चिटपाखरु ...1
माझे नाव श्रीकांत. मी मुंबईला असतो. मी एक कंसल्टींग इंजिनीयर आहे. मी आमच्या कंपनीचा एक आधारस्तंभ. कंपनीचा ७५% बिझनेस माझ्यामुळे मिळतो.
माझी उंची पावणेसहा फुट म्हणजे काही फार नाही सर्वसाधारणच आहे. पण मला देवाने माझी देहयश्टी अशी दिलीय की मी आहे त्यापेक्षा उंच वाटतो. सडपातळ तरीही पिळदार व दणकट असल्यामुळे माझे व्यक्तीमत्व आकर्षक झाले आहे. चेहरा ओबडधोबड असला तरी नाक डोळे ठिकठाक जागच्या जागी आहेत. केस अजुनही सर्व शाबुत आहेत व डाय न करताही बऱ्यापैकी काळे आहेत, त्यामुळे सगळे लोक माझी उगाचच हॅंडसममधे गणना करतात.
विषेशतः बायकाना माझे व्यक्तीमत्व आकर्षक वाटतो. मला त्याचा फायदा माझ्या व्यवसायात मिळत असल्याने माझे काय जाते स्वतःला हॅंडसम म्हणवुन घ्यायला! पण एक गोष्ट मात्र खरी, माझे स्त्री क्लायंट्स व माझ्या पुरुष क्लायंट्सच्या बायका मात्र माझ्यावर खुश असतात असे सगळे म्हणतात.
माझ्या या व्यक्तीमत्वाचा उपयोग मला माझ्या कामात फार होतो. लंडन पासुन शांघाय पर्यंत, दुबईपासुन सिडने पर्यंत मी माझ्या ऑफिसचे कंसल्टंसीचे काम पसरवले आहे. त्यामुळे माझ्या ऑफिसात माझी वट चालते. माझा बॉस उदय, खरा तर माझा मित्रच आहे तो, माझ्यावर प्रचंड अवलंबुन असतो. त्याचा मोबदलाही तो मला भरपुर देतो. देवाच्या कृपेने आज जवळजवळ विस वर्षे आमचे प्रोफेशनल ब वैयक्तीक संबध आम्ही उत्तम ठेवले आहेत.
पाचगणी ही माझी अत्यंत आवडती जागा आहे हे मी तुम्हाला आधीच सांगितल होते आठवते? कंपनीला मीच तो पाचगणीचा बंगला घेऊन दिला होता. मी येथे बॉसला एकदा आणल्यावर तोही या जागेच्या व त्या बंगल्याच्या प्रेमात पडला. बंगल्याची संपूर्ण डागडुजी केल्यावर व सभोवारची बाग नीट केल्यावर तर ती प्रॉपर्टी इतकी छान दिसायला लागली की आता इथे येणारा प्रत्येकजण तिच्या प्रेमात पडतो.
आमची दोघांची कुटुंबे आम्ही एका मोठ्या वॅनमधे आम्ही घालतो व बरेचदा शनिवार रविवार इकडे या बंगल्यात घालवतो.
पण पाचगणी ही जागा व तिथला तो बंगला याच माझ्या व उदयच्या दोन समान आवडी आहेत. तिथला वेळ कसा घालवायचा याच्या आमच्या कल्पना मात्र फारच भिन्न आहेत. माझा बॉस त्याचा कामाचा शिण, स्ट्रेस इथे येऊन झोपुन, नव्या सिनेमाच्या डीवीडी पहुन व रात्री सिंगल मार्ट व्हिस्की ढोसुन घालवतो.
मी मात्र माझा दिवस पाचगणीलाही पहाटे सहाच्या आत कॅमेराच्या संगतीने चालु करतो. जवळच्या एका पॉईंटला जाऊन पहिला सुर्योदय पहातो. नंतर अकरा बारा वाजे पर्यंत आजुबाजुच्या पाऊलवाटा तुडवत, यथेश्च भटकंती करत माझा कामामुळे आलेला स्ट्रेस घालवतो. परत जेवलो की दोन तिन तास माझ्याबरोबर आलेल्या मंडळीबरोबर घालवुन परत माझ्या रपेटीला बाहेर पडतो ते सुर्यास्ताची फोटोग्राफी करुन परततो. एकटा किंवा माझ्याबरोबर पायपिट करायला जे कोणी तयार असेल त्याच्या बरोबर!
तर असेच एकदा बॉसच्या बीएमडब्लु मधुन मी माझा बॉस उदय, त्याची बायको लीना, त्याची मेव्हणी बिना आणी मी असे चौघे पाचगणीला पोचलो. हल्ली आमच्या दोघांच्या मुली आमच्याबरोबर फार कमी येतात. यावेळेला माझ्या धाकट्या कन्येचे बारावीच वर्ष असल्यामुळे तिच्या सततच्या चाललेल्या परिक्षेला तोंड द्यायला माझी बायको रश्मी तिच्याबरोबर राहिली व आयत्यावेळी निघालेली येऊ शकली नाही.
तर बिना म्हणजे माझ्या बॉसची बायको लीना हिची अमेरिकेत स्थाईक झालेली मेव्हणी भारतात आली होती, ती आयत्या वेळी आमच्यात सामील झाली. बहुदा तिने पाचगणी, तिथला तो बंगला व पाचगणीत झपाटल्यासारखा फिरणारा मी या विषयी लीनाच्या तोंडुन बरेचदा ऐकुन बिना ये क्या चिज है हे समजुन घ्यायला आली होती.
बिना तशी माझ्याही चांगली परिचीत होती बॉसच्या अनेक पार्टीत तिला व तिच्या डेंटीस्ट नवऱ्याला, दिनेशला मी अनेकदा भेटलो होतो. आमच्या अमेरिका भेटीत तिच्या आलिशान घरात तिन चार दिवस सहकुटुंब राहुन तिचा पाहुणचारही घेतला होता. अमेरिकेत डेंटीस्ट ही जमात इतके पैसे छापत असते, की त्यांना सुट्टी घेणे बरेचदा परवडत नसावे! त्यामुळे, तिच्या त्या ट्रिपला दिनेश भारतात आला नव्हता.
उदय गाडी चालवत होता, व लीना त्याच्या बाजुला बसली होती तर गाडीच्या मागच्या सीटवर मी आणी बिना. प्रवासभर मी सगळ्यांची माझ्या जोक्स आणी पीजेसनी कंटाळा येइपर्यंत करमणुक केल्यानंतर आम्ही रात्री बंगल्यात पोचलो.
जेवणाची वाट बघत आम्ही चौघे बसलो होतो. बॉसने आमचे व्हिस्कीचे व बायकांसाठी वाइनचे ग्लास भरुन आणले. आम्ही मजेत घोट घेत खासनाम्याने बनवलेले त्याचे स्पेशल बोटी कबाब व खारे काजु खात बसलो होतो. बॉसने त्याची आवडीची भिमसेन जोशीची गाणी लावली होती.
ऑक्टोबरचा महिना सरत आला होता. कोजागिरी एका दिवसावर येऊन ठेपली होती. बागेत मस्त शरदाचे चांदणे पसरले होते. हवा बऱ्यापैकी गार झाली होती. आमच्या गप्पा मस्त रंगत होत्या. खास करुन माझ्या व बिनाच्या.
"चल श्री एक बागेत फेरी मारुन येऊ." बिना मला आज दुपारपासुन श्री अशीच हाक मारत होती हे माझ्या आता लक्षात आले. आम्ही दोघे बाहेर पडलो. बिनाला ताऱ्याची नावे त्याच्या जागा याची बरीच माहिती होती. तिची मनोसक्त ताऱ्यावरची बडबड एकुन व चांदण्यात अर्ध्या तासात फिरुन आम्ही परत आलो. बंगल्याच्या पायऱ्या चढताना बिनाने मला बजावले, "श्री उद्या सकाळी मीही तुझ्याबरोबर वॉकला येणार आहे."
दुस्ऱ्या दिवशी सवयीन मी साडेपाचला उठलो व सगळ आटपुन माझा जुना ट्रॅकसुट व स्निकर्स घालुन माझा निकॉन एसेलआर डिजीटल कॅमेरा घेऊन बाहेर पडणार तितक्यात कानावर आवाज आला, "गुडमॉर्नींग श्री! मीही तयार आहे."
मागे वळुन पाहिले तर खरच बिना आपल्याकडे येणारे परदेशी टुरीस्ट घालतात तशा पायघोळ सुती झगा व त्याच्या वर पुढे बटने असलेला स्वेटर घालुन माझ्याबरोबर जायला तयार होती. तिने पायात तिचे नायके चढवले होते व सोनीचा छोटा कॅमेरा घेऊन ती एकदम तयार होती.
"अग तु इतक्या पहाटे कशाला उठलीस?" मी तिला जरा परावृत्त करायचा क्षीण प्रयत्न करुन पाहिला. पण आम्ही दार ओढुन घेउन निघालो. उदय व लीना काही आठच्या आधी उठत नाहीत हे मला माहित होते.
आम्ही बाहेर पडलो. फारच छान हवा पडली होती. मला परत परत माझ्या बायकोची व आम्ही त्या वातावरणात घालवलेले अनेक पहाटेंची मला आठवण येत होती. आकाशात अजुनही बरेच तारे चमकत होते. बिनाने नक्षत्रावरची तिची माहिती पुरवायला सुरवात केली. मी उत्सुकतेने बिनाची उत्साही बडबड ऐकत होतो. बरेच वर्षे अमेरिकेत स्थाइक झालेली होती त्यामुळे तिचे अमेरिकन उच्चार व अमेरिकन पद्धतीने पुरवलेली अचुक माहिती कानाला गोड लागत होती.
बिना साधारण पस्तीशीची असेल, न्यु जर्सीच्या एका स्कूल मधे गणित शिकवते. हे अमेरिकन स्कूल म्हणजे आपले ११ /१२ वीचे कॉलेज असते. तिथे त्या मुलांना शिकवणे हे नक्कीच कौशल्याचे काम असते हे मी ऐकुन होतो. त्यामुळे बिनाविषयी मी नेहमी आदर बाळगुन असतो.
तिच्या केसाना दिलेलेला आकर्षक कट व सोनेरी फ्रेमचा तिचा फॅशनेबल चश्मा घातल्यामुळे बिना अमेरिकेत व्हाइस प्रेसिडेंसीच्या शर्यतीत उभी असलेल्या साराह पालिनसारखी दिसते असे मला कालपासुन उगाचच वाटत होती. तिचे व्यक्तीमत्व तसेच छान आहे. मेकप नसुनही तिची त्वचा छान रसरशीत वाटत होती.
तिची फिगर जरा वेगळी आहे. वेगळी म्हणजे तिचे स्तन भारतिय स्त्रीयांपेक्षा लहान आहेत. तिची कंबरही खुप बारीक आहे. तिच्या बारीक शरीराच्या मानाने मोठे पण अतिशय आकर्षक नितंब ही तिची सेक्सी लूक्समधे जमेची बाजु.
तिला मिनी स्कर्टमधे मी एकदा मागे पाहिले होते. त्यामुळे मला माहित होते की नितंबाइतकेच तिचे लांब पाय व पुश्ट मांड्याही खुप सेक्सी आहेत. स्त्रीच्या मला आवडतात तशाच.
आम्ही हळु आवाजात गप्पा मारत निघालो होतो. हवेततला गारवा व वाहणारे गार वारे यामुळे आम्ही हाताची घडी घालुन जरा कुडकुडत चाललो होतो. शाळा कॉलेजच्या परिक्षा अजुन चालु होत्या. त्यामुळे पाचगणीचा गर्दीचा टुरीस्ट सिझन ट्राफिक अजुनही चालु झालेला नव्हता व सिझनला ही आमच्या या बाजुला तर फारच कमी वस्ती असल्यामुळे सिझनलाही तशी वर्दळ नसते. भल्या पहाटे तर कधी चिटपाखरुही नजरेला पडत नाही.
मी बिनाला घेउन माझ्या त्या नेहमीच्या पॉईटवर पोचलो. तेथे पोहचे पर्यंत आम्ही अजुनही उत्साहाने इकडच्या तिकडच्या गप्पा मारत होतो. माझ्या त्या नेहमीच्या शिळेवर बसुन आम्ही आकाशाचे बदलत चाललेले रंग न्हाहळत मी फोटो काढायला सुरवात केली.
बिनानेही तिचा कॅमेरा सरसावला. सुर्याचे लालभडक बिंब क्षितीजावर दिसु लागले व आम्ही त्याचे फोटो काढायला सरसावलो. आमच्या त्या पॉइंटला अजुनही फक्त आम्हीच दोघे होतो, बाकी त्या जागी अजुनही कुणी चिटपाखरु नव्हते. बिनाचे मनोसक्त फोटो काढणे चालुच होते. मी माझ्या त्या शिळेवर बसुन निसर्गाची रंगाची उधळण पाहात होतो.
फोटो काढताना अचानक बिना मला पाचगणी मला इतकी का आवडते हे विचारु लागली. सहाजीकच मी भरभरुन बोलु लागलो पाचगणी विषयी, सुरवातीला मी येथे कसा आलो, मी इथे हा बंगला कसा शोधला, माझा हनिमून येथे मी व माझ्या बायकोने कसा साजरा केला, त्याच्या प्रत्येक वर्षगाठ आम्ही इथे कसे परत आलो माझ्या दोन्ही मुलींचा जन्म कसा इथलाच असावा इत्यादी (अर्थात त्यातले फार खाजगी क्षण वगळुन).
अजुनही गार वारे वाहत होते. माझी बसायची जागा जरा टेकाडावरती आहे त्यामुळे वार जरा जास्तच लागत इथे. बिना मात्र कुडकुडायला लागली होती. ती माझ्या अगदी जवळ सरकली, जणु माझ्यामुळे तिला बोचणारा वारा कमी लागत होता. अजुनही माझी बडबड चालु होती. तिथल आजुबाजुच ते हिरव सौंदर्य मला असच वेड करत, माझ भानच हरपत. त्यामुळे बिना माझ्या अगदी जवळ सरकलेली मला जाणवली नाही. पण तिचा खांदा मला लागत होता व तिची मांडी मला चिकटली होती.
मी परत उभा राहिलो व माझ्या एस एल आर डिजीटल निक्कॉन्ची टेलीझूम लेन्सचा वापर करत डोंगर कपाऱ्याचे फोटो काढत होतो. इतक्यात मला दुरवर खाडावर बसलेला एक भारद्वाज पक्षी दिसला. नुसत्या डोळ्याना तो दिसत मव्हता. त्यामुळे बिनाने मला दाखव सांगीतल्यावर मी गळ्यातला कॅमेरा काढु लागलो. पण नेमेका त्याचा गळ्यातला बेल्ट माझ्या ट्रॅक सुटच्या हूडच्या झीपरमधे अडकला व निघेना. पक्षी उडुन जायचा म्हणुन बिना घाईत, "ए तु गळ्यातच ठेव मी तसाच बघते." मी पुढचा विचार करेपर्यंत ती माझ्या हाताच्या वेढ्यात आली. कॅमेरा तसाच माझ्या गळ्यात ठेऊन, बिनाने तो हातात घेतला व माझ्या अगदी इंचभर समोर उभी राहिली व माझ्या कॅमेराच्या स्क्रिनवर ते सुंदर दृश्य पाहायचा प्रयत्न करु लागली.
माझ्या कॅमेराची टेली लेन्स खुप शक्तीशाली होती व बिनाला त्या सुंदर पक्षाचे अगदी जवळुन पाहिल्यासारखे दर्शन होत होते. पक्ष्याने फांदी बदलताच बिना मला न सांगता कॅमेरासकट ती हलली व माझ्या इतक्या जवळ चिकटली की तिचे डेरेदार नितंब माझ्या नरम लंडावर दाबले गेले.
मला तिच्या स्वेटरवरुन तिच्या मुलायम नितंबांचा स्पर्ष काहीच क्षण झाला तरी माझा लंड ताठायला तितका पुरेसा होता. तिलाही माझा 'तो' स्पर्ष जाणवला असणारच. पण तिने काहीच प्रतिक्रिया दिली नाही किंवा बाजुला सरकली नाही व माझा तिला दिलेला 'टेकु' कायम राहिला.
इतक्यात पक्षी परत हलला व आता त्याला स्क्रिन्वर पहायला बिनाला जरा वाकायला लागले. ती कमरेत जरा पुढे वाकुन पक्षी पहायचा प्रयत्न करताना तिच्या दोन गोल गुबगुबीत नितंबामधली जागा माझ्या आता पुर्ण ताठलेल्या लंडावर व्यवस्थित रगडली जात होती. मला लाज वाटायला लागली. काय कळावे ते सुचेना. पण ती न हलता तशीच उभी होती. बर मला मागेही होता येत नव्हत कारण ती हलली असती.
पक्ष्याने आता झाडच बदलले. त्याची हालचाल टिपताना बिना मागे येत होती, पण तिचा पायघोळ झगा बहुदा तिच्या पायात अडकला व तिचा तोल जाऊन तिचा भार पुर्ण माझ्या अंगावर आला. एका हाताने माझा तोल व कॅमेरा संभाळत मी तिचा तोल सावरायच्या प्रयत्नात माझा हात तिच्या छातीवर दाबला गेला व तिचा एक स्तन माझ्या पंजाखाली आला व मनगटाखाली दुसरा स्तन.
इतके होऊनही मी तिचा तोल सावरु शकलो नाही व तिच्या भाराने माझाही तोल गेला व आम्ही दोघेही धडाम करुन मागे पडलो.
पुढच्य क्षणी मला जाणवले की मी माझ्या पार्श्वभागावर बसलो आहे आणी बिना माझ्या अंगावर. माझा एक हात तिच्या दोन्ही स्तनाना अजुनही दाबत होता व तिचे नितंब माझ्या लवड्याला. बिना माझ्या अंगावरुन उठायचा प्रयत्न करताना तिचे नितंब माझ्या लंडावर काही सेकंद व्यवस्थित घुसळत राहिले व माझ्या बाब्याने ट्रॅकसुटच्या पायजम्यात समरसॉल्ट मारत पुर्ण फणा काढला व त्याने गाठलेली लांबी रुंदी तिच्या नितंबाना यथासांग पुरवली!
"ए श्री सॉरी हं. माझा पायच अडकला." हे बोलताना तिने तिच्या कुल्ल्याना काय टोचल हे तिरक्या डोळ्यानी पहायला विसरली नाही. माझा बाब्या अजुनही पायजम्यात तंबू उभारलेला तिला स्पश्ट दिसत होता.
मी तिला सॉरी म्हणालो. ती परत सॉरी बोलली. तिने मला ग्वाही दिली की चुक तिचीच होते इत्यादी सोपस्कार आटपल्यावर आम्ही पुन्हा त्या शिळेवर बसलो. पण बसायच्या आधी मी या घटनेचा खरा खलनायक असलेला तो कॅमेराचा पट्टा गळ्यातुन सोडवायला विसरलो नाही. आम्ही काही क्षण निशब्द बसुन राहिलो. परत मी काहीच झाले नाही असे भासवत तिचे मनोरंजन करायला लागलो. ती मात्र गप्प होती.
"श्री, मला थंडी वाजते आहे. माझ्या अंगाभोवती हात टाक." मी माझ्या बोलण्याच्या नादात तिच्या या विनंतीचे मला काही खास वाटले नाही. मी अजाणते तिच्या खांद्यावर हात टाकुन तिला जवळ ओढले व माझे बोलणे चालु ठेवले. तिन तिचा डावा हात माझ्या मागुन टाकुन माझ्या कंबरेवर हात ठेवला.
अचानक तिने मला विचारले,"श्री मगाशी मला काय टोचले? मी त्याला टच करु?"
माझे नाव श्रीकांत. मी मुंबईला असतो. मी एक कंसल्टींग इंजिनीयर आहे. मी आमच्या कंपनीचा एक आधारस्तंभ. कंपनीचा ७५% बिझनेस माझ्यामुळे मिळतो.
माझी उंची पावणेसहा फुट म्हणजे काही फार नाही सर्वसाधारणच आहे. पण मला देवाने माझी देहयश्टी अशी दिलीय की मी आहे त्यापेक्षा उंच वाटतो. सडपातळ तरीही पिळदार व दणकट असल्यामुळे माझे व्यक्तीमत्व आकर्षक झाले आहे. चेहरा ओबडधोबड असला तरी नाक डोळे ठिकठाक जागच्या जागी आहेत. केस अजुनही सर्व शाबुत आहेत व डाय न करताही बऱ्यापैकी काळे आहेत, त्यामुळे सगळे लोक माझी उगाचच हॅंडसममधे गणना करतात.
विषेशतः बायकाना माझे व्यक्तीमत्व आकर्षक वाटतो. मला त्याचा फायदा माझ्या व्यवसायात मिळत असल्याने माझे काय जाते स्वतःला हॅंडसम म्हणवुन घ्यायला! पण एक गोष्ट मात्र खरी, माझे स्त्री क्लायंट्स व माझ्या पुरुष क्लायंट्सच्या बायका मात्र माझ्यावर खुश असतात असे सगळे म्हणतात.
माझ्या या व्यक्तीमत्वाचा उपयोग मला माझ्या कामात फार होतो. लंडन पासुन शांघाय पर्यंत, दुबईपासुन सिडने पर्यंत मी माझ्या ऑफिसचे कंसल्टंसीचे काम पसरवले आहे. त्यामुळे माझ्या ऑफिसात माझी वट चालते. माझा बॉस उदय, खरा तर माझा मित्रच आहे तो, माझ्यावर प्रचंड अवलंबुन असतो. त्याचा मोबदलाही तो मला भरपुर देतो. देवाच्या कृपेने आज जवळजवळ विस वर्षे आमचे प्रोफेशनल ब वैयक्तीक संबध आम्ही उत्तम ठेवले आहेत.
पाचगणी ही माझी अत्यंत आवडती जागा आहे हे मी तुम्हाला आधीच सांगितल होते आठवते? कंपनीला मीच तो पाचगणीचा बंगला घेऊन दिला होता. मी येथे बॉसला एकदा आणल्यावर तोही या जागेच्या व त्या बंगल्याच्या प्रेमात पडला. बंगल्याची संपूर्ण डागडुजी केल्यावर व सभोवारची बाग नीट केल्यावर तर ती प्रॉपर्टी इतकी छान दिसायला लागली की आता इथे येणारा प्रत्येकजण तिच्या प्रेमात पडतो.
आमची दोघांची कुटुंबे आम्ही एका मोठ्या वॅनमधे आम्ही घालतो व बरेचदा शनिवार रविवार इकडे या बंगल्यात घालवतो.
पण पाचगणी ही जागा व तिथला तो बंगला याच माझ्या व उदयच्या दोन समान आवडी आहेत. तिथला वेळ कसा घालवायचा याच्या आमच्या कल्पना मात्र फारच भिन्न आहेत. माझा बॉस त्याचा कामाचा शिण, स्ट्रेस इथे येऊन झोपुन, नव्या सिनेमाच्या डीवीडी पहुन व रात्री सिंगल मार्ट व्हिस्की ढोसुन घालवतो.
मी मात्र माझा दिवस पाचगणीलाही पहाटे सहाच्या आत कॅमेराच्या संगतीने चालु करतो. जवळच्या एका पॉईंटला जाऊन पहिला सुर्योदय पहातो. नंतर अकरा बारा वाजे पर्यंत आजुबाजुच्या पाऊलवाटा तुडवत, यथेश्च भटकंती करत माझा कामामुळे आलेला स्ट्रेस घालवतो. परत जेवलो की दोन तिन तास माझ्याबरोबर आलेल्या मंडळीबरोबर घालवुन परत माझ्या रपेटीला बाहेर पडतो ते सुर्यास्ताची फोटोग्राफी करुन परततो. एकटा किंवा माझ्याबरोबर पायपिट करायला जे कोणी तयार असेल त्याच्या बरोबर!
तर असेच एकदा बॉसच्या बीएमडब्लु मधुन मी माझा बॉस उदय, त्याची बायको लीना, त्याची मेव्हणी बिना आणी मी असे चौघे पाचगणीला पोचलो. हल्ली आमच्या दोघांच्या मुली आमच्याबरोबर फार कमी येतात. यावेळेला माझ्या धाकट्या कन्येचे बारावीच वर्ष असल्यामुळे तिच्या सततच्या चाललेल्या परिक्षेला तोंड द्यायला माझी बायको रश्मी तिच्याबरोबर राहिली व आयत्यावेळी निघालेली येऊ शकली नाही.
तर बिना म्हणजे माझ्या बॉसची बायको लीना हिची अमेरिकेत स्थाईक झालेली मेव्हणी भारतात आली होती, ती आयत्या वेळी आमच्यात सामील झाली. बहुदा तिने पाचगणी, तिथला तो बंगला व पाचगणीत झपाटल्यासारखा फिरणारा मी या विषयी लीनाच्या तोंडुन बरेचदा ऐकुन बिना ये क्या चिज है हे समजुन घ्यायला आली होती.
बिना तशी माझ्याही चांगली परिचीत होती बॉसच्या अनेक पार्टीत तिला व तिच्या डेंटीस्ट नवऱ्याला, दिनेशला मी अनेकदा भेटलो होतो. आमच्या अमेरिका भेटीत तिच्या आलिशान घरात तिन चार दिवस सहकुटुंब राहुन तिचा पाहुणचारही घेतला होता. अमेरिकेत डेंटीस्ट ही जमात इतके पैसे छापत असते, की त्यांना सुट्टी घेणे बरेचदा परवडत नसावे! त्यामुळे, तिच्या त्या ट्रिपला दिनेश भारतात आला नव्हता.
उदय गाडी चालवत होता, व लीना त्याच्या बाजुला बसली होती तर गाडीच्या मागच्या सीटवर मी आणी बिना. प्रवासभर मी सगळ्यांची माझ्या जोक्स आणी पीजेसनी कंटाळा येइपर्यंत करमणुक केल्यानंतर आम्ही रात्री बंगल्यात पोचलो.
जेवणाची वाट बघत आम्ही चौघे बसलो होतो. बॉसने आमचे व्हिस्कीचे व बायकांसाठी वाइनचे ग्लास भरुन आणले. आम्ही मजेत घोट घेत खासनाम्याने बनवलेले त्याचे स्पेशल बोटी कबाब व खारे काजु खात बसलो होतो. बॉसने त्याची आवडीची भिमसेन जोशीची गाणी लावली होती.
ऑक्टोबरचा महिना सरत आला होता. कोजागिरी एका दिवसावर येऊन ठेपली होती. बागेत मस्त शरदाचे चांदणे पसरले होते. हवा बऱ्यापैकी गार झाली होती. आमच्या गप्पा मस्त रंगत होत्या. खास करुन माझ्या व बिनाच्या.
"चल श्री एक बागेत फेरी मारुन येऊ." बिना मला आज दुपारपासुन श्री अशीच हाक मारत होती हे माझ्या आता लक्षात आले. आम्ही दोघे बाहेर पडलो. बिनाला ताऱ्याची नावे त्याच्या जागा याची बरीच माहिती होती. तिची मनोसक्त ताऱ्यावरची बडबड एकुन व चांदण्यात अर्ध्या तासात फिरुन आम्ही परत आलो. बंगल्याच्या पायऱ्या चढताना बिनाने मला बजावले, "श्री उद्या सकाळी मीही तुझ्याबरोबर वॉकला येणार आहे."
दुस्ऱ्या दिवशी सवयीन मी साडेपाचला उठलो व सगळ आटपुन माझा जुना ट्रॅकसुट व स्निकर्स घालुन माझा निकॉन एसेलआर डिजीटल कॅमेरा घेऊन बाहेर पडणार तितक्यात कानावर आवाज आला, "गुडमॉर्नींग श्री! मीही तयार आहे."
मागे वळुन पाहिले तर खरच बिना आपल्याकडे येणारे परदेशी टुरीस्ट घालतात तशा पायघोळ सुती झगा व त्याच्या वर पुढे बटने असलेला स्वेटर घालुन माझ्याबरोबर जायला तयार होती. तिने पायात तिचे नायके चढवले होते व सोनीचा छोटा कॅमेरा घेऊन ती एकदम तयार होती.
"अग तु इतक्या पहाटे कशाला उठलीस?" मी तिला जरा परावृत्त करायचा क्षीण प्रयत्न करुन पाहिला. पण आम्ही दार ओढुन घेउन निघालो. उदय व लीना काही आठच्या आधी उठत नाहीत हे मला माहित होते.
आम्ही बाहेर पडलो. फारच छान हवा पडली होती. मला परत परत माझ्या बायकोची व आम्ही त्या वातावरणात घालवलेले अनेक पहाटेंची मला आठवण येत होती. आकाशात अजुनही बरेच तारे चमकत होते. बिनाने नक्षत्रावरची तिची माहिती पुरवायला सुरवात केली. मी उत्सुकतेने बिनाची उत्साही बडबड ऐकत होतो. बरेच वर्षे अमेरिकेत स्थाइक झालेली होती त्यामुळे तिचे अमेरिकन उच्चार व अमेरिकन पद्धतीने पुरवलेली अचुक माहिती कानाला गोड लागत होती.
बिना साधारण पस्तीशीची असेल, न्यु जर्सीच्या एका स्कूल मधे गणित शिकवते. हे अमेरिकन स्कूल म्हणजे आपले ११ /१२ वीचे कॉलेज असते. तिथे त्या मुलांना शिकवणे हे नक्कीच कौशल्याचे काम असते हे मी ऐकुन होतो. त्यामुळे बिनाविषयी मी नेहमी आदर बाळगुन असतो.
तिच्या केसाना दिलेलेला आकर्षक कट व सोनेरी फ्रेमचा तिचा फॅशनेबल चश्मा घातल्यामुळे बिना अमेरिकेत व्हाइस प्रेसिडेंसीच्या शर्यतीत उभी असलेल्या साराह पालिनसारखी दिसते असे मला कालपासुन उगाचच वाटत होती. तिचे व्यक्तीमत्व तसेच छान आहे. मेकप नसुनही तिची त्वचा छान रसरशीत वाटत होती.
तिची फिगर जरा वेगळी आहे. वेगळी म्हणजे तिचे स्तन भारतिय स्त्रीयांपेक्षा लहान आहेत. तिची कंबरही खुप बारीक आहे. तिच्या बारीक शरीराच्या मानाने मोठे पण अतिशय आकर्षक नितंब ही तिची सेक्सी लूक्समधे जमेची बाजु.
तिला मिनी स्कर्टमधे मी एकदा मागे पाहिले होते. त्यामुळे मला माहित होते की नितंबाइतकेच तिचे लांब पाय व पुश्ट मांड्याही खुप सेक्सी आहेत. स्त्रीच्या मला आवडतात तशाच.
आम्ही हळु आवाजात गप्पा मारत निघालो होतो. हवेततला गारवा व वाहणारे गार वारे यामुळे आम्ही हाताची घडी घालुन जरा कुडकुडत चाललो होतो. शाळा कॉलेजच्या परिक्षा अजुन चालु होत्या. त्यामुळे पाचगणीचा गर्दीचा टुरीस्ट सिझन ट्राफिक अजुनही चालु झालेला नव्हता व सिझनला ही आमच्या या बाजुला तर फारच कमी वस्ती असल्यामुळे सिझनलाही तशी वर्दळ नसते. भल्या पहाटे तर कधी चिटपाखरुही नजरेला पडत नाही.
मी बिनाला घेउन माझ्या त्या नेहमीच्या पॉईटवर पोचलो. तेथे पोहचे पर्यंत आम्ही अजुनही उत्साहाने इकडच्या तिकडच्या गप्पा मारत होतो. माझ्या त्या नेहमीच्या शिळेवर बसुन आम्ही आकाशाचे बदलत चाललेले रंग न्हाहळत मी फोटो काढायला सुरवात केली.
बिनानेही तिचा कॅमेरा सरसावला. सुर्याचे लालभडक बिंब क्षितीजावर दिसु लागले व आम्ही त्याचे फोटो काढायला सरसावलो. आमच्या त्या पॉइंटला अजुनही फक्त आम्हीच दोघे होतो, बाकी त्या जागी अजुनही कुणी चिटपाखरु नव्हते. बिनाचे मनोसक्त फोटो काढणे चालुच होते. मी माझ्या त्या शिळेवर बसुन निसर्गाची रंगाची उधळण पाहात होतो.
फोटो काढताना अचानक बिना मला पाचगणी मला इतकी का आवडते हे विचारु लागली. सहाजीकच मी भरभरुन बोलु लागलो पाचगणी विषयी, सुरवातीला मी येथे कसा आलो, मी इथे हा बंगला कसा शोधला, माझा हनिमून येथे मी व माझ्या बायकोने कसा साजरा केला, त्याच्या प्रत्येक वर्षगाठ आम्ही इथे कसे परत आलो माझ्या दोन्ही मुलींचा जन्म कसा इथलाच असावा इत्यादी (अर्थात त्यातले फार खाजगी क्षण वगळुन).
अजुनही गार वारे वाहत होते. माझी बसायची जागा जरा टेकाडावरती आहे त्यामुळे वार जरा जास्तच लागत इथे. बिना मात्र कुडकुडायला लागली होती. ती माझ्या अगदी जवळ सरकली, जणु माझ्यामुळे तिला बोचणारा वारा कमी लागत होता. अजुनही माझी बडबड चालु होती. तिथल आजुबाजुच ते हिरव सौंदर्य मला असच वेड करत, माझ भानच हरपत. त्यामुळे बिना माझ्या अगदी जवळ सरकलेली मला जाणवली नाही. पण तिचा खांदा मला लागत होता व तिची मांडी मला चिकटली होती.
मी परत उभा राहिलो व माझ्या एस एल आर डिजीटल निक्कॉन्ची टेलीझूम लेन्सचा वापर करत डोंगर कपाऱ्याचे फोटो काढत होतो. इतक्यात मला दुरवर खाडावर बसलेला एक भारद्वाज पक्षी दिसला. नुसत्या डोळ्याना तो दिसत मव्हता. त्यामुळे बिनाने मला दाखव सांगीतल्यावर मी गळ्यातला कॅमेरा काढु लागलो. पण नेमेका त्याचा गळ्यातला बेल्ट माझ्या ट्रॅक सुटच्या हूडच्या झीपरमधे अडकला व निघेना. पक्षी उडुन जायचा म्हणुन बिना घाईत, "ए तु गळ्यातच ठेव मी तसाच बघते." मी पुढचा विचार करेपर्यंत ती माझ्या हाताच्या वेढ्यात आली. कॅमेरा तसाच माझ्या गळ्यात ठेऊन, बिनाने तो हातात घेतला व माझ्या अगदी इंचभर समोर उभी राहिली व माझ्या कॅमेराच्या स्क्रिनवर ते सुंदर दृश्य पाहायचा प्रयत्न करु लागली.
माझ्या कॅमेराची टेली लेन्स खुप शक्तीशाली होती व बिनाला त्या सुंदर पक्षाचे अगदी जवळुन पाहिल्यासारखे दर्शन होत होते. पक्ष्याने फांदी बदलताच बिना मला न सांगता कॅमेरासकट ती हलली व माझ्या इतक्या जवळ चिकटली की तिचे डेरेदार नितंब माझ्या नरम लंडावर दाबले गेले.
मला तिच्या स्वेटरवरुन तिच्या मुलायम नितंबांचा स्पर्ष काहीच क्षण झाला तरी माझा लंड ताठायला तितका पुरेसा होता. तिलाही माझा 'तो' स्पर्ष जाणवला असणारच. पण तिने काहीच प्रतिक्रिया दिली नाही किंवा बाजुला सरकली नाही व माझा तिला दिलेला 'टेकु' कायम राहिला.
इतक्यात पक्षी परत हलला व आता त्याला स्क्रिन्वर पहायला बिनाला जरा वाकायला लागले. ती कमरेत जरा पुढे वाकुन पक्षी पहायचा प्रयत्न करताना तिच्या दोन गोल गुबगुबीत नितंबामधली जागा माझ्या आता पुर्ण ताठलेल्या लंडावर व्यवस्थित रगडली जात होती. मला लाज वाटायला लागली. काय कळावे ते सुचेना. पण ती न हलता तशीच उभी होती. बर मला मागेही होता येत नव्हत कारण ती हलली असती.
पक्ष्याने आता झाडच बदलले. त्याची हालचाल टिपताना बिना मागे येत होती, पण तिचा पायघोळ झगा बहुदा तिच्या पायात अडकला व तिचा तोल जाऊन तिचा भार पुर्ण माझ्या अंगावर आला. एका हाताने माझा तोल व कॅमेरा संभाळत मी तिचा तोल सावरायच्या प्रयत्नात माझा हात तिच्या छातीवर दाबला गेला व तिचा एक स्तन माझ्या पंजाखाली आला व मनगटाखाली दुसरा स्तन.
इतके होऊनही मी तिचा तोल सावरु शकलो नाही व तिच्या भाराने माझाही तोल गेला व आम्ही दोघेही धडाम करुन मागे पडलो.
पुढच्य क्षणी मला जाणवले की मी माझ्या पार्श्वभागावर बसलो आहे आणी बिना माझ्या अंगावर. माझा एक हात तिच्या दोन्ही स्तनाना अजुनही दाबत होता व तिचे नितंब माझ्या लवड्याला. बिना माझ्या अंगावरुन उठायचा प्रयत्न करताना तिचे नितंब माझ्या लंडावर काही सेकंद व्यवस्थित घुसळत राहिले व माझ्या बाब्याने ट्रॅकसुटच्या पायजम्यात समरसॉल्ट मारत पुर्ण फणा काढला व त्याने गाठलेली लांबी रुंदी तिच्या नितंबाना यथासांग पुरवली!
"ए श्री सॉरी हं. माझा पायच अडकला." हे बोलताना तिने तिच्या कुल्ल्याना काय टोचल हे तिरक्या डोळ्यानी पहायला विसरली नाही. माझा बाब्या अजुनही पायजम्यात तंबू उभारलेला तिला स्पश्ट दिसत होता.
मी तिला सॉरी म्हणालो. ती परत सॉरी बोलली. तिने मला ग्वाही दिली की चुक तिचीच होते इत्यादी सोपस्कार आटपल्यावर आम्ही पुन्हा त्या शिळेवर बसलो. पण बसायच्या आधी मी या घटनेचा खरा खलनायक असलेला तो कॅमेराचा पट्टा गळ्यातुन सोडवायला विसरलो नाही. आम्ही काही क्षण निशब्द बसुन राहिलो. परत मी काहीच झाले नाही असे भासवत तिचे मनोरंजन करायला लागलो. ती मात्र गप्प होती.
"श्री, मला थंडी वाजते आहे. माझ्या अंगाभोवती हात टाक." मी माझ्या बोलण्याच्या नादात तिच्या या विनंतीचे मला काही खास वाटले नाही. मी अजाणते तिच्या खांद्यावर हात टाकुन तिला जवळ ओढले व माझे बोलणे चालु ठेवले. तिन तिचा डावा हात माझ्या मागुन टाकुन माझ्या कंबरेवर हात ठेवला.
अचानक तिने मला विचारले,"श्री मगाशी मला काय टोचले? मी त्याला टच करु?"
