राजुची आजी पुण्यात एकटी रहात असताना, दररोज कुमुदभाबी घरातुन दुकानात जायला निघताच कोमल राजुच्या आजीकडे तिला मदत करायला, गप्पा मारायला येवुन बसायची. तिची भाची पिंकीही तिच्याकडेवर कोमलबरोबर आसायची. तिचा भाउ राजेश व कुमुदभाभी पण राजुच्या आजीला खुप मदत करत.
राजु, त्याची चुलत व आते भावंडे पुण्याला असली की धमाल करत. कोमल जरी अमराठी असली तरी लहानपणापासुन पुण्यात राहिली होती व मराठी शाळेत शिकली होती. त्यामुळे ती शुद्ध पुणेरी मराठी बोली. राजुपेक्षा १ वर्षांनी कोमल मोठी असली तरी लहानपणापासुन त्यांची चांगली गट्टी होती. राजु व त्याच्या भावंडात ती चांगली मिसळायची.
कोमल नावपुरतीच कोमल होती. २० वर्षाची कोमल थोराड दिसायची पण तरी राजुला आवडत होती. ५ फूट ३ ईंच उंची, किंचीत जाडी असल्यामुळे धिप्पाड दिसायची. कोमलचा चेहरा जरा थोराड दिसायचा. पण कोमलचे ओंठ मात्र राजुला आकर्षक वाटत. तिचे पिंगट रंगाचे दाट कुरळे केस राजुला माधुरी दिक्षितची आठवण देत.
कोमलचा चेहरा झाकला तर ती "खवा" होता असे राजुच मत होते. कोमलचा सगळ्यात मोठा ऍसेट तिचे कितीहि झाकले तरी उफाळुन येणारे तिचे गोळे व भरगच्च गांड. १०/१२ वर्षाचा असल्यापासुन राजुसाठी कोमल एक हिरॉइनच होती. ती नेहमी राजुच्या स्वप्नात डोकवायची. त्याचा उठायला लागल्यापसुन हातगाडी चालवताना त्याच्या मनात कायम कोमलची छबी असायची. ह्या गेल्या दोन वर्षांपासुन तर राजु तिच्याकडे फारच वेगळ्या नजरेने पाहु लागला होता.
कोमलच्या घरची मंडळी ११ वाजता बाहेर पडली कि कोमल पिंकीला घेवुन राजुच्या आजीकडेच असे. आजी दुपारी झोपली की कोमल व राजु गप्पा मारत कधी पत्ते खेळत. कोमल घरात गावुन घालायची. राजुच्या आजीच्या घरातही ती त्याच कपड्यात वावरे. कधी ती कुडता किंवा लूज शर्ट व खाली पेटीकोट असल्या वेशातही असे. कोमलच्या कडेवर बसलेल्या पिंकीला घेण्याच्या निमित्ताने राजु कोमलला हात लावे. तिच्या पाठीवर, कुल्ल्यावर त्याचा हात रेंगाळत राही. एकदोनदा त्याने हात कोमलच्या वक्षाच्याकडेला दाबुन घेतला. कोमलने आजुन तरी कधी विरोध केला नव्हता.
१८ वर्षाच्या कोमलचे वक्ष तिने ढगळ्या कपडे घतले तरी राजुच्या नजरेत चांगलेच भरायचे. राजुची नजर तिथेच खिळलेली असायची. कोमलला ते जाणवायचे. पण ती लक्ष नसल्यासारखे करायची. कोमलकडे बघताना मग राजुच्य शॉर्टमध्ये तंबु उभा राहायचा. कोमलचे लक्ष मग राहुन राहुन त्या तंबुवर जायचे.
कोमलला श्रिंगारकथा वाचायचा नाद होता. राजुने एक दोनदा तिला चावट गोष्टींची हिंदी मासिके व पुस्तके वाचताना पाहिले होते. राजुही तिला सिनेमाच्या गोष्टी व पांचट जोक सांगायचा व कोमल ते एंजॉय करायची.
एक दिवस दुपारी राजु कोमलला एका सिनेमाची गोष्ट सांगत होता. कोमलने तो सिनेमा पाहिलेला नसल्याने कोमल लक्ष देवुन ऎकत होती. राजु सिनेमातले डायलॉग मारत नटनट्यांची नक्कल करत होता. मग प्रणयप्रसंगाचे वर्णन करताना राजुने पटकन कोमलला मिठी मारली व तिच्या गालाचे जोरदार फिल्मी स्टाइलने पप्पी घेतली.
कोमल लालेलाल झाली. भानावर येत राजुने तिला "सॉरी" म्हणुन माफी मागायला लागला. कोमल रागाने पटकन पिंकीला घेवुन तिच्या घरी निघुन गेली.
राजु, त्याची चुलत व आते भावंडे पुण्याला असली की धमाल करत. कोमल जरी अमराठी असली तरी लहानपणापासुन पुण्यात राहिली होती व मराठी शाळेत शिकली होती. त्यामुळे ती शुद्ध पुणेरी मराठी बोली. राजुपेक्षा १ वर्षांनी कोमल मोठी असली तरी लहानपणापासुन त्यांची चांगली गट्टी होती. राजु व त्याच्या भावंडात ती चांगली मिसळायची.
कोमल नावपुरतीच कोमल होती. २० वर्षाची कोमल थोराड दिसायची पण तरी राजुला आवडत होती. ५ फूट ३ ईंच उंची, किंचीत जाडी असल्यामुळे धिप्पाड दिसायची. कोमलचा चेहरा जरा थोराड दिसायचा. पण कोमलचे ओंठ मात्र राजुला आकर्षक वाटत. तिचे पिंगट रंगाचे दाट कुरळे केस राजुला माधुरी दिक्षितची आठवण देत.
कोमलचा चेहरा झाकला तर ती "खवा" होता असे राजुच मत होते. कोमलचा सगळ्यात मोठा ऍसेट तिचे कितीहि झाकले तरी उफाळुन येणारे तिचे गोळे व भरगच्च गांड. १०/१२ वर्षाचा असल्यापासुन राजुसाठी कोमल एक हिरॉइनच होती. ती नेहमी राजुच्या स्वप्नात डोकवायची. त्याचा उठायला लागल्यापसुन हातगाडी चालवताना त्याच्या मनात कायम कोमलची छबी असायची. ह्या गेल्या दोन वर्षांपासुन तर राजु तिच्याकडे फारच वेगळ्या नजरेने पाहु लागला होता.
कोमलच्या घरची मंडळी ११ वाजता बाहेर पडली कि कोमल पिंकीला घेवुन राजुच्या आजीकडेच असे. आजी दुपारी झोपली की कोमल व राजु गप्पा मारत कधी पत्ते खेळत. कोमल घरात गावुन घालायची. राजुच्या आजीच्या घरातही ती त्याच कपड्यात वावरे. कधी ती कुडता किंवा लूज शर्ट व खाली पेटीकोट असल्या वेशातही असे. कोमलच्या कडेवर बसलेल्या पिंकीला घेण्याच्या निमित्ताने राजु कोमलला हात लावे. तिच्या पाठीवर, कुल्ल्यावर त्याचा हात रेंगाळत राही. एकदोनदा त्याने हात कोमलच्या वक्षाच्याकडेला दाबुन घेतला. कोमलने आजुन तरी कधी विरोध केला नव्हता.
१८ वर्षाच्या कोमलचे वक्ष तिने ढगळ्या कपडे घतले तरी राजुच्या नजरेत चांगलेच भरायचे. राजुची नजर तिथेच खिळलेली असायची. कोमलला ते जाणवायचे. पण ती लक्ष नसल्यासारखे करायची. कोमलकडे बघताना मग राजुच्य शॉर्टमध्ये तंबु उभा राहायचा. कोमलचे लक्ष मग राहुन राहुन त्या तंबुवर जायचे.
कोमलला श्रिंगारकथा वाचायचा नाद होता. राजुने एक दोनदा तिला चावट गोष्टींची हिंदी मासिके व पुस्तके वाचताना पाहिले होते. राजुही तिला सिनेमाच्या गोष्टी व पांचट जोक सांगायचा व कोमल ते एंजॉय करायची.
एक दिवस दुपारी राजु कोमलला एका सिनेमाची गोष्ट सांगत होता. कोमलने तो सिनेमा पाहिलेला नसल्याने कोमल लक्ष देवुन ऎकत होती. राजु सिनेमातले डायलॉग मारत नटनट्यांची नक्कल करत होता. मग प्रणयप्रसंगाचे वर्णन करताना राजुने पटकन कोमलला मिठी मारली व तिच्या गालाचे जोरदार फिल्मी स्टाइलने पप्पी घेतली.
कोमल लालेलाल झाली. भानावर येत राजुने तिला "सॉरी" म्हणुन माफी मागायला लागला. कोमल रागाने पटकन पिंकीला घेवुन तिच्या घरी निघुन गेली.
