आम्ही हळु आवाजात गप्पा मारत निघालो होतो. हवेततला गारवा व वाहणारे गार वारे यामुळे आम्ही हाताची घडी घालुन जरा कुडकुडत चाललो होतो. शाळा कॉलेजच्या परिक्षा अजुन चालु होत्या. त्यामुळे पाचगणीचा गर्दीचा टुरीस्ट सिझन ट्राफिक अजुनही चालु झालेला नव्हता व सिझनला ही आमच्या या बाजुला तर फारच कमी वस्ती असल्यामुळे सिझनलाही तशी वर्दळ नसते. भल्या पहाटे तर कधी चिटपाखरुही नजरेला पडत नाही.
मी बिनाला घेउन माझ्या त्या नेहमीच्या पॉईटवर पोचलो. तेथे पोहचे पर्यंत आम्ही अजुनही उत्साहाने इकडच्या तिकडच्या गप्पा मारत होतो. माझ्या त्या नेहमीच्या शिळेवर बसुन आम्ही आकाशाचे बदलत चाललेले रंग न्हाहळत मी फोटो काढायला सुरवात केली.
बिनानेही तिचा कॅमेरा सरसावला. सुर्याचे लालभडक बिंब क्षितीजावर दिसु लागले व आम्ही त्याचे फोटो काढायला सरसावलो. आमच्या त्या पॉइंटला अजुनही फक्त आम्हीच दोघे होतो, बाकी त्या जागी अजुनही कुणी चिटपाखरु नव्हते. बिनाचे मनोसक्त फोटो काढणे चालुच होते. मी माझ्या त्या शिळेवर बसुन निसर्गाची रंगाची उधळण पाहात होतो.
मी बिनाला घेउन माझ्या त्या नेहमीच्या पॉईटवर पोचलो. तेथे पोहचे पर्यंत आम्ही अजुनही उत्साहाने इकडच्या तिकडच्या गप्पा मारत होतो. माझ्या त्या नेहमीच्या शिळेवर बसुन आम्ही आकाशाचे बदलत चाललेले रंग न्हाहळत मी फोटो काढायला सुरवात केली.
बिनानेही तिचा कॅमेरा सरसावला. सुर्याचे लालभडक बिंब क्षितीजावर दिसु लागले व आम्ही त्याचे फोटो काढायला सरसावलो. आमच्या त्या पॉइंटला अजुनही फक्त आम्हीच दोघे होतो, बाकी त्या जागी अजुनही कुणी चिटपाखरु नव्हते. बिनाचे मनोसक्त फोटो काढणे चालुच होते. मी माझ्या त्या शिळेवर बसुन निसर्गाची रंगाची उधळण पाहात होतो.
