धुलवडीची कब्बडी
"गूड मॉर्नींग, सर!"
मी मान वर करून पाहिले तर दरवाज्याच्या आत येत 'पूजा' मला म्हणत होती... मला 'गूड मॉर्नींग' केले पण ती माझ्याकडे न येता सरळ आमच्या स्कूलचे स्पोर्टस फिजिकल ट्रेनर, मोहनसर ह्यांच्याकडे गेली... त्यांना पण तिने 'गूड मॉर्नींग' म्हटले आणि मोहनसर स्मित हास्य करत तिला म्हणाले,
"ओह पूजा बेबी! कम कम... हाऊ आर यू?"
"आय ॲम फाईन, सर!" तिने उत्तर दिले.
पूजा त्यांच्या टेबलसमोरील खुर्चीजवळ जावून उभी राहिली होती. मोहनसरांनी तिला जवळ येण्याचा इशारा केला आणि त्यांच्या चेअरच्या बाजूला एका विशिष्ट जागी बोट दाखवत ते तिला म्हणाले,
"कम निअर, बेबी!... येथे जवळ ये अशी..."
पूजा टेबलसमोरील चेअरला वळसा घालून त्यांनी दाखवलेल्या जागी जावून उभी राहिली. मोहनसरांनी लांबून माझ्याकडे पाहिले आणि ते गालातल्या गालात गुपचूप हसले! ती स्टाफरूम बऱ्यापैकी मोठी होती आणि आमची टेबल्स रूमच्या विरुद्ध दिशेच्या दोन कोपऱ्यात होती. आम्हा दोघांच्याही टेबलच्या पुढे विजीटर चेअर नंतर पार्टीशन होते पण दोन पार्टीशनच्या मधल्या पॅसेजमधून मला मोहनसरांचे टेबल दिसायचे आणि त्यांना माझे टेबल दिसायचे... पण आम्हा दोघांच्या मध्ये असलेल्या साईडच्या भिंतीमधील दरवाज्यातून कोणी आले तर आम्हा दोघांची टेबल त्यांना दिसू शकत नव्हती...
"येस, बेबी!... टेल मी... काय प्रॉब्लेम आहे तुला?" मोहनसरांनी अत्यंत प्रेमाने पूजाला विचारले.
पूजाने माझ्याकडे एक कटाक्ष टाकून पाहिले की मी बघत तर नाही आहे ना... तिने माझ्याकडे पहायच्या जस्ट आधी मी माझी नजर खाली माझ्या पुस्तकात घातली होती... मी असे दाखवत होतो की मी वाचनात गर्क आहे... जेव्हा तिची खात्री झाली की मी पहात नाही किंवा ऐकत नाही तेव्हा तिने बोलायला सुरुवात केली,
"सर, माझा की नाही पाय दुखतो... एक्झरसाईज केल्यानंतर..." तिने लाडीक आवाजात तक्रार करत म्हटले.
"अस्स होय!... कोठे बरे दुखतो?" मोहनसरांनी पुन्हा अगदी प्रेमाने तिला विचारले.
"खाली तेथे, सर..." तिने म्हटले.
मोहनसरांनी हळुवारपणे आपला हात खाली नेला आणि पूजाच्या पायाच्या पोटरीवर ठेवला. मग तिच्या पोटरीवर हलकेच हात वर-खाली फिरवला...
"कोठे येथे दुखतोय?" पोटरी दाबत त्यांनी विचारले...
"नाही, सर!... थोडे वर..." पूजाने पुन्हा लाडीकपणे उत्तर दिले.
मग मोहनसरांनी हात वर आणत पुढे तिच्या गुढग्यावर आणला आणि विचारले,
"येथे दुखतेय, बेबी?"
"नाऽऽहीऽऽ सऽऽरऽऽऽ! अजून वर..."
मग त्यांनी आपला हात वर सरकवला आणि पूजाच्या स्कर्टच्या आत नेला... माझ्या जागेवरून मी अंदाज बांधला की स्कर्टच्या आत त्यांचा हात तिच्या मांडीवर फिरत होता. एक ५५ वर्षाचा म्हातारा सर आपल्या १८ वर्षाच्या स्टुडंट मुलीच्या स्कर्टच्या आत हात घालून तिच्या मांड्या चोळत होता!
"इथे दुखतेय का पूजा?" त्यांनी काळजीच्या सुरात विचारले.
जसा मोहनसरांचा हात तिच्या मांडीवर फिरू लागला तसे तिच्या चेहऱ्यावरील भाव बदलले! त्या म्हाताऱ्याच्या स्पर्शाने ती सुखावत गेली!...
"आहह... हो!... ऑलमोस्ट तेथेच... जवळ..." ती उत्स्फुर्तपणे म्हणाली.
मोहनसर जराही न थांबता पूजाच्या मांडीवर हळुवारपणे हात फिरवत होते... स्कर्टच्या आत हात असल्याने जरी दिसत नव्हते तरी त्यांच्या हाताची पोजीशन सांगत होती की ते तिच्या जांघेपर्यंत हात नेत असावे... नक्कीच तिच्या पॅन्टीला ते स्पर्श करत असावेत... कारण एका क्षणी तिच्या अंगाला किंचीत झटका बसला! बहुतेक पॅन्टीवरून त्यांनी तिच्या योनीला स्पर्श केला असावा... हळुवारपणे स्पर्श करत त्यांनी विचारले,
"इथे दुखत नाही का, बेबी?"
"आहहऽऽऽ... नो, सर!" त्यांच्या स्पर्शाने सुखावत ती उत्तेजीतपणे म्हणाली.
"गूड मॉर्नींग, सर!"
मी मान वर करून पाहिले तर दरवाज्याच्या आत येत 'पूजा' मला म्हणत होती... मला 'गूड मॉर्नींग' केले पण ती माझ्याकडे न येता सरळ आमच्या स्कूलचे स्पोर्टस फिजिकल ट्रेनर, मोहनसर ह्यांच्याकडे गेली... त्यांना पण तिने 'गूड मॉर्नींग' म्हटले आणि मोहनसर स्मित हास्य करत तिला म्हणाले,
"ओह पूजा बेबी! कम कम... हाऊ आर यू?"
"आय ॲम फाईन, सर!" तिने उत्तर दिले.
पूजा त्यांच्या टेबलसमोरील खुर्चीजवळ जावून उभी राहिली होती. मोहनसरांनी तिला जवळ येण्याचा इशारा केला आणि त्यांच्या चेअरच्या बाजूला एका विशिष्ट जागी बोट दाखवत ते तिला म्हणाले,
"कम निअर, बेबी!... येथे जवळ ये अशी..."
पूजा टेबलसमोरील चेअरला वळसा घालून त्यांनी दाखवलेल्या जागी जावून उभी राहिली. मोहनसरांनी लांबून माझ्याकडे पाहिले आणि ते गालातल्या गालात गुपचूप हसले! ती स्टाफरूम बऱ्यापैकी मोठी होती आणि आमची टेबल्स रूमच्या विरुद्ध दिशेच्या दोन कोपऱ्यात होती. आम्हा दोघांच्याही टेबलच्या पुढे विजीटर चेअर नंतर पार्टीशन होते पण दोन पार्टीशनच्या मधल्या पॅसेजमधून मला मोहनसरांचे टेबल दिसायचे आणि त्यांना माझे टेबल दिसायचे... पण आम्हा दोघांच्या मध्ये असलेल्या साईडच्या भिंतीमधील दरवाज्यातून कोणी आले तर आम्हा दोघांची टेबल त्यांना दिसू शकत नव्हती...
"येस, बेबी!... टेल मी... काय प्रॉब्लेम आहे तुला?" मोहनसरांनी अत्यंत प्रेमाने पूजाला विचारले.
पूजाने माझ्याकडे एक कटाक्ष टाकून पाहिले की मी बघत तर नाही आहे ना... तिने माझ्याकडे पहायच्या जस्ट आधी मी माझी नजर खाली माझ्या पुस्तकात घातली होती... मी असे दाखवत होतो की मी वाचनात गर्क आहे... जेव्हा तिची खात्री झाली की मी पहात नाही किंवा ऐकत नाही तेव्हा तिने बोलायला सुरुवात केली,
"सर, माझा की नाही पाय दुखतो... एक्झरसाईज केल्यानंतर..." तिने लाडीक आवाजात तक्रार करत म्हटले.
"अस्स होय!... कोठे बरे दुखतो?" मोहनसरांनी पुन्हा अगदी प्रेमाने तिला विचारले.
"खाली तेथे, सर..." तिने म्हटले.
मोहनसरांनी हळुवारपणे आपला हात खाली नेला आणि पूजाच्या पायाच्या पोटरीवर ठेवला. मग तिच्या पोटरीवर हलकेच हात वर-खाली फिरवला...
"कोठे येथे दुखतोय?" पोटरी दाबत त्यांनी विचारले...
"नाही, सर!... थोडे वर..." पूजाने पुन्हा लाडीकपणे उत्तर दिले.
मग मोहनसरांनी हात वर आणत पुढे तिच्या गुढग्यावर आणला आणि विचारले,
"येथे दुखतेय, बेबी?"
"नाऽऽहीऽऽ सऽऽरऽऽऽ! अजून वर..."
मग त्यांनी आपला हात वर सरकवला आणि पूजाच्या स्कर्टच्या आत नेला... माझ्या जागेवरून मी अंदाज बांधला की स्कर्टच्या आत त्यांचा हात तिच्या मांडीवर फिरत होता. एक ५५ वर्षाचा म्हातारा सर आपल्या १८ वर्षाच्या स्टुडंट मुलीच्या स्कर्टच्या आत हात घालून तिच्या मांड्या चोळत होता!
"इथे दुखतेय का पूजा?" त्यांनी काळजीच्या सुरात विचारले.
जसा मोहनसरांचा हात तिच्या मांडीवर फिरू लागला तसे तिच्या चेहऱ्यावरील भाव बदलले! त्या म्हाताऱ्याच्या स्पर्शाने ती सुखावत गेली!...
"आहह... हो!... ऑलमोस्ट तेथेच... जवळ..." ती उत्स्फुर्तपणे म्हणाली.
मोहनसर जराही न थांबता पूजाच्या मांडीवर हळुवारपणे हात फिरवत होते... स्कर्टच्या आत हात असल्याने जरी दिसत नव्हते तरी त्यांच्या हाताची पोजीशन सांगत होती की ते तिच्या जांघेपर्यंत हात नेत असावे... नक्कीच तिच्या पॅन्टीला ते स्पर्श करत असावेत... कारण एका क्षणी तिच्या अंगाला किंचीत झटका बसला! बहुतेक पॅन्टीवरून त्यांनी तिच्या योनीला स्पर्श केला असावा... हळुवारपणे स्पर्श करत त्यांनी विचारले,
"इथे दुखत नाही का, बेबी?"
"आहहऽऽऽ... नो, सर!" त्यांच्या स्पर्शाने सुखावत ती उत्तेजीतपणे म्हणाली.