મિત્રો, આગળ તમે વાંચ્યું તેમ મેં મારા એક મિત્રને મુસીબતમાં હોવાથી મારી કંપનીમાંથી મળેલ મારા ફ્લેટમાં રહેવા માટેનું કહ્યું કેમકે હું ૨૬ વર્ષનો અને અપરણિત હતો અને બેંગ્લોર માં એકલો રહેતો હતો. મારો મિત્ર જયરામની આર્થિક હાલત બહુજ સાંકડી હતી અને તે મારી વાત સાંભળી એકદમ ખુશ થઇ ગયો, તેની ખુબસુરત પત્ની લતાની આંખોમાંથી ખુશીના આંસુ નીકળી આવ્યા, મેં તેને પૂછ્યું કે કેમ રડો છો તો તે હર્ષની મારી રસોડામાં ચાલી ગયી, જયરામે મારો ખુબ આભાર માનતો હતો. લતા રસોડામાંથી એક મીઠાઈ લાવી અને કહ્યું કે તમે ખરેખર મુસીબતના સમયે ભગવાન થઇ અમારા માટે આવ્યા છો. મેં નમ્રતા થી કહ્યું કે હું અને જયરામ ફ્રેન્ડ છીએ અને મુસીબતમાં તો એકબીજાને મદદ કરવીજ જોઈયેને.
તે પછીના શનિ અને રવિવારે બે દિવસમાં અમે તેમનો બધો સમાન મારા ઘરના એક રૂમમાં ગોઠવી દીધો. તે સાંજે હું તેમના ના છતાં તેમને ફરી એક હોટલ માં લઈ ગયો કેમકે સમાન સિફ્ટ કરી બધા થાકી ગયા હતા. સમાનની હેરફેર અને ગોઠવણ દરમ્યાન મારા હાથ ઘણીવાર લતાના હાથ સાથે ટકરાયા હતા અને મારા શરીરમાં એક અજબ ઝણઝ્ણાતી થતી હતી.
બીજે દિવસે હું સાંજે ઘરે પાછો આવ્યો તો લતાએ દરવાજો ખોલ્યો. મારા સીટીંગરૂમમાં બધી વસ્તુ એકદમ સરસ ગોઠવેલ જોઈ હું આભો બની ગયો અને તેને તાકી રહ્યો, તે મંદ મંદ હસતી હતી અને મને પૂછ્યું કે તેણે મને પૂછ્યા વગર આ બધું ગોઠવ્યું તો વાંધો નથી ને? મેં તેને જવાબ આપ્યો "ઓહ લતા ભાભી તમે ખરેખર સુંદર ગોઠવણ કરી છે, આ બધું કોઈ સ્ત્રીજ કરી સકે. મારા જેવા એકલા રહેતા પુરુષથી આ બધું ન થઇ સકે." મારા બેડરૂમમાં પણ તેણે બધી વસ્તુઓ બરાબર ગોઠવી દીધી હતી. જયરામના આવ્યા બાદ અમે બધા એકસાથે જમવા બેસી ગયા. મારી કામવાળીએ બધું જમવાનું બનાવી રાખ્યું હતું.
૨-૩ દિવસ પછી અમે સાંજે જમતા હતા ત્યારે લતાએ વાત ઉપાડી અને કહ્યું કે "મિહિરભાઈ તમે આ કામવાળીને ના પડી દો ને? તમે એકલા હતા ત્યાં સુધી બરાબર છે પણ હવે તો હું છું તો કામ કરી શકીશ." હું વધુ કાઈ દલીલ કરું તે પહેલા જયરામે પણ તેનું સમર્થન કરતા કહ્યું "મિહિર લતા સારું જમવાનું બનાવે છે અને તે એકલીજ હોય આ બધું કામ આરામથી કરી શકશે." મેં તેઓને કહ્યું પણ કામવાળી કામ કરે તેમાં પ્રોબ્લેમ શું છે.? પણ લતા કોઈ વાત સંભાળવા તૈયાર ન હતી એટલે છેવટે મેં વચ્ચેનો ઉકેલ કાઢતા કહ્યું કે "કામવાળી ઘરની સફાઈ ભલે કરે તમે માત્ર જમવાનું બનાવજો." આખરે તેમણે મારી વાત કબુલ કરી, હવે રોજ લતાના હાથની સ્વાદિસ્ટ વાનગી ખાવા મળતી હતી.
મેં મારા કામના કલાકોમાં એવીરીતે ફેરફાર કરવા માંડ્યા કે જેથી હું વધુ ને વધુ સમય એકલો લતા સાથે ઘરે રહી સકું. અમે બંને એકબીજા સાથે ઘણા હળીભળી ગયા હતા. હું તેના માટે કોઈ કોઈ વાર નાની નાની વસ્તુઓ પણ લાવતો. તે પણ મારી સોહબતમાં ખીલી ઉઠતી અને અલકમલકની વાતો કરતી રહેતી. હું તેનું સૌન્દર્ય આંખો ભરી ને માણતો. તેના લુસ ડ્રેસમાંથી તેના સ્તન જોતો તો કોઈ વાર ટાઈટ જીન્સમાં તેના નીતામ્બોના આકારને તાકી રહેતો. કોઇકોઇવર તેને થોડી ખરીદી કરવી હોય તો હું તેને મારી બાઈક પર લઈ જતો અને તે દરમ્યાન તેના ગરમ શરીરને મારી સાથે સટીને બેસેતી માણતો. મેં તેને બપોરના સમયે જયારે તે આરામ કરતી ત્યારે તેને મારા રૂમ માં સુવા નું કહ્યું કેમકે મારા રૂમમાં એસી હતું જેનો તે ઉપયોગ કરી શકે. તે મારી સામે રડમસ થઇ જોતી રહેતી અને કહેતી કે હું તેઓનું કેટલું ધ્યાન રાખું છું.
આ સમય દરમ્યાન જયરામને કામનું પ્રેસર વધુ ને વધુ થતું જતું હતું, હવે તેણે ઘણીવાર નાઈટ શિફ્ટ પણ કરવી પડતી હતી. એક દિવસ હું બપોરે જમવા ઘરે આવ્યો તો લતાએ મને કહ્યું કે જયરામને ઓચિતું ૩ દિવસ માટે કામ માટે બહારગામ જવાનું થયું છે. અમે બંનેએ જામી લીધા પછી હું મારા રૂમ માં ચાલ્યો ગયો, થોડીવાર પછી લતા મારા રૂમ માં આવી, હું બેઠો થઇ ગયો, તે મારી સામે સાઈડ માં પડેલ ખુરસી પર બેસી અને બોલી "મારા તમારી સાથે કૈક વાત કરવી છે." મેં કહ્યું બોલો. તો તેણે મને કહ્યું "હું એકલો કંટાળી નથી ગયો? હવે ક્યારે લગ્ન કરવાનો વિચાર છે?" ઓચિંતો તેણે આ બાબત સવાલ કરતા હું મજાક માં બોલ્યો "તમારા જેવી કોઈ છોકરી મળતી નથી નહીતર હમણાં ને હમણાં લગ્ન કરી લઉં." તેણે હવે બોમ્બ ફોડ્યો "હમણાં બે દિવસથી કામવાળી રજા પર છે અને હું જયારે તમારા કપડા ધોઉં છું તો તેના પરના ડાઘા કોઈ અલગ કહાની કહે છે."
હું સાંભળી સડક તહી ગયો અને શબ્દો ગોતતા ગોતતા બોલ્યો "એ તો કઈ નહિ કોઈકોઈ વાર મારી જાતે મને શાંત કરી લઉં છું." તેણે ફરી કહ્યું "હવે સાચું કહેજો કે કોને ધ્યાન માં રાખી તમે આ કરો છો? શું તમે મને પણ આ વખતે યાદ કરો છો?" મારી હાલત કાપો તો લોહી ના નીકળે તેવી હતી. મેં બોલવાની હિંમત કરી "મને માફ કરજો પણ હા હું તમને પણ યાદ કરું છું." તે મારી સામે તીવ્ર નજરે તાકી રહી હતી અને બોલી "મિહિર, સ્ત્રીમાં એક જન્મજાત આવડત હોય છે અને તે છે પુરુષની નજર ઓળખવાની. તમારી બોલચાલ, રીતભાત અને મારી સાથેના વર્તન થી હું સમજુ છું કે તમે મારી માટે કુણી લાગણી ધરાવો છો." હું સ્તબ્ધ થઇ બેસી રહ્યો. આગળ શું થયું ?
તે પછીના શનિ અને રવિવારે બે દિવસમાં અમે તેમનો બધો સમાન મારા ઘરના એક રૂમમાં ગોઠવી દીધો. તે સાંજે હું તેમના ના છતાં તેમને ફરી એક હોટલ માં લઈ ગયો કેમકે સમાન સિફ્ટ કરી બધા થાકી ગયા હતા. સમાનની હેરફેર અને ગોઠવણ દરમ્યાન મારા હાથ ઘણીવાર લતાના હાથ સાથે ટકરાયા હતા અને મારા શરીરમાં એક અજબ ઝણઝ્ણાતી થતી હતી.
બીજે દિવસે હું સાંજે ઘરે પાછો આવ્યો તો લતાએ દરવાજો ખોલ્યો. મારા સીટીંગરૂમમાં બધી વસ્તુ એકદમ સરસ ગોઠવેલ જોઈ હું આભો બની ગયો અને તેને તાકી રહ્યો, તે મંદ મંદ હસતી હતી અને મને પૂછ્યું કે તેણે મને પૂછ્યા વગર આ બધું ગોઠવ્યું તો વાંધો નથી ને? મેં તેને જવાબ આપ્યો "ઓહ લતા ભાભી તમે ખરેખર સુંદર ગોઠવણ કરી છે, આ બધું કોઈ સ્ત્રીજ કરી સકે. મારા જેવા એકલા રહેતા પુરુષથી આ બધું ન થઇ સકે." મારા બેડરૂમમાં પણ તેણે બધી વસ્તુઓ બરાબર ગોઠવી દીધી હતી. જયરામના આવ્યા બાદ અમે બધા એકસાથે જમવા બેસી ગયા. મારી કામવાળીએ બધું જમવાનું બનાવી રાખ્યું હતું.
૨-૩ દિવસ પછી અમે સાંજે જમતા હતા ત્યારે લતાએ વાત ઉપાડી અને કહ્યું કે "મિહિરભાઈ તમે આ કામવાળીને ના પડી દો ને? તમે એકલા હતા ત્યાં સુધી બરાબર છે પણ હવે તો હું છું તો કામ કરી શકીશ." હું વધુ કાઈ દલીલ કરું તે પહેલા જયરામે પણ તેનું સમર્થન કરતા કહ્યું "મિહિર લતા સારું જમવાનું બનાવે છે અને તે એકલીજ હોય આ બધું કામ આરામથી કરી શકશે." મેં તેઓને કહ્યું પણ કામવાળી કામ કરે તેમાં પ્રોબ્લેમ શું છે.? પણ લતા કોઈ વાત સંભાળવા તૈયાર ન હતી એટલે છેવટે મેં વચ્ચેનો ઉકેલ કાઢતા કહ્યું કે "કામવાળી ઘરની સફાઈ ભલે કરે તમે માત્ર જમવાનું બનાવજો." આખરે તેમણે મારી વાત કબુલ કરી, હવે રોજ લતાના હાથની સ્વાદિસ્ટ વાનગી ખાવા મળતી હતી.
મેં મારા કામના કલાકોમાં એવીરીતે ફેરફાર કરવા માંડ્યા કે જેથી હું વધુ ને વધુ સમય એકલો લતા સાથે ઘરે રહી સકું. અમે બંને એકબીજા સાથે ઘણા હળીભળી ગયા હતા. હું તેના માટે કોઈ કોઈ વાર નાની નાની વસ્તુઓ પણ લાવતો. તે પણ મારી સોહબતમાં ખીલી ઉઠતી અને અલકમલકની વાતો કરતી રહેતી. હું તેનું સૌન્દર્ય આંખો ભરી ને માણતો. તેના લુસ ડ્રેસમાંથી તેના સ્તન જોતો તો કોઈ વાર ટાઈટ જીન્સમાં તેના નીતામ્બોના આકારને તાકી રહેતો. કોઇકોઇવર તેને થોડી ખરીદી કરવી હોય તો હું તેને મારી બાઈક પર લઈ જતો અને તે દરમ્યાન તેના ગરમ શરીરને મારી સાથે સટીને બેસેતી માણતો. મેં તેને બપોરના સમયે જયારે તે આરામ કરતી ત્યારે તેને મારા રૂમ માં સુવા નું કહ્યું કેમકે મારા રૂમમાં એસી હતું જેનો તે ઉપયોગ કરી શકે. તે મારી સામે રડમસ થઇ જોતી રહેતી અને કહેતી કે હું તેઓનું કેટલું ધ્યાન રાખું છું.
આ સમય દરમ્યાન જયરામને કામનું પ્રેસર વધુ ને વધુ થતું જતું હતું, હવે તેણે ઘણીવાર નાઈટ શિફ્ટ પણ કરવી પડતી હતી. એક દિવસ હું બપોરે જમવા ઘરે આવ્યો તો લતાએ મને કહ્યું કે જયરામને ઓચિતું ૩ દિવસ માટે કામ માટે બહારગામ જવાનું થયું છે. અમે બંનેએ જામી લીધા પછી હું મારા રૂમ માં ચાલ્યો ગયો, થોડીવાર પછી લતા મારા રૂમ માં આવી, હું બેઠો થઇ ગયો, તે મારી સામે સાઈડ માં પડેલ ખુરસી પર બેસી અને બોલી "મારા તમારી સાથે કૈક વાત કરવી છે." મેં કહ્યું બોલો. તો તેણે મને કહ્યું "હું એકલો કંટાળી નથી ગયો? હવે ક્યારે લગ્ન કરવાનો વિચાર છે?" ઓચિંતો તેણે આ બાબત સવાલ કરતા હું મજાક માં બોલ્યો "તમારા જેવી કોઈ છોકરી મળતી નથી નહીતર હમણાં ને હમણાં લગ્ન કરી લઉં." તેણે હવે બોમ્બ ફોડ્યો "હમણાં બે દિવસથી કામવાળી રજા પર છે અને હું જયારે તમારા કપડા ધોઉં છું તો તેના પરના ડાઘા કોઈ અલગ કહાની કહે છે."
હું સાંભળી સડક તહી ગયો અને શબ્દો ગોતતા ગોતતા બોલ્યો "એ તો કઈ નહિ કોઈકોઈ વાર મારી જાતે મને શાંત કરી લઉં છું." તેણે ફરી કહ્યું "હવે સાચું કહેજો કે કોને ધ્યાન માં રાખી તમે આ કરો છો? શું તમે મને પણ આ વખતે યાદ કરો છો?" મારી હાલત કાપો તો લોહી ના નીકળે તેવી હતી. મેં બોલવાની હિંમત કરી "મને માફ કરજો પણ હા હું તમને પણ યાદ કરું છું." તે મારી સામે તીવ્ર નજરે તાકી રહી હતી અને બોલી "મિહિર, સ્ત્રીમાં એક જન્મજાત આવડત હોય છે અને તે છે પુરુષની નજર ઓળખવાની. તમારી બોલચાલ, રીતભાત અને મારી સાથેના વર્તન થી હું સમજુ છું કે તમે મારી માટે કુણી લાગણી ધરાવો છો." હું સ્તબ્ધ થઇ બેસી રહ્યો. આગળ શું થયું ?
