गेले पाच दिवस शो‌एबला पायाच्या दुखापतीनी सतावले होते. संघ व्यवस्थापनाने दिलेल्या सक्त ताकीदीमुळे त्याला पुर्ण विश्रांतीचा दिलेला आदेश गांभीर्याने घे‌उन फिजी‌ओचे ऐकणे त्याला भाग होते.
सतत काहीतरी करत रहाणाऱ्या शो‌एबला हे विश्रांती प्रकरण जरा अवघड जात होते. त्याला तर चार दिवस हॉटेलरुममधे बेडरेस्ट घ्यायचा सल्ला मिळाला होता. त्यात त्याला वाचन करणे वगैरे भानगडीची अजीबात आवड नव्हती. त्याची करमणुक होती तिन पत्ती व हिंदी सिनेमा पहाणे. तो एकटा होता, त्यामुळे पत्ते खेळणे शक्य नव्हते.
दोन दिवस त्याने सगळे नविन हिंदी सिनेमे पहुन घेतले. सगळ्या मित्र मैत्रिणीना फोन करुन झाले. त्यामुळे शेवटी कंटाळुन त्याने त्याचा लॅपटॉप उघडुन तो नेट सर्फ करु लागला. पोर्नो सा‌ईटवरचे बायांचे नागडे फोटो पहाण्यात त्याला फारसा रस नव्हता. इतक्यात त्याचा फोन वाजला.
"हॅलो, हाय शो‌एब, मी सोनीया बोलतेय. मला ओळखलस? मी तुला काल फोन केला होता. आपण दोन दिवसापुर्वी नेटवर चॅट देखील केले होते. आठवले? मी आज ना तुला ईमेल केला आहे."
"ओ हाय सोनीया! हा‌ऊ आर यु डियर? मला तुझे फोटो मिळाले." खरं तर गेले काही दिवस शो‌एब हैराण झाला होता. गेले काही दिवस ही मुलगी त्याच्या इमेल आयडीवरुन त्याच्यावर रोज मेलचा भडीमार करत होती. नुकताच घेतेलेला लॅपटॉप त्याला अजुन नीट वापरताही येत नव्हता. सुरवातीला तो अजुन तो सर्फिंग करायला व ईमेल पाठवायला शिकत होता. प्रत्येक वेळी इमेल अका‌उंट उघडला की त्याला या सोनीयाचे ढिगभर इमेल मिळत होते.
दोन दिवसापुर्वी त्याला मिळालेल्या मेलमधे सोनीयाने तिचे डझनभर फोटो पाठवले होते. भारतातल्या हैदराबादमधल्या चारमिनारसमोर काढलेल्या त्या फोटोंत एक सडपातळ गोरी एकोणीस वीसची सुंदर तरुणी तिचे काळयाभोर रंगाचे, तिच्या नितंबापर्यंत पोचलेले दाट केस सावरत वेगवेगळ्या पोजमधे उभी होती. काही फोटोत तिच्या डोळ्यावर डिझायनर गॉगल्स होते. काहीत तिने तो कपाळावर सरकवुन तिच्या केसात अडकवला होता. त्या फोटोत तिचे मोठे बदामी रंगाचे तेजस्वी पाणीदार डोळे फोटोग्राफरने छान पकडले होते. तिच्या वेगवेगळ्या भावमुद्रा टिपण्यात तो फोटोग्राफर कमलीचा यशस्वी झाला होता.
तिचा तिच्या नावाला साजेल असा उजळ गोरा गव्हाळ रंग, तिने केलेल्या माफक मेकपने खुलुन दिसत होता. उन्हात उभे राहिल्याने तिच्या गालावर चढलेली लाली, उन्हाने किंचीत पाणावलेले तिचे डोळे, कोरलेल्या भुवया, सरळ नाक, सुंदर जिवणी, हनुवटीवरची डिंपल, तिचे लाल ओठ, त्याखाली असलेला एक नाजुक तिळ, सगळेच देखणे होते. काही फोटोत तिच्या किंचीत उघड्या ओठातुन तिचे पांढरे शुभ्र दात डोकावत होते. मोत्यासारखे दात व तिची नाजुक जीभ त्या फोटोत दाखवण्यात फोटोग्राफरने त्याचे कौशल्य पणास लावले होते.
आधुनीक प्रिंटची शिफॉनची तलम साडी ती मुलगी इतक्या कौशल्याने नेसली होती की अंगाला चिकटलेल्या साडीतुन दिसणारे तिच्या प्रमाणबद्ध उन्नत उरोजाचे ट्विन टॉवर कुणाच्याही काळजाचे ठोके चुकवण्यात समर्थ होते. तिच्या स्लीव्हलेस ब्ला‌ऊजमधुन दिसणारे तिचे दंड, तिची बारीक नाजुक कंबर, पुष्ट प्रमाणबद्ध नितंब, साडीच्या पदरा‌आड दिसणारे तिचे सपाट पोट, त्या आडुनही दिसणाऱ्या त्या तिच्या बेंबीची अस्पश्ट छाया तिचा सेक्स अपिल खुलवत होती.
सुंदर पोरींचे गांडीपर्यंत पोचणारे लांब दाट केस हा शो‌एबचा वीक पॉंइंट होता. त्यात ते काळ्या रंगाचे व सरळ असले तर त्याला ते भयंकर अपिल होत. अशी मुलगी वा बा‌ई कुठेही दिसली तरी तो तिला वेड्यासारखा पहात राही. तो शाळेत जी काही वर्षे गेला त्याला प्रमुख कारण होते त्याला तिथे खेळायला मिळणारे क्रिकेट व त्याला इंग्लिश शिकवणारी त्याची एक टिचर. ती दिसायला चांगली होती पण शो‌एबला ती आवडायची तिच्या लांब सरळ केसामुळे!
त्याला कळायला लागल्या पासुन त्याचे स्त्रिदेहाचे दुसरे आकर्षण होते, नाजुक देहयष्टीच्या स्त्रिचे छातीवरचे उन्नत उभार. त्याला कुठेही अशी मुलगी दिसली की तो भान विसरुन तिच्या छातीकडे पहात रहायचा. या सोनीयाच्या फोटोत तर शेलाट्या देहयष्टीवर त्याला आवडणारे मोठे स्तनही होते व लांब सरळ केसही होते. बराच वेळ तो त्या पोरींचे फोटो परत परत पहात बसला.
आज त्याला मिळालेल्या फोटोत सोनीयाचे मॉरिशसच्या समुद्र किनारी काढलेले भरपुर फोटो होते. छोटी लाल रंगाची बिकीनी घातलेली सोनीया कमालीची सेक्सी दिसत होती. त्या फोटोत तिचे डोळे एका भल्या मोठ्या गॉगल मागे लपले होते. जोरदार वाऱ्यात उडणारे तिचे केस शो‌एबला वेडे करत होते.
काही फोटोत सोनीया टा‌इट जीन्समधे, छोटा पोटीमा टीशर्टमधे ती तिच्या छातीवरची दौलत उधळताना दिसत होती. दुसऱ्या फोटोत उडणारे केस सांभाळताना तिचे सपाट सेक्सी पोट उघडे पडले होते व त्यावरची तिची सेक्सी नाभी सर्व दुनियेला खुळावत होती.
काही फोटोत तिथल्या एका पबमधे डान्सफ्लोरवर टा‌इट स्कर्टमधे हात वर करुन बेधुंद झालेली सोनीया तिच्या नितळ काखा दाखवत नाचताना दिसत होती. अखुड स्कर्टमधे तिच्या उघड्या पडलेल्या सुडौल मांड्या बघुन शो‌एबला बऱ्याच दिवसानी लंड हलवुन मुटली मारायची इच्छा झाली.
नाचताना काढलेल्या तिच्या त्या फोटोतही तिची नृत्य निपुणता दिसत होती. त्या फोटोत ते काढणाऱ्या व्यावसायीक फोटोग्राफरने इतके बारकावे भरले होते की ते पहाताना शो‌एबमधल्या रसिकाला भुरळ घालण्यास ते समर्थ होते.
मेलमधे ते फोटो मिळाल्याच्या दुसऱ्या दिवशी म्हणजे आता सोनीयाचा फोन आला तेव्हा त्याने झडप मारुन पटकन फोन घेतला.
"हाय शो‌एब! फोटो आवडले?"
"ते फोटो तुझे आहेत?"
"का? आवडले नाहीत?"
"आवडले ना. फोटो तर सुंदर आहेत. तु त्याहुनही अतिशय सुंदर आहेस. इतक्या सुंदर मुलीने खरे तर हिंदी फिल्ममधे जायला पाहिजे. बोल करायचे आहे तुला एखाद्या सिनेमात काम? शारुख्ला सांगु"
"माझ्या बॉयफ्रेंडला नाही आवडणार मी सिनेमात काम केलेले. तुला आवडेल मी सिनेमात काम केलेले?"
शो‌एब गप्प झाला. ही सुंदर मुलगी खरच बोलण्यातही तितकीच चतुर होती. गेले काही दिवस शो‌एबला फोनमधुन ऐकायला येणारा तिचा मधुर आवाज भुरळ घालायला लागला होता.
खरे तर त्याच्यासारख्या एका प्रसिद्ध क्रिकेटरला मुली घोळक्याने भेटणे, मुली त्याच्या मागे लागणे, त्यांचे फोन येणे नविन नव्हते. त्यात तो प्लेबॉय म्हणुन प्रसिद्ध होता. केवळ वयाच्या विसाव्या वर्षी शो‌एबला पैसा व किर्ती लहान वयातही इतकी उदंड लाभली होती. त्याच्या देशात किंवा भारतात तो कुठेही बाहेर पडला तर मुली घोळक्याने त्याच्या मागे लागत.
शो‌एबला व्यक्तीमत्वही तसेच लोभस होते. सहा फुटी उंच, सडपातळ शो‌एब दिसायला अतिशय उमदा होता. भारतात तो कधीही आला तरी त्याला आपल्या पार्टीला बोलवायला चित्रतारकाही एकीमेकीशी स्पर्धा करत. त्याच्याबरोबर नाचताना, बोलताना कुणी प्रेसवाल्याने त्यांचा फोटो काढला व तो शो‌एबबरोबरचा फोटो एखाद्या फिल्मी मासिकात आला वा राष्ट्रीय वर्तमानपत्राच्या अगदी आतल्या सोशल पानावर जरी आला तरी ती तारका स्वतःला धन्य माने. मग सामान्य मुलींची काय बात!
पण फोनची बात वेगळी होती. शो‌एबचे चाहते व चाहत्या कुठुन तरी त्याचा मोबा‌इल नंबर शोधुन काढत व त्याला फोन करुन त्याच्याशी बोलायचा परत परत प्रयत्न करत रहात. त्याचे त्यामुळे दिवसात शो‌एबच्या मोबा‌इल फोनवर अनोळखी नंबरवरुन आलेले अनेक फोन न घेणे हेच तो योग्य मानत असे.
पण इमेल उघडुन वाचणे ही शो‌एबसाठी एक नवीनच शिकलेली कला होती. त्यात त्याला इमेल पाठवणारे अजुन त्याच्या देशात फार कमी होते. त्याला इमेल येत ते भारतातुनच. त्यामुळे आलेला प्रत्येक फालतु इमेलही तो उघडुन बघे व वाचत असे. आलेले एमेल पोरीबाळींचे असले तर तो खुश हो‌इ.
पलंगाच्या पाठीला उश्या लावुन तो त्याच्या मांडीवर एका उशीवर लॅपटॉप ठेवुन सोनीयाचे फोटो पहात होता. तितक्यात सोनीयाचा फोन आला होता. तिचा मधुर आवाज त्याला परत परत ऐकावासा वाटत होता. तिचे कानावर पडणारे लाघवी बोलणे थांबुच नये असे वाटत असताना तिने अचानक " शो‌एब माझे डॅड आलेत मी फोन बंद करते. नंतर परत फोन करेन" असे म्हणत तिने फोन बंद केला.
फोन बंद करताना तिने फोनवर ओठ ठेवुन फोनचा घेतलेल्या हलक्या आवाजात चुंबन घेतानाचा तिचा आवाज बराच वेळ त्याच्या कानात गुंजत होता. बंद झालेल्या फोनचे एक चुंबन घेवून तो बराच वेळ फोन हातात नाचवत, त्याच्याशी खेळत तो विचार करत बसला. या मुलीला कसेही करुन तिला भेटायचे याचाच विचार त्याच्या डोक्यात घोळत होता. तिने केवळ दोन दिवसात त्याला खुळावले होते व शो‌एब खुळा होत चालला होता.
सतत काहीतरी करत रहाणाऱ्या शो‌एबला हे विश्रांती प्रकरण जरा अवघड जात होते. त्याला तर चार दिवस हॉटेलरुममधे बेडरेस्ट घ्यायचा सल्ला मिळाला होता. त्यात त्याला वाचन करणे वगैरे भानगडीची अजीबात आवड नव्हती. त्याची करमणुक होती तिन पत्ती व हिंदी सिनेमा पहाणे. तो एकटा होता, त्यामुळे पत्ते खेळणे शक्य नव्हते.
दोन दिवस त्याने सगळे नविन हिंदी सिनेमे पहुन घेतले. सगळ्या मित्र मैत्रिणीना फोन करुन झाले. त्यामुळे शेवटी कंटाळुन त्याने त्याचा लॅपटॉप उघडुन तो नेट सर्फ करु लागला. पोर्नो सा‌ईटवरचे बायांचे नागडे फोटो पहाण्यात त्याला फारसा रस नव्हता. इतक्यात त्याचा फोन वाजला.
"हॅलो, हाय शो‌एब, मी सोनीया बोलतेय. मला ओळखलस? मी तुला काल फोन केला होता. आपण दोन दिवसापुर्वी नेटवर चॅट देखील केले होते. आठवले? मी आज ना तुला ईमेल केला आहे."
"ओ हाय सोनीया! हा‌ऊ आर यु डियर? मला तुझे फोटो मिळाले." खरं तर गेले काही दिवस शो‌एब हैराण झाला होता. गेले काही दिवस ही मुलगी त्याच्या इमेल आयडीवरुन त्याच्यावर रोज मेलचा भडीमार करत होती. नुकताच घेतेलेला लॅपटॉप त्याला अजुन नीट वापरताही येत नव्हता. सुरवातीला तो अजुन तो सर्फिंग करायला व ईमेल पाठवायला शिकत होता. प्रत्येक वेळी इमेल अका‌उंट उघडला की त्याला या सोनीयाचे ढिगभर इमेल मिळत होते.
दोन दिवसापुर्वी त्याला मिळालेल्या मेलमधे सोनीयाने तिचे डझनभर फोटो पाठवले होते. भारतातल्या हैदराबादमधल्या चारमिनारसमोर काढलेल्या त्या फोटोंत एक सडपातळ गोरी एकोणीस वीसची सुंदर तरुणी तिचे काळयाभोर रंगाचे, तिच्या नितंबापर्यंत पोचलेले दाट केस सावरत वेगवेगळ्या पोजमधे उभी होती. काही फोटोत तिच्या डोळ्यावर डिझायनर गॉगल्स होते. काहीत तिने तो कपाळावर सरकवुन तिच्या केसात अडकवला होता. त्या फोटोत तिचे मोठे बदामी रंगाचे तेजस्वी पाणीदार डोळे फोटोग्राफरने छान पकडले होते. तिच्या वेगवेगळ्या भावमुद्रा टिपण्यात तो फोटोग्राफर कमलीचा यशस्वी झाला होता.
तिचा तिच्या नावाला साजेल असा उजळ गोरा गव्हाळ रंग, तिने केलेल्या माफक मेकपने खुलुन दिसत होता. उन्हात उभे राहिल्याने तिच्या गालावर चढलेली लाली, उन्हाने किंचीत पाणावलेले तिचे डोळे, कोरलेल्या भुवया, सरळ नाक, सुंदर जिवणी, हनुवटीवरची डिंपल, तिचे लाल ओठ, त्याखाली असलेला एक नाजुक तिळ, सगळेच देखणे होते. काही फोटोत तिच्या किंचीत उघड्या ओठातुन तिचे पांढरे शुभ्र दात डोकावत होते. मोत्यासारखे दात व तिची नाजुक जीभ त्या फोटोत दाखवण्यात फोटोग्राफरने त्याचे कौशल्य पणास लावले होते.
आधुनीक प्रिंटची शिफॉनची तलम साडी ती मुलगी इतक्या कौशल्याने नेसली होती की अंगाला चिकटलेल्या साडीतुन दिसणारे तिच्या प्रमाणबद्ध उन्नत उरोजाचे ट्विन टॉवर कुणाच्याही काळजाचे ठोके चुकवण्यात समर्थ होते. तिच्या स्लीव्हलेस ब्ला‌ऊजमधुन दिसणारे तिचे दंड, तिची बारीक नाजुक कंबर, पुष्ट प्रमाणबद्ध नितंब, साडीच्या पदरा‌आड दिसणारे तिचे सपाट पोट, त्या आडुनही दिसणाऱ्या त्या तिच्या बेंबीची अस्पश्ट छाया तिचा सेक्स अपिल खुलवत होती.
सुंदर पोरींचे गांडीपर्यंत पोचणारे लांब दाट केस हा शो‌एबचा वीक पॉंइंट होता. त्यात ते काळ्या रंगाचे व सरळ असले तर त्याला ते भयंकर अपिल होत. अशी मुलगी वा बा‌ई कुठेही दिसली तरी तो तिला वेड्यासारखा पहात राही. तो शाळेत जी काही वर्षे गेला त्याला प्रमुख कारण होते त्याला तिथे खेळायला मिळणारे क्रिकेट व त्याला इंग्लिश शिकवणारी त्याची एक टिचर. ती दिसायला चांगली होती पण शो‌एबला ती आवडायची तिच्या लांब सरळ केसामुळे!
त्याला कळायला लागल्या पासुन त्याचे स्त्रिदेहाचे दुसरे आकर्षण होते, नाजुक देहयष्टीच्या स्त्रिचे छातीवरचे उन्नत उभार. त्याला कुठेही अशी मुलगी दिसली की तो भान विसरुन तिच्या छातीकडे पहात रहायचा. या सोनीयाच्या फोटोत तर शेलाट्या देहयष्टीवर त्याला आवडणारे मोठे स्तनही होते व लांब सरळ केसही होते. बराच वेळ तो त्या पोरींचे फोटो परत परत पहात बसला.
आज त्याला मिळालेल्या फोटोत सोनीयाचे मॉरिशसच्या समुद्र किनारी काढलेले भरपुर फोटो होते. छोटी लाल रंगाची बिकीनी घातलेली सोनीया कमालीची सेक्सी दिसत होती. त्या फोटोत तिचे डोळे एका भल्या मोठ्या गॉगल मागे लपले होते. जोरदार वाऱ्यात उडणारे तिचे केस शो‌एबला वेडे करत होते.
काही फोटोत सोनीया टा‌इट जीन्समधे, छोटा पोटीमा टीशर्टमधे ती तिच्या छातीवरची दौलत उधळताना दिसत होती. दुसऱ्या फोटोत उडणारे केस सांभाळताना तिचे सपाट सेक्सी पोट उघडे पडले होते व त्यावरची तिची सेक्सी नाभी सर्व दुनियेला खुळावत होती.
काही फोटोत तिथल्या एका पबमधे डान्सफ्लोरवर टा‌इट स्कर्टमधे हात वर करुन बेधुंद झालेली सोनीया तिच्या नितळ काखा दाखवत नाचताना दिसत होती. अखुड स्कर्टमधे तिच्या उघड्या पडलेल्या सुडौल मांड्या बघुन शो‌एबला बऱ्याच दिवसानी लंड हलवुन मुटली मारायची इच्छा झाली.
नाचताना काढलेल्या तिच्या त्या फोटोतही तिची नृत्य निपुणता दिसत होती. त्या फोटोत ते काढणाऱ्या व्यावसायीक फोटोग्राफरने इतके बारकावे भरले होते की ते पहाताना शो‌एबमधल्या रसिकाला भुरळ घालण्यास ते समर्थ होते.
मेलमधे ते फोटो मिळाल्याच्या दुसऱ्या दिवशी म्हणजे आता सोनीयाचा फोन आला तेव्हा त्याने झडप मारुन पटकन फोन घेतला.
"हाय शो‌एब! फोटो आवडले?"
"ते फोटो तुझे आहेत?"
"का? आवडले नाहीत?"
"आवडले ना. फोटो तर सुंदर आहेत. तु त्याहुनही अतिशय सुंदर आहेस. इतक्या सुंदर मुलीने खरे तर हिंदी फिल्ममधे जायला पाहिजे. बोल करायचे आहे तुला एखाद्या सिनेमात काम? शारुख्ला सांगु"
"माझ्या बॉयफ्रेंडला नाही आवडणार मी सिनेमात काम केलेले. तुला आवडेल मी सिनेमात काम केलेले?"
शो‌एब गप्प झाला. ही सुंदर मुलगी खरच बोलण्यातही तितकीच चतुर होती. गेले काही दिवस शो‌एबला फोनमधुन ऐकायला येणारा तिचा मधुर आवाज भुरळ घालायला लागला होता.
खरे तर त्याच्यासारख्या एका प्रसिद्ध क्रिकेटरला मुली घोळक्याने भेटणे, मुली त्याच्या मागे लागणे, त्यांचे फोन येणे नविन नव्हते. त्यात तो प्लेबॉय म्हणुन प्रसिद्ध होता. केवळ वयाच्या विसाव्या वर्षी शो‌एबला पैसा व किर्ती लहान वयातही इतकी उदंड लाभली होती. त्याच्या देशात किंवा भारतात तो कुठेही बाहेर पडला तर मुली घोळक्याने त्याच्या मागे लागत.
शो‌एबला व्यक्तीमत्वही तसेच लोभस होते. सहा फुटी उंच, सडपातळ शो‌एब दिसायला अतिशय उमदा होता. भारतात तो कधीही आला तरी त्याला आपल्या पार्टीला बोलवायला चित्रतारकाही एकीमेकीशी स्पर्धा करत. त्याच्याबरोबर नाचताना, बोलताना कुणी प्रेसवाल्याने त्यांचा फोटो काढला व तो शो‌एबबरोबरचा फोटो एखाद्या फिल्मी मासिकात आला वा राष्ट्रीय वर्तमानपत्राच्या अगदी आतल्या सोशल पानावर जरी आला तरी ती तारका स्वतःला धन्य माने. मग सामान्य मुलींची काय बात!
पण फोनची बात वेगळी होती. शो‌एबचे चाहते व चाहत्या कुठुन तरी त्याचा मोबा‌इल नंबर शोधुन काढत व त्याला फोन करुन त्याच्याशी बोलायचा परत परत प्रयत्न करत रहात. त्याचे त्यामुळे दिवसात शो‌एबच्या मोबा‌इल फोनवर अनोळखी नंबरवरुन आलेले अनेक फोन न घेणे हेच तो योग्य मानत असे.
पण इमेल उघडुन वाचणे ही शो‌एबसाठी एक नवीनच शिकलेली कला होती. त्यात त्याला इमेल पाठवणारे अजुन त्याच्या देशात फार कमी होते. त्याला इमेल येत ते भारतातुनच. त्यामुळे आलेला प्रत्येक फालतु इमेलही तो उघडुन बघे व वाचत असे. आलेले एमेल पोरीबाळींचे असले तर तो खुश हो‌इ.
पलंगाच्या पाठीला उश्या लावुन तो त्याच्या मांडीवर एका उशीवर लॅपटॉप ठेवुन सोनीयाचे फोटो पहात होता. तितक्यात सोनीयाचा फोन आला होता. तिचा मधुर आवाज त्याला परत परत ऐकावासा वाटत होता. तिचे कानावर पडणारे लाघवी बोलणे थांबुच नये असे वाटत असताना तिने अचानक " शो‌एब माझे डॅड आलेत मी फोन बंद करते. नंतर परत फोन करेन" असे म्हणत तिने फोन बंद केला.
फोन बंद करताना तिने फोनवर ओठ ठेवुन फोनचा घेतलेल्या हलक्या आवाजात चुंबन घेतानाचा तिचा आवाज बराच वेळ त्याच्या कानात गुंजत होता. बंद झालेल्या फोनचे एक चुंबन घेवून तो बराच वेळ फोन हातात नाचवत, त्याच्याशी खेळत तो विचार करत बसला. या मुलीला कसेही करुन तिला भेटायचे याचाच विचार त्याच्या डोक्यात घोळत होता. तिने केवळ दोन दिवसात त्याला खुळावले होते व शो‌एब खुळा होत चालला होता.
