हळु हळू आमच्या बोलण्यात लैंगीक विषय येवू लागले. सुरुवातीला कविता मॅडमना लाज वाटायची व हसू यायचे पण मी त्यांना विश्वास दिला की आम्ही 'ह्या' विषयावरही मनमोकळेपणे बोलू शकतो. मग पुढे पुढे त्या लाजायच्या बंद झाल्या आणि माझ्याशी 'बिनधास्त' बोलायला लागल्या. आणि जशी आमच्यातली ही लैंगीक विषयाची लाज-शरम मिटली तसे आमचे एकमेकांशी वागणे-बोलणे अगदी खुले आणि मनमोकळे झाले. नंतर मग मला कविता मॅडमच्या लैंगीक आयुष्याबद्दल पुढे बरेच काही कळले.
त्यांचे लग्न बऱ्याच उशीरा म्हणजे २८व्या वर्षी झाले आणि त्यावेळी त्यांचे पती ३५ वर्षाचे होते. आता त्या ३३च्या आहेत व त्यांचे पती चाळीसच्या घरात.. लग्नाच्या दुसऱ्यावर्षी त्यांना मुलगा झाला आणि आता तो ५ वर्षाचा आहे. दोन खोल्यांचे त्यांचे घर आहे. बाहेरच्या खोलीत सासु-सासरे झोपतात व आतल्या खोलीत मॅडम, पती आणि मुलगा झोपतात. सुरुवातीला मुलगा २/३ वर्षाचा होईपर्यंत त्यांचे आणि पतीचे शारीरीक संबंध नियमीत होते पण जसा मुलगा मोठा झाला तसे ते कमी कमी होत गेले. आधी आधी मुलगा आजी-आजोबांबरोबर झोपायचा व त्या दोघांना आतमध्ये चांगला एकांत मिळायचा.
पण मग नंतर जेव्हा त्यांचे सासूबरोबर खटके उडू लागले तेव्हा सासू नातवाला त्यांच्याबरोबरच झोपायला पाठवू लागल्या. बरे मॅडमचा नवरा आईची बाजू घेत असे त्यामुळे तोपण त्याबद्दल काही बोलायचा नाही व त्यामुळे मुलगा बरोबर झोपत असल्यामुळे कित्येक दिवस त्यांचा नवरा त्यांच्याशी शारीरीक संबंध ठेवायचा नाही. त्यांनी जरी 'पुढाकार' घेवून काही करायचे म्हटले तर नवरा काहीतरी कारणे सांगून टाळाटळ करायचा. मग पुढे पुढे त्यापण शांत रहायला लागल्या. कधी कधी दोन दोन महीने त्यांच्यात शारीरीक संबंध होत नसत.
ते ऐकून मी कविता मॅडमना सहानभुती दाखवत असे की मला त्यांच्याबद्दल वाईट वाटते (पण मनातून मला उकळ्या फुटायच्या की त्यांच्या ह्या अवस्थेचा मला फायदा उठवता येणार होता म्हणून). मग मी त्यांना विचारले की कधी त्यांच्या भावना 'अनावर' होत नाहीत का? तर त्या हताशपणे म्हणत की. 'होतात! पण त्यावर काही ईलाज नाही..' मी मनातून म्हटले की 'त्यावर ईलाज आहे फक्त तुम्ही त्यासाठी तयार व्हायला हव्यात..'
मग हळु हळू आमच्या बोलण्यात लैंगीक विषय सर्रास येवू लागले आणि आम्ही बिनधास्त एकमेकांशी बोलू लागलो. मी त्यांना वेगवेगळे चावट जोक्स आणि किस्से सांगू लागलो आणि त्या मनमोकळेपणे हसत मला दाद देवू लागल्या. बॉसच्या केबीनमध्ये बसून जेव्हा आम्ही खिडकीच्या बाहेरची रहदारी न्याहाळत असे तेव्हा येणाऱ्या-जाणाऱ्या मुलीं आणि बायकांबद्दल मी मुद्दाम चावट कॉमेन्ट्स मारू लागलो आणि कविता मॅडमही माझ्यात सामील होवून त्यांच्याबद्दल मोकळेपणे बोलत असत.
पुढे पुढे तर त्या स्वत:च पहिल्या कॉमेन्टस मारायच्या व मी त्यांना दुजोरा देत नंतर बोलायचो. त्या अगदी न लाजता 'उभार, छाती, नितंब, मांड्या, ब्रा, पँटीज' वगैरे वगैरे शब्द वापरायच्या आणि मीही त्यांच्याएवढाच निर्लज्ज बनत 'तेच' शब्द वापरून त्यांच्याशी बोलत असे. जरी आमच्या बोलण्यात अजून आम्ही 'लंड, पुच्ची, झवणे' वगैरे सारखे 'उत्तेजीत' करणारे बिनधास्त शब्द वापरत नसलो तरी जे शब्द आम्ही वापरत होते ते ऐकून माझा लंड नेहमीच टाईट व्हायचा.
आता मी हळु हळू कविता मॅडमची स्तुती करू लागलो. त्या ३३ वर्षाच्या आहेत पण पंचविशीच्या वाटतात हे मी त्यांना शपथेवर सांगू लागलो. त्यांनी घातलेल्या साडीची मी स्तुती करत असे. ब्लाऊजच्या स्टाईलवर कॉमेन्टस करत असे. त्या हसताना किती छान दिसतात आणि एखादा शब्द बोलण्याची त्यांची लकब किती दिलखेचक आहे हे मी त्यांना अगदी प्रेमळ शब्दात सांगू लागलो. त्या माझे बोलणे हसण्यावारी न्यायच्या पण पुढे पुढे त्या माझ्या स्तुतीने भारावून जाऊ लागल्या. चुकून मी त्यांच्याबद्दल आणि त्यांच्या कोठल्याही गोष्टीबद्दल कॉमेन्ट्स मारली नाही तर त्या स्वत:हून मला विचारू लागल्या. आणि मी लगेच त्यांना 'हरभऱ्याच्या' झाडावर चढवत असे.
माझ्या या स्तुतीचा कविता मॅडमवर चांगलाच परिणाम होवू लागला. काही काही गोष्टी त्या खास माझ्या नजरेत येतात म्हणून करू लागल्या. डार्क रंगाची लिपस्टीक माझ्या नजरेत भरते हे त्यांना माहीत होते तर त्या डार्क लिपस्टीक लावून यायच्या. केसांची सिंगल पोनी बांधलेली मला आवडते हे मी त्यांना सांगितले होते तर त्या अशीच पोनी बांधू लागल्या. साड्यांचे लाईट रंग मला आवडतात हे माझ्या बोलण्यात आले होते ते लक्षात ठेवून त्यांनी लाईट कलरच्या दोन तीन नवीन साड्या घेतल्या. शॉर्ट स्लीव्हजचे ब्लाऊज मला आवडतात म्हणून त्यांनी तसेच ब्लाऊज शिवून घेतले.
अश्या बऱ्याच गोष्टी ज्या मला आवडतात म्हणून त्या करू लागल्या. अर्थात! मी माझ्या स्वार्थासाठी कधी कधी कविता मॅडमची जास्तच स्तुती करत होतो. पण त्यांना ते कळत नव्हते कारण अश्या स्तुतीसाठी त्या आसुसलेल्या होत्या. त्यांचा नवरा त्यांची अशी स्तुती करत नसावा म्हणून त्या माझ्या बोलण्याने 'पाघळायच्या' आणि मला आवडेल तसे करायच्या.
एकदा आम्ही असेच बॉसच्या केबीनमध्ये बसून गप्पा मारत होतो. कविता मॅडम बॉसच्या चेअरवर बसल्या होत्या आणि मी त्यांच्या समोर विजीटर चेअरवर बसलो होतो. बाजूलाच लांबलचक खिडकी होती आणि बसल्या जागेवरून आम्हा दोघांनाही बाहेरची रहदारी दिसत होती. बाहेरून जाणाऱ्या येणाऱ्या बायकांबद्दल आम्ही चावट कॉमेन्टस करत होतो. कसे कुणास ठाऊक पण माझ्या बोलण्यात 'ब्लू-फिल्म' हा शब्द आला. पण त्याचे कविता मॅडमना काही वाटले नाही व आमचे संभाषण पुढे चालू राहिले. मला थोडे आश्चर्य वाटले की त्यांनी 'ब्लू-फिल्म' या शब्दाबद्दल काही आक्षेप घेतला नाही किंवा त्याबद्दल काही विचारले नाही. तसे पण त्या आता माझ्याबरोबर एकदम बिनधास्त बोलतात तेव्हा ह्याचा फायदा घेत मी त्यांना विचारले,
"मॅडम! तुम्हाला ब्लू-फिल्म हा काय प्रकार आहे हे माहीत आहे का?"
"ऑफकोर्स! माहीत आहे, सागर.." कविता मॅडमने हसून मला उत्तर दिले.
"काय म्हणता, मॅडम?? कसा काय??" मला आश्चर्य वाटल्याचे मी दाखवले.
"म्हणजे काय.. मी विवाहीत आहे म्हटल..." मॅडमने मला वेडावून दाखवत म्हटले.
"मग काय झाल.. सगळ्याच विवाहीत बायकांना 'त्या' बद्दल माहीत असते असे काही नाही."
"तुला काय माहीत, सागर ते.? तू कोणत्या विवाहीत बाईला विचारले आहेस का?" मॅडमने मिश्कीलपणे मलाच प्रश्न केला.
"नाही. मी कोणाला विचारले नाही. पण माझा तसा अंदाज आहे. पण ते जावू द्या.. तुम्ही तुमचे सांगा. तुम्हाला कसे काय माहीत??"
"अरे.. माझ्या नवऱ्याबरोबर बघितली आहे मी ब्लू-फिल्म कित्येकदा.. आमचे नुकतेच लग्न झाले होते तेव्हा सासू-सासरे कुठे बाहेर गावी गेले की माझा नवरा व्हिसीआर व ब्लू-फिल्मची कॅसेट भाड्याने आणायचा. मग आम्ही दोघे गुपचूप ब्लू-फिल्म बघायचो.."
"काय म्हणता, मॅडम? मग पहिली वेळ तुम्ही जेव्हा ब्लू-फिल्म बघितली तेव्हा काय वाटले तुम्हाला?" मी उत्सुकतेने त्यांना विचारले.
"काय वाटणार.. खूप घाण वाटली पहिल्यांदा.. तसे लग्नाआधी मी थोडे थोडे ऐकून होते पण प्रत्यक्षात पहिली वेळ जेव्हा मी बघितले तेव्हा अक्षरश: मी डोळे मिटून घेतले."
"खरच! मग पुढे पाहिली का ब्लू-फिल्म??" मी त्यांचे बोलणे ऐकून उत्तेजीत होत होतो.
"न पाहता कशी रहाणार. ह्यांचा फारच आग्रह की बघच. बघच म्हणून.. शेवटी पाहिली कशी तरी."
"मग, मॅडम. फक्त त्याचवेळी तुम्ही ब्लू-फिल्म पाहिलीत की परत पुन्हा कधीतरी पाहिली??"
"पाहिली ना. परत नंतर कित्येकदा पाहिली.. त्यावेळी ह्यांचा 'जोर' अगदी फॉर्मात होता. जेव्हा जेव्हा चान्स मिळेल तेव्हा तेव्हा हे ब्लू-फिल्मची कॅसेट घेवून यायचे. कधी कधी तर दिवसभर आम्ही दार लावून गुपचूप बघत असू."
"सांगता काय मॅडम??.. मी आश्चर्याने ओरडत बोललो, "मग तुम्ही नुसतेच बघत असायचे की काही 'करायचे' सुद्धा??"
"शी! सागर.. काय प्रश्न आहे तुझा हा??" मॅडमने फणकाऱ्यात मला म्हटले.
"आता शी काय त्यात, मॅडम.. तुम्ही फक्त सांगताय की आम्ही 'बघत' असू मग मला कसे कळणार की तुम्ही अजून 'काही' करत होता??"
"ते काय सांगायला पाहिजे का, सागर? समजून घ्यायच ना पुढे.."
"आता मी काय आणि कस समजून घेणार, मॅडम?? अनलेस तुम्ही काही 'डिटेल' मध्ये सांगितल्याशिवाय." मी चावटपणे मॅडमना म्हणालो.
"सागर. तू ना.. दिवसेन दिवस नालायक होत चालला आहेस.." मॅडमनेही माझ्यात टोनमध्ये मला उत्तर दिले.
"अहो, मॅडम. वाण नाही पण गुण लागतो म्हणतात ना.. तसेच होत आहे तुमच्या सहवासात." मी हसत हसत मॅडमना बोललो.
"शी! सागर.. म्हणजे मी पण नालायक का?? जावू दे मी काही सांगणारच नाही तुला." मॅडमने लटक्या रागात म्हटले.
"अहो. रागावू नका हो, मॅडम.. मी मस्करीत म्हणालो.. आता मला सांगा. तुम्हाला पण मजा वाटते की नाही अशी चर्चा करायला??" मी हसत हसत त्यांना म्हणालो.
"नाही.. मला नाही मजा वाटत." त्यांनी आपले हसू दाबत म्हटले.
"नाही काय, मॅडम. चेहरा बघा लाजेने किती लाल झाला आहे तुमचा.. शेवटी काही झाले तरी सांगण्यात पण एक मजा असते आणि ऐकण्यात पण. तेव्हा लाजू नका आणि बिनधास्त सांगा."
"मी नाही. मला शरम वाटते.." मॅडमने नव्या नवरीसारख्या आविर्भावात म्हटले.
"सांगा हो, मॅडम.. काय लाजता काकूबाई सारख्या."
"नालायक.. बेशरम. काय सांगू??"
"हेच की.. काय काय करत होता तुम्ही ब्लू-फिल्म बघताना??" मी हसून त्यांना विचारले.
"तेच. जे ब्लू-फिल्म मध्ये चालते ते.." बोलताना मॅडमचा चेहरा लाजेने लाल लाल झाला होता.
"काय चालत होते ब्लू-फिल्ममध्ये??" मी मिश्कीलपणे त्यांना विचारले.
"का? तुला माहीत नाही का काय चालते ते? तु पाहिल्या नाहीत का ब्लू-फिल्म??" मॅडमने मला खोचकपणे विचारले.
"पाहिल्यात ना.. भरपूर पाहिल्यात! पण तुम्हाला तर माहीत आहे त्यात बरेच काही दाखवतात.. कित्येकदा अशा गोष्टी दाखवतात की त्या प्रत्यक्षात 'करायला' अशक्य असतात. बरोबर की नाही??"
"हो! हे अगदी बरोबर आहे.. बऱ्याचदा त्यात असे 'प्रकार' असतात की जे आपण करूच शकत नाही.."
"उदाहरणार्थ??" मी तिरक्या नजरेने कविता मॅडमकडे बघत म्हटले.
"हां... मी नाही काही बोलणार.." मॅडमच्या लक्षात माझी चाल आली आणि त्या मला वेडावून दाखवत म्हणाल्या.
"बरे ठिक आहे. तुम्ही काही सांगू नका. मीच विचारतो आणि तुम्ही फक्त 'हो' की 'नाही' या शब्दात उत्तर द्या.. द्याल ना उत्तर??"
"मे बी!.." मॅडमने इकडे तिकडे बघत मिश्कीलपणे हसत मला उत्तर दिले.
"अहो द्या उत्तर.. एवढ्या काय भाव खात आहात..."
"बर, देते उत्तर. पण जास्तच घाणेरड काही विचारायला लागलास तर मग मार खाणार तू माझ्या हातचा."
"चालेल, चालेल.. मॅडम!" मी अगदी खूष होत म्हणालो.
कविता मॅडमने मारायची गोष्ट केली पण त्यांच्या हातचा 'प्रेमळ' मार खायची माझी नेहमी तयारी असायची. आताशा त्या माझ्या अंगचटीलाही यायला लागल्या होत्या. मी काही चावट बोललो किंवा त्यांना मी चिडवले तर त्या मला मारायला यायच्या. माझा कान पिरगळायच्या, माझ्या पोटाला चिमटा काढायच्या आणि मला हातावर, पाठीवर चापटी मारायच्या. मी त्यांना प्रतिकार करतोय असे दाखवायचो ज्याने त्यांना आणखीनच स्फुरण चढायचे व त्या अजून जवळ येत मला मारायला बघायच्या. शेवटी शेवटी मग मी त्यांचे दोन्ही हात पकडत असे व त्या ते सोडवून घ्यायला झटापट करत असत. पण मी त्यांना बराच वेळ पकडून ठेवून तरसवत असे व शेवटी सोडून देत असे.
या थोड्याफार झटापटीत माझा त्यांना किंवा त्यांचा मला 'इकडे तिकडे' स्पर्श व्हायचा पण आम्ही त्याबद्दल काही अप्रूफ दाखवत नव्हतो. त्यांना ही गंमतीची मारामारी वाटत असावी पण मला त्याने फार उत्तेजना मिळायची. मारण्याच्या बहाण्याने त्यांचा मला होणारा तो स्पर्श मला हवाहवासा वाटायचा. तेव्हा शक्यतो मी नेहमीच काहीतरी चावट बोलून त्यांना चिडवत असे व त्या मला मारायला यायच्या. आणि मग मी तयारच असे.. त्यांचा 'मार' खायला..
आत्ता पण तसेच काही घडणार होते. कविता मॅडम नुसत्याच हसत होत्या. खरे तर मी फार उत्तेजीत झालो होतो. त्यांच्याशी असे चावट चावट बोलताना मला फार उत्तेजना मिळायची आणि त्यात आता मी त्यांना खूपच 'खाजगी' प्रश्न विचारणार होतो. तेव्हा मी पण त्यांच्याकडे बघून हसत हसत विचारू लागलो.
"बर, मॅडम.. तुम्ही ब्लू-फिल्ममध्ये दाखवतात तसे किसींग करायचे का?"
"हो! करायचो."
"अगदी जीभ चोखून वगैरे..?"
"हो ना.. एकदम एवढे डिटेलमध्ये विचारू नकोस.."
"बर मग.. त्यात दाखवतात तसे.. तुमच्या मिस्टरांचे. 'ते'. तुम्ही चोखायच्या का??" मला पण विचारताना थोडी लाज वाटत होती.
"हो!.." हे बोलताना मॅडमचा चेहरा अगदी लालबुंद झाल्यासारखा मला वाटत होता.
"आणि तुमचे मिस्टर.. तुमची 'ती' चोखायचे का??"
"हो, हो.. आम्ही दोघेही एकमेकांना चोखायचो."
"वाऊ. म्हणजे सिक्स्टी-नाईन??" मी उगाच डोळे मोठे करून बोललो.
"नालायक... सगळे माहीत आहे तुला." मॅडमने मला दटावत म्हटले.
"आणि 'करण्याचे'?"
"करण्याचे म्हणजे??"
"म्हणजे तुम्ही तसे. ब्लू-फिल्ममध्ये करतात तसे.. संभोग.. करायचे का?"
"शेवटी तेच तर करायचो.."
"नाही म्हणजे.. त्यात दाखवतात तसे.. कधी तुम्ही वरती. तर कधी तुमचे मिस्टर वरती वगैरे.."
"हो रे बाबा.. सगळ्या प्रकारे आम्ही करायचो." मॅडमने थोड्या त्रासीक स्वरात म्हटले.
"आणि मागून??" मी हसत त्यांना पुढे विचारले.
"मागून काय??" मॅडमना माझा प्रश्न बहुधा कळला नाही.
"अहो! मागून म्हणजे.. डॉगी स्टाईलने.. तुम्ही ओणव्या आणि तुमचे मिस्टर मागून..." मी हसू दाबत म्हटले
"हो. हो!. मागून पण सगळ करायचो." मी हसतोय व आमचे बोलणे एंजॉय करतोय हे पाहून मॅडमने थोडे वैतागत उत्तर दिले.
"काय म्हणता??.. मागच्या होलमध्ये पण..???" मी पटकन मोठ्याने बोललो.
"सागर.. तुला ना.. आता.," असे म्हणत कविता मॅडम उठल्या आणि मला सटासट चापट मारायला लागल्या, "मी ऐकून घेतेय तर काहीही घाणेरडे बोलतोस होय.. तुला नाही सोडणार आता.. थांब तुला ह्या पट्टीनेच मार देते.."
त्यांचे लग्न बऱ्याच उशीरा म्हणजे २८व्या वर्षी झाले आणि त्यावेळी त्यांचे पती ३५ वर्षाचे होते. आता त्या ३३च्या आहेत व त्यांचे पती चाळीसच्या घरात.. लग्नाच्या दुसऱ्यावर्षी त्यांना मुलगा झाला आणि आता तो ५ वर्षाचा आहे. दोन खोल्यांचे त्यांचे घर आहे. बाहेरच्या खोलीत सासु-सासरे झोपतात व आतल्या खोलीत मॅडम, पती आणि मुलगा झोपतात. सुरुवातीला मुलगा २/३ वर्षाचा होईपर्यंत त्यांचे आणि पतीचे शारीरीक संबंध नियमीत होते पण जसा मुलगा मोठा झाला तसे ते कमी कमी होत गेले. आधी आधी मुलगा आजी-आजोबांबरोबर झोपायचा व त्या दोघांना आतमध्ये चांगला एकांत मिळायचा.
पण मग नंतर जेव्हा त्यांचे सासूबरोबर खटके उडू लागले तेव्हा सासू नातवाला त्यांच्याबरोबरच झोपायला पाठवू लागल्या. बरे मॅडमचा नवरा आईची बाजू घेत असे त्यामुळे तोपण त्याबद्दल काही बोलायचा नाही व त्यामुळे मुलगा बरोबर झोपत असल्यामुळे कित्येक दिवस त्यांचा नवरा त्यांच्याशी शारीरीक संबंध ठेवायचा नाही. त्यांनी जरी 'पुढाकार' घेवून काही करायचे म्हटले तर नवरा काहीतरी कारणे सांगून टाळाटळ करायचा. मग पुढे पुढे त्यापण शांत रहायला लागल्या. कधी कधी दोन दोन महीने त्यांच्यात शारीरीक संबंध होत नसत.
ते ऐकून मी कविता मॅडमना सहानभुती दाखवत असे की मला त्यांच्याबद्दल वाईट वाटते (पण मनातून मला उकळ्या फुटायच्या की त्यांच्या ह्या अवस्थेचा मला फायदा उठवता येणार होता म्हणून). मग मी त्यांना विचारले की कधी त्यांच्या भावना 'अनावर' होत नाहीत का? तर त्या हताशपणे म्हणत की. 'होतात! पण त्यावर काही ईलाज नाही..' मी मनातून म्हटले की 'त्यावर ईलाज आहे फक्त तुम्ही त्यासाठी तयार व्हायला हव्यात..'
मग हळु हळू आमच्या बोलण्यात लैंगीक विषय सर्रास येवू लागले आणि आम्ही बिनधास्त एकमेकांशी बोलू लागलो. मी त्यांना वेगवेगळे चावट जोक्स आणि किस्से सांगू लागलो आणि त्या मनमोकळेपणे हसत मला दाद देवू लागल्या. बॉसच्या केबीनमध्ये बसून जेव्हा आम्ही खिडकीच्या बाहेरची रहदारी न्याहाळत असे तेव्हा येणाऱ्या-जाणाऱ्या मुलीं आणि बायकांबद्दल मी मुद्दाम चावट कॉमेन्ट्स मारू लागलो आणि कविता मॅडमही माझ्यात सामील होवून त्यांच्याबद्दल मोकळेपणे बोलत असत.
पुढे पुढे तर त्या स्वत:च पहिल्या कॉमेन्टस मारायच्या व मी त्यांना दुजोरा देत नंतर बोलायचो. त्या अगदी न लाजता 'उभार, छाती, नितंब, मांड्या, ब्रा, पँटीज' वगैरे वगैरे शब्द वापरायच्या आणि मीही त्यांच्याएवढाच निर्लज्ज बनत 'तेच' शब्द वापरून त्यांच्याशी बोलत असे. जरी आमच्या बोलण्यात अजून आम्ही 'लंड, पुच्ची, झवणे' वगैरे सारखे 'उत्तेजीत' करणारे बिनधास्त शब्द वापरत नसलो तरी जे शब्द आम्ही वापरत होते ते ऐकून माझा लंड नेहमीच टाईट व्हायचा.
आता मी हळु हळू कविता मॅडमची स्तुती करू लागलो. त्या ३३ वर्षाच्या आहेत पण पंचविशीच्या वाटतात हे मी त्यांना शपथेवर सांगू लागलो. त्यांनी घातलेल्या साडीची मी स्तुती करत असे. ब्लाऊजच्या स्टाईलवर कॉमेन्टस करत असे. त्या हसताना किती छान दिसतात आणि एखादा शब्द बोलण्याची त्यांची लकब किती दिलखेचक आहे हे मी त्यांना अगदी प्रेमळ शब्दात सांगू लागलो. त्या माझे बोलणे हसण्यावारी न्यायच्या पण पुढे पुढे त्या माझ्या स्तुतीने भारावून जाऊ लागल्या. चुकून मी त्यांच्याबद्दल आणि त्यांच्या कोठल्याही गोष्टीबद्दल कॉमेन्ट्स मारली नाही तर त्या स्वत:हून मला विचारू लागल्या. आणि मी लगेच त्यांना 'हरभऱ्याच्या' झाडावर चढवत असे.
माझ्या या स्तुतीचा कविता मॅडमवर चांगलाच परिणाम होवू लागला. काही काही गोष्टी त्या खास माझ्या नजरेत येतात म्हणून करू लागल्या. डार्क रंगाची लिपस्टीक माझ्या नजरेत भरते हे त्यांना माहीत होते तर त्या डार्क लिपस्टीक लावून यायच्या. केसांची सिंगल पोनी बांधलेली मला आवडते हे मी त्यांना सांगितले होते तर त्या अशीच पोनी बांधू लागल्या. साड्यांचे लाईट रंग मला आवडतात हे माझ्या बोलण्यात आले होते ते लक्षात ठेवून त्यांनी लाईट कलरच्या दोन तीन नवीन साड्या घेतल्या. शॉर्ट स्लीव्हजचे ब्लाऊज मला आवडतात म्हणून त्यांनी तसेच ब्लाऊज शिवून घेतले.
अश्या बऱ्याच गोष्टी ज्या मला आवडतात म्हणून त्या करू लागल्या. अर्थात! मी माझ्या स्वार्थासाठी कधी कधी कविता मॅडमची जास्तच स्तुती करत होतो. पण त्यांना ते कळत नव्हते कारण अश्या स्तुतीसाठी त्या आसुसलेल्या होत्या. त्यांचा नवरा त्यांची अशी स्तुती करत नसावा म्हणून त्या माझ्या बोलण्याने 'पाघळायच्या' आणि मला आवडेल तसे करायच्या.
एकदा आम्ही असेच बॉसच्या केबीनमध्ये बसून गप्पा मारत होतो. कविता मॅडम बॉसच्या चेअरवर बसल्या होत्या आणि मी त्यांच्या समोर विजीटर चेअरवर बसलो होतो. बाजूलाच लांबलचक खिडकी होती आणि बसल्या जागेवरून आम्हा दोघांनाही बाहेरची रहदारी दिसत होती. बाहेरून जाणाऱ्या येणाऱ्या बायकांबद्दल आम्ही चावट कॉमेन्टस करत होतो. कसे कुणास ठाऊक पण माझ्या बोलण्यात 'ब्लू-फिल्म' हा शब्द आला. पण त्याचे कविता मॅडमना काही वाटले नाही व आमचे संभाषण पुढे चालू राहिले. मला थोडे आश्चर्य वाटले की त्यांनी 'ब्लू-फिल्म' या शब्दाबद्दल काही आक्षेप घेतला नाही किंवा त्याबद्दल काही विचारले नाही. तसे पण त्या आता माझ्याबरोबर एकदम बिनधास्त बोलतात तेव्हा ह्याचा फायदा घेत मी त्यांना विचारले,
"मॅडम! तुम्हाला ब्लू-फिल्म हा काय प्रकार आहे हे माहीत आहे का?"
"ऑफकोर्स! माहीत आहे, सागर.." कविता मॅडमने हसून मला उत्तर दिले.
"काय म्हणता, मॅडम?? कसा काय??" मला आश्चर्य वाटल्याचे मी दाखवले.
"म्हणजे काय.. मी विवाहीत आहे म्हटल..." मॅडमने मला वेडावून दाखवत म्हटले.
"मग काय झाल.. सगळ्याच विवाहीत बायकांना 'त्या' बद्दल माहीत असते असे काही नाही."
"तुला काय माहीत, सागर ते.? तू कोणत्या विवाहीत बाईला विचारले आहेस का?" मॅडमने मिश्कीलपणे मलाच प्रश्न केला.
"नाही. मी कोणाला विचारले नाही. पण माझा तसा अंदाज आहे. पण ते जावू द्या.. तुम्ही तुमचे सांगा. तुम्हाला कसे काय माहीत??"
"अरे.. माझ्या नवऱ्याबरोबर बघितली आहे मी ब्लू-फिल्म कित्येकदा.. आमचे नुकतेच लग्न झाले होते तेव्हा सासू-सासरे कुठे बाहेर गावी गेले की माझा नवरा व्हिसीआर व ब्लू-फिल्मची कॅसेट भाड्याने आणायचा. मग आम्ही दोघे गुपचूप ब्लू-फिल्म बघायचो.."
"काय म्हणता, मॅडम? मग पहिली वेळ तुम्ही जेव्हा ब्लू-फिल्म बघितली तेव्हा काय वाटले तुम्हाला?" मी उत्सुकतेने त्यांना विचारले.
"काय वाटणार.. खूप घाण वाटली पहिल्यांदा.. तसे लग्नाआधी मी थोडे थोडे ऐकून होते पण प्रत्यक्षात पहिली वेळ जेव्हा मी बघितले तेव्हा अक्षरश: मी डोळे मिटून घेतले."
"खरच! मग पुढे पाहिली का ब्लू-फिल्म??" मी त्यांचे बोलणे ऐकून उत्तेजीत होत होतो.
"न पाहता कशी रहाणार. ह्यांचा फारच आग्रह की बघच. बघच म्हणून.. शेवटी पाहिली कशी तरी."
"मग, मॅडम. फक्त त्याचवेळी तुम्ही ब्लू-फिल्म पाहिलीत की परत पुन्हा कधीतरी पाहिली??"
"पाहिली ना. परत नंतर कित्येकदा पाहिली.. त्यावेळी ह्यांचा 'जोर' अगदी फॉर्मात होता. जेव्हा जेव्हा चान्स मिळेल तेव्हा तेव्हा हे ब्लू-फिल्मची कॅसेट घेवून यायचे. कधी कधी तर दिवसभर आम्ही दार लावून गुपचूप बघत असू."
"सांगता काय मॅडम??.. मी आश्चर्याने ओरडत बोललो, "मग तुम्ही नुसतेच बघत असायचे की काही 'करायचे' सुद्धा??"
"शी! सागर.. काय प्रश्न आहे तुझा हा??" मॅडमने फणकाऱ्यात मला म्हटले.
"आता शी काय त्यात, मॅडम.. तुम्ही फक्त सांगताय की आम्ही 'बघत' असू मग मला कसे कळणार की तुम्ही अजून 'काही' करत होता??"
"ते काय सांगायला पाहिजे का, सागर? समजून घ्यायच ना पुढे.."
"आता मी काय आणि कस समजून घेणार, मॅडम?? अनलेस तुम्ही काही 'डिटेल' मध्ये सांगितल्याशिवाय." मी चावटपणे मॅडमना म्हणालो.
"सागर. तू ना.. दिवसेन दिवस नालायक होत चालला आहेस.." मॅडमनेही माझ्यात टोनमध्ये मला उत्तर दिले.
"अहो, मॅडम. वाण नाही पण गुण लागतो म्हणतात ना.. तसेच होत आहे तुमच्या सहवासात." मी हसत हसत मॅडमना बोललो.
"शी! सागर.. म्हणजे मी पण नालायक का?? जावू दे मी काही सांगणारच नाही तुला." मॅडमने लटक्या रागात म्हटले.
"अहो. रागावू नका हो, मॅडम.. मी मस्करीत म्हणालो.. आता मला सांगा. तुम्हाला पण मजा वाटते की नाही अशी चर्चा करायला??" मी हसत हसत त्यांना म्हणालो.
"नाही.. मला नाही मजा वाटत." त्यांनी आपले हसू दाबत म्हटले.
"नाही काय, मॅडम. चेहरा बघा लाजेने किती लाल झाला आहे तुमचा.. शेवटी काही झाले तरी सांगण्यात पण एक मजा असते आणि ऐकण्यात पण. तेव्हा लाजू नका आणि बिनधास्त सांगा."
"मी नाही. मला शरम वाटते.." मॅडमने नव्या नवरीसारख्या आविर्भावात म्हटले.
"सांगा हो, मॅडम.. काय लाजता काकूबाई सारख्या."
"नालायक.. बेशरम. काय सांगू??"
"हेच की.. काय काय करत होता तुम्ही ब्लू-फिल्म बघताना??" मी हसून त्यांना विचारले.
"तेच. जे ब्लू-फिल्म मध्ये चालते ते.." बोलताना मॅडमचा चेहरा लाजेने लाल लाल झाला होता.
"काय चालत होते ब्लू-फिल्ममध्ये??" मी मिश्कीलपणे त्यांना विचारले.
"का? तुला माहीत नाही का काय चालते ते? तु पाहिल्या नाहीत का ब्लू-फिल्म??" मॅडमने मला खोचकपणे विचारले.
"पाहिल्यात ना.. भरपूर पाहिल्यात! पण तुम्हाला तर माहीत आहे त्यात बरेच काही दाखवतात.. कित्येकदा अशा गोष्टी दाखवतात की त्या प्रत्यक्षात 'करायला' अशक्य असतात. बरोबर की नाही??"
"हो! हे अगदी बरोबर आहे.. बऱ्याचदा त्यात असे 'प्रकार' असतात की जे आपण करूच शकत नाही.."
"उदाहरणार्थ??" मी तिरक्या नजरेने कविता मॅडमकडे बघत म्हटले.
"हां... मी नाही काही बोलणार.." मॅडमच्या लक्षात माझी चाल आली आणि त्या मला वेडावून दाखवत म्हणाल्या.
"बरे ठिक आहे. तुम्ही काही सांगू नका. मीच विचारतो आणि तुम्ही फक्त 'हो' की 'नाही' या शब्दात उत्तर द्या.. द्याल ना उत्तर??"
"मे बी!.." मॅडमने इकडे तिकडे बघत मिश्कीलपणे हसत मला उत्तर दिले.
"अहो द्या उत्तर.. एवढ्या काय भाव खात आहात..."
"बर, देते उत्तर. पण जास्तच घाणेरड काही विचारायला लागलास तर मग मार खाणार तू माझ्या हातचा."
"चालेल, चालेल.. मॅडम!" मी अगदी खूष होत म्हणालो.
कविता मॅडमने मारायची गोष्ट केली पण त्यांच्या हातचा 'प्रेमळ' मार खायची माझी नेहमी तयारी असायची. आताशा त्या माझ्या अंगचटीलाही यायला लागल्या होत्या. मी काही चावट बोललो किंवा त्यांना मी चिडवले तर त्या मला मारायला यायच्या. माझा कान पिरगळायच्या, माझ्या पोटाला चिमटा काढायच्या आणि मला हातावर, पाठीवर चापटी मारायच्या. मी त्यांना प्रतिकार करतोय असे दाखवायचो ज्याने त्यांना आणखीनच स्फुरण चढायचे व त्या अजून जवळ येत मला मारायला बघायच्या. शेवटी शेवटी मग मी त्यांचे दोन्ही हात पकडत असे व त्या ते सोडवून घ्यायला झटापट करत असत. पण मी त्यांना बराच वेळ पकडून ठेवून तरसवत असे व शेवटी सोडून देत असे.
या थोड्याफार झटापटीत माझा त्यांना किंवा त्यांचा मला 'इकडे तिकडे' स्पर्श व्हायचा पण आम्ही त्याबद्दल काही अप्रूफ दाखवत नव्हतो. त्यांना ही गंमतीची मारामारी वाटत असावी पण मला त्याने फार उत्तेजना मिळायची. मारण्याच्या बहाण्याने त्यांचा मला होणारा तो स्पर्श मला हवाहवासा वाटायचा. तेव्हा शक्यतो मी नेहमीच काहीतरी चावट बोलून त्यांना चिडवत असे व त्या मला मारायला यायच्या. आणि मग मी तयारच असे.. त्यांचा 'मार' खायला..
आत्ता पण तसेच काही घडणार होते. कविता मॅडम नुसत्याच हसत होत्या. खरे तर मी फार उत्तेजीत झालो होतो. त्यांच्याशी असे चावट चावट बोलताना मला फार उत्तेजना मिळायची आणि त्यात आता मी त्यांना खूपच 'खाजगी' प्रश्न विचारणार होतो. तेव्हा मी पण त्यांच्याकडे बघून हसत हसत विचारू लागलो.
"बर, मॅडम.. तुम्ही ब्लू-फिल्ममध्ये दाखवतात तसे किसींग करायचे का?"
"हो! करायचो."
"अगदी जीभ चोखून वगैरे..?"
"हो ना.. एकदम एवढे डिटेलमध्ये विचारू नकोस.."
"बर मग.. त्यात दाखवतात तसे.. तुमच्या मिस्टरांचे. 'ते'. तुम्ही चोखायच्या का??" मला पण विचारताना थोडी लाज वाटत होती.
"हो!.." हे बोलताना मॅडमचा चेहरा अगदी लालबुंद झाल्यासारखा मला वाटत होता.
"आणि तुमचे मिस्टर.. तुमची 'ती' चोखायचे का??"
"हो, हो.. आम्ही दोघेही एकमेकांना चोखायचो."
"वाऊ. म्हणजे सिक्स्टी-नाईन??" मी उगाच डोळे मोठे करून बोललो.
"नालायक... सगळे माहीत आहे तुला." मॅडमने मला दटावत म्हटले.
"आणि 'करण्याचे'?"
"करण्याचे म्हणजे??"
"म्हणजे तुम्ही तसे. ब्लू-फिल्ममध्ये करतात तसे.. संभोग.. करायचे का?"
"शेवटी तेच तर करायचो.."
"नाही म्हणजे.. त्यात दाखवतात तसे.. कधी तुम्ही वरती. तर कधी तुमचे मिस्टर वरती वगैरे.."
"हो रे बाबा.. सगळ्या प्रकारे आम्ही करायचो." मॅडमने थोड्या त्रासीक स्वरात म्हटले.
"आणि मागून??" मी हसत त्यांना पुढे विचारले.
"मागून काय??" मॅडमना माझा प्रश्न बहुधा कळला नाही.
"अहो! मागून म्हणजे.. डॉगी स्टाईलने.. तुम्ही ओणव्या आणि तुमचे मिस्टर मागून..." मी हसू दाबत म्हटले
"हो. हो!. मागून पण सगळ करायचो." मी हसतोय व आमचे बोलणे एंजॉय करतोय हे पाहून मॅडमने थोडे वैतागत उत्तर दिले.
"काय म्हणता??.. मागच्या होलमध्ये पण..???" मी पटकन मोठ्याने बोललो.
"सागर.. तुला ना.. आता.," असे म्हणत कविता मॅडम उठल्या आणि मला सटासट चापट मारायला लागल्या, "मी ऐकून घेतेय तर काहीही घाणेरडे बोलतोस होय.. तुला नाही सोडणार आता.. थांब तुला ह्या पट्टीनेच मार देते.."
