ్యేలా చూసుకో. వాడుకుని వదిలెయ్యటం వరకే.."
"సరే గానీ, నేను అడిగింది తెచ్చావా నీలూ?"
నీలూ బాగ్ తెరిచి ఒక ఫోల్డర్ ప్రియ వైపు తోసింది.
"పెద్ద కష్టమేమీ కాలేదు. నేను HR లో వుండటం నీ అదృష్టం. రిపోర్ట్ లన్నీ చూసాను. పెద్ద వర్రీ అవ్వాల్సింది ఏమీ లేదు. అప్పుడప్పుడూ కొంచం low bp... అంతే."
ఉదయ్ కంపెనీ లో జాయిన్ అయినప్పుడు చేయించుకున్న మెడికల్ రిపోర్ట్ ఫైల్ అది. ప్రియ ఫైల్ అంతా చదివి "HIV గానీ STDs గానీ లేవు. అది ముఖ్యం."
"అవును ఫామిలీ హిస్టరీ లో BPలు, Heart attack లేవు. మంచి జీన్స్ అన్నట్టే."
చదివినంత చదివి ప్రియ ఫైల్ నీలూ చేతికి ఇచ్చింది.
"ప్రియా.. నువ్వు స్పెర్మ్ బ్యాంకు కి వెళ్ళినా.. ఇంత కంటే మంచి క్వాలిటీ స్పెర్మ్ దొరుకుతుందని గారంటీ లేదు. వాడిని వాడుకున్నాన్ని రోజులు వాడుకో. అవసరం తీరిన తర్వాత వదిలెయ్యి."
కాఫీ సిప్ చేస్తూ ప్రియ తల ఊపింది.
శుక్రవారం అంతా ప్రియ కి ముళ్ళ మీద ఉన్నట్టు ఉంది. పొద్దున్నే ప్రేగ్నన్సి టెస్ట్ చేసుకుంది. రిజల్ట్ మామూలే. ఒక రెండు రోజులకి సరి పడేలా ఒక చిన్న సూట్ కేసు లో బట్టలు సర్దుకుంది. క్లైంట్ ని కలవటానికి ఉదయ్, తను ఖండాలా వెడుతున్నాం అని శరత్ తో చెప్పింది. సేల్స్ పని మీద ప్రియ బిజినెస్ ట్రిప్స్ వెయ్యటం మాములే. శరత్ మామూలు గా తలూపాడు.
కానీ ఇది మామూలు ట్రిప్ కాదని ప్రియ కు తెలుసు. కాలేజీ రోజుల్లో డేటింగ్ చేసినా, పెళ్ళైన ఇన్నేళ్ళ తర్వాత ఒక రోజు రాత్రి ఇలా గడపటం అనే ఫీలింగ్, ఎక్స్సైట్ మెంట్ ఎలా వుంటాయో తను మర్చి పోయింది. అందుకే బట్టలన్నీ చాల శ్రద్ధ గా సెలెక్ట్ చేసుకుంది. ఆఫ్టర్ అల్, ఉదయ్ తో ఇది తన లాస్ట్ డేట్ కావచ్చు. తన మెయిన్ గోల్ ప్రేగ్నంట్ కావటం ఐనా, ఖండాలా ట్రిప్ రొమాంటిక్ గా వుంటుంది అని తలుచుకుంటే త్రిల్ గా వుంది. మంచి వైన్, డిన్నర్, మ్యూజిక్, డాన్స్, తను మంచి పార్టీ డ్రెస్ లో ఉదయ్ తో డేట్, ఇంక రాత్రంతా ఉదయ్, తను రతీ మన్మధుల్లాగా అడ్డు అదుపూ లేకుండా.. తలుచుకుంటేనే చాలా ఆనందం గా వుంది. తన వార్డ్ రోబ్ లోంచి సెక్సీ గా వుండే బట్టలు సెలెక్ట్ చేసుకుంది. కొన్ని సెక్సీ లేస్ పేంటీ లు, కొన్ని తాంగ్ పాంటీ లు కూడా ప్యాక్ చేసుకుంది.
పెళ్ళైన తర్వాత రెగ్యులర్ గా వాక్సింగ్, షేవింగ్ చేసుకునే అలవాటు తప్పింది. ఇవ్వాళ ఇది తప్పదు. ఒక అర గంట పాటు కాళ్ళూ, కాళ్ళ మధ్య ప్రదేశం, చంకలూ నున్న గా షేవ్ చేసుకుంది. పూర్తి గా బోడి ఐన తన మర్మాంగాన్ని వేళ్ళ తో తడుముకుంది. రాత్రి దానికి పడే పోట్లు తలుచుకుంటే ప్రియ పూర్తి తడి గా ఐపోయింది . చాలా రోజుల తర్వాతా ప్రియ కి లైఫ్ లో ఒక కొత్త ఎక్సైట్మెంట్ వచ్చినట్టు అనిపించింది.
ఆరోజు పగలంతా ప్రియ పగటి కలలు కంటూ గడిపేసింది. వర్క్ మీద ఏమాత్రం ఫోకస్ లేదు. తనకి డాన్స్ అంటే ఇష్టం. శరత్ కి పెద్ద గా ఇంట్రెస్ట్ లేకపోవటం తో తన ఇంట్రెస్ట్ కూడా తగ్గింది. ఉదయ్ బాగా డాన్స్ చేస్తాడా? బాడీ లాంగ్వేజ్ చూస్తుంటే మంచి డాన్సర్ లానే వున్నాడు. డిన్నర్ తర్వాత ఉదయ్ తన రూం కి తీసుకేల్తాడా? లేక నా రూమ్ కి వస్తామా? ఇద్దరం సెపరేట్ గా రూమ్స్ తీసుకోవటం అవసరం, ఎందుకైనా మంచిది. ఉదయ్ తన శరీరాన్ని అణువణువునా ముద్దులు పెడుతూ.. ఓహ్.. ఇంకా ఏవేవో తీపి ఆలోచనలు.
"హాయ్ ప్రియా" ఉదయ్ నా క్యుబికిల్ కి వచ్చాడు.
"హాయ్ uday" ప్రియ బుగ్గలు తెలీకుండానే ఎరుపెక్కాయి.
"మన ప్రోపోసల్స్ అన్నీ రెడి అయినట్టే నా? మనం బయల్దేరే లోపే ఒక సారి రివ్యూ చేద్దాం." చుట్టూ చూసాడు ఎవరూ వినటం లేదు అని నిర్ధారించుకుని "అప్పుడు రాత్రంతా ఖాళీ గా నీ సేవ లో..." అంటూ కన్ను కొట్టాడు.
ప్రియ సిగ్గు పడింది.
"నాలుగ్గంటలకి బయల్దేరదామా? పర్లేదా?"
"ఒకే"
ఉదయ్ తిరిగి వెళ్లిపోతుంటే, ఫార్మల్ ప్యాంటు లో బలం గా కనిపిస్తున్న అతని పిరుదులని చూస్తూ ఉండి పోయింది. పెర్ఫెక్ట్ షేప్ లో వున్నాయవి. అమ్మాయిల సళ్ళు, గుద్దల గురించి ఐనంత డిస్కషన్ మన కల్చర్ లో అబ్బాయిల గురించి ఉండదు. ఉదయ్ బలమైన పిరుదులు, చెస్ట్ ప్రియ ని ఎంతో ఇంప్రెస్ చేసాయి.
సరిగ్గా నాలుగ్గంటలకి ప్రియ, ఉదయ్ కంపెనీ పార్కింగ్ లాట్ వైపు బయల్దేరారు. జరగబోయేది తలుచుకుంటే ప్రియ కి కడుపు లో తుమ్మెదలు తిరుగుతున్నట్టు ఉండి. హాల్ వే లో కనిపించిన వాళ్ళందరి చూపూ.. "ప్రియా... యు నాటీ గర్ల్.." అని తనతో అంటున్నట్టు అనిపించింది.
ఉదయ్ తన బాగ్స్, ప్రియ బాగ్స్ ని ట్రంక్ లో పెట్టి కార్ స్టార్ట్ చేసాడు.
"నిన్ను చూస్తుంటే, ఇప్పుడే ముద్దు పెట్టుకోవాలనిపిస్తోంది. " అన్నాడు ఉదయ్ పార్కింగ్ లాట్ లో వున్న కొద్ది మంది వైపు, సెక్యూరిటీ గార్డ్ వైపు చూస్తూ. "కానీ కాసేపు ఆగాలి తప్పదు".
ప్రియ చిరు నవ్వు నవ్వింది.
"ఇవ్వాళ రాత్రి డిన్నర్.. కొన్ని రెస్టారెంట్లు కాల్ చేసి చూసాను. ఖండాలా రిసార్ట్ రెస్టారెంట్ ఏ బావుంది అన్నిటికన్నా."
"ఓహ్" ప్రియ కొద్దిగా దిసప్పాయింట్ అయింది. "వేరే చోట ఐతే మనకి కొంచం ప్రైవసీ వుంటుంది. జినో కార్ప్ వాళ్ళ అందరి మధ్య కంటే.. వాళ్ళని తర్వాతా రోజు కలుస్తాము కూడా.."
"కరెక్టే. కానీ గూట్లే రిసార్ట్ లో డిన్నర్ ప్లాన్ కన్ఫర్మ్ చేసి నాకు టెక్స్ట్ మెసేజ్ చేసాడు. డోంట్ వర్రీ, మనం ఒక 30-45 నిముషాలు వాడితో వుండి, ఏదో సాకు చెప్పి అక్కడినించి చేక్కేద్దాం."
"ఐడియా బానే వుంది" అంది ప్రియ.
డ్రైవ్ చేస్తూనే, ఉదయ్ వెనక సీట్ నించి ఒక ప్లాస్టిక్ కవర్ అందుకున్నాడు. కవర్ మీద బొంబాయి లో ఒక ఫేమస్ దేజైనర్ పేరు వుంది.
"ఇది నీ కోసం కొన్నాను, ఇవ్వాళ రాత్రికి".
"ప్లీజ్, కొనకుండా ఉండాల్సింది. నాక్కావాల్సిన బట్టలు నేను ప్యాక్ చేసుకున్నాను".
ప్రియ కవర్ తెరిచి చూసింది. లోపల రెండు బాక్స్ లు వున్నాయి. పెద్ద బాక్స్ లో ఒక బ్లాక్ సేక్విన్ డ్రెస్ అందంగా మెరిసి పోతోంది. నాజూకు గా, చాలా స్టైలిష్ గా వుంది. చాల ఖరీదు వుండి వుంటుంది. ప్రియ డ్రెస్ మడత తీసే చూసింది. స్లీవ్ లెస్, షోల్డర్ లెస్ డ్రెస్ అది.
"ఇది ట్యూబ్ డ్రెస్!!!" అంది ప్రియ, ఆశ్చర్య పోతూ..
"ఈ డ్రెస్ లో నువ్వు ఎలా వుంటావో తలుచుకుంటే నా ప్యాంటు లో టెంట్ తయారవుతోంది. డ్రెస్ పర్లేదు కదా? "
"డ్రెస్ చాలా బావుంది. ఈ మధ్య కాలం లో ఇలాంటి.. ఇంత ఓపెన్ డ్రెస్.. నేను ఎప్పడూ వేసుకోలేదు. పైగా, ఈ డ్రెస్ తో గూట్లే ముందు.. వాడి చూపులు ఎలా వుంటాయో నీకు తెలుసు."
"గూట్లే గాడి సంగతి పట్టించుకోకు. వాడిని చొంగలు కార్చుకోనీ.. వాదు నిన్ను చూసి ఇంకా చిత్ర హింస పడాలి. వాడికి డ్రెస్ తో పని లేదు. నువ్వు ఏ డ్రెస్ వేసుకున్నా వాడు నిన్ను ఆబగా చూస్తాడు."
"నీ ఇష్టం, మరీ అంత కంఫోర్ట్ లేక పోతే వేసుకోక పోయినా నేనేమి అనుకోను." అన్నాడు ఉదయ్.
"సరే, హోటల్ కి వెళ్ళిన తర్వాత ఆలోచిస్తాను".
సాయంత్రం ట్రాఫిక్ చాల ఎక్కువ గా వుంది. రష్ అవర్ కి ఒక గంట ముందు బయల్దేరినా, చెంబూర్ కి రావటానికి ఒక గంట పట్టింది. బొంబాయి-పూనే ఎక్స్ ప్రెస్ వే కి ఇంకో గంట. రెండు గంటల పాటు ఉదయ్ ఆఫీసు పోలిటిక్స్, సినిమాలు, ఇంకా చాలా విషయాలు మాట్లాడుతూ వున్నాడు. ప్రియ కి ఉదయ్ తో టైం గడపటం కష్టం గా అనిపించ లేదు.
హై వే ఎక్కాక కార్ స్పీడ్ పుంజుకుంది. ఉదయ్ జాజ్ మూజిక్ సిడి ని ప్లేయర్ లో తోసాడు. కాంక్రీట్, సిమెంట్ బిల్డింగ్స్ వెనక బడ్డాయి. పచ్చని కొండలు, అస్తమించే సూర్య కాంతి తో ప్రకృతి అందం గా అనిపించింది. సీటు మీద తల వెనక్కు వాల్చి పడుకున్న ప్రియ తలలో ఎన్నో ఆలోచనలు.. తను చేయ బోతున్న పని తప్పు కాదా? శరత్ ని మోసం చేస్తోందా? అసలు శరత్ ఏ మొండి గా ప్రవర్తించక వుండి వుంటే, తనకిది తప్పేది కదా? ఇందు లో తన తప్పేమిటి ? ఇలా ఆలోచిస్తూ తన మనసు ను సమాధాన పరచుకుంది.
ఖోపోలి దగ్గర పద గానే, ఉదయ్ ఎగ్జిట్ తీసుకున్నాడు. అప్పటికే బాగా చీకటి పడుతోంది.
"నీకో మంచి సీనరీ చూపించాలి, మనకింకా చాలా టైం వుందిలే"
"ఒకే" ప్రియ మనసు లో నవ్వుకుంది.
ఉదయ్ లోకల్ రోడ్ లోంచి ఒక చిన్న రోడ్ లోకి పోనిచ్చాడు. ఆ రోడ్ నించి ఇంకో చిన్న రోడ్ లోకి, ఇలా ఒక పది నిమిషాలు డ్రైవ్ చేసే సరికి చాల చెట్లు, అక్కడక్కడా దూరం గా బిల్డింగ్స్ వున్న ఒక ప్రదేశానికి వచ్చారు. చుట్టూ చెట్లు, పొదలూ తప్ప సీనరీ ఏమి వున్నట్టు అనిపించలేదు.
ఉదయ్ కార్ ఆఫ్ చేసి పాసింజేర్ డోర్ వైపు వచ్చాడు. డోర్ ఓపెన్ చేసి ప్రియ కి చెయ్యి అందిచ్చాడు. ప్రియ తన చెయ్యి అందుకుని బయట కాలు పెట్టింది.
"సారీ, నీతో సీనరీ అని అబద్ధం చెప్పాను. నేను ఇంక ఆగలేక పోయాను" అంటూ ఉదయ్ ప్రియ ని గట్టి గా కౌగలించుకుని ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.ప్రియ కూడా ఉదయ్ ని చేతుల తో చుట్టి ముద్దు పెట్టుకుంది. ఉదయ్ ప్రియ ని అలాగే పట్టుకుని ముద్దులు పెడుతూ కార్ వెనక వైపు తెచ్చాడు. ఎత్తుకుని ట్రంక్ మీద కూర్చోపెట్టాడు.
"ప్రియా.. నువ్వు ఎంత సెక్సీ గా వుంటావో తెలుసా.. " కళ్ళల్లోకి చూస్తూ.
ప్రియ ఎడమ చేత్తో కాలర్ పట్టుకుని ఉదయ్ ని దగ్గరికి లాక్కుంది. ఒకతోక్కటి గా ఉదయ్ షర్టు బటన్లు విప్పుతూ, తన చెస్ట్ మీద చేత్తో రాస్తోంది. ఉదయ్ కూడా ప్రియ డ్రెస్ షర్టు బటన్స్ విప్పాడు. మరి కొద్ది క్షణాల్లో ఉదయ్ షర్టు, ప్రియ టాప్ కింద గడ్డి మీద వున్నాయి.
ప్రియ ఎవరినా ఉన్నారేమో అని చుట్టూ చూసింది.
"ఇక్కడ మనల్ని ఎవరూ చూడలేరు. భయం ఏమి లేదు"
ఉదయ్ ఒక అడుగు వెనక్కి వేసి తన బనియన్ తీసి గడ్డి మీద పడేసాడు. ప్రియ కి ఆనాటి స్విమ్మింగ్ పూల్ దృశ్యం కళ్ళ ముందు మెదిలింది. తను కూడా చేతులు రెండు వెనక్కి పెట్టి బ్రా హుక్కులు తీసేసింది. బ్రా తీసి ఉదయ్ బనియన్ మీద పడేసింది. ఉదయ్ ని మళ్ళి దగ్గరికి లాక్కుంది. ఉదయ్ ప్రియ గుండెల వైపు, ప్రియ ఉదయ్ చెస్ట్ వైపు చూస్తూ కాసీపు ఉండిపోయారు.
"ఎంత బలం గా వున్నాడు? " ఉదయ్ ని వేళ్ళతో తడుముతూ అనుకుంది ప్రియ. "శరత్ కూడా వర్కౌట్ చెయ్యచ్చు కదా? ఇప్పడు శరత్ ఆలోచనలు ఒస్తున్నాయేమిటి నాకు?" అనుకుంది.
రోజుకి రెండు సార్లు స్నానం చేసినా, ఏ సి రూముల్లో ఉన్నా, ఎన్ని దియోడరెంట్లు వాడినా, బొంబాయి మగ్గీ వాతావరణానికి సాయంత్రానికల్లా చెమట తప్పించుకోవటం కష్టం. నాలుక తో ఉదయ్ చాతీ అంతా రాస్తున్న ప్రియ కి ఉదయ్ శరీరపు వాసన రుచి కొంచం ఉప్పగా అనిపించాయి. నాలుక తో తడిమే కొద్దీ చెక్కినట్టు కండలు తిరిగిన అతని చాతీ అంచులని మెచ్చుకోకుండా ఉండలేక పోయింది. ఉదయ్ తన చేతి గోళ్ళతో ప్రియ వీపు మీద "ఎనిమిది" షేపు లో సున్నాలు చుడుతుంటే, ప్రియ వెన్నులోంచి వొణుకు లాంటి ప్రకంపనలు పుట్టుకొచ్చాయి.
తన చాతీ ని కాసేపు ప్రియ కాసేపు రుచి చూసాక, ఉదయ్ ప్రియ ని నెమ్మది గా వెనక్కి తోసాడు. ప్రియ కుడి నిపిల్ ని నోటిలోకి తీసుకున్నాడు. నాలిక తో నిపిల్ చుట్టూ రాస్తూ పెదాలతో గట్టిగా పీల్చాడు. కొద్ది క్షణాలు ఆగి ఎడమ నిపిల్ ని అలాగే చేసాడు. ఉదయ్ నోటి తాకిడికి ప్రియ ముచ్చికలు రెండు బాగా పైకి వచ్చి పెన్సిల్ చివర వుండే రబ్బర్ లాగా మొన తేలాయి.
"ప్రియా.. నీ అంత అందమైన నిపిల్స్ నే నేక్కడా చూడలేదు. ఎంత పెద్దవో.."