ભાગ ૧ નું ચાલુ . .
૫ વરસ વીતી ગયા. હું કોલેજ ના છેલા વરસ માં હતો . ૧૭ વરસ ની મસ્તાની પર જુવાની પુર બહાર માં ખીલી હતી . એકવડો બંધો હોવા છતાં એનું બદન ગોળ અને સુવાળું બની ગયું હતું . મોટા સંતરા ની સાઈઝ ના સ્તન હવે બ્ર માં સમતા નો હતા . પહોળા અને ભારે નિતંબ ના કરને એ મદમાતી ચાલતી હતી . એના થરકતા સ્તન અને નિતંબ ને જોઇને ભાલ ભલા નો લંડ ઉભો થઇ જાય હતો . આમ છતાં ય એ હજી બાળકી હતી . મારી સાથે એજ મસ્તી મજાક કરતી હતી . દીદી અને જીજાજી ને વિશ્વાસ હતો કે મસ્તાની મારી સાથે સલામત છે.
હું સોગંદ પૂર્વક આપને જાણવું છું કે મસ્તાની ને છોડવાનો કોઈ પ્લાન મારા મગજ માં હતો નહિ . એવું પણ નથી કે એની ખીલતી જવાની હું જોઈ સકતો નો હતો . ઘણી વાર મને અફસોસ થતો કે ક્યાં હું એનો મામો બન્યો . અજાણ્યો હોત તો એને પરની ને રોજ ચોદત.
કોણ નસીબ દાર હશે જે આ કાચી કાળી ને છોડી ને પુષ્પ બનાવશે . ? મસ્તાની તો નીર્દોસ હતી . મારા વિચારો થી અજાણ હતી . એટલે એ મારી સાથે છૂટ થી વર્તાવ કરતી હતી . જયારે મારે મારી જાત પર કાબુ રાખવો પડતો હતો . કોઈ વાર એવું બન્યું કે મસ્તી મજાક કરવા માં પેન્ટી થી ઢંકાયેલી એની ભોસ અગર સુવાળી જાંઘ અગર પારેવા જેવો સ્તન મારી નજરે ચડ્યા . જોઇને હું એટલો ઉતેજીત થઇ જતો કે બે વાર નુથ મારવા છતાં ય લંડ નમતો નહિ . કેટલી ય રાતો માં તો મેં એને ચોદવાના સ્વપ્નો જોયા પણ કઈ કરી સક્યો નહિ .
એવા માં એક દિવસ. એક દિવસ મારા સ્વપ્ના સાચા પડ્યા . ચોમાસા ના દિવસો હતા .જીજુ અને દીદી ગાડી લઇ ને ક્યાંક ગયા હતા . કોલેજ માંથી ઘેર આવ્યો ત્યારે મસ્તાની એકલી હતી .ગભરાતી ગભરાત એ બોલી : મામુ , પિતાજી નો ફોને આવ્યો હતો કહેતા હતા કે એ સુરત થી બોલતા હતા. ત્યાં ધોધ માર વરસાદ પડી રહ્યો છે અને રેલ આવી છે. એટલે એ લોકો ત્યાં રાકી જવાના છે . કાલે કે પરમ દિવસે આવશે.
મેં એને સંત પડી અને કહ્યું કે ડરવાની જરૂર નથી .
રાતે અહી પણ વરસાદ ચાલુ થઇ ગયો . લગભગ નવ વાગ્યા હશે . ઘર માં એક વૃદ્ધ નીક્રની હતી એ સુઈ ગઈ હતી . હું મારી રૂમ માં અભ્યાસ કરતો હતો ને મસ્તાની આવી પહોંધી . સાથે પોતાનો નવો દોરેલો સ્કેચ લઇ આવી .
દુર ટેબલ પર એ સ્કેચ મૂકી એ મારી બાજુ માં આવી ને બોલી : મામુ જો આ મારું નવું ચીરતા , કેવું લાગે છે ? પણ કોઈ ને કહીસ નહિ . લાગે છે કોઈ ફેરફાર કરવાની જરૂર ?
પહેં તો એ કે એના બદન માંથી મસ્ત સુંગંધ આવતી હતી . બીજું મારા ખંભે હાથ મૂકી એ એવી રીતે ઉભી હતી કે જેથી એનો સ્તન મારી પીઠ સાથે દબાય . મારા એઉતેલા સિંહ ને જગાડવા એ પુરતું હતું . મુસીબત એ હતી કે મેં લેંઘા નીચે નીકર નોતો પહેર્યો . લેંઘા નો તંબુ બને એ પહેલા હું બેસી ગયો પણ લોડા ને ઉઠતો રોકી સક્યો નહિ .
ચિત્ર ખરેખર સુંદર હતું . એક નવજવાન માછીમાર હોળી માં ઉભો ઉભો રહી ને પાણી માં જળ નાખી રહ્યો હતો . એના સરીર નો વળાંક , નદીનું પાણી , દુર ના પર્વતો બધું સુંદર રીતે આલેખ્યું હતું . માત્ર એક નાની ભૂલ રહી ગઈ હતી .
મસ્તાની : ક્યાં ભૂલ છે ?
એને જુવાન ને તસતસતો ભરેલો લંગોટ પહેરવા ને બદલે સપાટ પેન્ટી પહેરાવી હતી . ત્યાં આંગળી મૂકી મેં કહ્યું : અહી . આ .. આ. જે છે તે સપાટ નહિ પણ ભરેલો હોવો જોઈએ જેમ તમારી છોકરી ઓ ની બ્ર ભરેલી હોઈ છે એમ .
આગળ વાંચો ભાગ 3 માં .
૫ વરસ વીતી ગયા. હું કોલેજ ના છેલા વરસ માં હતો . ૧૭ વરસ ની મસ્તાની પર જુવાની પુર બહાર માં ખીલી હતી . એકવડો બંધો હોવા છતાં એનું બદન ગોળ અને સુવાળું બની ગયું હતું . મોટા સંતરા ની સાઈઝ ના સ્તન હવે બ્ર માં સમતા નો હતા . પહોળા અને ભારે નિતંબ ના કરને એ મદમાતી ચાલતી હતી . એના થરકતા સ્તન અને નિતંબ ને જોઇને ભાલ ભલા નો લંડ ઉભો થઇ જાય હતો . આમ છતાં ય એ હજી બાળકી હતી . મારી સાથે એજ મસ્તી મજાક કરતી હતી . દીદી અને જીજાજી ને વિશ્વાસ હતો કે મસ્તાની મારી સાથે સલામત છે.
હું સોગંદ પૂર્વક આપને જાણવું છું કે મસ્તાની ને છોડવાનો કોઈ પ્લાન મારા મગજ માં હતો નહિ . એવું પણ નથી કે એની ખીલતી જવાની હું જોઈ સકતો નો હતો . ઘણી વાર મને અફસોસ થતો કે ક્યાં હું એનો મામો બન્યો . અજાણ્યો હોત તો એને પરની ને રોજ ચોદત.
કોણ નસીબ દાર હશે જે આ કાચી કાળી ને છોડી ને પુષ્પ બનાવશે . ? મસ્તાની તો નીર્દોસ હતી . મારા વિચારો થી અજાણ હતી . એટલે એ મારી સાથે છૂટ થી વર્તાવ કરતી હતી . જયારે મારે મારી જાત પર કાબુ રાખવો પડતો હતો . કોઈ વાર એવું બન્યું કે મસ્તી મજાક કરવા માં પેન્ટી થી ઢંકાયેલી એની ભોસ અગર સુવાળી જાંઘ અગર પારેવા જેવો સ્તન મારી નજરે ચડ્યા . જોઇને હું એટલો ઉતેજીત થઇ જતો કે બે વાર નુથ મારવા છતાં ય લંડ નમતો નહિ . કેટલી ય રાતો માં તો મેં એને ચોદવાના સ્વપ્નો જોયા પણ કઈ કરી સક્યો નહિ .
એવા માં એક દિવસ. એક દિવસ મારા સ્વપ્ના સાચા પડ્યા . ચોમાસા ના દિવસો હતા .જીજુ અને દીદી ગાડી લઇ ને ક્યાંક ગયા હતા . કોલેજ માંથી ઘેર આવ્યો ત્યારે મસ્તાની એકલી હતી .ગભરાતી ગભરાત એ બોલી : મામુ , પિતાજી નો ફોને આવ્યો હતો કહેતા હતા કે એ સુરત થી બોલતા હતા. ત્યાં ધોધ માર વરસાદ પડી રહ્યો છે અને રેલ આવી છે. એટલે એ લોકો ત્યાં રાકી જવાના છે . કાલે કે પરમ દિવસે આવશે.
મેં એને સંત પડી અને કહ્યું કે ડરવાની જરૂર નથી .
રાતે અહી પણ વરસાદ ચાલુ થઇ ગયો . લગભગ નવ વાગ્યા હશે . ઘર માં એક વૃદ્ધ નીક્રની હતી એ સુઈ ગઈ હતી . હું મારી રૂમ માં અભ્યાસ કરતો હતો ને મસ્તાની આવી પહોંધી . સાથે પોતાનો નવો દોરેલો સ્કેચ લઇ આવી .
દુર ટેબલ પર એ સ્કેચ મૂકી એ મારી બાજુ માં આવી ને બોલી : મામુ જો આ મારું નવું ચીરતા , કેવું લાગે છે ? પણ કોઈ ને કહીસ નહિ . લાગે છે કોઈ ફેરફાર કરવાની જરૂર ?
પહેં તો એ કે એના બદન માંથી મસ્ત સુંગંધ આવતી હતી . બીજું મારા ખંભે હાથ મૂકી એ એવી રીતે ઉભી હતી કે જેથી એનો સ્તન મારી પીઠ સાથે દબાય . મારા એઉતેલા સિંહ ને જગાડવા એ પુરતું હતું . મુસીબત એ હતી કે મેં લેંઘા નીચે નીકર નોતો પહેર્યો . લેંઘા નો તંબુ બને એ પહેલા હું બેસી ગયો પણ લોડા ને ઉઠતો રોકી સક્યો નહિ .
ચિત્ર ખરેખર સુંદર હતું . એક નવજવાન માછીમાર હોળી માં ઉભો ઉભો રહી ને પાણી માં જળ નાખી રહ્યો હતો . એના સરીર નો વળાંક , નદીનું પાણી , દુર ના પર્વતો બધું સુંદર રીતે આલેખ્યું હતું . માત્ર એક નાની ભૂલ રહી ગઈ હતી .
મસ્તાની : ક્યાં ભૂલ છે ?
એને જુવાન ને તસતસતો ભરેલો લંગોટ પહેરવા ને બદલે સપાટ પેન્ટી પહેરાવી હતી . ત્યાં આંગળી મૂકી મેં કહ્યું : અહી . આ .. આ. જે છે તે સપાટ નહિ પણ ભરેલો હોવો જોઈએ જેમ તમારી છોકરી ઓ ની બ્ર ભરેલી હોઈ છે એમ .
આગળ વાંચો ભાગ 3 માં .
