अजुनही गार वारे वाहत होते. माझी बसायची जागा जरा टेकाडावरती आहे त्यामुळे वार जरा जास्तच लागत इथे. बिना मात्र कुडकुडायला लागली होती. ती माझ्या अगदी जवळ सरकली, जणु माझ्यामुळे तिला बोचणारा वारा कमी लागत होता. अजुनही माझी बडबड चालु होती. तिथल आजुबाजुच ते हिरव सौंदर्य मला असच वेड करत, माझ भानच हरपत. त्यामुळे बिना माझ्या अगदी जवळ सरकलेली मला जाणवली नाही. पण तिचा खांदा मला लागत होता व तिची मांडी मला चिकटली होती.
मी परत उभा राहिलो व माझ्या एस एल आर डिजीटल निक्कॉन्ची टेलीझूम लेन्सचा वापर करत डोंगर कपाऱ्याचे फोटो काढत होतो. इतक्यात मला दुरवर खाडावर बसलेला एक भारद्वाज पक्षी दिसला. नुसत्या डोळ्याना तो दिसत मव्हता. त्यामुळे बिनाने मला दाखव सांगीतल्यावर मी गळ्यातला कॅमेरा काढु लागलो. पण नेमेका त्याचा गळ्यातला बेल्ट माझ्या ट्रॅक सुटच्या हूडच्या झीपरमधे अडकला व निघेना. पक्षी उडुन जायचा म्हणुन बिना घाईत, "ए तु गळ्यातच ठेव मी तसाच बघते." मी पुढचा विचार करेपर्यंत ती माझ्या हाताच्या वेढ्यात आली. कॅमेरा तसाच माझ्या गळ्यात ठेऊन, बिनाने तो हातात घेतला व माझ्या अगदी इंचभर समोर उभी राहिली व माझ्या कॅमेराच्या स्क्रिनवर ते सुंदर दृश्य पाहायचा प्रयत्न करु लागली.
मी परत उभा राहिलो व माझ्या एस एल आर डिजीटल निक्कॉन्ची टेलीझूम लेन्सचा वापर करत डोंगर कपाऱ्याचे फोटो काढत होतो. इतक्यात मला दुरवर खाडावर बसलेला एक भारद्वाज पक्षी दिसला. नुसत्या डोळ्याना तो दिसत मव्हता. त्यामुळे बिनाने मला दाखव सांगीतल्यावर मी गळ्यातला कॅमेरा काढु लागलो. पण नेमेका त्याचा गळ्यातला बेल्ट माझ्या ट्रॅक सुटच्या हूडच्या झीपरमधे अडकला व निघेना. पक्षी उडुन जायचा म्हणुन बिना घाईत, "ए तु गळ्यातच ठेव मी तसाच बघते." मी पुढचा विचार करेपर्यंत ती माझ्या हाताच्या वेढ्यात आली. कॅमेरा तसाच माझ्या गळ्यात ठेऊन, बिनाने तो हातात घेतला व माझ्या अगदी इंचभर समोर उभी राहिली व माझ्या कॅमेराच्या स्क्रिनवर ते सुंदर दृश्य पाहायचा प्रयत्न करु लागली.
