चला तर आता तुम्हाला मजा अनुभव सांगते, मला आता या नोकरीत ६ महिने झाले होते. सुरुवातीला मला जो वर्ग देण्यात आला होता तो तसा कमी मुलांचा पण वाह्यात मुलांचा होता. मी गंभीर राहण्याचा नेहमी प्रयत्न करायचे. काही विनोदही होणार नाही याची काळजी मी नेहमी घ्यायची. मुलाची नजर माज्या आतल्या गोष्टींवर पडणार नाही याची काळजी मी नेहमी घ्यायची. आणि म्हणून साडी नेसातांना कमीत कमी अवयव दिसतील याची काळजी घ्यायची. पण साडीच्या बाजूने दिसणारे माजे पोट आणि आंबे हे लोकांसाठी आकर्षण असायचे. मी नेहमी त्यांच्याकडे दुर्लक्ष करायचे. परंतु एक दिवस मी ज्याचा वचारहि केला नवता ते झाले. ते दिवस पावसाळ्याचे होते. मला रात्री झोपायला उशीर झाला म्हणून मला सकाळी उशीरच जाग आली. माझे कॉलेज नेहमी ७.३० ला असायचे. पण त्या दिवशी मी ७ वा उठले. जेव्हा घड्याळात मी पहिले तेव्ह मला झटकाच लागला आणि आता लवकर आवरून पाळायचे येवाडेच माज्या डोक्यात होते. मी बाथरूम वरून लगेच अंघोळ करायला गेले. रात्री घातलेला मजा गाऊन मी पटकन काढला आणि पटकन नंगी झाली. रात्री मी ब्रा आणि चड्डी घालत नसल्याने ते काढण्याचे कष्ट माझे वाचले. मी पटकन गिजर मधेले गरम पाणी बादलीत सोडले. आणि तशीत नांगी उभी राहून बदली भरायची वाट पाहू लागली. दोन दिवसंपूर्वी स्वच्च केलेल्या माझ्या बुल्लीवरून हात फिरवत मी स्वतःला उशिरा उठल्याबद्दल शिव्या घालू लागले. तेवड्यात बदली भरली आणि मी तशीच नंगी मांडी घालून खाली बसले आणि पटापट सगळ्या अंगाला साबण लाऊन आंघोळ करायला सुरुवात केली. तसे मला कितीही उशीर झाला तरीही मी माज्या योनीला साबण लाऊन स्वच्च अंघोळ करत असते. पटापट अंघोळ करून मी तशीच ओल्या अंगाने उठले आणि मग माज्या लक्षात आले कि मी घायीत टोवेल आणला होता पण ब्रा आणि पँनटीच आणली नव्हती. मी विचार केला कि जाऊंदे असेही उशीर झाला आहे आणि रात्री जशी घालत नाही तशीच दिवसही घालणार नाही. असे म्हणून मी टोवेल अंगाला गुंडाळला आणि बाथरूम मधून बाहेर आली. बाहेर येताच ती थंड हवा माज्या टोवेल मधून घुसून माज्या पुच्चीशी खेळू लागली आणि मनुके उभे करून गेली. पण माज्याकडे रोमान्तिक व्हायला वेळ कुटे होता? मी पटकन माज्या रूम मधे गेली. घरात आई, बाबा, आणि भाऊ झोपले होते. कोणाच्या लक्षात येण्यागोदर मी माझ्या रूम मधे गेले. कपाटातून साडी आणि पेटीकोट काढला. पावसाला असल्याकारणाने माजे ब्रा आणि पँनटी ओले होते. मी शेवटी त्यांचा नाद सोडला आणि पटकन साडी नेसली. आणि पटकन घराबाहेर पडली. गाडीवरून जातांना गार हवेने माजे मनुके मोठे होत होते आणि जेवा खड्डा यायचा तेव्हा ते बिचारे आतून माज्या ब्लाउज ला घासायचे. माजी अवस्था तर दुर्लक्ष पण न होयेना आणि सोसवेना पण नाही अशी झाली होती. मी कॉलेज ला पोहोचाल. चांगलाच उशीर झाला होता. मी पटकन वर्गात जाण्याचा निर्णय घेतला. इतरवेळेस मी लेडीज रूम मधे जाऊन फ्रेश होते आणि मग वर्गात जाते. पण आज उशीर झाल्याकारणाने मी वर्गात गेली. बाहेरचा गारवा आणि हलकासा पाऊस यामुले मी थोडी विचित्र दिसत असणार असे मला जाणवले पण आज माज्यासाठी ते महत्वाचे नवते.
मी वर्गात गेले. आणि पाहते तर काय कि फक्त एकाच मुलगा आला आहे. मी एवढी धावत पळत काय फक्त या एका मुलासाठी आली आहे का? ओह. माज्या मनात विचार आला. 'काय रे सुनील बाकीचे कुटे आहे?' मी त्याला प्रश्न विचारला. 'अहो मँडम पावसाळा आहे, म्हणून कोणी आलेले नाही. कदाचित आजून गोधडीत गरम होत असतील.' त्याने माज्याकडे पाहत उत्तर दिले. 'बर बर, आज पुढचे शिकू' मी त्याच्या बोलण्याकडे दुर्लक्ष करत म्हणाले. 'आज नको ना मँडम, आज आपण गप्पा मारुया.' तो माज्या आंब्यांकडे पाहत म्हणाला, कदाचित मानुक्यांचा ताठरपणा साडीवरून दिसत होता. 'अजिबात नाही, वर्गात काय गप्पा मारायला येतो का? पुस्तक उघड.' मी ओरडले आणि थोडा उंच असलेल्या स्टेज वर जाऊन बसले. माज्यासमोर टेबले होता त्याच्या खालच्या दांडीवर मी पाय ठेवला आणि पुस्तक उघडण्यात मग्न झाले. मी त्याला शिकवत होती. तेवड्यात त्याचा पेन खाली पडला आणि तो खाली तो उचलायला वाकला. पेन उचलायला त्याला थोडा वेळ लागत होता. मी पुस्तकात वाचायची आणि त्याच्याकडे बघून त्याच्याशी बोलत होती. त्यने पेन उचलला आणि माज्याकडे लक्ष द्यायला लागल. पण थोड्या वेळाने त्याचा पेन परत पडला. मी रागावून त्यला म्हणाली कि 'काय रे काय सारखा तुझा पेन खाली पडत आहे' यावर तो म्हणाला कि काय करू मँडम त्या पेणचे लक्ष दुसरीकडेच आहे'. मला काय हे कळले नाही पण मी त्या कडे लक्ष न देता शिकवणे सुरु केले. थोड्यावेळाने मी त्याला एक प्रश्न दिला आणि सोडवायला सांगितला. मी त्या नंतर पुस्तकात पाहून वाचायला लागली. थोड्यावेळाने मला परत त्याचा पेन पडल्याचा आवाज आला. मी जेव्हा पुस्तकातून तिरक्या नजरेने पहिले तेव्हा तो जागेवर मला दिसला नाही. मी थोडे लक्ष दिल आणि मला तो बेंच च्या खालून माज्याकडे पाहत असतांना जाणवला. मला वाटले कि हा असा माज्याकडे का पाहत आहे. म्हणून मी थोडा विचार केला आणि माज्या पायातून डोक्यापर्यंत करंट बसला, ओह्ह नो हा तर साडी खालून माज्या मांड्याकडे पाहत आहे आणि मी नेमकी आज नीकर पण नाही घातली. काही क्षण मी जागीच गोठून गेली. काय करावे मला काही सुचत नवते. याचा मघापासून पडणारा पेन आणि त्याचा बोलण्याचा अर्थ माज्या लक्षात यायला लागल. म्हणजे हा मघापासून माज्या मांसल मांड्या बघत आहे. ओह्ह नाही. मी ताबडतोब टेबले च्या दंड्यावाचे माजे पाय खाली घ्यायला लागली पण माज्या मनात विचार आला कि जर मी असे केले तर याला कळेल कि मला याने माज्या मांड्या पहिल्या आहे आणि जर असे झाले तर हा घाण बोलून किंवा छेड काढून त्रासही देऊ शकतो. याला न काळता काही तरी केले पाहिजे. मी विचारांच्या भोवर्यात फसले होते. मी माज्या दोनीही मांड्या दाबून धरल्या होत्या. कारण मला त्याला आजून पुढे माजी योनी दाखवायची नावाती. मी पुस्तकाकडे पाहून काय करू असा विचार करू लागले. तो खालून माजी मांडी पाहत आहे आणि मी दुर्लक्ष करत आहे या विचाराने माजी हृदय जोरात ठोके मारत होते. साडीच्या त्या खालच्या भागात गार हवा सुद्धा वाहायल लागली होती. माज्या मनात कोणते भाव तयार होत आहे हेच मला काळात नवते. एका बाजूंला हवेचा तिथे होणारा स्पर्श आणि दुसरीकडे मजा विद्यार्थी माज्या मांड्या पाहत आहे. काय करू तेच काळात नवते. तेवढ्यात माज्या विचारांची साखळी तुटली आणि मला अचानक पायावर काहीतरी वळवळत असलेले जाणवले. मी घाबरले. मला वाटले कि झुरळ किंवा कोणता किडा तर साडीत तर नाही ना घुसला, आणि जार तसे झाले तर मला काहीच करता येणार नाही,' म्हणून मी पटकन टेबलाखाली लक्ष दिले. आणि मी जे पहिले त्याने तर माजे तोंडचे पाणीच पाळले. तो किडा नसून सुनीलचा स्पर्श होता. तो त्याच्या जागेवरून माज्या टेबले खाली आला होता आणि साडीच्या खालून मांडीवर स्पर्श करत होता. आणि त्यापेक्षाही भयंकर म्हणजे मी आत्ता पर्यंत त्याला दिसू नये म्हणून माया मांड्या दाबून धरल्या होत्या त्या आता भीतीने आणि हालचालीने अचानक उघडल्या गेल्या होत्या. आणि जे नको तेच झाले. पाय उघडले गेल्याने माजी चमकत असलेली, २ दिवसांपूर्वी केस काढलेली, फुगीर, योनी उघडी झाली होती. तिची गुलाबी चीर त्याच्या समोर होती. पाय उघडल्या गेल्याने तो साडीच्या आजून आत शिरला. आता तर मी पाय बंद पण करू शकत नवते. मी अडकले होते. उभे राहणे पण अवघड होते कारण समोर टेबले होता. आग आई मी आता काय करू. मी मनातल्या मनात म्हणू लागले. मी आज नीकर का नाही घातली म्हणून स्वतःला बोलू लागले. इकडे माजी चीर पाहून त्याच्या तोंडाला पाणी सुटू लागले होते. मी घाबरले होते. 'सुनील बाहेर हो, असे नको करू प्लीज' मी घाबरलेल्या आवाजात म्हणू लागली. पण तो काहीच बोलला नाही. आणि साडीत पुढे सरकू लागल. मी साडीवरूनच त्याचे डोके ढकलायला लागली. पण ते अवघड जात होते, साडी सिल्क ची असल्याकारणाने त्याचे दोने माज्या हातातून सरकत होते. मला काळात नवते मी काय करू
मी वर्गात गेले. आणि पाहते तर काय कि फक्त एकाच मुलगा आला आहे. मी एवढी धावत पळत काय फक्त या एका मुलासाठी आली आहे का? ओह. माज्या मनात विचार आला. 'काय रे सुनील बाकीचे कुटे आहे?' मी त्याला प्रश्न विचारला. 'अहो मँडम पावसाळा आहे, म्हणून कोणी आलेले नाही. कदाचित आजून गोधडीत गरम होत असतील.' त्याने माज्याकडे पाहत उत्तर दिले. 'बर बर, आज पुढचे शिकू' मी त्याच्या बोलण्याकडे दुर्लक्ष करत म्हणाले. 'आज नको ना मँडम, आज आपण गप्पा मारुया.' तो माज्या आंब्यांकडे पाहत म्हणाला, कदाचित मानुक्यांचा ताठरपणा साडीवरून दिसत होता. 'अजिबात नाही, वर्गात काय गप्पा मारायला येतो का? पुस्तक उघड.' मी ओरडले आणि थोडा उंच असलेल्या स्टेज वर जाऊन बसले. माज्यासमोर टेबले होता त्याच्या खालच्या दांडीवर मी पाय ठेवला आणि पुस्तक उघडण्यात मग्न झाले. मी त्याला शिकवत होती. तेवड्यात त्याचा पेन खाली पडला आणि तो खाली तो उचलायला वाकला. पेन उचलायला त्याला थोडा वेळ लागत होता. मी पुस्तकात वाचायची आणि त्याच्याकडे बघून त्याच्याशी बोलत होती. त्यने पेन उचलला आणि माज्याकडे लक्ष द्यायला लागल. पण थोड्या वेळाने त्याचा पेन परत पडला. मी रागावून त्यला म्हणाली कि 'काय रे काय सारखा तुझा पेन खाली पडत आहे' यावर तो म्हणाला कि काय करू मँडम त्या पेणचे लक्ष दुसरीकडेच आहे'. मला काय हे कळले नाही पण मी त्या कडे लक्ष न देता शिकवणे सुरु केले. थोड्यावेळाने मी त्याला एक प्रश्न दिला आणि सोडवायला सांगितला. मी त्या नंतर पुस्तकात पाहून वाचायला लागली. थोड्यावेळाने मला परत त्याचा पेन पडल्याचा आवाज आला. मी जेव्हा पुस्तकातून तिरक्या नजरेने पहिले तेव्हा तो जागेवर मला दिसला नाही. मी थोडे लक्ष दिल आणि मला तो बेंच च्या खालून माज्याकडे पाहत असतांना जाणवला. मला वाटले कि हा असा माज्याकडे का पाहत आहे. म्हणून मी थोडा विचार केला आणि माज्या पायातून डोक्यापर्यंत करंट बसला, ओह्ह नो हा तर साडी खालून माज्या मांड्याकडे पाहत आहे आणि मी नेमकी आज नीकर पण नाही घातली. काही क्षण मी जागीच गोठून गेली. काय करावे मला काही सुचत नवते. याचा मघापासून पडणारा पेन आणि त्याचा बोलण्याचा अर्थ माज्या लक्षात यायला लागल. म्हणजे हा मघापासून माज्या मांसल मांड्या बघत आहे. ओह्ह नाही. मी ताबडतोब टेबले च्या दंड्यावाचे माजे पाय खाली घ्यायला लागली पण माज्या मनात विचार आला कि जर मी असे केले तर याला कळेल कि मला याने माज्या मांड्या पहिल्या आहे आणि जर असे झाले तर हा घाण बोलून किंवा छेड काढून त्रासही देऊ शकतो. याला न काळता काही तरी केले पाहिजे. मी विचारांच्या भोवर्यात फसले होते. मी माज्या दोनीही मांड्या दाबून धरल्या होत्या. कारण मला त्याला आजून पुढे माजी योनी दाखवायची नावाती. मी पुस्तकाकडे पाहून काय करू असा विचार करू लागले. तो खालून माजी मांडी पाहत आहे आणि मी दुर्लक्ष करत आहे या विचाराने माजी हृदय जोरात ठोके मारत होते. साडीच्या त्या खालच्या भागात गार हवा सुद्धा वाहायल लागली होती. माज्या मनात कोणते भाव तयार होत आहे हेच मला काळात नवते. एका बाजूंला हवेचा तिथे होणारा स्पर्श आणि दुसरीकडे मजा विद्यार्थी माज्या मांड्या पाहत आहे. काय करू तेच काळात नवते. तेवढ्यात माज्या विचारांची साखळी तुटली आणि मला अचानक पायावर काहीतरी वळवळत असलेले जाणवले. मी घाबरले. मला वाटले कि झुरळ किंवा कोणता किडा तर साडीत तर नाही ना घुसला, आणि जार तसे झाले तर मला काहीच करता येणार नाही,' म्हणून मी पटकन टेबलाखाली लक्ष दिले. आणि मी जे पहिले त्याने तर माजे तोंडचे पाणीच पाळले. तो किडा नसून सुनीलचा स्पर्श होता. तो त्याच्या जागेवरून माज्या टेबले खाली आला होता आणि साडीच्या खालून मांडीवर स्पर्श करत होता. आणि त्यापेक्षाही भयंकर म्हणजे मी आत्ता पर्यंत त्याला दिसू नये म्हणून माया मांड्या दाबून धरल्या होत्या त्या आता भीतीने आणि हालचालीने अचानक उघडल्या गेल्या होत्या. आणि जे नको तेच झाले. पाय उघडले गेल्याने माजी चमकत असलेली, २ दिवसांपूर्वी केस काढलेली, फुगीर, योनी उघडी झाली होती. तिची गुलाबी चीर त्याच्या समोर होती. पाय उघडल्या गेल्याने तो साडीच्या आजून आत शिरला. आता तर मी पाय बंद पण करू शकत नवते. मी अडकले होते. उभे राहणे पण अवघड होते कारण समोर टेबले होता. आग आई मी आता काय करू. मी मनातल्या मनात म्हणू लागले. मी आज नीकर का नाही घातली म्हणून स्वतःला बोलू लागले. इकडे माजी चीर पाहून त्याच्या तोंडाला पाणी सुटू लागले होते. मी घाबरले होते. 'सुनील बाहेर हो, असे नको करू प्लीज' मी घाबरलेल्या आवाजात म्हणू लागली. पण तो काहीच बोलला नाही. आणि साडीत पुढे सरकू लागल. मी साडीवरूनच त्याचे डोके ढकलायला लागली. पण ते अवघड जात होते, साडी सिल्क ची असल्याकारणाने त्याचे दोने माज्या हातातून सरकत होते. मला काळात नवते मी काय करू
