****:పాత్రలూ-పరిచయాలూ:****
మధ్య తరగతి లోంచి,ఆర్థికంగా పైపైకెదగడానికి సేఫ్ సెక్స్ రూటు ని ఎంచుకున్న వికాస్-సంధ్య;మధు-వకుళ ల కధ ఇది...సంధ్య: ....ఓ డిల్లీ గర్ల్స్ కాలేజీలో జెనిటిక్స్ లెక్చరర్....డాక్టరేటు...అందం కన్నా ఆకర్షణ ఎక్కువ...సహజంగా కామం పాలు ఎక్కువున్న ఈవిడకి ఇద్దరు మగపిల్లలు...మొగుడి ప్రోద్బలంవల్లే వైఫ్ స్వాప్ కి సిధ్ధమయ్యాననే తెలుగు మొహమాటస్థురాలు...వికాస్:. సంధ్య మొగుడు... డబ్బు సంపోదించాలనే కోరికతో పబ్లిక్ సెక్టర్ ఉద్యోగం ఒదులుకుని కార్పరేట్ సెక్టర్ లో చేరిన ఓ తెలుగు ఇంజనీరు, మాంఛి పర్సనాలిటీ స్వంతదారు ... ఈ సమాజంలో పైకెదగడానికి , బ్లూ ఫిలింస్ చూపించీ , ఓ కుఱ్ఱ పోటుగాడ్ని ( వెంకట్ ని ) లంచం పెట్టీ , గోడమీద పిల్లిలా ఉన్న భార్య ని ముగ్గులోకి లాగిన మహానుభావుడు .వకుళ:- బెంగాలీ...డిగ్రీ వరకూ సంధ్య క్లాస్ మేటు , అందగత్తె... ...సైకాలజీలో డాక్టరేటున్న కొలీగ్... ఇద్దరు పిల్లలు ... ఈవిడ ఆలోచనలుకూడా సంధ్య లాంటివే!... కాకపోతే ఇంకాస్త డేరింగు...మధు:- వకుళ పంజాబీ మొగుడు...ఇంజనీయరు... దిట్టమైన మనిషి ...వికాస్ బాపతే
మదన్: వికాస్ పనిచేసే కంపెనీ సి యి ఓ ...యాభై ఏళ్ళు...డబ్బున్న పార్టీ... లస్టీ థర్టీస్ లో ఉన్న మరదళ్లమీద మోజెక్కువ ... వాళ్ళ పొందుకోసం ఏమైనా చేస్తాడు...మాధురి: మదన్ భార్య , ముగ్గురు ఎదిగిన పిల్లల తల్లి...నలభైల్లో పడినా ఫిగర్ మెయిన్టైన్ చేసే అందగత్తె... వికాస్ ఇమీడియట్ బాస్...గుట్టు చప్పుడుగా రంకు కోరుకునే ఆడది
ప్రొఫెసర్బిమల్ ( - బెంగాలీ సంధ్య , వకుళ , పని చేసే కాలేజీ ప్రిన్సిపాలు / ...మీడియం బిల్డ్ ఉన్న యాభై పైబడ్డ వ్యక్తి... వీళ్ళిద్దర్నీ దొంగచూపులు చూసే సరసుడు...
దీపా మేడం: - బిమల్ భార్య... పిల్లలు లేరు ...మొగుడి చెవులు మెలేసే బాపతు...అదే కాలేజి వైస్ ప్రిన్సిపాల్... దిట్టమైన మగాళ్ళంటే మోజావిడకి...
సుజాత: :- సంధ్య పెద్దమ్మ కూతురు...ఇద్దరు కవల ఆడపిల్లల తల్లి...బిడియస్థురాలు కానీ కుతి కి తక్కువేం కాదు....
కుమార్: - సుజాత మొగుడు , ఈ మధ్యే డిల్లీకి ట్రాన్స్ఫర్ మీదొచ్చిన మధు బాస్... కొత్త పిట్టలంటే మోజు...
పై ఐదు జంటలూ ప్రస్తుతం గ్రూప్ స్వాప్ లో పాల్గొంటున్నాయి...
మళ్ళీ తారసపడే మరికొన్నిపాత్రలు...
వెంకట్:-వికాస్ జూనియర్ , తమిళియన్ కుఱ్ఱ పోటుగాడు...సంధ్యని ఆవిడ మొగుడిముందే వాడుకున్న అదృష్టవంతుడు...
సరళ: :- వెంకట్ భార్య , రెండేళ్ల కొడుకు వాళ్ళకి , స్కిన్ టు స్కిన్ , నో సిన్... అనుకునే బాపతు...తన , తన మొగుడి అభివృధ్ధులకోసం అన్నింటికీ సిధ్ధమే!
మిళింద్:- మరాఠీ , సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు లకి హాలిడే రిసార్ట్ లో పరిచయమైన కుఱ్ఱ గుఱ్ఱం...
రాధ: మిళింద్ తల్లి , నలభైఐదేళ్ళావిడకి ... మాంచి ఫిగరూ , బిగువూ , కుతీ ఉన్న విడో...కొడుకుకి జాగ్రత్తగా చదువు చెప్పిస్తూనే గుట్టుచప్పుడుగా కోరికలు తీర్చుకునే ప్రౌఢ...
సుధ: మళయాళీ , మిళింద్ కి కాబోయే భార్య...పెద్దగా పట్టింపులు లేని యవ్వనవతి...
వాసు : సుధ తండ్రి. , భార్యా విహీనుడు (విడోవర్.) ..కూతురి బాగుకోసం మళ్ళీ పెళ్ళి చేసుకోకపోయినా , దొరికిన ఆడదాన్ని విదిలిపెట్టని , యాభై ఏళ్లు పైబడిన సరసుడు
మిళింద్ , సుధలు అమెరికాకి వెళ్లబోయే యువ ఇంజనీర్లు... వెళ్ళేలోగా ప్రస్తుతం ఒంటరివాళ్లైన తమ తల్లితండ్రులని జంట గా చెయ్యాలని వాళ్లకోరిక...
ఫోర్ సమ్ కోసం హాలిడే రిసార్ట్ కి వెళ్ళిన సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు జంటలకి అక్కడ పరిచయమౌతారు...
అక్కడ , రాధ , సుధ లని వికాస్ మధూ లు వాయిస్తే సంధ్య , వకుళ లని మిళింద్ , వాసూలు వాడుకుంటారు...
______________________________________________________________
ఏయ్... సంధ్యా!...లేవే!...ఆడాళ్ళందరూ లేచారూ!...' అంటూ సుజాతక్క నన్ను కుదుపుతూంటే మూతలు పడిపోతూన్నకళ్ళని నెమ్మదిగా విప్పాను...హాల్లో గడియారం ఐదు గంటలు కొడుతూంటే '...మాట్లాడకుండా మరో గంట పడుక్కో తల్లీ!...' అంటూ మళ్ళీ కళ్ళు మూసుకున్నాను...
...ఇంతలో '...మాధురీ!...' అన్న మదన్ జీజూ పిలుపువిని తను కుమార్ బావ చేతుల్ని పక్కకి తప్పిస్తూ లేచి మొగుడి దగ్గరకి వెళ్తూంటే ...థాంక్స్ మాధురీ!...నాక్కావలసిన ప్లేసుని ఖాళీ చేశావ్!...' అంటూ కుమార్ బావ పక్కన జేరింది దీపా మేడం ... '...పైకెక్కుతావా దీపా!...' అంటూ మేడం ని మీదకి లాక్కున్నాడు కుమార్ బావ '... ఎవరికి కావలసిన చోట్ల వాళ్ళు సర్దుకుంటున్నారు ...' అనుకుంటూంటే '...లేవే!...ఇతగాడొకడు మిగిలిపోయాడూ!...' అంటూ నన్ను మళ్ళీ కుదిపింది సుజాతక్క ...'...నిద్దరౌతూందతగాడిది...లేపుకోవాలక్కా!...' అంటూ లేచాను... '...అదేదో నే చూసుకుంటాలే!...' అంటూ ప్రొఫెసర్ పక్కలో దూరిన సుజాతక్క '...లేచే ఉందే తల్లీ !...' అంటూంటే ,...' నువ్వు పక్కన జేరితే ఏ మగాడిది లేవదూ!...' అంటూ ఖాళీ మంచం కోసం వెతుకుతూంటే'...మా ఆయనకి నీమీద మోజు తీరలేదటమ్మా!...నిన్ను తీసుకు రమ్మన్నాడూ!!...' అంటూ నన్ను తీసికెళ్ళి తన మొగుడి పక్కలో పడుకోబెట్టి , '...మళ్ళీ ఛాన్సు ఎప్పుడు దొరుకుతుందో!...' అంటూ నా మొగుడి పక్కలో ఉన్న వకుళని లేపి , ఆ స్థానాన్ని ఆక్రమించింది మాధురీ దీదీ...
'...అమ్మయ్య!...కాసేపు హాయిగా నిద్దరౌతాను...ఒళ్లు పులిసిపోయింది...' అంటూ వకుళ ఖాళీగా ఉన్న మంచం వైపు వెళ్ళ బోతూంటే '... ఆ పడుక్కునేదేదో నా పక్కన పడుక్కో!...' దాన్ని మీదికి లాక్కున్నాడు దాని మొగుడు...'...ఇక పడుకున్నాట్లే!...' అంటూ మొగుడి కౌగిలిలో ఒదిగిపోయిందది...
...'...ఎన్నాళ్ళైంది సంధ్యా!...' అంటూ నన్ను మదన్ దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే...'...నీకు అలసటే ఉండదా జీజూ!...' అంటూ అతగాడి కౌగిట్లో ఒదిగిపోయాను...
'...మెలుకువొచ్చేసరికి భళ్ళున తెల్లారి పోయింది...' నేనే లాస్టా!...' అనుకుంటూ కంగారుగా లేచి , చుట్టూ చూసేసరికి సుజాతక్క ఒక్కర్తే కనిపించింది ప్రొఫెసర్ పక్కన నిద్దరౌతూ...
అలవాటుగా మంగళసూత్రాలని కళ్లకద్దుకుంటూంటే , నా పక్కనే ఇంకా నిద్రలో ఉన్న మదన్ జీజూ మొహం కనిపించింది... ఛీ!...అనుకుంటూ ఒంటివైపు చూసుకుంటే ఒక్క నూలు పోగులేదు... పక్కన పడున్న ఓ నైటీతో ఒళ్లు కప్పుకుని చురుగ్గా లేస్తూంటే , కిసుక్కుమని ఓ మగ నవ్వు వినిపించింది...అటు తల తిప్పేసరికి నా మొగుడు ఆశీర్వచనం పోజులో కుడి చేతిని పెట్టి , '...ఇటువంటి పాతివ్రత్యం తోనే పదికాలాలపాటు వర్థిల్లు...' అంటున్నాడు చిన్నగానవ్వుతూ...
...తనకి ఛీ కొట్టి , '...లేవే సిగ్గు మాలిన దానా!...' అంటూ సుజాతక్క పిర్ర మీద ఒక్కటిచ్చుకుని ,తలుపులు తీసున్న గెస్ట్ రూం వైపు పరిగెట్టాను...
లోపలికి అడుగు పెట్టానో లేదో... '...గుడ్ మార్నింగ్ సంధ్యా!...మా ఆయన ఇప్పటిదాకా విదల్లేదా!...' అంటూ పలకరించింది ,అప్పటికే కడిగిన ముత్యంలా స్నానం చేసి , బ్రాసియర్ ఎక్కించుకుంటూన్న మాధురీ దీదీ ...
'...పోండి దీదీ!...' అంటూ నా బట్టల బాగ్ అందుకుని బాత్ రూమ్ వైపెళ్తూంటే '...దీప ఉంది లోపల...' అని ఆవిడ అంటూండగానే...'...నాదైపోయింది...' అంటూ దీపా మేడం బైటికొచ్చొంది...పెట్టీకోట్ , బ్రాసరీలమీద...
'...థాంక్స్ మేడం!...' అంటూ నేను బాత్రూం లో కెళ్ళబోతూంటే...'...నువ్వాగవే!...' అంటూ ఓ చాలీచాలని నైటీ లోంచి ఎప్పుడు బైట పడదామా అన్నట్లుగా ఉబుకుతూన్న కొబ్బరిబోండాల్లాంటి స్థనాల్ని ఊపుకుంటూ గదిలోకి దూసుకొచ్చింది సుజాతక్క...
'...ఒద్దక్కా!...నే రెండు నిముషాల్లో ఒచ్చేస్తాగా!...' అని నేనంటూంటే...'...ఇద్దరూ వెళ్ళండమ్మా!...లేకపోతే ఏ మగాళ్ళో వచ్చి మీతో కలిసి స్నానం చేస్తామనగల్రూ!...' అంటూ మమ్మల్నిద్దర్నీ లోపలికి తోసిందే!...'...నేననుకోలేగానీ , మాంఛి పోటుగాడమ్మా మీ ఆయనా!...' అంటూ సుజాతక్క ని జబ్బట్టుకుని ఆపి మరీ చెప్పింది దీపా మేడం...
'...మీ ఆయనేం తక్కువతిన్లేదు తల్లీ!...పిసికి, పిసికి పెట్టాడు వీటిని!...పొడిచి , పొడిచి పెట్టాడక్కడ ' అంది, తన గుబ్బలవైపూ, తొడలవైపూ ఓ చూపు విసిరి...బాత్రూం లోకొచ్చి భడాల్న తలుపేసి , ఓ హేండ్ షవర్ అందుకుని స్నానం మొదలెట్టింది సుజాతక్క...
...సుజాతక్క స్థనాల మీద వేళ్ళ వాతలూ , చనుమొనల మీద పళ్ళగాట్లూ చూసి '...నిజమే సుమా!...' అని గట్టిగా అనేశాను...
'...మగాళ్లల్లా ఏంటా పాడు చూపూ!...ఓసారి అద్దంలో చూసుకో!...నువ్వేం తక్కువ నలగలేదులే!...' అనేసింది సుజాతక్క, చక చకా ఒళ్ళు రుద్దుకుంటూ'...ఆహాఁ...' అని వెక్కిరింపుగా అంటూ , మరో హేండ్ షవర్ అందుకుని ఒంటిమీద తిప్పుకునేనేసరికి , మగాళ్ల గోరొత్తులమీదా , పంటి గాట్లమీదా ఒక్కసారి నీరడిందేమో! ...భగ్గుమంది శరీరం... సన్నగా వణికి , ఒళ్లు రుద్దుకుంటూ ఎదురుగా ఉన్న నిలువుటద్దం వైపు చూపు తిప్పాను ...
...కను రెప్పలు బరువుగా వాలిపోయున్నాయి...కళ్ళు ఎఱ్ఱబడ్డాయి...బుగ్గలు ఉబ్బాయి...పెదాలు వాచిపోయున్నాయి...చూపు ఇంకాస్త కిందికి దింపాను...'...ఇంత పెద్దవి కావే నా ...ఇ...వీ!... రెండ్రోజుల్లోఅంతగా నలిగాయా!?...' అనుకుంటూ అలవోకగా గుబ్బల్ని నిమురుకున్నాను...తీపి గుర్తులమీద సబ్బు నురగ తగిలిందేమో!...చు...ర్రు...మంది...
'...అ...క్క...డ....కూడా ఇంతేనా!...' అనుకుంటూ తొడలమధ్య సబ్బు నురగ పట్టించేసరికి ...చిర...చిర...లాడిపోయింది...'...అయ్య్...' అని నీల్లోసుకున్నాను గబగబా!...
...ఎప్పట్నుంచి నన్ను గమనిస్తూందో సుజాతక్క!...'...నువ్వొక్కర్తివే కాదమ్మా!...ఆడాళ్ళందరం అదేస్థితిలో ఉన్నాం , తొందరగా తెములు...' అంటూ ఒళ్ళు తుడుచుకోడం మొదలెట్టింది...
... మొహం లోకి రక్తం ఎగ జిమ్ముతూంటే నేనూ గబగబా స్నానం ముగించి , పెట్టీ కోటూ , బ్రాసరీలెక్కించుకుని బైట్కొచ్చేసరికి , పూర్తిగా రెడీ అయిపోయి కూర్చున్నారు ,మాధురీదీ , దీపా మేడంలు...' తొందరగా రెడీ కండి , వెళ్ళి వకుళకి సహాయం చేద్దాం...' అన్నారు వాళ్లు, మమ్మల్ని చూడగానే... కాసేపట్లో అందరం గెస్ట్ రూం లోంచి బైటికొచ్చాం...
అప్పటికే మగాళ్లు ఫర్నిచర్ సర్దేసి మార్నింగ్ టీ తాగుతూ కూర్చున్నారు, డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర...ఎవరి తోనూ కళ్ళు కలపలేక తలలు దించుకుని వంటింటివైపు వెళ్తూంటే '...కమాన్ గర్ల్స్!...మీ గురించే చూస్తున్నాం...' అన్నాడు మదన్ జీజూ...
'... ఇళ్లకిపోతాం ...రెడీ అయి ఆఫీసులకి పోవాలిగా!...అంటే బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసెళ్ళండంటున్నాడు మధు...' అన్నాడు కుమార్ బావ...
'...అంచేత తొందరగా ఆ ఏర్పాటు చూడండి...' అన్నాడు వికాస్...'...ఈలోగా మేం బట్టలు కట్టుకొస్తాం!...' అన్నాడు ప్రొఫెసర్...'...అంటే ఇప్పుడు విప్పుకున్నట్లా!...' అన్నాడు మధు...అదో పెద్ద జోకైనట్లు మగాళ్లందరూ భళ్లున నవ్వారు...
'...తొందరగా నడవండమ్మా!...మనమిక్కడుంటే మరిన్ని కుళ్ళు జోకులేస్తారూ!...' అంటూ వంటింటి వైపు చకచకా నడిచింది మాధురీ దీదీ...
అందరం తన వెనకే నడిచాం...
...అప్పటికే ఆదర్శ గృహిణిలా పనులు చేసేస్తూంది వకుళ...అందరం తలో పనీ అందుకుంటూంటే...'...ఎలా ఉందక్కా...మీ వెల్కం పార్టీ!?...' అందది , కొంటెగా సుజాతక్కని చూస్తూ...
'...అంటే!...మా ఒక్కళ్ళకోసమే ఇది ఏర్పాటు చేశారా!?...' అందది చురుగ్గా... '...ఓ విధంగా అంతే!...ఎందుకంటే మీకే అందరూ కొత్త!...మిగిలిన వాళ్లకి కొందరితోనైనా పరిచయాలున్నాయిగా!...' అని జవాబిచ్చింది వకుళ...
'....తొడ పరిచయాలు కూడానా!?...' అంది సుజాతక్క కోపంగా...'...ఆహాఁ...ఉన్నాయి సుజా!...ఎవరి సంగతెట్లా ఉన్నా నాకు మాత్రం నచ్చింది వకుళా! ...' అంది దీపా మేడం నిర్మొహమాటంగా!...'...నాకూనూ!...' అంది మాధురీ దీదీ...
'...నచ్చలేదని నేనూ అనను గానీ!...ఎందుకో భయంగా ఉందమ్మా...' అంది సుజాతక్క కాసేపు తరవాత... '...ఎందుకూ భయం!...' అంది మాధురీ దీదీ... సుజాతక్క ఏమీ మాట్లాడలేదు...'...భయమెందుకక్కా!...బావ అనుమతితోనే జరిగిందిగా!...' అంది వకుళ...
... మళ్ళీ కాసేపు మౌనం...ఈసారెవ్వరూ ప్రశ్నించలేదు సుజాతక్కని...
...కాసేపు తరవాత తనే మొదలెట్టింది...'...చెప్పుకోడానికి సిగ్గుగా ఉంది కానీ చెప్పుకోక తప్పదు!...' అంటూ... '...ఊ కానీ!...' అంటూ ప్రోత్సహించింది దీపా మేడం...
...మగాళ్ళందరూ కొస...కంటా...దిగేసి మరీ చిప్పిల్లిపోయారమ్మా!...అదీ ఒకసారా! , రెండు సార్లా!!...నిన్న సాయంత్రం నుంచీ మొత్తం ఎ...ని...మి...ది...సార్లు...' అందది మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని...
...'...మాకూనూ!...' అన్నారు మాధురీ దీదీ, దీపామేడంలు , మొహాలూ మొహాలూ చూసుకుని...'...మాకూ అంతే!...' అని నేనంటూంటే...'...మనలెక్కలో మరో పది వేసుకోవచ్చమ్మా!...' అంది వకుళ , నన్ను అల్లరిగా మోచేత్తో పొడుస్తూ... '...ఛీ నోరు ముయ్యవే!...' అన్నాను సన్నగా!...
'...వికాస్ తప్ప మగాళ్ళెవ్వళ్ళూ ఆపరేషన్ చేయించుకోలేదుట...' అని సుజాతక్క మామాటల్ని పట్టించుకోకుండా చెప్పుకుపోతూంటే '...అలా అని తను చెప్పాడా!?...' అంటూ అడ్డు తగిలాను... '...ఊఁ!...' అంటూ ఒక్క ముక్కలో నాకు సమాధానం చెప్పి , '... మీరు చేయించుకున్నారేమోనమ్మా...అందుకే అంత ధైర్యంగా ఉన్నారు...నేను చేయించుకోలేదు మరి...' అని దెప్పిందది...
'...నే చేయించుకోలేదు...' అంది దీపా మేడం ముందుగా!...నేనూనూ , అంటూ మిగిలిన ముగ్గురం కూడా ఒప్పుకున్నాం...
...అందరూ ఆలోచనల్లో పడ్డారు... '...ఓకే!...సేఫ్ పీరియడ్ కాని వాళ్ళు జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి ... తెలుసుగా!...ఐ - పిల్... డెభ్భైరెండు గంటల్లోగా!...' అంది మాధురీదీదీ గంభీరంగా... అందరం తలలూపాం... కాసేపట్లో బ్రేక్ ఫాస్ట్ రెడీ చేశాం...
'...బాధ పడకే అక్కా!...నలుగురు నడిచిన నేలమీద గడ్డి మొలవదుట!...' అంది వకుళ నవ్వుతూ...'...ఛీ బుధ్ధిలేని పిల్లా!...కొంపలు ములుగుతాయి జాగ్రత్త!...' అంది సుజాతక్క ...కాసేపట్లో ఐదు జంటలం బ్రేక్ ఫాస్ట్ కి ఎవరి మొగుళ్ల పక్కన వాళ్ళు సెటిలయ్యామేగానీ , వాళ్లతో కళ్ళూ , మాటా కలపలేక , మనస్సుల్లో ఏవేవో ఆలోచనలు మెదులుతూంటే మౌనంగా తింటూ కూర్చున్నాం ఆడాళ్ళం...
'...ఏయ్!...అమ్మాయిలూ...ఏమీ మాట్లాడరేం!!...నో ప్రాబ్లం విత్ అజ్...బాధ పడకండి!...' అంటూ ప్రోత్సహించారు మొగుళ్ళు... చిన్నగా నవ్వి ఊరుకున్నామే తప్ప పెద్దగా స్పందించలేదు...
'...బలే ఎంజాయ్ చేశాం ...థాంక్స్ మధూ! ...మళ్ళీ ఎప్పుడు వీలౌతుందో!...' అంటున్నాడు కుమార్ బావ...' ...వెల్కం సర్...మదన్ భయ్యా , ప్రొఫెసర్ కొంతకాలం అవుట్ ఆఫ్ స్టేషన్ ట...తరవాతెప్పుడు అందుబాటులోకొస్తారో!?...' అన్నాడు మధు...
'...మూడు నెల్లంటూ ప్రొఫెసరూ , నాలుగు నెలల పైనే...అంటూ మదన్ జీజూ సమాధానాలు చెప్పారు'... అవున్లే!...మనమూ టార్గెట్లమీద దృష్టి పెట్టాలి , రాబోయే నెలల్లో!...' అన్నాడు కుమార్ బావ... అవునన్నాడు వికాస్'... కాన్ఫరెన్సులూ , పోర్షన్సూ , ఎగ్జామ్సూ...మా బాధలు మావి...సంధ్యా , బకుళా , మనం లంచ్ తరవాత కాలేజీలో కలుద్దాం...బోల్డన్ని ప్లాన్ చేసుకోవాలి...' అన్నాడు ప్రొఫెసర్...'...మనమూ అంతే!...' అన్నారు మదన్ జీజూ , కుమార్ బావలు , వికాస్ నీ , మధునీ ఉద్దేశించి...
'...ఓకే సర్!...' అన్నాం నలుగురం...
'...ఓకే గైస్!...వీలైనంత తొందర్లో మళ్ళీ కలుద్దాం!...' అంటూ మగాళ్ళు ఉత్సాహంగానూ , ఆడాళ్ళు అన్యమనస్కంగానూ , మగా, ఆడా అందరికీ ...హగ్... లు ఇచ్చి , ఎవరి దోవన వాళ్ళు బైల్దేరుతూంటే ...
'...ఏంటమ్మా ఆ టాబ్లెట్ పేరూ!...' అని రహస్యంగా అడిగింది సుజాతక్క ,మాధురీ దీదీ చెయ్యట్టుకులాగి ...
'...ఐ - పిల్... డెభ్భైరెండు గంటల్లోగా!...మర్చిపోయేవు...' అని మరోసారి చెప్పిందావిడ...
...ఎలా ఉంది ఈ ప్రోగ్రాం?...' అన్నాడు వికాస్ , మా కార్ని రోడ్డెక్కిస్తూ...నేనేం మాట్లాడలేదు..'...ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...' అంటూ కొంటెగా నవ్వాడు , , నన్ను రెచ్చగొట్టడానికి...
'...నా సంగతెలాగున్నా నువ్వు పూర్తిగా ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...' అన్నాను చురచురలాడుతూ'...ఉత్తిగా నవ్వుతాలకన్నాలే సంధ్యా!...ఆడా-మగా , అందరం ఎంజాయ్ చేశాంకదా!...అవునూ!...మీ సుజాతక్కేంటీ ?...దేనికో భయపడుతూన్నట్లుగా ఉందీ!?...' అన్నాడు వికాస్...
'...మీ మగాళ్లదేముందీ!...దులుపుకుని వెళ్లిపోతారు ...ఏమైనా ఐతే ఆడాళ్ళమేగా భరించేదీ!...' అన్నాను '...అంటే!...ఎవరి విత్తనమైనా నాటుకుంటుందేమో అనా!...' అన్నాడు , సిగ్గులేకుండా నవ్వుతూ...' ...ఒక్క తనకనే ఏముందీ!...' అని సన్నగా నేనంటూంటే , నా మొబైల్ మోగింది....చిన్నాడు...
'...అమ్మా!...బయల్దేరాం!...సాయంత్రం ఐదింటికల్లా వచ్చేస్తాం!...' అంటూ మొదలెట్టాడు...'...మేం స్టేషన్ కి వచ్చేస్తాం లే!...' అని నేనంటూంటే ... '...స్పీకర్ ఆన్ చెయ్యి సంధ్యా!...చిన్నా!...' అన్నాడు వికాస్ ఉత్సాహంగా , నేనాపని చేస్తూండగానే...
...ఇల్లు చేరేంత వరకూ పిల్లల కబుర్లతో గడిచిపోయింది... టైం చూస్తే పన్నెండు ...వికాస్ కారు గరాజ్ లో పెడుతూంటే , గబగబా తాళాలు తీసి లోపలికెళ్ళాను...ఏ స్థితిలో ఉందో!...అనుకుంటూ ...ముందే చెప్పడంతో , ఇల్లు క్లీన్ చేసి , లంచ్ డైనింగ్ టేబుల్ మీద హాట్ పాక్ లలో సర్ది వెళ్ళిపోయింది శ్యామా... '...అమ్మయ్య...' అనుకుంటూ మా బెడ్ రూం చేరి , అటాచ్డ్ బాత్ లోకెళ్లబోతూంటే , మా ఇద్దరి బాగ్ లూ చెరో భుజానికీ తగిలించుకుని , మొబైల్ లో ఎవరికో , ఏదో ఆఙ్ఞలు జారీ చేస్తూ లోపలికి దూసుకొచ్చి , '...యస్!...గెట్ దెమ్ రెడీ!...ఐ విల్ బి దేర్ ఇన్ ఫార్టీ మినిట్స్...' అంటూ , బాగ్ లు పరుపుమీద పడేసి...'...నువ్వాగు సంధ్యా!...' అంటూ నన్ను పక్కకి నెట్టి లోపలికి దూరిపోయాడు వికాస్...
... '...ఛీ!...ఎప్పుడూ ఇంతే!...' అని సణుక్కుంటూ పిల్లల రూం లోకెళ్ళాను... అడివీ, ముళ్ళూలా ఉందది...ఇక బాత్ రూం సంగతి చెప్పక్కర్లేదు...ఎలాగో స్నానం ముగించి...'...ఛీ!...దగ్గిరుండి చేయితే తప్ప సరిగ్గా చెయ్యరీ పని వాళ్ళు...' అని తిట్టుకుంటూ సర్దుతూంటే '...సంధ్యా!...' అంటూ డైనింగ్ హాల్లోంచి వికాస్ అరుపు...
...'...వచ్చే!...' అంటూ నేనక్కడికి చేరేసరికి నాకూ ఓ కంచం లో వడ్డించి , తను లాగిస్తున్నాడు వికాస్ , పూర్తిగా రెడీ అయిపోయి...
'...తొందరగా రెడీ కా!...నిన్ను మీ కాలేజీ దగ్గర డ్రాప్ చేసి వెళ్తా!...ఇవాళ నీకు స్కూటర్ నడిపించే ఓపికుండదని తెలుసులే!...' అన్నాడు కన్ను గీటుతూ...
'...ఛీ!...' అంటూ నేదేదో జవాబివ్వబోతూంటే...'...రాత్రి విశ్రాంతిగా దెబ్బలాడుకుందాంలే సంధ్యా!...తొందరగా ముగించు!...' అంటూ నా వీపు నిమిరి , తన ఆఫీస్ బాగ్ సర్దుకోడంలో ములిగిపోయాడు...
... గత రెండు , మూడు రోజుల్లో జరిగిందంతా ఇంత తొందరగా మర్చిపోడం సాధ్యమా!... అని లోలోపలే ఆశ్చర్యపోతూ నేనూ భోజనం ముగించి బయల్దేరాను...
...కాసేపు మౌనంగా డ్రైవ్ చేసింతరవాత '...రిలాక్స్ సంధ్యా!...ఇద్దరం ఎంజాయ్ చేశాంకదా!...ఎక్కడిది అక్కడే విదిలేసి , మన పనుల్లో ములిగిపోవడం మంచిది...' అన్నాడు వికాస్... నేనేదో అనబోతూంటే మళ్ళి తన మొబైల్ మోగింది...మా కాలేజ్ వచ్చేదాకా ఆ సంభాషణ జరుగుతూనే ఉంది...
'...నాలిగింటికల్లా రెడీగా ఉండు!...స్టేషన్ కి వెళ్దాం!...' అంటూ ఎవరికో చెయ్యూపుతూ వెళ్లిపోయాడు వికాస్... '...ఎవరా!...' అని చూస్తే ...మధు - వకుళ... అది భారంగా కారు దిగుతూంటే , నాకు కాజువల్ గా చెయ్యూపి వెళ్ళిపోయాడు మధు...
'...చూశావే మన మొగుళ్ళని!...ఎలా నిర్లక్ష్యంగా వెళ్లిపోతున్నారో!...' అంది వకుళ '... మోజు తీరిపోతే అంతేనేమోనమ్మా!...' అని నేను అంటూంటే ... '...మీటింగ్ కి రమ్మంటూన్నారు మేడం ...' అంటూ ప్యూన్ కబురు...
'...వస్తున్నాం...' అని వాడిని పంపించి ... '...వకూ!...బెడ్షీట్స్ అన్నీ మార్పించావే!...అంకుల్ , ఆంటీ వచ్చేస్తున్నారివాళ!!...' అన్నాను , మీటింగ్ హాల్ వైపు నడుస్తూ... '...అందుకేకదమ్మా!...ఇంత ఆలస్యమౌత...' అందది అలసటగా!
...మేము మీటింగ్ హాల్ జేరేసరికి అప్పటికే చాలా మంది వచ్చేశారు...బరువు కళ్ళతో దీపా మేడం , చాలా మామూలుగా ప్రొఫెసర్ , పలకరింపుగా నవ్వారు మమ్మల్ని చూసి... కాసేపట్లో అందరూ వచ్చేయడంతో నెక్స్ట్ వీక్ సెమినార్ ఏర్పాట్ల గురించి చర్చ మొదలెట్టాడు ప్రొఫెసర్...
...ఎవరు ఏం చెయ్యాలో చెప్పడం మొదలెట్టాడతగాడు... తలొంచుకుని వింటూ కూర్చున్నాను...కాసేపు తరవాత '...సంధ్యా!...' అంటూ నా పేరు వినిపించేసరికి తలెత్తాను... '...నువ్వు ఫలానా , ఫలానా వాళ్ళని కలిసి ఆహ్వానించాలి...ఇవిగో వాళ్ళ వివరాలు...' అంటూ,ఓ కాగితం అందించాడు...
...పక్క చూపులు చూస్తూ , సన్నగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో అందుకున్నాను ... '...ఓకే!?...' అన్నాడు ఏ భావమూ లేకుండా నా వైపు చూస్తూ ... '...ఇతడేనా , నిన్న రాత్రి నన్ను ...మూడు...సార్లు ... అనుభవించిందీ?...ఎంత నిర్లిప్తంగా ఉన్నాడో!...' అనుకుంటూ తలొంచుకునే బుర్రూపాను...
... ఏర్పాట్లగురించి ఓ గంట చర్చ జరిగింతరవాత ...టీ బ్రేక్...
'... అంత పట్టనట్లుగా ఎలా ఉన్నాడా!... అని అనుకుంటున్నావా!... ఈ మగ జాతి లక్షణమే అంత!...దులుపుకుని పోయే రకాలు...' అంటూ శాపనార్థాలు పెట్టింది , మెల్లిగా నా పక్కన జేరిన దీపా మేడం... '...నిజం...' అంటూ వంత పాడింది వకుళ...
...మళ్ళీ చర్చ మొదలు.... అది పూర్తైంతరవాత , ప్రతీ డిపార్ట్మెంట్ వాళ్ల అవసరాల్నీ కనుక్కుని , ఒకటికి రెండు సార్లు '...నో ప్రాబ్లంస్...' అనిపించి మీటింగ్ ముగించేసరికి నాలుగున్నర దాటింది . అందరికీ ...బై.. లు చెప్పుకుని నేనూ వకుళా బైటికొచ్చేసరికి మరో ఐదు నిముషాలు...
'...ఏమైపోయారే ఈ మగాళ్ళూ!...పిల్లల ట్రైన్ వచ్చేస్తుందేమో!...మనం టాక్సీ లో వెళ్దాం!...' అంటూ చిందిలు తొక్కింది వకుళ...
'...ఇంకోసారి ఫోన్ చేసి చూద్దాం!...' అంటూ వికాస్ నంబర్ ట్రై చేస్తే ...నో రిప్లై... వకుళ వైపు చూశాను ... లిఫ్ట్ చెయ్యట్లేదన్నట్లుగా చెయ్యాడించి మెట్లు దిగడం మొదలెట్టిందది...
...నేనూ కదులుతూంటే వికాస్ కారొచ్చి ఆగింది దుమ్ము లేపుకుంటూ... '...కూర్చో!...' అంటూ ముందు తలుపు తెరిచాడు వికాస్...వెనక సీట్లో కూర్చోమన్నట్లుగా వకుళకి సైగ చేస్తూ , నేను ముందు సీట్ లో కూర్చోగానే బయల్దేరిపోయాడు... వకుళ మొహం మాడిపోయింది...
'...ఏయ్ , ఆగు...అదీ వస్తూంది!...' అంటూంటే , '...ఆ మాత్రం తెలీదనుకోకు...మధు వెనకే ఉన్నాడు...' అని తను అంటూండగానే , మధు కారు క్రాస్ అయింది...
...మేము స్టేషన్ జేరేసరికి పిల్లల ట్రైన్ వస్తూన్నట్లు ఎనౌన్స్మెంటూ...మరికాసేపట్లో వకుళా వాళ్ళ అమ్మా, నాన్నా ...నలుగురు పిల్ల శాల్తీల లగేజీలతో సహా బైటికొచ్చాం... '...మాఇంటికి వెళ్దాం అందరం...భోంచేసి వెళ్దురుగాని...' అంటూ ఆహ్వానించాను... '...నోరు ముయ్యవే!...' అని వకుళ పక్కనించి పళ్ళు పిండుకుంటున్నా పట్టించుకోకుండా...
'...ఇవాళ ఒద్దులే సంధ్యా!...అలిసి పోయున్నాం...అవునూ!...మీరిద్దరూ అలా ఉన్నారేంటీ...చీకేసిన మామిడి పళ్ళల్లా!!...ఎప్పుడొచ్చారూ పిక్నిక్ నించీ!!?...' అంటూ ప్రశ్నల వర్షం కురిపించిందావిడ...
'...అయిందా!...' అంటూ నన్ను గిల్లి... '...మొన్ననే వచ్చాం లేవే అమ్మా!...నడు బయల్దేరుదాం...' అంటూ , పిల్లల్ని సర్దుతూన్నట్లు మొహం పక్కకి తిప్పుకుని తల్లికి సమాధానం చెప్పింది వకుళ ...
...ఓ రెండ్రోజుల తరవాత డిన్నర్ కి వచ్చేట్లుగా ఆంటీ దగ్గర్నుంచి ప్రామిస్ తీసుకుని ఇంటికి బయదేరాం...
...మర్నాడు ఓ రెండు క్లాసుల తరవాత సెమినార్ పనులు... లంచ్అవర్ లో నా డబ్బా పట్టుకుని వకుళ వాళ్ల డిపార్ట్ మెంట్ కి వెళ్ళాను...'...వచ్చావా!...' అంటూ తన చుట్టూ ఉన్న స్తూడెంట్స్ ని లంచ్ చేసి రమ్మని పంపేసి...
'...ఈ మధు తప్పుడు కూతలు కూసి నా పీకమీదికి తెస్తున్నాడే!... సర్దుకునేటప్పటికి తలప్రాణం తోకకొస్తూంది...' అని మొదలెట్టిందది... తన లంచ్ బాక్స్ విప్పుతూ '...ఏమైందీ!...' అన్నాను , లంచ్ కానిస్తూ'...ఇంటికి చేరే లోపలే మొదటి సమస్య...ఏవైనా కాంపిటీషన్స్ లో పార్టిసిపేట్ చేశారా రోహిత్!...' అన్నాడే డ్రైవ్ చేస్తూ...ఓ పక్క వాడు లిస్టు మొదలెడుతూంటే ... '...అవును నాన్నా! నువ్వు రన్నింగ్ కాంపిటీషన్ చేశావుకదా, సంధ్యా ఆంటీతో!...' అని దివ్య అంటూంటే గబుక్కున దాని నోరు నొక్కి, మధు వైపు చురచురా చూశేసరికి అర్థమైందన్నట్లుగా చెంపలేసుకున్నాడు...అదీ ,నేనూ ముందుసీట్లోనూ ...అమ్మా, నాన్నా , రోహిత్ వెనక సీట్లోనూ కూర్చోడం వల్ల బ్రతికిపోయామనుకో!...వికాస్ ఇటువంటి పిచ్చి పనులు చెయ్యడ్లే!...' అంది వకుళ...
ఎందుకు చెయ్యడూ!... ఇంటి దగ్గర దిగింతరవాత. '...బాగ్స్ తెచ్చుకోండి పిల్లలూ!...' అంటూ కార్ తాళాలు వాళ్ల చేతికిచ్చి నాతోబాటు లోపలికొచ్చాడు వికాస్...
...కాసేపట్లో ఇద్దరి బాగ్సూ మోసుకుంటూ చిన్నాడొచ్చాడు . వాడి వెనకే మినీ ఫ్రిజ్ మోసుకుంటూ పెద్దాడూ లోపలికొచ్చారు...'...బలే ఉందమ్మా ఇదీ!...ఎంతా!?' అంటూ దాన్ని కిందకి దింపాడు , కాస్త ఆయాసపడిపోతూ...
'...దాంట్లో నువ్వు పార్టీలో వేసుకున్న బ్లౌజూ , వాసు ...ఆ...సాంపిల్ ... ఉన్న నాప్కిన్ ఉండాలిగా!...' అంది వకుళ , కాస్త గొంతు తగ్గించి...
...అందుకే!...గబగబా పరిగెత్తుకెళ్ళి , పిల్లలకి అడ్డంగా నిలబడి తలుపు తెరిచి చూశాను...ఖాళీగా ఉందది...వాసూ వాళ్ల లాబ్ లో...సాంపిల్స్ ని టెస్ట్ ...చేసింతరవాత బ్లౌజ్ బాగ్ లో పెట్టేసుకుని నాప్కిన్ పారేశానని గుర్తు రావడంతో '...అమ్మయ్య...అనుకుని ఊపిరి పీల్చుకున్నానమ్మా!...' అన్నాను... ఊఁ ...అంది వకుళ...
...వెనక్కి తిరిగానో లేదో...'...అది పిక్నిక్ లో మీ అమ్మ గెలుచుకున్న ప్రైజ్...కార్లోంచి దింపడం మర్చిపోయాం...' అన్నాడు వికాస్ , నా వైపు కొంటెగా చూస్తూ...
'...అలాగా!...ఏ కాంపిటీషన్ లో!?...' అంటూ పెద్దాడి మరో ప్రశ్న... ఉక్కిరిబిక్కిరైపోతూ వికాస్ వైపు చురచురా చూశాను...
'... ఫాన్సీ డ్రెస్ కాంపిటీషనేమో!...ప్రైజ్ బాగుందికదా!!...మన రూంలో పెట్టుకుందాం అన్నా...సాయం పట్టు!!...' అంటూ నన్ను రక్షించాడు చిన్నాడు ,ఆ సమస్య నుంచి...
...వికాస్ కి క్లాస్ పీకుదామనుకుంటూంటే... అందరికీ స్నాక్సూ , పిల్లలకి బూస్టూ , మాకు కాఫీ , ఇచ్చి , డిన్నర్ వంటింట్లో రెడీగా పెట్టానని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది శ్యామా...ఈ లోగా పిల్లలు వెనక్కొచ్చేశారే...ఓ అరగంట పోరిన తరవాత చిన్నాడు మా బాత్ రూం లోనూ , పెద్దాడు వాళ్ళ బాత్ రూం లోనూ దూరారు స్నానాలకి... ముందు వాళ్ల బాగ్ లు అన్ పాక్ చేసి ఆ తరవాత మా బాగ్స్ విప్పుతూంటే '...అదేంటమ్మా!...మొన్ననగా వచ్చి , ఇవాళ దాకా బాగ్సే సర్దుకోలేదా?...షేమ్!!...' అనేసి పరిగెత్తాడు ...అప్పుడే బాత్ రూంలోంచి బైటికొచ్చిన చిన్నాడు , గదిలోకొస్తూన్న తండ్రిని తోసుకుంటూ...
'...జాగ్రత్తగా ఉండాలి సంధ్యా!...పిల్లలు పెద్దవాళ్ళౌతున్నారూ!...' అన్నాడు వికాస్ , కాస్త ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో... సిగ్గుగా తలొంచుకుని , అవునన్నట్లుగా తలూపి గబగబా బట్టలు లాండ్రీ బాగ్ లో పడేసి మా బాగుల్ని దాచేశాను ...
... రైల్ లో పడుక్కున్నారేమో!...రాత్రి భోజనాలైన తరవాత మా మంచం మీద చేరి వాళ్ళ ట్రిప్ కబుర్లు మొదలెట్టారు పిల్లలు...తొమ్మిదిన్నర దాటింది...గత రెండు రాత్రులుగా నిద్ర సరిగా లేదేమో!...ఒకటే ఆవలింతలు నాకు... '...అమ్మా!...అప్పుడే నిద్రా!...' అంటూ నన్ను ఓ రెండుసార్లు కుదిపాడు మా పెద్దాడు...'...లేదు నాన్నా!...చెప్తూండు...వింటూన్నానులే!...' అన్నాను , బలవంతంగా కళ్ళిప్పుకుంటూ...
...నా బాధ గమనించాడేమో!...'...అలిసిపోయిందేమో!...మీ అమ్మని పడుకోనీండి...మనం మీ గదిలో కూర్చుని మాట్లాడుకుందాం!...అంటూ పిల్లల్ని పట్టుకుపోతూ ,వాళ్ళు చూడకుండా నాకు కన్ను గీటాడే వికాస్...ఛీ అనడానికి కూడా ఓపిక లేక మరుక్షణం మంచం మీద సోలిపోయానమ్మా ...నిద్రట్టేసింది!...' అని ఆపి, '...నీ సంగతేంటీ!...' అన్నాను...
'...అమ్ముందిగా!...అంచేత బతికిపోయాను...వాళ్ల గదిలో తనతోనూ , దివ్య తోనూ కబుర్లు చెప్తూ...మధేమో హాల్ లో, రోహిత్ తోనూ , నాన్నతో కబుర్లు చెప్తూనే మా వైపు కాసేపు దొంగ చూపులు చూసి , గుడ్ నైట్ చెప్పి వెళ్లిపోయాడే!...నేను పని గట్టుకుని మరో అరగంట కబుర్లు చెప్పి , నెమ్మదిగా మా బెడ్ రూం చేరేసరికి మధు సన్నగా గుర్రెడుతూ నిద్దరౌతున్నాడు... బ్రతుకు జీవుడా!...అని తనకి దూరంగా మంచం మీద పడి పోయానమ్మా!... తెల్లార గట్ల మధు దగ్గరకి లాక్కునేదాకా తెలివిరాలేదు...' అంది వకుళ...
...ఈ లోగా స్టూడెంట్స్ వచ్చేశారు... నేనూ లేచి మా డిపార్ట్ మెంట్ కి బయల్దేరుతూంటే ప్రిన్సిపాల్ ప్యూన్ మెసేజ్ పట్టుకొచ్చాడు... నేనూ వకుళా , ఓ గంట తరవాత గెస్ట్ లని ఆహ్వానించడానికి యూనివర్సిటీ కి వెళ్ళాలి...కాలేజ్ కార్ లో... అంటూ...
...'...అంటే ఇంటికి ఓ గంట ఆలస్యంగా చేరతామన్నమాట...పిల్లలో!...' అనుకుంటూటే ...'...వాళ్లని రిటర్న్ లో పికప్ చేసుకోవచ్చులే!...' అంది వకుళ...
...మూడింటికల్లా బయల్దేరాం...కాలేజి కారులో... '...ఊఁ!... మొదలెట్టవే!...' అందది..'...ఏంటీ మొదలెట్టేదీ!...' అన్నాను...'...తెల్లారగట్ల జరిగింది...' అని అందించింది... '...ఎప్పుడూ ఉండేదేగా!...' అన్నాను , డ్రైవర్ని గమనిస్తూ...'... వాడికి తెలుగు రాదులే!...పైగా హెవీ ట్రాఫిక్...చర్చేమైనా జరిగిందా!...అని నేనడిగేది...' అంది వకుళ...
'...ఎంత సేపు నిద్దరయ్యానో తెలీదుగానీ ఓ బలమైన మగ చేతుల జత నన్ను దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే కొద్దిగా మెలుకువ ఒచ్చింది...' అంటూ మొదలెట్టాను...'...మళ్ళీ కలా!...'అందది..
.'...అలాగే అనిపించిందమ్మా కాసేపూ...ఇష్ష్!...ఏంటీ!...' అంటూ అతగాడి మెడచుట్టూ నా చేతుల్ని పెనవేస్తూ , దగ్గరగా జరిగానేగానీ...వాడి మొరటు చొరబాటుకి వణికిపోతూ దూరం జరగబోయాను...
...ఆ చేతులు నన్ను జరగనిస్తేగా!...వెలకిలా తిప్పేసి , వాటి ఓనర్ నా మీదెక్కిపోడానికి మార్గం సులువు చేశాయి... నా కళ్ళు బైర్లు కమ్మేలా దిగబడిపోయాడా ఓనర్... 'ఉమ్ఁ...మ్మాఁ...మిళీన్...నెమ్మదీ!...' అని మూల్గుతూ లొంగిపోయాను...తన చిత్తం వచ్చినట్లు నన్ను వాడుకుని...'...థాంక్స్ సుజా!...' అంటూ అతగాడు ధారగా నాలోకి చిమ్మేస్తూంటే ...అది వికాస్ అని అర్థమై ...'...ఇప్పుడదెందుకు గుర్తుకొచ్చిందీ!? ...' అన్నానే చిర్రెత్తి!!...
'...నువ్వా మిళింద్ గాడి దెం...గు...డు...ఎలా మర్చిపోలేక పోతున్నావో , నేనూ అలాగే మీ సుజాతక్క ఇచ్చిన సుఖాన్ని మర్చిపోలేకపోతున్నాననుకో!...' అంటూ కన్ను గీటి నిద్రలోకి జారుకున్నాడమ్మా!...
...దాంతో నాకు మాత్రం నిద్ర తేలిపోయింది...'...ఛీ!...మొగుడి కౌగిల్లో ఉన్నా పరాయి మగాళ్ళే గుర్తుకొస్తారా నాకికనుంచీ!...ఏమౌతూంది నా సంసారం!??...' అనుకుంటూ మధనపడ్డానమ్మా!...' అని ఆగాను...
'...ఉహూఁ!...కాసేపు వికాస్ చాతీనీ , దండల్నీ నిమురుతూ...మనస్సు అదుపులో పెట్టుకోవాలనీ , ఇక పైన ఇవన్నీ మానేద్దామని వికాస్ ని ఒప్పించాలనీ అనుకుంటూ టైమ్ చూశేసరికి ఐదున్నర... కాసేపు పడుకుని లేద్దాంలే అని కళ్ళు మూసుకున్నాను...ఏవేవో ఆలోచనలతో నిద్ర పట్టదే!...
...వికాస్ వైపు చూశాను... ప్రశాంతంగా నిద్దరౌతున్నాడు...ఒళ్ళు మండిపోయింది నాకు... '...నన్ను లేపి గుర్రెట్టి నిద్దరౌతావా!...' అంటూ కుదిపి కుదిపి లేపాను... '...ఏమైంది సంధ్యా!...' అంటూ కళ్ళిప్పాడు కాసేపు తరవాత...
'...ఇక పైన ఇవన్నీ మానేద్దాం వికాస్...' అన్నాను , ఓ లిప్త తన కళ్ళల్లోకి చూసి , వెంటనే చూపు వాల్చుకుని...కుడి తొడని అతడి నడుం మీదేస్తూ...
'...ఏం?...ఎందుకనీ!?...' అన్నాడు వికాస్ నన్ను ఇంకాస్త మీదకి లాక్కుంటూ...నేనేం మాట్లాడకుండా తన కౌగిలిలో సర్దుకున్నాను...'...బాగానే ఎంజాయ్ చేశావ్ గా, గత మూడు రోజుల్లో!?...' అన్నాడు ,
'...నే చెప్పానా అలా అనీ!...' అంటూ అతడి మెడవంపులో మొహం దాచుకున్నాను...
'...వేరే చెప్పాలా!...మొదట్లో వెంకట్ గుర్తుకొచ్చేవాడు నీ ఙ్ఞాపకాలల్లో...కొద్దిరోజుల క్రితం వరకూ మధు పేరు మెదిలేదినీ పెదాలమీద !...' అన్నాడు నా పెదాల్ని చూపుడు వేలితో నిమురుతూ... '...ఛీ!...' అంటూ ఆ వేల్ని సున్నితంగా కొరికాను...
...ఉఫ్ప్...ఏంటదీ!...ఉన్నమాటన్నాననా!...ఇందాకా మిళింద్ గాడి పేరు పలవరించావ్...ఇవి చాలవూ!...' అన్నాడు వికాస్ '... అదేగా నా బాధ...అదీ నీ కౌగిట్లో ఉన్నప్పుడు!...అందుకే ఇవన్నీ మానేద్దామంటున్నా!!...పైగా పిల్లలు పెద్దవాళ్ళౌతున్నారు కూడానూ!!!...' అని వాపోయాను , గొంతు పూడుకుపోతూంటే...
'...జాగ్రత్తగా ఉంటే సరీ!.. అవునూ , నీ లిస్ట్ లో ఇంకెవరున్నారబ్బా!...' అంటూ ఆలోచన నటిస్తూంటే...'...ఛీ!...ఎవరూ లేరు!!... అన్నానే!...' అని ఆగాను... '...నమ్మాడా ఆ మాట!...' అంది వకుళ...
'...నన్ను చెప్పనీ!...మొన్న పార్టీలో నీ కళ్ళెవరిమీద పడ్డాయ్!?...ఆ కుర్ర గుఱ్ఱాలిద్దరూ , ఆ ఎమ్. సీ గాడు...ఏంటీ వాళ్ళ పేర్లూ!...' అంటూ తల కొట్టుకున్నాడు గుర్తు తెచ్చుకోడానికి...
'...మనోజ్ , వినోద్...ఆ కుర్రాళ్ళ పేర్లూ , ఎం సీ పేరు ...అనిరుధ్ధ్ ...' అనేశాను వెంటనే...
'...చూశావా! ఎంత మోజు లేకపోతే ఇంతగా గుర్తుంటాయా!...' అంటూ నన్ను కవ్వించాడే!...' అని నేనాగేసరికి...నిజమేగా ఆమాటా!... అంటూ నవ్వింది వకుళ...
'...ఛీ!...ఊరుకోవే!...అడిగావని చెప్పాగానీ!....' అంటూ మాట సగంలో ఆపేసి , అంకిన వికాస్ రొమ్ముని కొరికానమ్మా!...
'...అబ్బ!...రాక్షసిలా ఏంటా కొరకడాలూ!!...అవునూ, మీ సుజాతక్కేంటీ...అంత టెన్స్ గా ఉందీ వెళ్ళేటప్పుడూ!...' అంటూ మాట మార్చాడు...
'...ఏమో...నాకేం తెలుసూ?...ఇంకిటువంటివి మానేద్దామన్న నా మాటకి సమాధానం చెప్పకుండా మాట మారుస్తావేం!?...' అని నిలదీశాను...
'...చూద్దాంలే!... మాధురీ మేమ్ ని ఏదో మందుగురించడుగుతుంది కదూ మీ సుజాతక్క !...ఏంటదీ?...' అన్నాడు వికాస్ , కొంటెగా నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...
...తెలిసే నన్నడుగుతున్నాడని గ్రహించి , '...ఏమో!!...' అన్నాను చురచురా చూస్తూ...
'...వెంకట్ గాడు నీకు చెప్పిందేంటదీ...ఆఁ...ఐ పిల్...కదూ... ఎవడి విత్తనమైనా నాటుకుందని భయమా!...' అన్నాడు వెక్కిరింపుగా...
'...కాదామరీ!... అందులో , మీ మగ పశువులందరూ ...కొసకంటా దింపి , ప్రతొక్కడూ ఒకటికి నాలుగు సార్లు విదిలేస్తే భయముండదేంటీ!...' అన్నాను...
'...నీకూ ఉందికదూ ఆ భయం!...' అన్నాడు నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ... జవాబు చెప్పకుండా చూపు తిప్పుకున్నాను...
మధ్య తరగతి లోంచి,ఆర్థికంగా పైపైకెదగడానికి సేఫ్ సెక్స్ రూటు ని ఎంచుకున్న వికాస్-సంధ్య;మధు-వకుళ ల కధ ఇది...సంధ్య: ....ఓ డిల్లీ గర్ల్స్ కాలేజీలో జెనిటిక్స్ లెక్చరర్....డాక్టరేటు...అందం కన్నా ఆకర్షణ ఎక్కువ...సహజంగా కామం పాలు ఎక్కువున్న ఈవిడకి ఇద్దరు మగపిల్లలు...మొగుడి ప్రోద్బలంవల్లే వైఫ్ స్వాప్ కి సిధ్ధమయ్యాననే తెలుగు మొహమాటస్థురాలు...వికాస్:. సంధ్య మొగుడు... డబ్బు సంపోదించాలనే కోరికతో పబ్లిక్ సెక్టర్ ఉద్యోగం ఒదులుకుని కార్పరేట్ సెక్టర్ లో చేరిన ఓ తెలుగు ఇంజనీరు, మాంఛి పర్సనాలిటీ స్వంతదారు ... ఈ సమాజంలో పైకెదగడానికి , బ్లూ ఫిలింస్ చూపించీ , ఓ కుఱ్ఱ పోటుగాడ్ని ( వెంకట్ ని ) లంచం పెట్టీ , గోడమీద పిల్లిలా ఉన్న భార్య ని ముగ్గులోకి లాగిన మహానుభావుడు .వకుళ:- బెంగాలీ...డిగ్రీ వరకూ సంధ్య క్లాస్ మేటు , అందగత్తె... ...సైకాలజీలో డాక్టరేటున్న కొలీగ్... ఇద్దరు పిల్లలు ... ఈవిడ ఆలోచనలుకూడా సంధ్య లాంటివే!... కాకపోతే ఇంకాస్త డేరింగు...మధు:- వకుళ పంజాబీ మొగుడు...ఇంజనీయరు... దిట్టమైన మనిషి ...వికాస్ బాపతే
మదన్: వికాస్ పనిచేసే కంపెనీ సి యి ఓ ...యాభై ఏళ్ళు...డబ్బున్న పార్టీ... లస్టీ థర్టీస్ లో ఉన్న మరదళ్లమీద మోజెక్కువ ... వాళ్ళ పొందుకోసం ఏమైనా చేస్తాడు...మాధురి: మదన్ భార్య , ముగ్గురు ఎదిగిన పిల్లల తల్లి...నలభైల్లో పడినా ఫిగర్ మెయిన్టైన్ చేసే అందగత్తె... వికాస్ ఇమీడియట్ బాస్...గుట్టు చప్పుడుగా రంకు కోరుకునే ఆడది
ప్రొఫెసర్బిమల్ ( - బెంగాలీ సంధ్య , వకుళ , పని చేసే కాలేజీ ప్రిన్సిపాలు / ...మీడియం బిల్డ్ ఉన్న యాభై పైబడ్డ వ్యక్తి... వీళ్ళిద్దర్నీ దొంగచూపులు చూసే సరసుడు...
దీపా మేడం: - బిమల్ భార్య... పిల్లలు లేరు ...మొగుడి చెవులు మెలేసే బాపతు...అదే కాలేజి వైస్ ప్రిన్సిపాల్... దిట్టమైన మగాళ్ళంటే మోజావిడకి...
సుజాత: :- సంధ్య పెద్దమ్మ కూతురు...ఇద్దరు కవల ఆడపిల్లల తల్లి...బిడియస్థురాలు కానీ కుతి కి తక్కువేం కాదు....
కుమార్: - సుజాత మొగుడు , ఈ మధ్యే డిల్లీకి ట్రాన్స్ఫర్ మీదొచ్చిన మధు బాస్... కొత్త పిట్టలంటే మోజు...
పై ఐదు జంటలూ ప్రస్తుతం గ్రూప్ స్వాప్ లో పాల్గొంటున్నాయి...
మళ్ళీ తారసపడే మరికొన్నిపాత్రలు...
వెంకట్:-వికాస్ జూనియర్ , తమిళియన్ కుఱ్ఱ పోటుగాడు...సంధ్యని ఆవిడ మొగుడిముందే వాడుకున్న అదృష్టవంతుడు...
సరళ: :- వెంకట్ భార్య , రెండేళ్ల కొడుకు వాళ్ళకి , స్కిన్ టు స్కిన్ , నో సిన్... అనుకునే బాపతు...తన , తన మొగుడి అభివృధ్ధులకోసం అన్నింటికీ సిధ్ధమే!
మిళింద్:- మరాఠీ , సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు లకి హాలిడే రిసార్ట్ లో పరిచయమైన కుఱ్ఱ గుఱ్ఱం...
రాధ: మిళింద్ తల్లి , నలభైఐదేళ్ళావిడకి ... మాంచి ఫిగరూ , బిగువూ , కుతీ ఉన్న విడో...కొడుకుకి జాగ్రత్తగా చదువు చెప్పిస్తూనే గుట్టుచప్పుడుగా కోరికలు తీర్చుకునే ప్రౌఢ...
సుధ: మళయాళీ , మిళింద్ కి కాబోయే భార్య...పెద్దగా పట్టింపులు లేని యవ్వనవతి...
వాసు : సుధ తండ్రి. , భార్యా విహీనుడు (విడోవర్.) ..కూతురి బాగుకోసం మళ్ళీ పెళ్ళి చేసుకోకపోయినా , దొరికిన ఆడదాన్ని విదిలిపెట్టని , యాభై ఏళ్లు పైబడిన సరసుడు
మిళింద్ , సుధలు అమెరికాకి వెళ్లబోయే యువ ఇంజనీర్లు... వెళ్ళేలోగా ప్రస్తుతం ఒంటరివాళ్లైన తమ తల్లితండ్రులని జంట గా చెయ్యాలని వాళ్లకోరిక...
ఫోర్ సమ్ కోసం హాలిడే రిసార్ట్ కి వెళ్ళిన సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు జంటలకి అక్కడ పరిచయమౌతారు...
అక్కడ , రాధ , సుధ లని వికాస్ మధూ లు వాయిస్తే సంధ్య , వకుళ లని మిళింద్ , వాసూలు వాడుకుంటారు...
______________________________________________________________
...ఇంతలో '...మాధురీ!...' అన్న మదన్ జీజూ పిలుపువిని తను కుమార్ బావ చేతుల్ని పక్కకి తప్పిస్తూ లేచి మొగుడి దగ్గరకి వెళ్తూంటే ...థాంక్స్ మాధురీ!...నాక్కావలసిన ప్లేసుని ఖాళీ చేశావ్!...' అంటూ కుమార్ బావ పక్కన జేరింది దీపా మేడం ... '...పైకెక్కుతావా దీపా!...' అంటూ మేడం ని మీదకి లాక్కున్నాడు కుమార్ బావ '... ఎవరికి కావలసిన చోట్ల వాళ్ళు సర్దుకుంటున్నారు ...' అనుకుంటూంటే '...లేవే!...ఇతగాడొకడు మిగిలిపోయాడూ!...' అంటూ నన్ను మళ్ళీ కుదిపింది సుజాతక్క ...'...నిద్దరౌతూందతగాడిది...లేపుకోవాలక్కా!...' అంటూ లేచాను... '...అదేదో నే చూసుకుంటాలే!...' అంటూ ప్రొఫెసర్ పక్కలో దూరిన సుజాతక్క '...లేచే ఉందే తల్లీ !...' అంటూంటే ,...' నువ్వు పక్కన జేరితే ఏ మగాడిది లేవదూ!...' అంటూ ఖాళీ మంచం కోసం వెతుకుతూంటే'...మా ఆయనకి నీమీద మోజు తీరలేదటమ్మా!...నిన్ను తీసుకు రమ్మన్నాడూ!!...' అంటూ నన్ను తీసికెళ్ళి తన మొగుడి పక్కలో పడుకోబెట్టి , '...మళ్ళీ ఛాన్సు ఎప్పుడు దొరుకుతుందో!...' అంటూ నా మొగుడి పక్కలో ఉన్న వకుళని లేపి , ఆ స్థానాన్ని ఆక్రమించింది మాధురీ దీదీ...
'...అమ్మయ్య!...కాసేపు హాయిగా నిద్దరౌతాను...ఒళ్లు పులిసిపోయింది...' అంటూ వకుళ ఖాళీగా ఉన్న మంచం వైపు వెళ్ళ బోతూంటే '... ఆ పడుక్కునేదేదో నా పక్కన పడుక్కో!...' దాన్ని మీదికి లాక్కున్నాడు దాని మొగుడు...'...ఇక పడుకున్నాట్లే!...' అంటూ మొగుడి కౌగిలిలో ఒదిగిపోయిందది...
...'...ఎన్నాళ్ళైంది సంధ్యా!...' అంటూ నన్ను మదన్ దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే...'...నీకు అలసటే ఉండదా జీజూ!...' అంటూ అతగాడి కౌగిట్లో ఒదిగిపోయాను...
'...మెలుకువొచ్చేసరికి భళ్ళున తెల్లారి పోయింది...' నేనే లాస్టా!...' అనుకుంటూ కంగారుగా లేచి , చుట్టూ చూసేసరికి సుజాతక్క ఒక్కర్తే కనిపించింది ప్రొఫెసర్ పక్కన నిద్దరౌతూ...
అలవాటుగా మంగళసూత్రాలని కళ్లకద్దుకుంటూంటే , నా పక్కనే ఇంకా నిద్రలో ఉన్న మదన్ జీజూ మొహం కనిపించింది... ఛీ!...అనుకుంటూ ఒంటివైపు చూసుకుంటే ఒక్క నూలు పోగులేదు... పక్కన పడున్న ఓ నైటీతో ఒళ్లు కప్పుకుని చురుగ్గా లేస్తూంటే , కిసుక్కుమని ఓ మగ నవ్వు వినిపించింది...అటు తల తిప్పేసరికి నా మొగుడు ఆశీర్వచనం పోజులో కుడి చేతిని పెట్టి , '...ఇటువంటి పాతివ్రత్యం తోనే పదికాలాలపాటు వర్థిల్లు...' అంటున్నాడు చిన్నగానవ్వుతూ...
...తనకి ఛీ కొట్టి , '...లేవే సిగ్గు మాలిన దానా!...' అంటూ సుజాతక్క పిర్ర మీద ఒక్కటిచ్చుకుని ,తలుపులు తీసున్న గెస్ట్ రూం వైపు పరిగెట్టాను...
లోపలికి అడుగు పెట్టానో లేదో... '...గుడ్ మార్నింగ్ సంధ్యా!...మా ఆయన ఇప్పటిదాకా విదల్లేదా!...' అంటూ పలకరించింది ,అప్పటికే కడిగిన ముత్యంలా స్నానం చేసి , బ్రాసియర్ ఎక్కించుకుంటూన్న మాధురీ దీదీ ...
'...పోండి దీదీ!...' అంటూ నా బట్టల బాగ్ అందుకుని బాత్ రూమ్ వైపెళ్తూంటే '...దీప ఉంది లోపల...' అని ఆవిడ అంటూండగానే...'...నాదైపోయింది...' అంటూ దీపా మేడం బైటికొచ్చొంది...పెట్టీకోట్ , బ్రాసరీలమీద...
'...థాంక్స్ మేడం!...' అంటూ నేను బాత్రూం లో కెళ్ళబోతూంటే...'...నువ్వాగవే!...' అంటూ ఓ చాలీచాలని నైటీ లోంచి ఎప్పుడు బైట పడదామా అన్నట్లుగా ఉబుకుతూన్న కొబ్బరిబోండాల్లాంటి స్థనాల్ని ఊపుకుంటూ గదిలోకి దూసుకొచ్చింది సుజాతక్క...
'...ఒద్దక్కా!...నే రెండు నిముషాల్లో ఒచ్చేస్తాగా!...' అని నేనంటూంటే...'...ఇద్దరూ వెళ్ళండమ్మా!...లేకపోతే ఏ మగాళ్ళో వచ్చి మీతో కలిసి స్నానం చేస్తామనగల్రూ!...' అంటూ మమ్మల్నిద్దర్నీ లోపలికి తోసిందే!...'...నేననుకోలేగానీ , మాంఛి పోటుగాడమ్మా మీ ఆయనా!...' అంటూ సుజాతక్క ని జబ్బట్టుకుని ఆపి మరీ చెప్పింది దీపా మేడం...
'...మీ ఆయనేం తక్కువతిన్లేదు తల్లీ!...పిసికి, పిసికి పెట్టాడు వీటిని!...పొడిచి , పొడిచి పెట్టాడక్కడ ' అంది, తన గుబ్బలవైపూ, తొడలవైపూ ఓ చూపు విసిరి...బాత్రూం లోకొచ్చి భడాల్న తలుపేసి , ఓ హేండ్ షవర్ అందుకుని స్నానం మొదలెట్టింది సుజాతక్క...
...సుజాతక్క స్థనాల మీద వేళ్ళ వాతలూ , చనుమొనల మీద పళ్ళగాట్లూ చూసి '...నిజమే సుమా!...' అని గట్టిగా అనేశాను...
'...మగాళ్లల్లా ఏంటా పాడు చూపూ!...ఓసారి అద్దంలో చూసుకో!...నువ్వేం తక్కువ నలగలేదులే!...' అనేసింది సుజాతక్క, చక చకా ఒళ్ళు రుద్దుకుంటూ'...ఆహాఁ...' అని వెక్కిరింపుగా అంటూ , మరో హేండ్ షవర్ అందుకుని ఒంటిమీద తిప్పుకునేనేసరికి , మగాళ్ల గోరొత్తులమీదా , పంటి గాట్లమీదా ఒక్కసారి నీరడిందేమో! ...భగ్గుమంది శరీరం... సన్నగా వణికి , ఒళ్లు రుద్దుకుంటూ ఎదురుగా ఉన్న నిలువుటద్దం వైపు చూపు తిప్పాను ...
...కను రెప్పలు బరువుగా వాలిపోయున్నాయి...కళ్ళు ఎఱ్ఱబడ్డాయి...బుగ్గలు ఉబ్బాయి...పెదాలు వాచిపోయున్నాయి...చూపు ఇంకాస్త కిందికి దింపాను...'...ఇంత పెద్దవి కావే నా ...ఇ...వీ!... రెండ్రోజుల్లోఅంతగా నలిగాయా!?...' అనుకుంటూ అలవోకగా గుబ్బల్ని నిమురుకున్నాను...తీపి గుర్తులమీద సబ్బు నురగ తగిలిందేమో!...చు...ర్రు...మంది...
'...అ...క్క...డ....కూడా ఇంతేనా!...' అనుకుంటూ తొడలమధ్య సబ్బు నురగ పట్టించేసరికి ...చిర...చిర...లాడిపోయింది...'...అయ్య్...' అని నీల్లోసుకున్నాను గబగబా!...
...ఎప్పట్నుంచి నన్ను గమనిస్తూందో సుజాతక్క!...'...నువ్వొక్కర్తివే కాదమ్మా!...ఆడాళ్ళందరం అదేస్థితిలో ఉన్నాం , తొందరగా తెములు...' అంటూ ఒళ్ళు తుడుచుకోడం మొదలెట్టింది...
... మొహం లోకి రక్తం ఎగ జిమ్ముతూంటే నేనూ గబగబా స్నానం ముగించి , పెట్టీ కోటూ , బ్రాసరీలెక్కించుకుని బైట్కొచ్చేసరికి , పూర్తిగా రెడీ అయిపోయి కూర్చున్నారు ,మాధురీదీ , దీపా మేడంలు...' తొందరగా రెడీ కండి , వెళ్ళి వకుళకి సహాయం చేద్దాం...' అన్నారు వాళ్లు, మమ్మల్ని చూడగానే... కాసేపట్లో అందరం గెస్ట్ రూం లోంచి బైటికొచ్చాం...
అప్పటికే మగాళ్లు ఫర్నిచర్ సర్దేసి మార్నింగ్ టీ తాగుతూ కూర్చున్నారు, డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర...ఎవరి తోనూ కళ్ళు కలపలేక తలలు దించుకుని వంటింటివైపు వెళ్తూంటే '...కమాన్ గర్ల్స్!...మీ గురించే చూస్తున్నాం...' అన్నాడు మదన్ జీజూ...
'... ఇళ్లకిపోతాం ...రెడీ అయి ఆఫీసులకి పోవాలిగా!...అంటే బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసెళ్ళండంటున్నాడు మధు...' అన్నాడు కుమార్ బావ...
'...అంచేత తొందరగా ఆ ఏర్పాటు చూడండి...' అన్నాడు వికాస్...'...ఈలోగా మేం బట్టలు కట్టుకొస్తాం!...' అన్నాడు ప్రొఫెసర్...'...అంటే ఇప్పుడు విప్పుకున్నట్లా!...' అన్నాడు మధు...అదో పెద్ద జోకైనట్లు మగాళ్లందరూ భళ్లున నవ్వారు...
'...తొందరగా నడవండమ్మా!...మనమిక్కడుంటే మరిన్ని కుళ్ళు జోకులేస్తారూ!...' అంటూ వంటింటి వైపు చకచకా నడిచింది మాధురీ దీదీ...
అందరం తన వెనకే నడిచాం...
...అప్పటికే ఆదర్శ గృహిణిలా పనులు చేసేస్తూంది వకుళ...అందరం తలో పనీ అందుకుంటూంటే...'...ఎలా ఉందక్కా...మీ వెల్కం పార్టీ!?...' అందది , కొంటెగా సుజాతక్కని చూస్తూ...
'...అంటే!...మా ఒక్కళ్ళకోసమే ఇది ఏర్పాటు చేశారా!?...' అందది చురుగ్గా... '...ఓ విధంగా అంతే!...ఎందుకంటే మీకే అందరూ కొత్త!...మిగిలిన వాళ్లకి కొందరితోనైనా పరిచయాలున్నాయిగా!...' అని జవాబిచ్చింది వకుళ...
'....తొడ పరిచయాలు కూడానా!?...' అంది సుజాతక్క కోపంగా...'...ఆహాఁ...ఉన్నాయి సుజా!...ఎవరి సంగతెట్లా ఉన్నా నాకు మాత్రం నచ్చింది వకుళా! ...' అంది దీపా మేడం నిర్మొహమాటంగా!...'...నాకూనూ!...' అంది మాధురీ దీదీ...
'...నచ్చలేదని నేనూ అనను గానీ!...ఎందుకో భయంగా ఉందమ్మా...' అంది సుజాతక్క కాసేపు తరవాత... '...ఎందుకూ భయం!...' అంది మాధురీ దీదీ... సుజాతక్క ఏమీ మాట్లాడలేదు...'...భయమెందుకక్కా!...బావ అనుమతితోనే జరిగిందిగా!...' అంది వకుళ...
... మళ్ళీ కాసేపు మౌనం...ఈసారెవ్వరూ ప్రశ్నించలేదు సుజాతక్కని...
...కాసేపు తరవాత తనే మొదలెట్టింది...'...చెప్పుకోడానికి సిగ్గుగా ఉంది కానీ చెప్పుకోక తప్పదు!...' అంటూ... '...ఊ కానీ!...' అంటూ ప్రోత్సహించింది దీపా మేడం...
...మగాళ్ళందరూ కొస...కంటా...దిగేసి మరీ చిప్పిల్లిపోయారమ్మా!...అదీ ఒకసారా! , రెండు సార్లా!!...నిన్న సాయంత్రం నుంచీ మొత్తం ఎ...ని...మి...ది...సార్లు...' అందది మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని...
...'...మాకూనూ!...' అన్నారు మాధురీ దీదీ, దీపామేడంలు , మొహాలూ మొహాలూ చూసుకుని...'...మాకూ అంతే!...' అని నేనంటూంటే...'...మనలెక్కలో మరో పది వేసుకోవచ్చమ్మా!...' అంది వకుళ , నన్ను అల్లరిగా మోచేత్తో పొడుస్తూ... '...ఛీ నోరు ముయ్యవే!...' అన్నాను సన్నగా!...
'...వికాస్ తప్ప మగాళ్ళెవ్వళ్ళూ ఆపరేషన్ చేయించుకోలేదుట...' అని సుజాతక్క మామాటల్ని పట్టించుకోకుండా చెప్పుకుపోతూంటే '...అలా అని తను చెప్పాడా!?...' అంటూ అడ్డు తగిలాను... '...ఊఁ!...' అంటూ ఒక్క ముక్కలో నాకు సమాధానం చెప్పి , '... మీరు చేయించుకున్నారేమోనమ్మా...అందుకే అంత ధైర్యంగా ఉన్నారు...నేను చేయించుకోలేదు మరి...' అని దెప్పిందది...
'...నే చేయించుకోలేదు...' అంది దీపా మేడం ముందుగా!...నేనూనూ , అంటూ మిగిలిన ముగ్గురం కూడా ఒప్పుకున్నాం...
...అందరూ ఆలోచనల్లో పడ్డారు... '...ఓకే!...సేఫ్ పీరియడ్ కాని వాళ్ళు జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి ... తెలుసుగా!...ఐ - పిల్... డెభ్భైరెండు గంటల్లోగా!...' అంది మాధురీదీదీ గంభీరంగా... అందరం తలలూపాం... కాసేపట్లో బ్రేక్ ఫాస్ట్ రెడీ చేశాం...
'...బాధ పడకే అక్కా!...నలుగురు నడిచిన నేలమీద గడ్డి మొలవదుట!...' అంది వకుళ నవ్వుతూ...'...ఛీ బుధ్ధిలేని పిల్లా!...కొంపలు ములుగుతాయి జాగ్రత్త!...' అంది సుజాతక్క ...కాసేపట్లో ఐదు జంటలం బ్రేక్ ఫాస్ట్ కి ఎవరి మొగుళ్ల పక్కన వాళ్ళు సెటిలయ్యామేగానీ , వాళ్లతో కళ్ళూ , మాటా కలపలేక , మనస్సుల్లో ఏవేవో ఆలోచనలు మెదులుతూంటే మౌనంగా తింటూ కూర్చున్నాం ఆడాళ్ళం...
'...ఏయ్!...అమ్మాయిలూ...ఏమీ మాట్లాడరేం!!...నో ప్రాబ్లం విత్ అజ్...బాధ పడకండి!...' అంటూ ప్రోత్సహించారు మొగుళ్ళు... చిన్నగా నవ్వి ఊరుకున్నామే తప్ప పెద్దగా స్పందించలేదు...
'...బలే ఎంజాయ్ చేశాం ...థాంక్స్ మధూ! ...మళ్ళీ ఎప్పుడు వీలౌతుందో!...' అంటున్నాడు కుమార్ బావ...' ...వెల్కం సర్...మదన్ భయ్యా , ప్రొఫెసర్ కొంతకాలం అవుట్ ఆఫ్ స్టేషన్ ట...తరవాతెప్పుడు అందుబాటులోకొస్తారో!?...' అన్నాడు మధు...
'...మూడు నెల్లంటూ ప్రొఫెసరూ , నాలుగు నెలల పైనే...అంటూ మదన్ జీజూ సమాధానాలు చెప్పారు'... అవున్లే!...మనమూ టార్గెట్లమీద దృష్టి పెట్టాలి , రాబోయే నెలల్లో!...' అన్నాడు కుమార్ బావ... అవునన్నాడు వికాస్'... కాన్ఫరెన్సులూ , పోర్షన్సూ , ఎగ్జామ్సూ...మా బాధలు మావి...సంధ్యా , బకుళా , మనం లంచ్ తరవాత కాలేజీలో కలుద్దాం...బోల్డన్ని ప్లాన్ చేసుకోవాలి...' అన్నాడు ప్రొఫెసర్...'...మనమూ అంతే!...' అన్నారు మదన్ జీజూ , కుమార్ బావలు , వికాస్ నీ , మధునీ ఉద్దేశించి...
'...ఓకే సర్!...' అన్నాం నలుగురం...
'...ఓకే గైస్!...వీలైనంత తొందర్లో మళ్ళీ కలుద్దాం!...' అంటూ మగాళ్ళు ఉత్సాహంగానూ , ఆడాళ్ళు అన్యమనస్కంగానూ , మగా, ఆడా అందరికీ ...హగ్... లు ఇచ్చి , ఎవరి దోవన వాళ్ళు బైల్దేరుతూంటే ...
'...ఏంటమ్మా ఆ టాబ్లెట్ పేరూ!...' అని రహస్యంగా అడిగింది సుజాతక్క ,మాధురీ దీదీ చెయ్యట్టుకులాగి ...
'...ఐ - పిల్... డెభ్భైరెండు గంటల్లోగా!...మర్చిపోయేవు...' అని మరోసారి చెప్పిందావిడ...
...ఎలా ఉంది ఈ ప్రోగ్రాం?...' అన్నాడు వికాస్ , మా కార్ని రోడ్డెక్కిస్తూ...నేనేం మాట్లాడలేదు..'...ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...' అంటూ కొంటెగా నవ్వాడు , , నన్ను రెచ్చగొట్టడానికి...
'...నా సంగతెలాగున్నా నువ్వు పూర్తిగా ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...' అన్నాను చురచురలాడుతూ'...ఉత్తిగా నవ్వుతాలకన్నాలే సంధ్యా!...ఆడా-మగా , అందరం ఎంజాయ్ చేశాంకదా!...అవునూ!...మీ సుజాతక్కేంటీ ?...దేనికో భయపడుతూన్నట్లుగా ఉందీ!?...' అన్నాడు వికాస్...
'...మీ మగాళ్లదేముందీ!...దులుపుకుని వెళ్లిపోతారు ...ఏమైనా ఐతే ఆడాళ్ళమేగా భరించేదీ!...' అన్నాను '...అంటే!...ఎవరి విత్తనమైనా నాటుకుంటుందేమో అనా!...' అన్నాడు , సిగ్గులేకుండా నవ్వుతూ...' ...ఒక్క తనకనే ఏముందీ!...' అని సన్నగా నేనంటూంటే , నా మొబైల్ మోగింది....చిన్నాడు...
'...అమ్మా!...బయల్దేరాం!...సాయంత్రం ఐదింటికల్లా వచ్చేస్తాం!...' అంటూ మొదలెట్టాడు...'...మేం స్టేషన్ కి వచ్చేస్తాం లే!...' అని నేనంటూంటే ... '...స్పీకర్ ఆన్ చెయ్యి సంధ్యా!...చిన్నా!...' అన్నాడు వికాస్ ఉత్సాహంగా , నేనాపని చేస్తూండగానే...
...ఇల్లు చేరేంత వరకూ పిల్లల కబుర్లతో గడిచిపోయింది... టైం చూస్తే పన్నెండు ...వికాస్ కారు గరాజ్ లో పెడుతూంటే , గబగబా తాళాలు తీసి లోపలికెళ్ళాను...ఏ స్థితిలో ఉందో!...అనుకుంటూ ...ముందే చెప్పడంతో , ఇల్లు క్లీన్ చేసి , లంచ్ డైనింగ్ టేబుల్ మీద హాట్ పాక్ లలో సర్ది వెళ్ళిపోయింది శ్యామా... '...అమ్మయ్య...' అనుకుంటూ మా బెడ్ రూం చేరి , అటాచ్డ్ బాత్ లోకెళ్లబోతూంటే , మా ఇద్దరి బాగ్ లూ చెరో భుజానికీ తగిలించుకుని , మొబైల్ లో ఎవరికో , ఏదో ఆఙ్ఞలు జారీ చేస్తూ లోపలికి దూసుకొచ్చి , '...యస్!...గెట్ దెమ్ రెడీ!...ఐ విల్ బి దేర్ ఇన్ ఫార్టీ మినిట్స్...' అంటూ , బాగ్ లు పరుపుమీద పడేసి...'...నువ్వాగు సంధ్యా!...' అంటూ నన్ను పక్కకి నెట్టి లోపలికి దూరిపోయాడు వికాస్...
... '...ఛీ!...ఎప్పుడూ ఇంతే!...' అని సణుక్కుంటూ పిల్లల రూం లోకెళ్ళాను... అడివీ, ముళ్ళూలా ఉందది...ఇక బాత్ రూం సంగతి చెప్పక్కర్లేదు...ఎలాగో స్నానం ముగించి...'...ఛీ!...దగ్గిరుండి చేయితే తప్ప సరిగ్గా చెయ్యరీ పని వాళ్ళు...' అని తిట్టుకుంటూ సర్దుతూంటే '...సంధ్యా!...' అంటూ డైనింగ్ హాల్లోంచి వికాస్ అరుపు...
...'...వచ్చే!...' అంటూ నేనక్కడికి చేరేసరికి నాకూ ఓ కంచం లో వడ్డించి , తను లాగిస్తున్నాడు వికాస్ , పూర్తిగా రెడీ అయిపోయి...
'...తొందరగా రెడీ కా!...నిన్ను మీ కాలేజీ దగ్గర డ్రాప్ చేసి వెళ్తా!...ఇవాళ నీకు స్కూటర్ నడిపించే ఓపికుండదని తెలుసులే!...' అన్నాడు కన్ను గీటుతూ...
'...ఛీ!...' అంటూ నేదేదో జవాబివ్వబోతూంటే...'...రాత్రి విశ్రాంతిగా దెబ్బలాడుకుందాంలే సంధ్యా!...తొందరగా ముగించు!...' అంటూ నా వీపు నిమిరి , తన ఆఫీస్ బాగ్ సర్దుకోడంలో ములిగిపోయాడు...
... గత రెండు , మూడు రోజుల్లో జరిగిందంతా ఇంత తొందరగా మర్చిపోడం సాధ్యమా!... అని లోలోపలే ఆశ్చర్యపోతూ నేనూ భోజనం ముగించి బయల్దేరాను...
...కాసేపు మౌనంగా డ్రైవ్ చేసింతరవాత '...రిలాక్స్ సంధ్యా!...ఇద్దరం ఎంజాయ్ చేశాంకదా!...ఎక్కడిది అక్కడే విదిలేసి , మన పనుల్లో ములిగిపోవడం మంచిది...' అన్నాడు వికాస్... నేనేదో అనబోతూంటే మళ్ళి తన మొబైల్ మోగింది...మా కాలేజ్ వచ్చేదాకా ఆ సంభాషణ జరుగుతూనే ఉంది...
'...నాలిగింటికల్లా రెడీగా ఉండు!...స్టేషన్ కి వెళ్దాం!...' అంటూ ఎవరికో చెయ్యూపుతూ వెళ్లిపోయాడు వికాస్... '...ఎవరా!...' అని చూస్తే ...మధు - వకుళ... అది భారంగా కారు దిగుతూంటే , నాకు కాజువల్ గా చెయ్యూపి వెళ్ళిపోయాడు మధు...
'...చూశావే మన మొగుళ్ళని!...ఎలా నిర్లక్ష్యంగా వెళ్లిపోతున్నారో!...' అంది వకుళ '... మోజు తీరిపోతే అంతేనేమోనమ్మా!...' అని నేను అంటూంటే ... '...మీటింగ్ కి రమ్మంటూన్నారు మేడం ...' అంటూ ప్యూన్ కబురు...
'...వస్తున్నాం...' అని వాడిని పంపించి ... '...వకూ!...బెడ్షీట్స్ అన్నీ మార్పించావే!...అంకుల్ , ఆంటీ వచ్చేస్తున్నారివాళ!!...' అన్నాను , మీటింగ్ హాల్ వైపు నడుస్తూ... '...అందుకేకదమ్మా!...ఇంత ఆలస్యమౌత...' అందది అలసటగా!
...మేము మీటింగ్ హాల్ జేరేసరికి అప్పటికే చాలా మంది వచ్చేశారు...బరువు కళ్ళతో దీపా మేడం , చాలా మామూలుగా ప్రొఫెసర్ , పలకరింపుగా నవ్వారు మమ్మల్ని చూసి... కాసేపట్లో అందరూ వచ్చేయడంతో నెక్స్ట్ వీక్ సెమినార్ ఏర్పాట్ల గురించి చర్చ మొదలెట్టాడు ప్రొఫెసర్...
...ఎవరు ఏం చెయ్యాలో చెప్పడం మొదలెట్టాడతగాడు... తలొంచుకుని వింటూ కూర్చున్నాను...కాసేపు తరవాత '...సంధ్యా!...' అంటూ నా పేరు వినిపించేసరికి తలెత్తాను... '...నువ్వు ఫలానా , ఫలానా వాళ్ళని కలిసి ఆహ్వానించాలి...ఇవిగో వాళ్ళ వివరాలు...' అంటూ,ఓ కాగితం అందించాడు...
...పక్క చూపులు చూస్తూ , సన్నగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో అందుకున్నాను ... '...ఓకే!?...' అన్నాడు ఏ భావమూ లేకుండా నా వైపు చూస్తూ ... '...ఇతడేనా , నిన్న రాత్రి నన్ను ...మూడు...సార్లు ... అనుభవించిందీ?...ఎంత నిర్లిప్తంగా ఉన్నాడో!...' అనుకుంటూ తలొంచుకునే బుర్రూపాను...
... ఏర్పాట్లగురించి ఓ గంట చర్చ జరిగింతరవాత ...టీ బ్రేక్...
'... అంత పట్టనట్లుగా ఎలా ఉన్నాడా!... అని అనుకుంటున్నావా!... ఈ మగ జాతి లక్షణమే అంత!...దులుపుకుని పోయే రకాలు...' అంటూ శాపనార్థాలు పెట్టింది , మెల్లిగా నా పక్కన జేరిన దీపా మేడం... '...నిజం...' అంటూ వంత పాడింది వకుళ...
...మళ్ళీ చర్చ మొదలు.... అది పూర్తైంతరవాత , ప్రతీ డిపార్ట్మెంట్ వాళ్ల అవసరాల్నీ కనుక్కుని , ఒకటికి రెండు సార్లు '...నో ప్రాబ్లంస్...' అనిపించి మీటింగ్ ముగించేసరికి నాలుగున్నర దాటింది . అందరికీ ...బై.. లు చెప్పుకుని నేనూ వకుళా బైటికొచ్చేసరికి మరో ఐదు నిముషాలు...
'...ఏమైపోయారే ఈ మగాళ్ళూ!...పిల్లల ట్రైన్ వచ్చేస్తుందేమో!...మనం టాక్సీ లో వెళ్దాం!...' అంటూ చిందిలు తొక్కింది వకుళ...
'...ఇంకోసారి ఫోన్ చేసి చూద్దాం!...' అంటూ వికాస్ నంబర్ ట్రై చేస్తే ...నో రిప్లై... వకుళ వైపు చూశాను ... లిఫ్ట్ చెయ్యట్లేదన్నట్లుగా చెయ్యాడించి మెట్లు దిగడం మొదలెట్టిందది...
...నేనూ కదులుతూంటే వికాస్ కారొచ్చి ఆగింది దుమ్ము లేపుకుంటూ... '...కూర్చో!...' అంటూ ముందు తలుపు తెరిచాడు వికాస్...వెనక సీట్లో కూర్చోమన్నట్లుగా వకుళకి సైగ చేస్తూ , నేను ముందు సీట్ లో కూర్చోగానే బయల్దేరిపోయాడు... వకుళ మొహం మాడిపోయింది...
'...ఏయ్ , ఆగు...అదీ వస్తూంది!...' అంటూంటే , '...ఆ మాత్రం తెలీదనుకోకు...మధు వెనకే ఉన్నాడు...' అని తను అంటూండగానే , మధు కారు క్రాస్ అయింది...
...మేము స్టేషన్ జేరేసరికి పిల్లల ట్రైన్ వస్తూన్నట్లు ఎనౌన్స్మెంటూ...మరికాసేపట్లో వకుళా వాళ్ళ అమ్మా, నాన్నా ...నలుగురు పిల్ల శాల్తీల లగేజీలతో సహా బైటికొచ్చాం... '...మాఇంటికి వెళ్దాం అందరం...భోంచేసి వెళ్దురుగాని...' అంటూ ఆహ్వానించాను... '...నోరు ముయ్యవే!...' అని వకుళ పక్కనించి పళ్ళు పిండుకుంటున్నా పట్టించుకోకుండా...
'...ఇవాళ ఒద్దులే సంధ్యా!...అలిసి పోయున్నాం...అవునూ!...మీరిద్దరూ అలా ఉన్నారేంటీ...చీకేసిన మామిడి పళ్ళల్లా!!...ఎప్పుడొచ్చారూ పిక్నిక్ నించీ!!?...' అంటూ ప్రశ్నల వర్షం కురిపించిందావిడ...
'...అయిందా!...' అంటూ నన్ను గిల్లి... '...మొన్ననే వచ్చాం లేవే అమ్మా!...నడు బయల్దేరుదాం...' అంటూ , పిల్లల్ని సర్దుతూన్నట్లు మొహం పక్కకి తిప్పుకుని తల్లికి సమాధానం చెప్పింది వకుళ ...
...ఓ రెండ్రోజుల తరవాత డిన్నర్ కి వచ్చేట్లుగా ఆంటీ దగ్గర్నుంచి ప్రామిస్ తీసుకుని ఇంటికి బయదేరాం...
...మర్నాడు ఓ రెండు క్లాసుల తరవాత సెమినార్ పనులు... లంచ్అవర్ లో నా డబ్బా పట్టుకుని వకుళ వాళ్ల డిపార్ట్ మెంట్ కి వెళ్ళాను...'...వచ్చావా!...' అంటూ తన చుట్టూ ఉన్న స్తూడెంట్స్ ని లంచ్ చేసి రమ్మని పంపేసి...
'...ఈ మధు తప్పుడు కూతలు కూసి నా పీకమీదికి తెస్తున్నాడే!... సర్దుకునేటప్పటికి తలప్రాణం తోకకొస్తూంది...' అని మొదలెట్టిందది... తన లంచ్ బాక్స్ విప్పుతూ '...ఏమైందీ!...' అన్నాను , లంచ్ కానిస్తూ'...ఇంటికి చేరే లోపలే మొదటి సమస్య...ఏవైనా కాంపిటీషన్స్ లో పార్టిసిపేట్ చేశారా రోహిత్!...' అన్నాడే డ్రైవ్ చేస్తూ...ఓ పక్క వాడు లిస్టు మొదలెడుతూంటే ... '...అవును నాన్నా! నువ్వు రన్నింగ్ కాంపిటీషన్ చేశావుకదా, సంధ్యా ఆంటీతో!...' అని దివ్య అంటూంటే గబుక్కున దాని నోరు నొక్కి, మధు వైపు చురచురా చూశేసరికి అర్థమైందన్నట్లుగా చెంపలేసుకున్నాడు...అదీ ,నేనూ ముందుసీట్లోనూ ...అమ్మా, నాన్నా , రోహిత్ వెనక సీట్లోనూ కూర్చోడం వల్ల బ్రతికిపోయామనుకో!...వికాస్ ఇటువంటి పిచ్చి పనులు చెయ్యడ్లే!...' అంది వకుళ...
ఎందుకు చెయ్యడూ!... ఇంటి దగ్గర దిగింతరవాత. '...బాగ్స్ తెచ్చుకోండి పిల్లలూ!...' అంటూ కార్ తాళాలు వాళ్ల చేతికిచ్చి నాతోబాటు లోపలికొచ్చాడు వికాస్...
...కాసేపట్లో ఇద్దరి బాగ్సూ మోసుకుంటూ చిన్నాడొచ్చాడు . వాడి వెనకే మినీ ఫ్రిజ్ మోసుకుంటూ పెద్దాడూ లోపలికొచ్చారు...'...బలే ఉందమ్మా ఇదీ!...ఎంతా!?' అంటూ దాన్ని కిందకి దింపాడు , కాస్త ఆయాసపడిపోతూ...
'...దాంట్లో నువ్వు పార్టీలో వేసుకున్న బ్లౌజూ , వాసు ...ఆ...సాంపిల్ ... ఉన్న నాప్కిన్ ఉండాలిగా!...' అంది వకుళ , కాస్త గొంతు తగ్గించి...
...అందుకే!...గబగబా పరిగెత్తుకెళ్ళి , పిల్లలకి అడ్డంగా నిలబడి తలుపు తెరిచి చూశాను...ఖాళీగా ఉందది...వాసూ వాళ్ల లాబ్ లో...సాంపిల్స్ ని టెస్ట్ ...చేసింతరవాత బ్లౌజ్ బాగ్ లో పెట్టేసుకుని నాప్కిన్ పారేశానని గుర్తు రావడంతో '...అమ్మయ్య...అనుకుని ఊపిరి పీల్చుకున్నానమ్మా!...' అన్నాను... ఊఁ ...అంది వకుళ...
...వెనక్కి తిరిగానో లేదో...'...అది పిక్నిక్ లో మీ అమ్మ గెలుచుకున్న ప్రైజ్...కార్లోంచి దింపడం మర్చిపోయాం...' అన్నాడు వికాస్ , నా వైపు కొంటెగా చూస్తూ...
'...అలాగా!...ఏ కాంపిటీషన్ లో!?...' అంటూ పెద్దాడి మరో ప్రశ్న... ఉక్కిరిబిక్కిరైపోతూ వికాస్ వైపు చురచురా చూశాను...
'... ఫాన్సీ డ్రెస్ కాంపిటీషనేమో!...ప్రైజ్ బాగుందికదా!!...మన రూంలో పెట్టుకుందాం అన్నా...సాయం పట్టు!!...' అంటూ నన్ను రక్షించాడు చిన్నాడు ,ఆ సమస్య నుంచి...
...వికాస్ కి క్లాస్ పీకుదామనుకుంటూంటే... అందరికీ స్నాక్సూ , పిల్లలకి బూస్టూ , మాకు కాఫీ , ఇచ్చి , డిన్నర్ వంటింట్లో రెడీగా పెట్టానని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది శ్యామా...ఈ లోగా పిల్లలు వెనక్కొచ్చేశారే...ఓ అరగంట పోరిన తరవాత చిన్నాడు మా బాత్ రూం లోనూ , పెద్దాడు వాళ్ళ బాత్ రూం లోనూ దూరారు స్నానాలకి... ముందు వాళ్ల బాగ్ లు అన్ పాక్ చేసి ఆ తరవాత మా బాగ్స్ విప్పుతూంటే '...అదేంటమ్మా!...మొన్ననగా వచ్చి , ఇవాళ దాకా బాగ్సే సర్దుకోలేదా?...షేమ్!!...' అనేసి పరిగెత్తాడు ...అప్పుడే బాత్ రూంలోంచి బైటికొచ్చిన చిన్నాడు , గదిలోకొస్తూన్న తండ్రిని తోసుకుంటూ...
'...జాగ్రత్తగా ఉండాలి సంధ్యా!...పిల్లలు పెద్దవాళ్ళౌతున్నారూ!...' అన్నాడు వికాస్ , కాస్త ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో... సిగ్గుగా తలొంచుకుని , అవునన్నట్లుగా తలూపి గబగబా బట్టలు లాండ్రీ బాగ్ లో పడేసి మా బాగుల్ని దాచేశాను ...
... రైల్ లో పడుక్కున్నారేమో!...రాత్రి భోజనాలైన తరవాత మా మంచం మీద చేరి వాళ్ళ ట్రిప్ కబుర్లు మొదలెట్టారు పిల్లలు...తొమ్మిదిన్నర దాటింది...గత రెండు రాత్రులుగా నిద్ర సరిగా లేదేమో!...ఒకటే ఆవలింతలు నాకు... '...అమ్మా!...అప్పుడే నిద్రా!...' అంటూ నన్ను ఓ రెండుసార్లు కుదిపాడు మా పెద్దాడు...'...లేదు నాన్నా!...చెప్తూండు...వింటూన్నానులే!...' అన్నాను , బలవంతంగా కళ్ళిప్పుకుంటూ...
...నా బాధ గమనించాడేమో!...'...అలిసిపోయిందేమో!...మీ అమ్మని పడుకోనీండి...మనం మీ గదిలో కూర్చుని మాట్లాడుకుందాం!...అంటూ పిల్లల్ని పట్టుకుపోతూ ,వాళ్ళు చూడకుండా నాకు కన్ను గీటాడే వికాస్...ఛీ అనడానికి కూడా ఓపిక లేక మరుక్షణం మంచం మీద సోలిపోయానమ్మా ...నిద్రట్టేసింది!...' అని ఆపి, '...నీ సంగతేంటీ!...' అన్నాను...
'...అమ్ముందిగా!...అంచేత బతికిపోయాను...వాళ్ల గదిలో తనతోనూ , దివ్య తోనూ కబుర్లు చెప్తూ...మధేమో హాల్ లో, రోహిత్ తోనూ , నాన్నతో కబుర్లు చెప్తూనే మా వైపు కాసేపు దొంగ చూపులు చూసి , గుడ్ నైట్ చెప్పి వెళ్లిపోయాడే!...నేను పని గట్టుకుని మరో అరగంట కబుర్లు చెప్పి , నెమ్మదిగా మా బెడ్ రూం చేరేసరికి మధు సన్నగా గుర్రెడుతూ నిద్దరౌతున్నాడు... బ్రతుకు జీవుడా!...అని తనకి దూరంగా మంచం మీద పడి పోయానమ్మా!... తెల్లార గట్ల మధు దగ్గరకి లాక్కునేదాకా తెలివిరాలేదు...' అంది వకుళ...
...ఈ లోగా స్టూడెంట్స్ వచ్చేశారు... నేనూ లేచి మా డిపార్ట్ మెంట్ కి బయల్దేరుతూంటే ప్రిన్సిపాల్ ప్యూన్ మెసేజ్ పట్టుకొచ్చాడు... నేనూ వకుళా , ఓ గంట తరవాత గెస్ట్ లని ఆహ్వానించడానికి యూనివర్సిటీ కి వెళ్ళాలి...కాలేజ్ కార్ లో... అంటూ...
...'...అంటే ఇంటికి ఓ గంట ఆలస్యంగా చేరతామన్నమాట...పిల్లలో!...' అనుకుంటూటే ...'...వాళ్లని రిటర్న్ లో పికప్ చేసుకోవచ్చులే!...' అంది వకుళ...
...మూడింటికల్లా బయల్దేరాం...కాలేజి కారులో... '...ఊఁ!... మొదలెట్టవే!...' అందది..'...ఏంటీ మొదలెట్టేదీ!...' అన్నాను...'...తెల్లారగట్ల జరిగింది...' అని అందించింది... '...ఎప్పుడూ ఉండేదేగా!...' అన్నాను , డ్రైవర్ని గమనిస్తూ...'... వాడికి తెలుగు రాదులే!...పైగా హెవీ ట్రాఫిక్...చర్చేమైనా జరిగిందా!...అని నేనడిగేది...' అంది వకుళ...
'...ఎంత సేపు నిద్దరయ్యానో తెలీదుగానీ ఓ బలమైన మగ చేతుల జత నన్ను దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే కొద్దిగా మెలుకువ ఒచ్చింది...' అంటూ మొదలెట్టాను...'...మళ్ళీ కలా!...'అందది..
.'...అలాగే అనిపించిందమ్మా కాసేపూ...ఇష్ష్!...ఏంటీ!...' అంటూ అతగాడి మెడచుట్టూ నా చేతుల్ని పెనవేస్తూ , దగ్గరగా జరిగానేగానీ...వాడి మొరటు చొరబాటుకి వణికిపోతూ దూరం జరగబోయాను...
...ఆ చేతులు నన్ను జరగనిస్తేగా!...వెలకిలా తిప్పేసి , వాటి ఓనర్ నా మీదెక్కిపోడానికి మార్గం సులువు చేశాయి... నా కళ్ళు బైర్లు కమ్మేలా దిగబడిపోయాడా ఓనర్... 'ఉమ్ఁ...మ్మాఁ...మిళీన్...నెమ్మదీ!...' అని మూల్గుతూ లొంగిపోయాను...తన చిత్తం వచ్చినట్లు నన్ను వాడుకుని...'...థాంక్స్ సుజా!...' అంటూ అతగాడు ధారగా నాలోకి చిమ్మేస్తూంటే ...అది వికాస్ అని అర్థమై ...'...ఇప్పుడదెందుకు గుర్తుకొచ్చిందీ!? ...' అన్నానే చిర్రెత్తి!!...
'...నువ్వా మిళింద్ గాడి దెం...గు...డు...ఎలా మర్చిపోలేక పోతున్నావో , నేనూ అలాగే మీ సుజాతక్క ఇచ్చిన సుఖాన్ని మర్చిపోలేకపోతున్నాననుకో!...' అంటూ కన్ను గీటి నిద్రలోకి జారుకున్నాడమ్మా!...
...దాంతో నాకు మాత్రం నిద్ర తేలిపోయింది...'...ఛీ!...మొగుడి కౌగిల్లో ఉన్నా పరాయి మగాళ్ళే గుర్తుకొస్తారా నాకికనుంచీ!...ఏమౌతూంది నా సంసారం!??...' అనుకుంటూ మధనపడ్డానమ్మా!...' అని ఆగాను...
'...ఉహూఁ!...కాసేపు వికాస్ చాతీనీ , దండల్నీ నిమురుతూ...మనస్సు అదుపులో పెట్టుకోవాలనీ , ఇక పైన ఇవన్నీ మానేద్దామని వికాస్ ని ఒప్పించాలనీ అనుకుంటూ టైమ్ చూశేసరికి ఐదున్నర... కాసేపు పడుకుని లేద్దాంలే అని కళ్ళు మూసుకున్నాను...ఏవేవో ఆలోచనలతో నిద్ర పట్టదే!...
...వికాస్ వైపు చూశాను... ప్రశాంతంగా నిద్దరౌతున్నాడు...ఒళ్ళు మండిపోయింది నాకు... '...నన్ను లేపి గుర్రెట్టి నిద్దరౌతావా!...' అంటూ కుదిపి కుదిపి లేపాను... '...ఏమైంది సంధ్యా!...' అంటూ కళ్ళిప్పాడు కాసేపు తరవాత...
'...ఇక పైన ఇవన్నీ మానేద్దాం వికాస్...' అన్నాను , ఓ లిప్త తన కళ్ళల్లోకి చూసి , వెంటనే చూపు వాల్చుకుని...కుడి తొడని అతడి నడుం మీదేస్తూ...
'...ఏం?...ఎందుకనీ!?...' అన్నాడు వికాస్ నన్ను ఇంకాస్త మీదకి లాక్కుంటూ...నేనేం మాట్లాడకుండా తన కౌగిలిలో సర్దుకున్నాను...'...బాగానే ఎంజాయ్ చేశావ్ గా, గత మూడు రోజుల్లో!?...' అన్నాడు ,
'...నే చెప్పానా అలా అనీ!...' అంటూ అతడి మెడవంపులో మొహం దాచుకున్నాను...
'...వేరే చెప్పాలా!...మొదట్లో వెంకట్ గుర్తుకొచ్చేవాడు నీ ఙ్ఞాపకాలల్లో...కొద్దిరోజుల క్రితం వరకూ మధు పేరు మెదిలేదినీ పెదాలమీద !...' అన్నాడు నా పెదాల్ని చూపుడు వేలితో నిమురుతూ... '...ఛీ!...' అంటూ ఆ వేల్ని సున్నితంగా కొరికాను...
...ఉఫ్ప్...ఏంటదీ!...ఉన్నమాటన్నాననా!...ఇందాకా మిళింద్ గాడి పేరు పలవరించావ్...ఇవి చాలవూ!...' అన్నాడు వికాస్ '... అదేగా నా బాధ...అదీ నీ కౌగిట్లో ఉన్నప్పుడు!...అందుకే ఇవన్నీ మానేద్దామంటున్నా!!...పైగా పిల్లలు పెద్దవాళ్ళౌతున్నారు కూడానూ!!!...' అని వాపోయాను , గొంతు పూడుకుపోతూంటే...
'...జాగ్రత్తగా ఉంటే సరీ!.. అవునూ , నీ లిస్ట్ లో ఇంకెవరున్నారబ్బా!...' అంటూ ఆలోచన నటిస్తూంటే...'...ఛీ!...ఎవరూ లేరు!!... అన్నానే!...' అని ఆగాను... '...నమ్మాడా ఆ మాట!...' అంది వకుళ...
'...నన్ను చెప్పనీ!...మొన్న పార్టీలో నీ కళ్ళెవరిమీద పడ్డాయ్!?...ఆ కుర్ర గుఱ్ఱాలిద్దరూ , ఆ ఎమ్. సీ గాడు...ఏంటీ వాళ్ళ పేర్లూ!...' అంటూ తల కొట్టుకున్నాడు గుర్తు తెచ్చుకోడానికి...
'...మనోజ్ , వినోద్...ఆ కుర్రాళ్ళ పేర్లూ , ఎం సీ పేరు ...అనిరుధ్ధ్ ...' అనేశాను వెంటనే...
'...చూశావా! ఎంత మోజు లేకపోతే ఇంతగా గుర్తుంటాయా!...' అంటూ నన్ను కవ్వించాడే!...' అని నేనాగేసరికి...నిజమేగా ఆమాటా!... అంటూ నవ్వింది వకుళ...
'...ఛీ!...ఊరుకోవే!...అడిగావని చెప్పాగానీ!....' అంటూ మాట సగంలో ఆపేసి , అంకిన వికాస్ రొమ్ముని కొరికానమ్మా!...
'...అబ్బ!...రాక్షసిలా ఏంటా కొరకడాలూ!!...అవునూ, మీ సుజాతక్కేంటీ...అంత టెన్స్ గా ఉందీ వెళ్ళేటప్పుడూ!...' అంటూ మాట మార్చాడు...
'...ఏమో...నాకేం తెలుసూ?...ఇంకిటువంటివి మానేద్దామన్న నా మాటకి సమాధానం చెప్పకుండా మాట మారుస్తావేం!?...' అని నిలదీశాను...
'...చూద్దాంలే!... మాధురీ మేమ్ ని ఏదో మందుగురించడుగుతుంది కదూ మీ సుజాతక్క !...ఏంటదీ?...' అన్నాడు వికాస్ , కొంటెగా నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...
...తెలిసే నన్నడుగుతున్నాడని గ్రహించి , '...ఏమో!!...' అన్నాను చురచురా చూస్తూ...
'...వెంకట్ గాడు నీకు చెప్పిందేంటదీ...ఆఁ...ఐ పిల్...కదూ... ఎవడి విత్తనమైనా నాటుకుందని భయమా!...' అన్నాడు వెక్కిరింపుగా...
'...కాదామరీ!... అందులో , మీ మగ పశువులందరూ ...కొసకంటా దింపి , ప్రతొక్కడూ ఒకటికి నాలుగు సార్లు విదిలేస్తే భయముండదేంటీ!...' అన్నాను...
'...నీకూ ఉందికదూ ఆ భయం!...' అన్నాడు నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ... జవాబు చెప్పకుండా చూపు తిప్పుకున్నాను...
