विनय जोशी आणी रमेश गुप्तेची मैत्री हा त्या दोघांच्या परिवरात मोठा कुतुहलाचा आणी कौतुकाचा विषय होता. एकाच गृह संकुलात राहणाऱ्या त्या दोघांनी केजी ते बी.टेक केले, ते एकाच वर्गात, एकाच बाकावर बसुन. ते अभ्यास एकत्र करत, पिक्चर एकत्र टाकत. ब्ल्यु फिल्म पहिल्या एकत्र. मराठी चावट कथा बरोबर वाचुन मुठ्ठ्या मारल्या. दोघांच्या आयुष्यातली पहिली सिग्रेट त्यानी शेयर केली, तसेच बियरचा पहिला घुटकाही एकाच बाटलीतुन घेतला. थोडक्यात त्याच्या अजुनपर्यंतच्या आयुष्यात जागेपणचे बहुतेक क्षण त्यांनी एकामेकाच्या सहवासात घालवले.
इंजीनीयर झाल्यावर त्यांनी नोकरीही एकाच कंपनीत मिळवली. सगळ्यात मजा म्हणजे त्यांनी लग्न केले ते त्यांच्या एकामेकांच्या सख्ख्या धाकट्या बहिणींशी. ह्या दोन्ही युवती तर जन्मापासुनच एकत्र वाढल्या होत्या व दोघींची वीस वर्षाची गाढ मैत्री होती.
लग्न जमवताना आपल्या आपल्या होणाऱ्या बायकांना त्यांनी त्यांची अट ऐकवली. एका कमी वर्दळ असणाऱ्या कॉफीशॉपमधे ते बसले होते.
"हे बघ मिता आमची अशी इच्छा आहे की आमचे लग्न एकाच वेळी एकाच मांडवात व्हावे. आम्ही तुम्हाला मागणी या अटीवर घालत आहोत." विनयने सुरवात केली.
"तसेच आमचे हनिमून आम्ही एकाच हॉटेलात साजरे करायची आमची इच्छा आहे." रमेशने त्याला दुजोरा दिला.
त्या मुलींनीही त्यांच्या त्या विचित्र अटींना आनंदाने होकार दिला होता.
त्याच रात्री दोन्ही कुटुंबांना या आनंदाच्या बातमीचा सुगावा लागला. दोन्ही घरातुन विरोध असण्याचा प्रश्नच नव्हता. लगेच एकाच हॉलमधे एकाच वेळी साखरपुडा झाला व एका महिन्यानी लग्न.
विनय व रमेशने ठरवल्याप्रमाणे लग्न एकाच दिवशी, एकाच वेळी व एकाच हॉलमधे केले. या दुहेरी लग्नात नुस्ती धमाल आली. या आगळ्यावेगळ्या लग्नसमारंभात मुलीचा भा‌ऊ म्हणुन त्यांनी एकामेकाचे कान पिळले. वरात निघाली तेव्हा दोघेही काही वेळ घोड्यावरुन उतरुन आपापल्या मित्रांच्या वरातीत धमाल नाचले व वर्‌हाड्याना आणखीन मजा आणली.
रमेश व त्याची बायको आणी विनय व त्यांच्या बायकांना घे‌ऊन हनीमूनला निघाले, अर्थात बरोबरच. लग्नाचा मुहुर्त ठरायच्या आधीच विनय व त्याची बायको, आणी रमेश व त्याची बायको यांनी एकत्र बसुन इंटरनेटवरुन श्रीलंकेत एका आलिशान रिसोर्टमधे एका दोन बेडरूमवाल्या एका मोठ्या सुटचे बुकींग केले.
त्याच्या बायका निवेदिता उर्फ निता व मिताली उर्फ मिता ह्याही प्रचंड उत्सुकतेने व उत्साहाने ह्या जुळ्या लग्नाला सामोऱ्या गेल्या. त्या लग्नात कन्यादानाला कुणाच्याच डोळ्याला पाणी आले नव्हते. कारण सासर एक घराच्या अंतरावर होते.
नीता व मिता हनीमूनला निघाल्या त्या लग्नातल्या न‌ऊवारी पैठणी नेसुन. एहमी फिरायला जाताना पंजाबी ड्रेस वा जीन्स घालुन त्यांना पहाणाऱ्या त्यांच्या घरच्याना त्यांनी घातलेल्या भरजरी साड्या व त्याही न‌ऊवारी, हा अनेक दिवस मनोरंजनाचा विषय बनला.
दोघींनी पुणेरी खोपा पद्धतीची सारखी हेयर स्टा‌इल केली होती व जणु बहिणीच वाटत होत्या. हलक्या मेकपमधे दोघी नववधु त्यांच्या पारंपारीक पोषाखात अतिशय सुंदर दिसत होत्या. ते शार एयर्पोर्टवर पोचले तेव्हा तेथील परदेशी पर्यटकच नाही तर भारतीय लोकही त्या दोघींकडे अतिशय कौतुकाने पहात होते.
३ तासाच्या विमान प्रवासानंतर ते दिवे लागणीच्या वेळी कोलंबोत उतरले. त्यांना घ्यायला रिसॉर्टची आलिशान मर्सीडीज व्हॅन आली होती. एका सीटवर रमेश व नीता एकामेकाना बिलगुन बसले होते व मागच्या सीटवर विनय व मिता.
रिसॉर्टमधे त्यांनी त्यांच्या सुटमधे चेक-इन केले.
"अय्या किती मस्त आहे!" मिताने त्या सुटमधे शिरताच आनंदाने चित्कारत तिचे समाधान व्यक्त केले.
"या रूम्स किती पॉश आहेत नाही का!" नीता चिवचीवली.
"मग हा रिसोर्ट कोणी शोधला?" रमेश दोघींकडे पहात हसत बोलला. दोघी एकीमेकीकडे पाहुन लाजल्या.
दोन बेडरुमचा तो सुट होता व दोन्ही बेडरूममधे किंग सा‌इज ऐसपैस पलंग होते. त्या सुटला एक सामा‌इक मोठी लिव्हींग रूम होती. अगदी त्यांनी बुक करताना हवी होती तशीच!
बेल बॉयने सामान सुटमधे आणायच्या आधीच मॅनेजरक्डुन त्यांना वेलकम ड्रिंक म्हणुन दोन शॅंपेनच्या बाटल्या व मिंट चॉकलेट्स पाठवले होते.
समान आत जात असताना त्यांनी एकामेकाना चियर्स करत त्यांनी पहिला ग्लास रिकामा केला. बेल बॉयने रेसॉर्टच्या म्युझीक सिस्टीमवर त्यांना आवडेल असे एक पॉप म्युझिकचे चॅनेल लावले. त्या जलद ठेक्याच्या म्युझिकने वातावरणात एकदम जान आणली. त्या भारतिय नवविवाहितांना एकामेकाच्या सहवासात सोडुन तो मुलगा घसघशीत टिप खिशात टाकत निघुन गेला.
इंजीनीयर झाल्यावर त्यांनी नोकरीही एकाच कंपनीत मिळवली. सगळ्यात मजा म्हणजे त्यांनी लग्न केले ते त्यांच्या एकामेकांच्या सख्ख्या धाकट्या बहिणींशी. ह्या दोन्ही युवती तर जन्मापासुनच एकत्र वाढल्या होत्या व दोघींची वीस वर्षाची गाढ मैत्री होती.
लग्न जमवताना आपल्या आपल्या होणाऱ्या बायकांना त्यांनी त्यांची अट ऐकवली. एका कमी वर्दळ असणाऱ्या कॉफीशॉपमधे ते बसले होते.
"हे बघ मिता आमची अशी इच्छा आहे की आमचे लग्न एकाच वेळी एकाच मांडवात व्हावे. आम्ही तुम्हाला मागणी या अटीवर घालत आहोत." विनयने सुरवात केली.
"तसेच आमचे हनिमून आम्ही एकाच हॉटेलात साजरे करायची आमची इच्छा आहे." रमेशने त्याला दुजोरा दिला.
त्या मुलींनीही त्यांच्या त्या विचित्र अटींना आनंदाने होकार दिला होता.
त्याच रात्री दोन्ही कुटुंबांना या आनंदाच्या बातमीचा सुगावा लागला. दोन्ही घरातुन विरोध असण्याचा प्रश्नच नव्हता. लगेच एकाच हॉलमधे एकाच वेळी साखरपुडा झाला व एका महिन्यानी लग्न.
विनय व रमेशने ठरवल्याप्रमाणे लग्न एकाच दिवशी, एकाच वेळी व एकाच हॉलमधे केले. या दुहेरी लग्नात नुस्ती धमाल आली. या आगळ्यावेगळ्या लग्नसमारंभात मुलीचा भा‌ऊ म्हणुन त्यांनी एकामेकाचे कान पिळले. वरात निघाली तेव्हा दोघेही काही वेळ घोड्यावरुन उतरुन आपापल्या मित्रांच्या वरातीत धमाल नाचले व वर्‌हाड्याना आणखीन मजा आणली.
रमेश व त्याची बायको आणी विनय व त्यांच्या बायकांना घे‌ऊन हनीमूनला निघाले, अर्थात बरोबरच. लग्नाचा मुहुर्त ठरायच्या आधीच विनय व त्याची बायको, आणी रमेश व त्याची बायको यांनी एकत्र बसुन इंटरनेटवरुन श्रीलंकेत एका आलिशान रिसोर्टमधे एका दोन बेडरूमवाल्या एका मोठ्या सुटचे बुकींग केले.
त्याच्या बायका निवेदिता उर्फ निता व मिताली उर्फ मिता ह्याही प्रचंड उत्सुकतेने व उत्साहाने ह्या जुळ्या लग्नाला सामोऱ्या गेल्या. त्या लग्नात कन्यादानाला कुणाच्याच डोळ्याला पाणी आले नव्हते. कारण सासर एक घराच्या अंतरावर होते.
नीता व मिता हनीमूनला निघाल्या त्या लग्नातल्या न‌ऊवारी पैठणी नेसुन. एहमी फिरायला जाताना पंजाबी ड्रेस वा जीन्स घालुन त्यांना पहाणाऱ्या त्यांच्या घरच्याना त्यांनी घातलेल्या भरजरी साड्या व त्याही न‌ऊवारी, हा अनेक दिवस मनोरंजनाचा विषय बनला.
दोघींनी पुणेरी खोपा पद्धतीची सारखी हेयर स्टा‌इल केली होती व जणु बहिणीच वाटत होत्या. हलक्या मेकपमधे दोघी नववधु त्यांच्या पारंपारीक पोषाखात अतिशय सुंदर दिसत होत्या. ते शार एयर्पोर्टवर पोचले तेव्हा तेथील परदेशी पर्यटकच नाही तर भारतीय लोकही त्या दोघींकडे अतिशय कौतुकाने पहात होते.
३ तासाच्या विमान प्रवासानंतर ते दिवे लागणीच्या वेळी कोलंबोत उतरले. त्यांना घ्यायला रिसॉर्टची आलिशान मर्सीडीज व्हॅन आली होती. एका सीटवर रमेश व नीता एकामेकाना बिलगुन बसले होते व मागच्या सीटवर विनय व मिता.
रिसॉर्टमधे त्यांनी त्यांच्या सुटमधे चेक-इन केले.
"अय्या किती मस्त आहे!" मिताने त्या सुटमधे शिरताच आनंदाने चित्कारत तिचे समाधान व्यक्त केले.
"या रूम्स किती पॉश आहेत नाही का!" नीता चिवचीवली.
"मग हा रिसोर्ट कोणी शोधला?" रमेश दोघींकडे पहात हसत बोलला. दोघी एकीमेकीकडे पाहुन लाजल्या.
दोन बेडरुमचा तो सुट होता व दोन्ही बेडरूममधे किंग सा‌इज ऐसपैस पलंग होते. त्या सुटला एक सामा‌इक मोठी लिव्हींग रूम होती. अगदी त्यांनी बुक करताना हवी होती तशीच!
बेल बॉयने सामान सुटमधे आणायच्या आधीच मॅनेजरक्डुन त्यांना वेलकम ड्रिंक म्हणुन दोन शॅंपेनच्या बाटल्या व मिंट चॉकलेट्स पाठवले होते.
समान आत जात असताना त्यांनी एकामेकाना चियर्स करत त्यांनी पहिला ग्लास रिकामा केला. बेल बॉयने रेसॉर्टच्या म्युझीक सिस्टीमवर त्यांना आवडेल असे एक पॉप म्युझिकचे चॅनेल लावले. त्या जलद ठेक्याच्या म्युझिकने वातावरणात एकदम जान आणली. त्या भारतिय नवविवाहितांना एकामेकाच्या सहवासात सोडुन तो मुलगा घसघशीत टिप खिशात टाकत निघुन गेला.
