राजुच्या आजीचा फ्लॅट पहिल्या मजल्यावर होता. २ बेडरुम, किचन, हॉल, २ बाल्कनी असा प्रशस्त फ्लॅटमध्ये (आजीच्या भाषेत "बिऱ्हाड") आजी एकटी रहायची.
राजुच्या आजीच्या शेजारच्या बिऱ्हाडात एक शर्मा कुटुंब रहायचे. एकत्र कुटुंब होते. मध्यम वयीन विधुर कर्ता पुरुष रामलाल, त्याचा २७ वर्षाचा विवाहीत तरुण मुलगा राजेश, राजेशची २५ वर्षाची बायको कुमुद व त्यांची ३ वर्षाची लहान मुलगी पिंकी, रामलालची कोमल नावाची २० वर्षाची तरुण मुलगी असे ते मध्यमवर्गीय कुटुंब होते. कोमल १२ वर्षाची असताना रामलालची बायको अचानक एका छोट्या आजारचे निमित्त होवुन वारली.
सुट्टीत राजुच्या आजीच्या सर्व नातवंडाचा मुक्काम पुण्याला असे. राजु व त्याची चुलत व आते भावंडे पुण्याला धमाल करायला सुट्टी लागली की पुण्याला पळत.
बारावीच्या वर्षी एकदा नापास होवुन राजु परत ऑक्टोबरला परिक्षेला बसला. रिझल्ट लागेपर्यंत करायला दुसरे काहींच नसल्याने त्याच्या आईबाबांनी त्याला पुण्याच्या एका क्लासमध्ये घातले व त्याची रवानगी राजुच्या आजीकडे पुण्याला केली.
राजु खुशीतच पुण्याला आजीकडे रहायला आला. त्याचा सध्यांकाळी ७ ते ९.३० क्लास असायचा. दिवसभर तो घरातच असायचा. राजुची आजीला दम्याचा त्रास होता. दमा चालु झाला की, तिला रात्री झोप लागु शकत नसे. त्यामुळे जेवणखाण आटपुन ती दुपारी २/३ तास झोपत असे.
आजीच्या शेजारील बिऱ्हाडातल्या रामलालचा कसलासा बिजनेस होता. रामलाल आणी त्याचा मुलगा राजेश सकाळी लवकर घराबाहेर निघायचे. कुमुदभाबी जेवण बनवुन तिघांचा डबा घेवुन ११ वाजता त्यांच्या दुकानात जायला घराबाहेर पडे व संध्याकाळी ५ नंतर परत येइ. राजेश व रामलाल उशीरा १० च्या नंतर घरी येत.
जेमतेम बारावीपर्यंत गचके खात पोचल्यावर, २ वेळा नापास झाल्यावर कोमलचे शिक्षण सुटले. रामलाल गेली ३/४ वर्षापासुन कोमलच्या लग्नाचा प्रयत्न करत होता. पण हुंड्याच्या अवास्तव मागणीपायी कोमलचे अजुनही कुठेही नक्की झाले नव्हते.
सध्या कोमलची कुमुदभाबी त्यांच्या फॅमिली बिसनेसमध्ये व्यस्त होती त्यामुळे लग्नाचे पक्के होइ पर्यंत सध्या कोमलवर तिच्यावर भाची पिंकीला बेबीसीटींग करत सकाळी ११ ते संद्ध्याकाळी ५ पर्यंत घरी रहायची ड्युटी लागली.
कोमलने कॉम्पुटरचे एक दोन किरकोळ कोर्सेस केले पण तिचे मन घरातच पुस्तके मासिके वाचण्यात जास्त रमायचे. ती लहान असल्यापासुन तिचे राजुच्या आजीशी चांगले जमे. त्यामुळे तिचे व पिंकीचे जेवण झाले की ती आजीकडे येउन बसे.
राजुची आजी पुण्यात एकटी रहात असताना, दररोज कुमुदभाबी घरातुन दुकानात जायला निघताच कोमल राजुच्या आजीकडे तिला मदत करायला, गप्पा मारायला येवुन बसायची. तिची भाची पिंकीही तिच्याकडेवर कोमलबरोबर आसायची. तिचा भाउ राजेश व कुमुदभाभी पण राजुच्या आजीला खुप मदत करत.
राजुच्या आजीच्या शेजारच्या बिऱ्हाडात एक शर्मा कुटुंब रहायचे. एकत्र कुटुंब होते. मध्यम वयीन विधुर कर्ता पुरुष रामलाल, त्याचा २७ वर्षाचा विवाहीत तरुण मुलगा राजेश, राजेशची २५ वर्षाची बायको कुमुद व त्यांची ३ वर्षाची लहान मुलगी पिंकी, रामलालची कोमल नावाची २० वर्षाची तरुण मुलगी असे ते मध्यमवर्गीय कुटुंब होते. कोमल १२ वर्षाची असताना रामलालची बायको अचानक एका छोट्या आजारचे निमित्त होवुन वारली.
सुट्टीत राजुच्या आजीच्या सर्व नातवंडाचा मुक्काम पुण्याला असे. राजु व त्याची चुलत व आते भावंडे पुण्याला धमाल करायला सुट्टी लागली की पुण्याला पळत.
बारावीच्या वर्षी एकदा नापास होवुन राजु परत ऑक्टोबरला परिक्षेला बसला. रिझल्ट लागेपर्यंत करायला दुसरे काहींच नसल्याने त्याच्या आईबाबांनी त्याला पुण्याच्या एका क्लासमध्ये घातले व त्याची रवानगी राजुच्या आजीकडे पुण्याला केली.
राजु खुशीतच पुण्याला आजीकडे रहायला आला. त्याचा सध्यांकाळी ७ ते ९.३० क्लास असायचा. दिवसभर तो घरातच असायचा. राजुची आजीला दम्याचा त्रास होता. दमा चालु झाला की, तिला रात्री झोप लागु शकत नसे. त्यामुळे जेवणखाण आटपुन ती दुपारी २/३ तास झोपत असे.
आजीच्या शेजारील बिऱ्हाडातल्या रामलालचा कसलासा बिजनेस होता. रामलाल आणी त्याचा मुलगा राजेश सकाळी लवकर घराबाहेर निघायचे. कुमुदभाबी जेवण बनवुन तिघांचा डबा घेवुन ११ वाजता त्यांच्या दुकानात जायला घराबाहेर पडे व संध्याकाळी ५ नंतर परत येइ. राजेश व रामलाल उशीरा १० च्या नंतर घरी येत.
जेमतेम बारावीपर्यंत गचके खात पोचल्यावर, २ वेळा नापास झाल्यावर कोमलचे शिक्षण सुटले. रामलाल गेली ३/४ वर्षापासुन कोमलच्या लग्नाचा प्रयत्न करत होता. पण हुंड्याच्या अवास्तव मागणीपायी कोमलचे अजुनही कुठेही नक्की झाले नव्हते.
सध्या कोमलची कुमुदभाबी त्यांच्या फॅमिली बिसनेसमध्ये व्यस्त होती त्यामुळे लग्नाचे पक्के होइ पर्यंत सध्या कोमलवर तिच्यावर भाची पिंकीला बेबीसीटींग करत सकाळी ११ ते संद्ध्याकाळी ५ पर्यंत घरी रहायची ड्युटी लागली.
कोमलने कॉम्पुटरचे एक दोन किरकोळ कोर्सेस केले पण तिचे मन घरातच पुस्तके मासिके वाचण्यात जास्त रमायचे. ती लहान असल्यापासुन तिचे राजुच्या आजीशी चांगले जमे. त्यामुळे तिचे व पिंकीचे जेवण झाले की ती आजीकडे येउन बसे.
राजुची आजी पुण्यात एकटी रहात असताना, दररोज कुमुदभाबी घरातुन दुकानात जायला निघताच कोमल राजुच्या आजीकडे तिला मदत करायला, गप्पा मारायला येवुन बसायची. तिची भाची पिंकीही तिच्याकडेवर कोमलबरोबर आसायची. तिचा भाउ राजेश व कुमुदभाभी पण राजुच्या आजीला खुप मदत करत.
